CONFUSION

Chapter Three

Third Person's POV

"All students go back to your class!" a strict woman voice field the scenery.

After a woman came in the quadrangle all students run as fast as they could, because the woman came, is not just an typical woman in school. It's their principal also the owner of the University. 

A woman talking to a girl lying in the ground, "Get up! Clean yourself and go to my office!" her voice is scary and strict. 

The principal wondered why a few minutes had passed since she dismissed the students watching, the woman still did not get up.

Earlier, the two students were still shaking the woman to stand up, but because they were confused, it did not cross their minds that the woman was unconscious.

I walked towards to them "Maybe she's unconscious right now, because if not she will get up," I said to the girl who was crying while still shaking the girl lying on the ground. 

They were all stunned, at lahat ng mga estudyanteng naiwan, tinulungan nila ang babae na madala sa clinic. 

"It is your fault, Yanz!" The girl who was crying shout at Yanz in so much resentment and pointed him. 

"Kapag may nangyaring masama sa kanya, malalagot ka saki-" naputol ang kanyang pagbabanta ng nagsalita si Yanz

"Oh ano? Anong pake ko?" Sigaw ni Yanz sa mukha ng babaeng umiiyak

"Kasalanan mo na nga kung bakit natamaan si Coffee ng bola, tapos ikaw pa tong mayabang ngayon!" Galit na sigaw nya kay Yanz habang nakakuyom ang kanyang kamao.

"Hoy babae, nakakarindi na yang bunganga mo. Gusto mo ring masampal?" Akmang lalapit sa kanya si Yanz ng pumagitna ako 

"Calm down dude. Babae yan," mahinahong sabi ko kay Yanz

Humarap ako sa babaeng tuloy parin ang pag agos ng luha sa kanyang mukha. Kinuha ko ang panyo sa bulsa ng pants ko at iniabot ito sa kanya.

"Wala akong tissue, panyo nalang," Ngunit hindi nya ito tinanggap. Nakatingin lang sya ng masama kay Yanz.

"Miss ahm, hindi ko pa naman to nagagamit. Abutin mo na. Pasensya ka na dito ako nalang humihingi ng despensa. Pasensya na. Pati sa kaibigan mo," mahabang sabi ko sa kanya, "puntahan mo nalang muna doon yung babaeng dinala sa clinic, kaibigan mo yon diba? Kailangan ka nya don once na magising sya. Ako na kakausap kay Yanz, pasensya na sayo at sa kaibigan mo." 

Tiningnan nya lang ulit ng masama si Yanz at umalis na. 

"Stop!" I said 

Gulat na tumingin sya sakin. Pero alam kong sinadya nyang palakihin ang mata para kunwaring nagulat sya.

"Wooooaahh. Wo wo wo woaah," Natatawang sabi ni yanz. "Nakadrugs ka ba?" tanong niya

"Dude, ano ba? Seryoso ako. Bakit mo ba yun ginawa sa babae?" Kunot-noong tanong ko

Tinitigan nya lang ako, na para bang may mali

"Wag mo 'kong titigan ng ganyan. Oo may mali. Mali tong ginawa mo. Sana nag sorry ka na lang kasalanan mo naman," seryosong saad ko.

"Stop!" Yan lang ang sinabi nya sakin at nakangising naglakad palayo. 

Sabrina's POV. 

Galit na galit ako kay Yanz, sa sobrang galit ko wala na akong pakeelam sa paligid ko ngayon. Kanina pa ako tinatanong ni Johnny kung anong napag usapan namin ni Yanz pero hindi ako sumagot. 

Masama parin ang tingin ko, nakakuyom ang kamao ko, at iyak parin ako ng iyak dahil sa galit at pag-aalala.

"Not now, it's too early," I whisper

"Huh?" Johnny asked

"Wala," sagot ko

"Anong early-early sinasabi mo Sabrina?" Maarte at nakataas ang kaliwang kilay na tanong nya

"Masyado pang maaga para mamulat si Coffee sa mga bullies dito, ilang weeks palang," Pagdadahilan ko sabay lingon sa ibang direksiyon

"Hmm," Binigyan nya ako ng nanunuring tingin. "Sabagay, noon mga midterm na nagkakaroon ng victim si Yanz," Buntong hininga nya. 

Lumabas ang nurse mula sa clinic at agad kaming tumayo ni Johnny, kaming dalawa ang pinaiwan ng principal para oras na magising si Coffee mapapanatag ang loob nya. 

"Nurse, kamusta na po ang kaibigan namin?" maarteng tanong ni Johnny

"Is she okay?" tanong ko sa nurse.

Bumuntong hininga muna sya, kaya kinabahan kami ni Johnny. 

"Okay na sya ngayon. Nawalan sya ng malay kanina dahil sa lakas ng pagkakasampal sa kanya. Binigyan ko narin ng ice pack si Coffee, btw gising na sya. Pero natatakot sya. Ayaw nya muna na may pumasok sa loob," mahabang paliwanag ng nurse. 

Nakahinga kami ng maluwag. Buti naman okay na si Coffee, malilintikan talaga sakin si Yanz. 

"May problema nga lang," Biglang nagsalita ang nurse. Umusbong na naman ang kakaibang kaba sa dibdib ko

"What'sthe problem po ba?" agad na tanong ko

"Sa palagay ko na trauma sya sa nangyari kanina. Actually nagising na sya pagkahatid sa clinic kanina tinutulak nya palayo ang mga nalapit sa kanya para linisin sya. Kinailangan pa namin sya I sedate para kumalma at malinisan. Nagising din naman sya pero tulala lang at di makausap. Kapag nalapit ako nahalukipkip sya sa kama, at nanginginig," mahabang paliwanag pa ulit ng nurse

Napatakip ako ng bibig sa narinig ko. Pati si Johnny natulala sa narinig nya. Nanginginig na naman ang kamay ko dahil sa galit, lalo na ng nakita ko si Yanz na dumaan sa harap namin. 

"I-Ikaw!" Sigaw ko sa kanya at sinugod ko sya at pinagsusuntok sa dibdib

Yanz's POV

"I-Ikaw!" 

Napatigil ako sa paglalakad ng biglang may sumigaw at nanugod sa akin. Well, sino pa ba? E di itong iyakin na to.

Ano bang ginagawa nya? Sinusuntok nya ba ako sa dibdib? Obviously, it's a yes. Pero damn! Haha nakakatawa wala man lang kalakas-lakas. Mga babae kahit kailan mahina at pabebe. Palibhasa gusto lang mapansin. Tsk. Style nyo bulok.

Malamig ko lang syang tiningnan, at hindi ko na inalis ang kamao nyang pilit isinusuntok sa akin. Wala rin naman akong gana makipag usap pa sa kanya. Non sense. 

"Alam mo ba kung anong nangyari kay Coffee?" Tumigil nasya sa pagsuntok at parang unti-unting tinakasan ng lakas. 

"Ako ba ang nurse? Bakit ka sakin nagtatanong?" Walang emosyon kong pagbabalik tanong sa kanya.

"Haaaah! Na trauma sya sa ginawa mo. Kahit kailan napakasama mo!" Sigaw pa rin nya sa mukha ko habang dinuduro ang dibdib ko.

"Pwede bang wag kang sumigaw? Nakakarindi ka. Ikaw yata ang bingi sa ating dalawa e. Sigaw ka ng sigaw e kaharap mo lang naman ako," walang emosyon ko paring sabi

"Alam mo bang wala ng pamilya si Coffe-" pinutol ko na ang sasabihan nya dahil wala akong interes.

"Im not your teacher na pwede nyong ipakilala sarili at background nyo or kahit ng Coffee na yan. Wala akong pake." Sagot ko sa kanya at naglakad na palayo.

"Haaaah! Someday you'll regret this!" Huling sigaw nya sa akin at naglakad na sya pabalik sa kasama nya.

Regret. Regret. Tsk. 

As if i care.

Coffee's POV

Natatakot ako, hindi ko alam kung saan nanggagaling ang takot na nararamadaman ko. Nawala na yata ang lakas ng loob ko kanina matapos ng away namin ni Yanz. 

Napakasama nya. Mukhang mayaman at anghel pero hindi pala. Hindi ko na alam kung anong ihaharap kong mukha pag pumasok ako. Naiiyak na ako. Bat ba kasi nangyari to? Napakataas ng pride nya. 

Nang magising ako kanina natakot ako sa mga taong nagtatangkang lumapit sa akin. Naguguluhan man ako sa sariling ikinikilos ko, hinayaan ko nalang. Nang i sedate naman ako nakaramadam ako ng kapayapaan tila nagustuhan ko ito. Weird. Pero ng magising muli ako andon na naman yung labis na takot ko, nakatulala lang ako sa dahilang hindi ko alam. 

"Miss," napukaw ang atensyon ko ng isang lalaki 

"S-sino ka?" natatakot na tanong ko sa kanya

"Wag kang matakot Miss, andito ako para humingi ng sorry sa ginawa sayo ni Yanz" mahinahon na sagot nya

"Bakit? B-bakit ikaw?" Nagtatakang tanong ko "Pinagplanuhan nyo ba ako?" Nanlalaki ang mata ko ng itanong ko sa kanya ito. 

"H-hindi Miss, seryoso ako pasensya na sa ginawa nya sayo," nakikita ko ang sinseridad sa boses at expression ng mukha nya. 

Pero bakit sya ang nagsosorry imbis na si Yanz?

"B-bakit ikaw? Diba dapat si Yanz?" Tanong ko pa sa kanya

"Anong ako?" isang malamig na boses ang narinig ko na nanggagaling sa pinto

Bigla nalang bumilis ang tibok ng puso ko sa dahilang hindi ko alam, aaminin kong kinakabahan ako sa presensya nya pero sobra naman yata tong puso ko hindi na normal ang bilis ng tibok. 

"A-anong g-ginagawa m-mo d-ito?" kinakabahang tanong ko. Halos hindi ako maka tingin ng diretso sa kanya

"Stutter?" Tanong nya sa malamig na tono at nakangisi sa akin.

"B-bakit k-ka b-ba n-nandito?" pinilit kong itanong kahit nanghihina na ako

Lumapit sya sa akin at nagsisimula na akong magpanic sa kinauupuan ko.

"W-wag k-kang l-lalapit," Huli na ang lahat dahil nakaupo na sya sa side ng kama, kung saan ako nakaupo.

Dahil sa taranta ko, naisampal ko sa kanya ang ice pack na kaninang nilalagay ko sa mukha ko kung saan nya ako sinampal.

Napasinghap ang lalaking humihingi ng sorry kanina

Gulat akong lumingon kay Yanz, nanginginig at malalaki ang mata ko syang tiningnan. Takot at kaba ang nararamdaman ko. 

"Yanz umalis ka na, kailangan nyang magpahinga" sabi ng naunang lalaki sa tonong nakikiusap.

"No," may diin nyang sagot.

"N-nurse!" Nanginginig man sumigaw na ako. Hindi ko na matiis ang presensya ng mga lalaki sa loob ng clinic. 

"N-nurse!" Napahagulgol ako sa pagsigaw ko

Nasan na ba yung Nurse dito? They should be watching over me here, but why have other students entered the area of patients being brought here.

"Fuck!" mahinang bulong ni Yanz

"Yanz, dude umalis ka muna. Ako na muna ang bahala," Pilit hinihila ng lalaki si Yanz palabas ngunit nakatitig lang ito sa akin.

Bumuka ang bibig ko pero walang lumalabas na kahit anong salita. Hindi pa rin ako makatingin ng diretso sa kanya. 

Nang makalabas na si Yanz sa loob ng clinic lumapit sa akin ang lalaki at napausod ako

"Hey, calm down miss wala akong gagawing masama" mahinahon at pinalambing nya ang kaniyang boses. 

"A-ano p-pang g-ginagawa mo d-dito?" Nanginginig na tanong ko

Ngumiti sya sa akin ngunit kinilabutan ako, isa lang itong simple at normal na ngiti na hindi mo mapapansin na may balak sya sayo. 

Kung ano-ano na ang naiisip kong hindi maganda, wala naman syang ginawang masama sakin.

Wala pa... Isang ideya na pumasok bigla sa isip ko.

Hindi ko alam bakit parang pamilyar na pamilyar ang presensya nya sa akin. Ang mga ngiti at boses nya ay di ko magawang kumalma at pagkatiwalaan. 

"Chill, Miss," sambit nya, ng makita nyang di ako kumakalma

"U-umalis k-ka n-a," mahinang saad ko

"Teka miss-" Napapitlag ako sa pagbabago ng boses nya.

"Im sorry---" pinutol ko na ang sasabihin nya at pinaalis na sya. 

"A-alis," Nakatungong ulit ko, habang naka kuyom ang aking kamao

Ilang segundo muna ang nagdaan bago sya tuluyang lumabas ng clinic. Doon lang ako nakahinga ng maluwag. Mula umpisa parang may mali na, hindi lang sa akin, maging sa ibang taong nakakasalamuha ko.

Kung noon pakiramdam ko malapit lang sila sa akin, ngunit ngayon di ko na matukoy kung nasa harapan ko na ba o nasa malayo pa rin sila. 

Ano ba tong pumapasok sa isip ko? Sarili ko lang rin pinahihirapan ko. Na coconfuse ako sa mga bagay na obvious naman na dapat hindi. Pero salungat ang nararamdaman ko. Hindi ko mapigilang hindi maging alerto.

Pero bakit ko ba to nararamdaman? 

"Aaahh!" Napahawak ako sa ulo ko ng bigla nalang ito sumakit. 

Naalala ko ang boses ng isang babae kanina, sino yon? 

Bago ako nawalan ng malay, sino sya? Kaninong boses yon? 

"Ahh!" Napasigaw ako ng maalala ko bigla sila Sabrina at Johnny. 

Naku! Ano ba kasi tong pinasok kong gulo, una kinakabahan ako kay Yanz. Pangalawa paano ko haharapin ang mga makakasalubong kong estudyante, sa dami nilang nanood at nakasaksi sa mga nangyari, ano pang mukha ang ihaharap ko?

"Aaaaarggghhh!" Napasabunot ako sa sobrang frustration na nararamdaman ko.

Paano kung pati sa ibang college level makarating ang gulong nangyari sa amin ni Yanz? Mukhang sikat pa naman si Yanz. Paano ko haharapin sila Sabrina? Bago palang ako pero parang daig ko pa sundalo sa giyera kanina. Yung babae, yung babaeng istrikto ang boses. Pano kung isa sya sa mga teacher's at ibagsak ako? Mawawala ang scholarship ko huhuhu, hindi pwede!

Nakatungo ako habang nakasabunot sa buhok ko dahil sa frustration na nararamdaman. 

"Coffee!" dalawang magkaibang boses ang narinig kong tumawag sa pangalan ko, kaya nag angat ako ng tingin. 

Nakita ko si Sabrina na namumula ang mga mata halatang galing sa pag iyak, si Johnny naman na bakas sa mukha ang pag-aalala.

"S-sorry," Mahinang sabi ko sa kanilang dalwa habang nakayakap sila sa akin. Una ng humiwalay sa yakap si Sabrina

"Bakit ka humihingi ng sorry? Diba dapat kami? Di ka namin napagtanggol kanina" Naiiyak na saad ni Sabrina

Umiling ako, "S-sorry k-kasalan ko to, k-kung di ko pinatulan si Yanz di k-kayo madadamay at pagpi-piyestahan ng mga e-estudyante." Tuluyan na akong napahagulgol

Hinagod lang ni Johnny ang likod ko hanggang sa kumalma ako, "Tama lang yung ginawa mo kay Yanz, proud ako sa yo coffee," nagulat ako sa sinabi ni Johnny

"Ano ba?! Girl, wag mo kong panlakihan ng mata, sa lahat ng mga victims ni Yanz ikaw palang ang lumaban." nakangiting sambit ni Johnny at bakas sa tono nya ang pagka proud sa akin.. sa nagawa ko

Lalo akong naiyak...

"Oh, why naman umiiyak pa you Coffee? We don't blame you of what happened," nakangiting sabi ni Sabrina.

"T-thank y-you. K-kasi d-di kayo g-galit s-sa akin, sa n-nagawa k-ko. S-salamat!" sinserong sabi ko at ngumiti. 

"T-tama na ang d-drama, di natin yan ikakaganda," masayang sabi ni Johnny

"Hahahahahahahaha," Sabay na tawa namin ni Sabrina.

"Wag mo ng isipin yon, may karma rin yon si Yanz," mataray na ang boses ni Johnny. Napangiti naman ako, halata pa rin ang pag-aalala nya sa akin.

"Masama talaga ang ugali non. Pero proud talaga kami sayo!" Naluluhang sabi ni Sabrina

Naiyak naman ako. Gumaan na ang loob ko kahit papano. Wala pa akong achievement na nakukuha o pangarap na natupad... Pero sobrang proud na nila sakin. 

Ganto pala kasarap sa pakiramdam. Hmmm

"Girl, ano ba yan. Nakalimutan kong itanong," pagpapabitin ni Sabrina

"Ang ano?" Kunot-noong tanong ko.

Tumawa muna sya bago nagsalita, "okay ka na ba?" nagulat ako sa tanong nya. 

Ang weird lang sa feeling na parang natupad ko na yung pangarap ko... Pangarap kong may magtanong kung okay lang ba ako.

Ganon ang nararamdaman ko ngayon, gusto kong humagulgol dahil sa halo-halong emosyon na nararamadaman ko. Masarap na masaya na may sakit na ewan. Bat parang nababaliw na ako. O epekto lang ba ito ng nangyari ngayon? 

"Y-yeah. T-thanks," nahihiyang sagot ko. 

"Kasi naman lakas maka nega vibe yang si Yanz, kaya di ka namin agad natanong kung okay ka na ba, may masakit ba sayo, kamusta mukha mo---" Tuloy pa rin ang pagsusuri ni Johnny sa katawan ko kung okay lang ba talaga ako, kaya naman pinutol ko ang sasabihan nya 

"Okay na ako, medyo masakit pa tong pisngi ko, pero okay naman na ako," nkangiting sagot ko.

Napabuntong hininga silang dalawa, tila nakahinga ng maluwag. Natawa naman ako sa kanila. 

"Ay!" napahiyaw ako ng may maalala ako 

"Ano yon?" agad na tanong sakin ng dalwa. 

"May lalaki kanina dito, sya na daw humihingi ng sorry para sa nagawa ni Yanz," sabi ko sa kanilang dalawa.

"Lalaki?" tanong ni Johnny

"Nag sorry para sa nagawa sayo ni Yanz?" nagtatakang tanong ni Sabrina

Tumango ako, bigla namang ngumiti si Johnny ng nakakaloko.

"Gwapo ba, Coffee? Baka ako ang hanap, nagkamali lang ng napasukang clinic," Sabi ni Johnny na tila kinilig-kilig pa.

Hinampas naman ito ni Sabrina, "Arayy! Don ka sa lalaking binigyan ka ng panyo," Sabi niya kay Sabrina sabay irap.

"Lalaki? Panyo?" Kunot noong tanong ko habang palipat-lipat ang tingin ko sa kanilang dalawa.

"Ay nako Coffee, tagal mo kasing gumising di mo nakita-" sumingit si Sabrina 

"May lalaki kaninang nag offer ng panyo sa kin dahil wala daw syang tiasue at iyak ako ng iyak dahil sayo" sabi nya bigla naman akong nakonsensya. "Coffee, ano ka ba wag kang malungkot di kita sinisisi okay?" Tumango naman ako at ngumiti, nakinig nalang ulit ako sa kanya 

"Iyak ako ng iyak dahil sa galit kay Yanz sa ginawa nya sayo, pati narin nag-alala ako ng sobra. Humihingi rin sya ng sorry sa nagawa ni Yanz sayo at sa akin," saad ni Sabrina sa kanyang sinabi.

Sa una halatang defensive ito, lalo na ng namula sya ng namula kaya matapos nyang magsalita pulang pula ang mukha nya. 

"Namumula ka Sabrina hahahahahaha," pang-aasar ko sa kanya

"Choosy pa Sab, kunwari ka pa. Ikaw haa! Magkaka love life ka na," pangsasakay naman ni Johnny 

"Tumigil nga kayong dalawa!" inis na sabi ni Sabrina

"HAHAHAHAHAHHAHAHAHA e bakit ka namumula?" tanong ni Johnny

"Hindi ako namumula!" mariing itinatanggi ni Sab na hindi daw sya namumula pero halata sa kanya na pulang pula na sya. 

"Na love at first sight ka yata Sab e hahahahaha," Panunukso ko pa habang nakaturo sa kanya na parang kikilitiin.

"Ikaw Sab ha? Gwapo naman ah. Totpul pa HAHAHAHAHAHAHAHAHAHA 'sorry daw' hahahahaha," Tawa ng tawa si Johnny, habang asar na asar naman si Sabrina.

"Tumigil nga kayo!" Saway nya sa amin at mbis na naiinis ang tono nya tuluyan na syang napangiti at kalaunan natawa. 

"Oh see," Taas kilay na sabi ni Johnny. "Kunwari ka pa, di ka nahiya kanina, iyak ka ng iyak. Baka na turn off na sayo yon. Kaya pinaalis ka na kanina dinahilan lang si Coffee," Sabay turo sa akin

Nawala naman agad ang ngiti at kislap sa mga mata ni Sabrina

"Pangit ba ako umiyak? Do you think i turned him off? Omg! No, no, no!" Naka nguso ang mukha ni Sabrina, habang kaming dalawa tawa ng tawa.

Bigla kong ibinalik ang topic sa lalaki kanina, dahil asar na asar na si Sab. 

"Hindi kaya yung lalaki na nakilala mo, e yun rin yung lalaki na nandito kanina?" biglang singit ko sa asaran nilang dalawa

Natahimik naman silang dalwa at tumango tango, tila nauunawaan ang point ko.

"Kilala nyo ba sya?" tanong ko pa

"Hindi kaya si-" naputol ang sasabihin ni Sabrina ng si Johnny ang nagtuloy

"Isa lang ang kilala kong kasundo ni Yanz, sya lang ang nakakalapit kay Yanz." seryoso na ang ekspresyon ni Johnny kaya medyo kinakabahan ako. 

Sya lang ang kasundo ni Yanz? Ang nakakalapit kay Yanz? Ano ba talaga si Yanz at sino sa buhay ni Yanz ang sinasabi ni Johnny at Sabrina. Lalaking nagngangalang...

To be continued...