CHAPTER 4

Ilang araw ng hindi umuwi si Bryson sa bahay. Natural naroon na naman siya kay Camille. Hindi ko naman siya masisi kung nandoon siya sa taong nagpapasaya sa kaniya.

Ilang araw na rin pala akong nakakulong sa bahay. Buong magdamag, wala akong ibang ginawa kung hindi ang umiyak at mag-isip.

Yung isip kong gusto nang bumitaw sa lahat ng pasakit na nararanasan ko. Pero itong puso ko pilit pa rin akong pinipigilan.

Mukha na akong desperada sa lahat ng ginagawa ko kahit sa pagmamakaawa ko palang sa kaniya na ‘wag akong iwan.

Hinawakan ko ang aking dibdib na nakatapat sa puso ko at ito’y hinaplos ng dahan-dahan nagbabakasakaling kahit konti ay maibsan ang sakit na nadarama.

Mas masakit pala pag emosyonal ka na sinaktan kesa sa pisikal.

Lahat ng sama ng loob ay naiipon sa puso ko.

 Pero bakit ganun kahit anong sakit na nararamdaman ko hindi ko parin kayang iwan si Bryson.

Tumayo ako sa higaan ko at lumabas sa balkonahe. Dama ko ang malakas at malamig na hangin na bumabalot sa aking katawan. Tumingin ako sa langit na puno ng mga bituin. Gusto kong humiling na sana hindi nalang nangyari ‘to na sana mahalin din ako ng taong mahal ko.

Napangiti ako ng mapait, hindi mangyayari ‘yon. Kalokohan! Bakit pa ako humihiling. Hanggang sa paniginip nalang ata lahat ng pangarap ko.

Masayang pamilya, may mga anak at may mapagmahal na asawa.

Kinuha ko ang isang bote ng wine at inilagay ito sa baso.  I swirled it a little sabay nilagok ang buong laman nito.

Kahit papaano nakatulong ang alak sa aking katawan para kahit saglit man lang ay mawala ang lahat ng mabigat na aking dinadala.

I stayed on my balcony for awhile nang marinig ko na tumunog ang cellphone ko. Umilaw ang pangalan ni Krisha na tumatawag.

Agad ko naman itong sinagot.

“Hoy, bakla! Ano na, hindi ka na nagpakita sa akin. Anong nangyari sa’yo?!”

Awtomatiko kong nailayo ang cellphone mula sa tenga ko ng marinig ko ang pagkalakas-lakas na boses niya.

Iba talaga ‘tong babae na ‘to parang naka-megaphone kung makasigaw.

“Nasa bahay lang naman ako bes,” pagpapakalma ko sa kanya.

“Pumunta ka dito ngayon sa condo ko. Aba marami kang ikukuwento sa akin. Alam kong may nangyari na naman.”

“Oo na, pupunta ako mag-aayos lang ako saglit. Bumuntong hininga ako.

“Sige! Gandahan mo ha, may pupuntahan din tayo.”

 “Oo na bes, bye.”

Agad kong binaba ang tawag ni Krisha. Kahit kailan napakaingay, siguro nakalunok ‘to ng microphone.

Nag suot lang ako ng simpleng damit dahil hindi naman ako maarte sa mga dinadamit ko. Simpleng pulang bestida na may pagkahapit sa aking hita ang sinuot ko at heels na may 3 inches ang taas. Pinusod ko lang ang buhok ko at naglagay ng kaunting lipstick sa labi.

Malapit na ako sa building ng condo ng makita ko si Krisha sa entrance na naghihintay.

Nakasuot itong sexy backless dress na kulay black na mas lalong bumagay sa kaniya. Iba rin talaga ang kaibigan ko hindi siya papatalo sa lahat.

Tumigil ako sa harapan niya at binuksan ang bintana ng kotse. May gana pang mag-posing ang loka kahit marami ng nakatingin dito.

Bago pa lamunin ng kahihiyan, pinapasok ko na agad siya sa kotse.

“So bes, how’s my dress?” masiglang tanong sa akin ni Krisha.

“You’re a totally hot chick,” sagot ko.

“Ginawa mo pa akong sisiw,” inis niyang sabi.

I chuckled, gusto ko lang talaga siyang asarin.

“So pinapunta mo lang ba ako dito para maging driver mo?” Tumaas ang kilay ko sa kaniya.

Hindi niya ako sinagot at tiningnan ng mabuti. Tumaas din ang kilay niya at tiningnan ako mula ibaba hanggang sa mukha.

“Seriously bes? You’re so plain, ” sabi niya habang ngumingiwi.

“Why? What’s wrong with my dress?” taka kong tanong.

Wala naman talaga kasing mali sa damit ko. Dito ako mas komportable.

“We’re going to the bar and look at you bes! Sa tingin mo ba may masusungkit ka diyan?”

“Bes? Bar? Seryoso ka?” Pinitik ko ang noo niya. ,Alam mong hindi ako pala bar. At isa pa I’m already married.”

“Married your face! As if naman tinuring ka ng tarantado na ‘yun bilang asawa.”

Tama nga naman siya.

“Ito lang ang naisip kong gawin para naman maging masaya ka. You should enjoy your life stop being desperate. Concern lang ako sa’yo kung ‘yang lalaki na ‘yan nagagawa ang gusto niya.” She cupped my face and shook my head lightly. “Dapat ikaw rin kasi you only live once ika nga. ‘Wag kang magmukmok sa gilid at isipin ang problemang hindi na masosolusyonan. Look at you.”

Masakit magsalita si Krisha, pero tumatagos ito sa puso.

“Hindi kana masaya nagiging losyang kana sorry for the words, pero you’re a worthy person so stop being worthless for other people lalo na sa mga taong hindi ka binibigyan ng importansya,” lintanya niya.

Lahat ng sinasabi niya ay may laman. Lahat ng binibitawan niya ay masakit dahil siguro isa siyang totoong tao. Totoong kaibigan, totoong nagmamahal sa akin.

Hinawakan niya ang kamay ko. “So this time please makinig ka sa akin, gusto ko mag enjoy ka ngayong gabi at kalimutan lahat ng problema mo sa asawa mo.”

Niyakap ako ni Krisha at niyakap ko rin siya pabalik. Ang swerte at ko may ganito akong kaibigan. Wala man lang itong kamalay-malay na nakikipag-divorce na si Bryson. Kung bakit kasi sa America kami ikinasal. Ayoko ng sabihin baka hindi ko mapigilan ang kaibigan ko sa mga magagawa nito.

Hindi ko din alam paano sasabihin sa kaniya. Hindi ko rin alam kung pipirmahan ko yung divorce paper o hindi.

Ang gusto ko lang muna ngayon samahan ang kaibigan ko. Magpakasaya at hindi muna isipin ang problema ko.

Nakarating naman kami agad sa bar na sinabi ni Krisha. Marami akong nakikita na kotse na nakapark sa labas. Mukang sikat talaga at dinarayo ang bar na ‘to dahil sa sobrang dami ng tao.

Habang naglalakad kami iba ang tingin ng mga lalaki sa amin. Sa totoo lang, si Krisha talaga ang tinitingnan, dahil na rin sa suot niyang may palabas ng likod. Baka kabagin naman ‘to at magkaroon ng lamig-lamig.

Pumasok kami sa loob ng bar at rinig na rinig ko ang malakas na ingay dahil sa tugtog at malakas na sigawan ng mga sumasayaw.

“Ay jusko!” gulat kong saad at napahawak sa dibdib ko.

Sino ba naman ang hindi magugulat ng may biglang bumukas na pinto sa likod at iniluwa ang dalawang kabataang mapupusok na naghahalikan.

Para sa akin ba talaga ‘to? Gusto ko na lang manatili sa kotse at antayin si Krisha hanggang matapos. Mapait akong napaismid ng maalala ko ang divorce papers.  Kahit ngayong gabi lang, gusto ko rin muna mag-enjoy.

Nakarating kami sa bar counter at umupo roon.

“Ano bes ayos ba?” tanong niya sa akin.

“Huh, Anong ayos? Napaka-ingay dito at amoy sigarilyo!” pagrereklamo ko.

“Sus masasanay ka rin,” sagot niya sa akin.

“Anong masasanay ka diyan? Ngayon lang ‘to!” himutok ko pa.

“Bahala ka. Kukuha ako ng inumin, ano ang sa’yo?” tanong niya.

“Tequila na lang.”

“One tequila and one mercadi please.”

Binigay naman kaagad yung order namin at ininom ko naman agad yung tequila.

Pinagmasdan ko ang buong paligid, napakaingay ng lugar dahil sa malakas na beat ng tugtog at sa mga nagsasayawan at nagsisigawang mga tao. Kitang-kita sa mga mukha nila na sobra silang nagsasaya, sobra silang nagpapakalasing at nag-eenjoy sa ginagawa nila. Sana ganiyan nalang ako parang walang problemeng pinagdadaanan.

“Bes! Tara sayaw tayo!”

Mabilis akong hinila ni Krisha papunta sa dancefloor.

Sobrang siksikan, amoy na amoy ko ang halo-halong alak at gayundin ang usok ng sigarilyo.

Sinundan ko lang umindak si Krisha at habang tumatagal nag-eenjoy na rin ako sa ginagawa ko. Sobrang saya at sarap sa pakiramdam dahil para akong nakalaya kahit papaano sa lungkot. Nakangiti lang ako hanggang sa matapos kaming mag-sayaw.

Sobrang lagkit ng pawis ang natamo ko pagkatapos. Nagpaalam muna ako kay Krisha na pupunta ako sa restroom para mag-ayos. Nang matapos, lumabas naman ako kaagad.

Hinahanap ko kung nasaan siya at nang nasipat ko ay nagsimula na akong maglakad papunta sa kaniya. Malapit na ako sa gawi niya ng biglang may humawak sa braso ko.

Nilingon ko agad kung sino ang humawak sa akin.

Hindi ko masyadong maaninag ang mukha niya dahil sa medyo madilim at tanging neon lights lang ang nagbibigay ilaw sa lugar. Pero kalaunan, mas nagiging klaro na ang aking paningin at isa lang naman na matipuno at gwapong lalaki ang matamang nakatingin sa akin. I felt hypnotized for a while with his electric blue eyes.

“Sorry to bother you,” wika niya.

“Hu-h?” Ayan na lamang ang lumabas sa bibig ko.

“Kanina pa kita napapansin and I don’t know, but I can’t seem to take my eyes off you,” wika niya na siyang ikinalaglag ng panga ko.

Bigla akong nakaramdam ng kung ano sa tiyan ko. Siguro dahil minsan lang ako makarinig ng ganito.

“Ah, ganun ba salamat aalis na ako, ” sabi ko at inalis ang kamay niya na nakahawak sa braso ko.

“Wait miss! I know you think I’m a fckboy or what, but that’s not what you think, ”  napalakas niyang sabi habang sinusundan ako.

“Sorry pero hindi ako interisado, ” tugon ko rito.

Napakakulit naman ng lalaking ‘to, hindi niya ba na-gegets na ayokong makipagkilala sa kaniya?

Hindi ako interesado, dahil may asawa na ako at ayokong makipag-entertain sa ibang lalaki. Alam ko naman ang mga galawan ng mga lalaki dito sa bar.

He was able to keep up with my pace and he made me face him.

He sighed as he stared at me intently.

“Alam ko naman na ganoon ang iniisip mo sa akin, but I just wanna make friends with you. No harm intended, ” he said, trying to assure me.

Sobrang kulit, pakikipagkilala o kaibigan man ayoko nga. Wala akong tiwala sa mga lalaking nag-babar.

“Hindi ako palakaibigan kaya sorry,” iritado kong sambit.

Napasapo ako sa ulo, dahil ayaw niya talaga akong tigilan. Pero ewan ko mas hamak naman na gwapo si Bryson kesa dito sa lalaking ‘to.

“Alright, hindi na kita kukulitin pero gusto ko lang talagang makipagkilala sa’yo.” Mapilyo niya akong nginitian.

Ayokong mag-iskandalo sa lugar na ito lalo na at maraming tao. Titigilan ba ako ng lalaking ‘to pag naibigay ko na ang gusto niya?

Hindi porket na gwapo siya ay makukuha niya agad ako. Hindi ako tulad ng mga ibang babae riyan.

“I’m Archer and this is my business card if ever you wanna hang out with me. Pwede mo akong tawagan diyan.” He winked at me and chuckled.

Napairap nalang ako sa hangin sa sobrang kakulitan nito.

Umalis na siya sa harapan ko at bumalik sa circle of friends niya. Bago pa siya umupo, pahabol pa siyang tumingin uli sa akin.

“Oy bes! Sino yun?” tuwang tanong ni Krisha.

“I don’t know,” tipid kong saad at tumingin sa business card na binigay sa akin.

“Archer Rufus Griffin” pagbabasa ni Krisha,

“Ulalah! Ang gwapo, ang hot, chef at CEO pa! Ang yaman bes!” kinikilig na saad ni Krisha.

“Oo gwapo pero mas gwapo naman si Bryson no.”

Napaismid ito sa akin.

“Yung asawa mong bulok?” Umirap pa siya lalo.

“He looks gentleman and mukhang type ka pa. Why don’t you try to date him?” dagdag nito.

Nakatanggap naman siya sa akin ng malakas na batok dahil sa sinabi niya.

“Aray ha!”

“Bagay lang sa’yo yan! Alam mong may asawa na ako at kasal ganyan iniisip mo”

“Asawa mo mukha mo! Hindi nga nagpapaka-asawa sayo ‘yun.”

Umirap na lang ako sa hangin.

Napatingin ako sa gawi ng lalaking ‘yon. He’s still staring at me kaya napapasong umiwas naman ako kaagad.

“Archer Rufus Griffin, ” usal ko.

Parang narinig ko na siya kung saan.

“Ano bes narealized mo na ba na mas hot at gwapo si Papa Archer kesa sa walang balls mong asawa?” pang-aasar pa ni Krisha, “Binabanggit mo na yung buong pangalan eh.”

Muli ko naman siyang binatukan.

“Aray! Nakakarami ka na ha!”

 “Bagay sa iyo yan, kung ano-ano na ang pinagsasabi mo diyan. Tss.”

 Masyado na kasing maraming nainom na alak ang loka.

“Umuwi na nga tayo,” inis kong sabi sabay hatak sa braso niya.

Kailangan na naming umiwi bago pa tuluyang malasing ang babaeng ito at baka mahihirapan akong mag-uwi sa kaniya.