Share
Chapter 14
Umaga pa lang, bumiyahe na kami papuntang Rizal, hometown ni Jack. Para makauwi rin ako nang maaga at makaiwas sa traffic pagluwas. I wasn't supposed to be with him but because it's Tita Josie's birthday today, I can't say no to her. Alam ko namang matampuhin iyon si Tita and she's like a mother to me. Buti na nga lang din at nakabili pa ako ng regalo ko para sa kanya kahit last minute na.
Ever since I met her, especially when Jack and I became in a relationship, she treated me like her real daughter. That's why Tita Josie was also hurt when her son and I separated after a long relationship. Well, it's her son's fault.
Naalala ko pa noong nasa kolehiyo pa kami at wala pa kaming isang taon noon, tumitiyempo pa kami kung paano namin sasabihin kay Tita Josie ang tungkol sa aming relasyon. Ang pamilya ko ang unang nakaalam tungkol sa amin at ayos lang naman sa kanila maliban nga lang kay Papa na matagal bago lumambot ang puso niya kay Jack at tuluyang ibigay ang blessing
EserethThis chapter contains a steamy scene that is not suitable for young readers. Read at your own risk.
Related chapters
Runaway Chapter 15
Kinabukasan, agad na umuwi si Pamela pagkagaling kina Jack. Ayaw pa sana siyang pauwiin ng ina ng binata na si Josie ngunit kinakailangan na niyang umuwi dahil bukod sa may trabahong naghihintay sa kanya ay hinahanap-hanap na rin siya ng kanyang anak na si Bea. Hindi pa man din sanay ang bata nang wala ang kanyang ina sa tabi niya. Kinailangan pa siyang tabihan ng kanyang tita na si Celestine bago siya makatulog. Mabuti na lang ay magkamukha kami silang magkapatid kaya kahit papaano ay nakikita siya ng anak sa kanyang ate. Hindi na dapat pa siya magpapahatid kay Jack dahil ayaw na rin niya itong maabala. At isa pa, kaya naman niyang mag-commute nang mag-isa ngunit napakakulit at mapilit ni Jack at ang ina na rin nito mismo ang nagsabi kaya wala na siyang nagawa kundi pumayag. Nagpadaan muna si Pamela sa bahay para iiwan ang kanyang mga gamit. Hindi naman siya nangangambang magpapangabot ang mag-ama dahil nasa eskuwelahan ang bata ngayon. Saka siya nagpahatid na sa op
Runaway Chapter 16
Shocking. Nerve-wracking. Terrifying.That’s how I describe what I feel right now after Mariana delivered the news to us—Dennis was found dead on his ward at exactly 6:45 in the evening. Her voice was shaking and crying while she told us how it happened over the phone.Kuwento niya, galing daw siya ng convenience store at bumili ng makakain. Ngunit pagbalik niya, ang akala niyang natutulog lamang na asawa niya ay isa nang bangkay. Of course, it was very traumatic for her. Nakita ng dalawang mata niya ang itsura ng kanyang asawa nang mamatay ito.Agad kaming nagtungo ni Mr. Cheng sa ospital sa oras na matanggap naming ang balita. Tinawagan na rin niya ang kakilalang abogado at papunta na raw ito.Hindi mapalagay ang loob ko habang nasa byahe kami. Ngayong namatay na si Dennis, ang siyang tanging nakakaalam ng lahat tungkol sa diumanong korapsyon sa loob MGH, nawalan na ako ng pag-asa. Hindi ko na alam kung saan ako kukuha ng impormasyon dahil w
Runaway Author's Note
Hello, everyone! Sorry for not updating for several months. I've been busy with my studies including thesis and organization duties. Our finals week has just concluded recently, and I can say that finally, I am done with the semester and just waiting for the graduation. Thus, I can now focus on writing. Starting this June, since I have a lot of time now though I wil probably look for a job after the graduation, I will schedule the dates for my story update.Please expect that any time this coming month, there will be an update for the next chapter.Thank you so much!- Esereth
Runaway Chapter 17
Wala nang mas gugulo pa sa buhay ko the moment that a certain Josiah Zamora from College of Accountancy entered to my life all of a sudden. At isa pa, feeling ko ang ganda-ganda ko. Isa lang naman siya sa mga crush ng bayan sa kanilang department. We were taking a break—a one-hour vacant before our —when my phone suddenly vibrates. Agad ko naman itong kinuha mula sa bulsa ko. Nagsalubong ang kilay ko nang isang hindi rehistradong numero ang tumatawag sa akin. Like what I’ve said, hindi ako mahilig sa tawag lalo na kapag mula sa isang taong ‘di ko kilala at wala sa contacts ko. Kaya much better kung magpapakilala muna through text. Although my hands were shaking due to my anxiety, I still managed to answer the call. “H-Hello? Who’s this?” My voice was also cracking and my hands still trembling. Kinakapos din ang hininga ko dahil sa bilis ng tibok ng aking puso. “Hi, Pamela. Good to hear about you after a week.” My heart fluctuated as I hear his deep and well-modulated voice. Pamilya
Runaway Prologue
Simula pa lamang noong bata ako ay pangarap ko nang maikasal sa lalaking pinakamamahal ko.Hindi na kailangan pang magarbo ang kasal, simple lang ay ayos na dahil ang mahalaga, siya ang makakasama ko hanggang kamatayan. Kami ang magsusumpaan sa harap ng Diyos. Napakaraming nangyari sa loob ng limang taon na pagsasama namin ni Jack at hindi naging madali iyon. Sa limang taong iyon, kay raming luha ang nasayang at mayroon ding luhang nagdulot ng kasiyahan. Nariyan ang maraming temptasyon sa paligid na talagang sinubukan ang aming pagmamahalan. Kamuntikan na rin kaming sumuko at humantong sa hiwalayan ngunit naiisip ko pa lamang na maghihiwalay kami ay hindi ko na kakayanin. Mahal na mahal ko si Jack to the point na handa akong ibigay ang sarili ko sa kanya. Kaya laking tuwa ko nang mag-propose siya sa akin at hindi naman ako nagdalawang-isip na um-oo.Malaki ang tiwala namin sa isa't isa sa kabila ng mga unos na dumating sa aming relasyon, na kahit gaano
Runaway Chapter 1
Tatlong taon. Tatlong taon na ang nakalipas matapos ang aming paghihiwalay nang wala man lang maayos na pagpapaalam at malinaw na dahilan. Masakit man ngunit kailangan pa ring bumangon lalo na't para sa anak ko—sa anak namin, si Beatrisse. Yes, I named her after me—derived from my second name. Si Bea ang naging kalakasan ko noong mga panahong lugmok na lugmok ako. 'Yong mga panahong iniwan niya ako nang walang dahilan. Sinubukan kong mag-move on, kalimutan siya na tila walang nangyari ngunit mahirap. Daig ko pa ang natengga sa mabigat na trapiko sa EDSA. Sobrang hirap kalimutan 'yong taong minahal mo nang sobra. Iyong taong ipinagdasal mo sa Diyos. Iyong taong ibinigay mo ang lahat. Iyong taong kung saan nakikita mo na ang kinabukasan mo sa kanya. Ang hirap lamang pakawalan ng taong iyon. Nasa may lobby kami ng Montajo General Hospital, naghihintay sa paglabas ng mga beteranong doktor na sina Dr. Weasley Montajo, ang medical director ng os
Runaway Chapter 2
“Saan ka nagpunta kahapon?” Iyan agad ang bumungad sa akin pagkapasok ko pa lang ng opisina. Inilapag ko muna ang bag ko sa aking table at saka nilingon si Isabelle. “Huh?” Tila lutang na lutang ako’t walang kaalam-alam sa nangyayari sa paligid. Tinaasan niya ako ng kilay. “Anong huh? Bigla ka na lang nawala. Sabi mo, mag-c-cr ka lang pero 'di ka na bumalik.” Napakagat ako sa ibabang parte ng aking labi nang maalala ko ang nangyari kahapon. Sinundan ko lang naman hanggang condo si Dr. Sevilla at muntikan pa niya akong mahuli! Akala ko nga ay katapusan ko na. Mabuti na lang at nag-ring ang kanyang cellphone, nakipag-usap saglit, at saka umalis. Umiwas ako ng tingin kay Isabelle. Hindi niya pwedeng malaman na sinundan ko si Dr. Sevilla at sigurado akong magugulantang siya. Nakatingin pa rin siya sa akin, hinihintay ang aking sasabihin nang kalabitin ako ni Beverly. Gulat akong napalingon sa kanya. “Jusko naman, Bev. Aatakihin ako sa'yo!”
Runaway Chapter 3
Sandali kong isinantabi ang agam-agam kong posibleng nagkita ang mag-ama kahapon at maaaring iisa lang si Dr. Sevilla at si Jack dahil masyado akong focused ngayon sa pangangalap pa ng mga impormasyon ukol sa diumanong korapsyon na nagaganap sa MGH. Sa ngayon, naghihintay pa kami ng update mula sa whistleblower kung kailan siya maglalantad. Hindi kasi namin siya basta-basta pwedeng pilitin na magpakita dahil nakasalalay rito ang kanyang kaligtasan. Subalit nangangamba pa rin ako na pupwedeng maghinala si Janelle na anak ko si Bea sa kanyang kuya lalo nang tawagin ako nitong mommy. Tiim-bagang lamang akong nakatingin sa aking monitor at tanging tipa mula sa keyboard ang naglilikha ng ingay. Kakaunti lamang ang lumabas na resulta matapos akong magsaliksik ng impormasyon doon. I kept on scrolling, hoping that I would see more information. Napunta na ako sa ikalimang pahina at saka lang may isang news article ang nakapukaw ng atensyon ko. It was dated las
Latest chapter
