Chapter 6

ILANG ulit na tumatak sa isipan ko ang sinabi ni Sir Ethan sa akin. Hindi agad ako nakasagot dahil sa lahat ng kaniyang mga sinabi ay iyon pa ang maririnig ko. I was expecting that he would be nice to me and accept my apologize but that’s not what happened. He won’t accept it unless I would be his woman. Hindi naman ako tanga para hind maintindihan iyon at hindi ko rin alam kung bakit niya ito gustong gawin sa akin.

“S-Sir…” Halos nanuyo ang lalamunan ko at hindi ko man lang madugtungan agad ang sinabi niya.

“You heard me, woman. Accept it or leave it,” seryoso pa rin niyang sabi. Sumandal siya nang maayos sa kinauupuan niya at unti-unting binuksan ang hawak niyang brown envelope. “Hawak ko ang papeles ng ama mo na nagpapatunay na ako ang beneficiary niya. You knew it already, right?”

Napatitig ako sa papel at nakita ko nga pangalan ni Sir Ethan sa list ng beneficiary ng tatay ko. Doon pa lang ay nanlumo na ako dahil mas kailangan namin iyon ng pamilya kaysa sa kaniya na halos nasa kaniya na ang lahat. Subalit hindi ko pa rin lubos maisip na bakit nasa kaniya ito at iyon ang dapat kong malaman.

Sinalubong ko ang tingin niya. “Sir, h-hindi ba kami ang dapat mas may karapatan sa beneficiary ng tatay ko? Paanong ikaw ang nasa list niya?” lakas-loob kung tanong na.

“For transparency, malaki ang pagkakautang ng tatay mo sa akin. Kung hindi niya pinagtangkaan ang pera ko nang araw na iyon, baka kayo pa ang nasa listahan. Ms. Borja, limang milyon ang nawala sa akin. Do you think I would turn my blind eye to it for nothing? This is business, Ms. Borja. Kailangan ko ng collateral bago pa man mawala sa akin ang mga kliyente ko maging ang mga tao ko.”

Napaisip ako. So, it was the reason kung bakit nasa kaniya ang insurance ng tatay. Subalit palaisipan sa akin kung bakit nagawa iyon ng tatay ko. For what reason? Naguguluhan ako. Hindi ako makapag-isip dahil sa natuklasan ko mula sa kaniya.

“Sir, hindi ho iyan magagawa ng tatay ko,” pagtatanggol ko sa tatay ko.

“Nagawa na niya. Nagawa mo nga akong pagtangkaang hampasin ng toilet map kagabi, magagawa rin iyon ng tatay mo. Well, saan ka pa ba magmamana?” sarkastiko niya.

Aba’t⸻ Kalmahan mo lang, Rose. Makapangyarihan ang lalaking ito at kaya niyang gawin ang lahat sa iyo. Pinilit kong pakalmahin ang sarili ko dahil kung hindi ay buhay ng pamilya ko na naman ang nakataya rito. Ano ba naman ang laban ko sa lalaking ito?

“Sir, nasabi ko na po kagabi na humihingi ako ng pasensiya sa nagawa ko.”

“Alam ko.”

“A-Alam niyo?” kunot-noong tanong ko. “Ibig sabihin ay narinig niyo ang paghingi ko ng tawad kagabi?”

“Yeah. So, do you accept it or not? Dalawa lang naman ang patutunguhan ng alok ko sa iyo, ang pumayag ka sa gusto ko o hayaan mo sa akin ang perang ito.”

“Hindi madali ang hinihingi niyo, sir!” Bigla akong tumayo at naglakas-loob akong ipaglaban ang karapatan ko. Masyado na rin siyang mapagmataas para lang tapak-tapakan niya ang pagkatao ko. Kahit boss ko pa ito ang lalaking ito. “Ang inakala ko pa naman na mas lalo mong maintindihan ang sitwasyon ko dahil tauhan niyo rin ako. Mas kailangan ng pamilya ko ang perang ito kaysa sa inyo. May sakit ho ang nanay ko at may dalawang kapatid akong pinapaaral, sir. Hindi naman ho yata tama na alukin niyo akong maging…babae mo,” nanginginig kong wika sa kaniya. Pinigilan ko lang ang mga luha kong nagbabadyang dumaloy sa pisngi ko.

“Like I said, this is damn business. Hindi ako charity na basta na lang itatapon ang lahat ng mga pinaghirapan ko na walang kapalit, Ms. Borja. Now, if you don’t want my offer, the door is wide open you to leave. Palalagpasin ko rin ang ginawa mo kagabi kahit halos nagkasugat-sugat na ako.”

I stared each other and then I realize something. Ang inakala kong isang diyos ng Olympus na inihulog ng langit ang lalaking ito dahil iyon ang pagkakaalam ko. Bukambibig sa mga kasamahan ko rito sa resort kung paano naging mabait ito sa lahat. Ang sinasabi nilang maswerte kaming may boss na halos kapakanan ng empleyado ang iniisip at makikita naman ito sa mga benefits na natatamasa namin. But this is really unfair and worst offer ever. Sa sobrang pagpupuyos ng damdamin ko ay bigla ko na lang siyang tinalikuran at naglakad na sana patungong pinto.    

“If you leave, I won’t give you another chance anymore, Ms. Borja.”

I stopped walking through the door and think again. Ang herodes na ito! Hindi talaga ako makapaniwalang ginigipit niya ako ng ganito. Iniisip ko ang nanay kong kailangan ng gamutan, ang dalawang kapatid ko na kailangang mag-aral at magkaroon ng kaunting kabuhayan. Wala akong pagpilian at sa isang iglap lang, nilunok ko ang pride ko. Literal akong napalunok, humugot ng malalim na buntong-hininga at muling humarap sa lalaking ito. Unti-unti akong naglakad patungo sa kaniyang kinauupuan subalit tumayo na siya upang harapin din ako ngunit hindi pa rin nagbabago ang eskpresyon sa mukha niyang antipatiko.

“Change mind? Akala ko ba ay gagawin mo ang lahat para sa pamilya mo at mapatawad kita?”

Antipatiko talaga! Kinuyom ko ang kamao ko at nag-angat ng tingin sa kaniya. Matangkad siya sa akin kaya kailangan ko rin siyang tingalain at tinibayan ang loob ko. “Sir, siguro naman pwede akong mag-advance sa offer na hinihingi mo sa akin. Hindi naman siguro ito kalabisan sa iyo.”

“Advance?” His forehead wrinkled. “Hindi pa nga tayo nag-uumpisa, gusto mo na rin ng advance.” Marahan siyang umupo sa malambot na arm rest ng couch habang kaharap ko. “Fine. Ano ba ang gusto mo?” Pinagsalikop niya ang kaniyang mga braso sa dibdib.

“Uhm… Kailangan ng weekly medicine ang nanay ko sa sakit niya. Pangalawa, may pinapaaral akong mga kapatid at pangatlo ay ang kaunting kabuhayan ng pamilya ko. Magtatrabaho pa rin naman ako rito sa resort mo at walang dapat na makaalam.” Kaya ko ito kahit hindi ko alam ang papasukin kong maging babae niya.

“That’s it?”

Tumango lang ako bilang tugon.

“Okay. Granted.”

“Gusto ko rin na gumawa tayo ng kasunduan at ilagay ang mga ito.”

Sarkastikong nginitian niya ako. “Sigurista, huh?”

“Yes, sir. Sigurista rin naman kayo kaya kailangan ko rin na may panghahawakan. A-Ano ba ang gagawin ko?”

“Don’t you have an idea?”

I shook my head once. “Wala.”

“You have to…” Napatigil siya sa sasabihin niya at muli na naman akong tinititigan. “Wait… Are you still a… I mean, you never have sexual intercourse?”

Muli na naman akong umiling. Ano ba naman ang alam ko sa sexual intercourse na sinasabi niya gayong isang beses pa lang ako nagkanobyo? Nangako rin naman ako sa sarili na ang unang lalaking pagkakalooban ko ng pagkababae ko ay ang magiging asawa ko na. Kaya lang ay mukhang mauuwi na lang pala sa ganitong set up ang magiging unang karanasan ko.

“Wala akong ideya sa gagawin ko, Sir Ethan. At…wala talaga akong karanasan kong ang iniisip mo ay mapapaligaya kita.” Lihim akong napalunok dahil ito ang pinag-uusapan naming dalawa. Sa lahat pa ng pwedeng mag-alok sa akin nito, boss ko pa.

“Damn,” mahina niyang usal. “Uhm, all right.” Muli siyang tumayo. “I’ll prepare our contract. I’ll give it to you later. Ihahatid na kita.”

“Ha? K-Kaya ko na po,” tanggi ko.

“I insist. At huwag na mo akong pino-po. Nangangagat ako.”

“Po?” Namilog ang mga mata ko habang nakatuon sa nakaka-intimidate niyang tingin subalit binawi ko rin dahil naalala kong ayaw niyang pino-po siya. “I mean… Sige, sir.” Nauna na akong tumalikod sa kaniya at baka kung anong klaseng kagat pa ang gagawin niya.

Pasimple ko rin pinahiran ang pawisan kong noo habang nasa likuran ko lang ang boss ko. Ni hindi na nga ako mapakali kanina sa mga pinag-uusapan namin at kulang na lang ay maglaho na lang ako na parang bula. Maayos naman akong nagpaalam sa kaniya ngunit hindi ko na siya tiningnan sa mata at baka mas lalo lang akong hindi makapag-isip.   

Ethan

I was typing the contract I made between me and her. Habang nagtitipa ako sa laptop ko ay napatigil ako nang maalala ko ang inosenteng mukha niya. Mamaya lang ay sumulyap ako sa braso kong nilagyan niya ng band aid kagabi. I remembered what she said last night and I heard her apologize. Kaya lang ay hindi na kinaya ng talukap ng mata kong imulat ang mga mata ko at napapikit na lang.

When she touched my arms, I felt something. Hindi ko alam pero nang mga sandaling iyon, I wanted to open my eyes. Kaya lang ay natalo na rin ang diwa ko sa sobrang kalasingan ko. When I saw her earlier, mas lalong nanaig ang hindi ko maintindihang damdamin sa dalagang iyon.

Sumandal ako sa kinauupuan ko at nanatili pa rin nakatitig sa monitor ng laptop ko. Unti-unti akong napapikit at iniisip ang inosenteng mukha ni Rose. I was thinking that I could touch her face, her shoulder down to her arms and wrapped her waist with my hands. Damn!

“Sir Ethan?”

Bigla akong nagmulat ng mata at si Mang Roberto ang bumungad sa akin. Muntik ko ng makalimutan na nasa pool side pala ako.

“Y-Yes?” Nagkunwari naman akong umayos ng pagkakaupo.

“Ayos ka lang ba, hijo? May masakit pa ba sa iyo?” usisa niya.

“Nothing. Uhm…” I clear my throat. “May iniisip lang ako.”

“Ganoon ba? Siyangapala, heto ang files ni Rose na pinakuha mo.” Inilapag niya sa mesa ang kanina ko pa hinihingi sa kaniya.

“Thanks.” Kinuha ko ang folder at tiningnan ang laman nito.

“Maitanong ko lang, may problema ba kay Rose?”

“Nothing. I just want to know about her and her family. May kasunduan kami na kami lang muna ang makakaalam. Simula bukas ay dito muna siya titira sa bahay ko at sana ay walang makakaalam nito.” So, HRM graduate siya.

“Malabo iyang iniisip mo na walang makakaalam pero susubukan kong kausapin si Rose tungkol sa bagay na iyan.”

“Na. Ako na lang ang kakausap sa kaniya.”

“Sir Ethan, tungkol ba ito sa hinihiling niya at ang kapalit ay⸻”

“Mang Roberto…” Nag-angat na ako ng tingin sa kaniya. “This is not what you think. Alam ko ang ginagawa ko at huwag mo sana akong pangunahan.”

“I know. Kaya lang ay inosente si Rose at marami siyang pangarap sa buhay. Isa pa, empleyado mo rin siya rito. Nais ko lang naman na paalalahanan ka since nasubaybayan ko ang paglaki mo. Alam ko ang mga babaeng dumaan sa iyo lalo na nitong huli. Nalaman ko na rin ang dahilan kung bakit ka nandito dahil na rin sa mga magulang mo. Ayoko sanang gawin mong panakip-butas si Rose dahil nasaktan ka. Sana ay maintindihan mo ang nais kong tukuyin.”

“I’ll keep that in my mind. Thanks for that, Mang Roberto. I won’t hurt her and I want to help her instead.”

“Okay. Iyon lang naman at aalis na ako.”

Nasundan ko na lang ang papalayong si Mang Roberto at nasa isip ko na naman ang sinabi niya. Maya-maya lang ay bumaling ako sa files ni Rose at muli ko na naman itong binasa. Basang-basa na nga talaga ni Mang Roberto ang kilos ko but this time, wala naman akong masamang intensiyon. Galit ako sa sarili ko at kay Klarissa pero hindi ibig sabihin nito na magiging sadista na ako sa babae. Well, I’m trying to focus on the other thing⸻playing fire sometimes.