Share
Chapter 11
“Class dismissed.”
Dahil huling klase na para sa araw na ito, nagmamadaling nagsialisan ang mga kaklase ko. Halatang gusto nang makauwi't matulog—oo, matulog. Nakakaantok kasi ang klaseng ito.
Magaling sa magaling magturo ang professor subalit mahina ang kanyang boses na animo'y nagdadasal na saktong-sakto naman sa subject. Idagdag pa ang napakalamig na aircon. Kulang na lang talaga ay unan at kumot.
Si Maegan naman, ang lakas ng loob matulog sa klase. Good for her dahil walang pakialam sa kanya 'yong prof namin kahit nakiki
Related chapters
Runaway Chapter 12
Kinabukasan, pagkatapos na pagkatapos ng klase ko sa PE, nagpalit agad ako ng uniform saka pinuntahan si Jack sa university plaza upang ibalik sa kanya ang pinahiram niyang damit sa akin at para na rin humingi ng pasensya dahil sa nangyari kagabi. After that incident, 'yong nahulog ako sa ibabaw niya, hindi niya ako kinikibo hanggang sa matapos ko na 'yong ginagawa kong assignment at nang sunduin ako nina Papa. Hindi na nga niya ako hinatid sa baba at nagpaalam na lang ako.Nagpaalam ako saglit kina Maegan at sinabing pupuntahan ko na lang sila sa university square. Nakita ko naman agad si Jack na nakaupo sa may bench malapit sa may tiger statue.Papalapit na sana ako nang maunahan ako ng isang babae—na sa palagay ko ay schoolmate din dahil sa kanyang uniporme—she's from engineering department.Matangkad siya at sexy; kitang-kita ang kurba ng kanyang gilid. Halatang sumasali ito sa mga beauty pageant base sa postura nito.Pinaghalong as
Runaway Chapter 13
It was my day-off kaya naisipan kong dumaan muna sa mall upang bumili ng aking personal needs. These past few days ay nawawalan na ako ng time mamili dahil na rin sunod-sunod ang dating ng aking pasyente. May mga oras na sa ospital na akong natutulog dahil maya't-maya ang tawag sa akin.Call of duty,ika nga.Kamakailan lamang ay may pasyente ako—isang batang lalaki na nasa edad na lima. He was admitted since last week pero hindi namin nalaman agad ang sakit niya. Naka-ilang beses na siyang sumailalim sa mga test ngunit ni isa roon ay walang makapagtukoy kung ano ba talaga ang sakit niya.
Runaway Chapter 14
Umaga pa lang, bumiyahe na kami papuntang Rizal, hometown ni Jack. Para makauwi rin ako nang maaga at makaiwas sa traffic pagluwas. I wasn't supposed to be with him but because it's Tita Josie's birthday today, I can't say no to her. Alam ko namang matampuhin iyon si Tita and she's like a mother to me. Buti na nga lang din at nakabili pa ako ng regalo ko para sa kanya kahit last minute na. Ever since I met her, especially when Jack and I became in a relationship, she treated me like her real daughter. That's why Tita Josie was also hurt when her son and I separated after a long relationship. Well, it's her son's fault. Naalala ko pa noong nasa kolehiyo pa kami at wala pa kaming isang taon noon, tumitiyempo pa kami kung paano namin sasabihin kay Tita Josie ang tungkol sa aming relasyon. Ang pamilya ko ang unang nakaalam tungkol sa amin at ayos lang naman sa kanila maliban nga lang kay Papa na matagal bago lumambot ang puso niya kay Jack at tuluyang ibigay ang blessing
Runaway Chapter 15
Kinabukasan, agad na umuwi si Pamela pagkagaling kina Jack. Ayaw pa sana siyang pauwiin ng ina ng binata na si Josie ngunit kinakailangan na niyang umuwi dahil bukod sa may trabahong naghihintay sa kanya ay hinahanap-hanap na rin siya ng kanyang anak na si Bea. Hindi pa man din sanay ang bata nang wala ang kanyang ina sa tabi niya. Kinailangan pa siyang tabihan ng kanyang tita na si Celestine bago siya makatulog. Mabuti na lang ay magkamukha kami silang magkapatid kaya kahit papaano ay nakikita siya ng anak sa kanyang ate. Hindi na dapat pa siya magpapahatid kay Jack dahil ayaw na rin niya itong maabala. At isa pa, kaya naman niyang mag-commute nang mag-isa ngunit napakakulit at mapilit ni Jack at ang ina na rin nito mismo ang nagsabi kaya wala na siyang nagawa kundi pumayag. Nagpadaan muna si Pamela sa bahay para iiwan ang kanyang mga gamit. Hindi naman siya nangangambang magpapangabot ang mag-ama dahil nasa eskuwelahan ang bata ngayon. Saka siya nagpahatid na sa op
Runaway Chapter 16
Shocking. Nerve-wracking. Terrifying.That’s how I describe what I feel right now after Mariana delivered the news to us—Dennis was found dead on his ward at exactly 6:45 in the evening. Her voice was shaking and crying while she told us how it happened over the phone.Kuwento niya, galing daw siya ng convenience store at bumili ng makakain. Ngunit pagbalik niya, ang akala niyang natutulog lamang na asawa niya ay isa nang bangkay. Of course, it was very traumatic for her. Nakita ng dalawang mata niya ang itsura ng kanyang asawa nang mamatay ito.Agad kaming nagtungo ni Mr. Cheng sa ospital sa oras na matanggap naming ang balita. Tinawagan na rin niya ang kakilalang abogado at papunta na raw ito.Hindi mapalagay ang loob ko habang nasa byahe kami. Ngayong namatay na si Dennis, ang siyang tanging nakakaalam ng lahat tungkol sa diumanong korapsyon sa loob MGH, nawalan na ako ng pag-asa. Hindi ko na alam kung saan ako kukuha ng impormasyon dahil w
Runaway Author's Note
Hello, everyone! Sorry for not updating for several months. I've been busy with my studies including thesis and organization duties. Our finals week has just concluded recently, and I can say that finally, I am done with the semester and just waiting for the graduation. Thus, I can now focus on writing. Starting this June, since I have a lot of time now though I wil probably look for a job after the graduation, I will schedule the dates for my story update.Please expect that any time this coming month, there will be an update for the next chapter.Thank you so much!- Esereth
Runaway Chapter 17
Wala nang mas gugulo pa sa buhay ko the moment that a certain Josiah Zamora from College of Accountancy entered to my life all of a sudden. At isa pa, feeling ko ang ganda-ganda ko. Isa lang naman siya sa mga crush ng bayan sa kanilang department. We were taking a break—a one-hour vacant before our —when my phone suddenly vibrates. Agad ko naman itong kinuha mula sa bulsa ko. Nagsalubong ang kilay ko nang isang hindi rehistradong numero ang tumatawag sa akin. Like what I’ve said, hindi ako mahilig sa tawag lalo na kapag mula sa isang taong ‘di ko kilala at wala sa contacts ko. Kaya much better kung magpapakilala muna through text. Although my hands were shaking due to my anxiety, I still managed to answer the call. “H-Hello? Who’s this?” My voice was also cracking and my hands still trembling. Kinakapos din ang hininga ko dahil sa bilis ng tibok ng aking puso. “Hi, Pamela. Good to hear about you after a week.” My heart fluctuated as I hear his deep and well-modulated voice. Pamilya
Runaway Prologue
Simula pa lamang noong bata ako ay pangarap ko nang maikasal sa lalaking pinakamamahal ko.Hindi na kailangan pang magarbo ang kasal, simple lang ay ayos na dahil ang mahalaga, siya ang makakasama ko hanggang kamatayan. Kami ang magsusumpaan sa harap ng Diyos. Napakaraming nangyari sa loob ng limang taon na pagsasama namin ni Jack at hindi naging madali iyon. Sa limang taong iyon, kay raming luha ang nasayang at mayroon ding luhang nagdulot ng kasiyahan. Nariyan ang maraming temptasyon sa paligid na talagang sinubukan ang aming pagmamahalan. Kamuntikan na rin kaming sumuko at humantong sa hiwalayan ngunit naiisip ko pa lamang na maghihiwalay kami ay hindi ko na kakayanin. Mahal na mahal ko si Jack to the point na handa akong ibigay ang sarili ko sa kanya. Kaya laking tuwa ko nang mag-propose siya sa akin at hindi naman ako nagdalawang-isip na um-oo.Malaki ang tiwala namin sa isa't isa sa kabila ng mga unos na dumating sa aming relasyon, na kahit gaano
Latest chapter
