NAINIS ako. Andito na naman ang babaeng yun. Ang babaeng ipinipilit sa akin ni Lola. And this woman is aggressive also. That's why ipinag utos kong walang papapasukin kahit sino dahil alam kong iisturbuhin na naman ako nun. Di ko inakala na magsusumbong pala siya kay Lola.
Pagkalabas ko ay isang mainit na tagpo ang nabungaran ko."Lumayas ka sa kompanyang ito!" sigaw ni Patricia kay Ms. Dimatibag."Kayo po ang lumayas. Sinusunod ko lang ho ang utos ni Sir," sagot ni Iresh dito na seryuso pa ring nakatayo na animo'y di natatakot."Fiancee niya ako kaya I have rights to come here anytime!" Duro pa niya kay Iresh."Patricia!" tawag pansin ko.Nang lumingon siya sa akin ay nag puppy face siya saka umiyak na parang bata na nagtungo sa akin upang yakapain ako. Pero mabilis akong umiwas."Well you please, stop acting like immature! Ako ang nagsabi na walang papapasukin dito. Kaya don't blame her! Umuwi ka na," pakiusap ko sa kaniya."Yang matandang yan! Look how she looks like?! Nag hire ka pa, matanda naman," panlalait ni Patricia."Secretary po ako dito, hindi model. And look how you look like?"Tiningnan niya mula ulo hanggang paa si Patricia na wari'y nang aasar.Naka off shoulder kasi ito at napaka ikli ng short. Saka umupo si Iresh sa upuan niya at humarap sa computer na parang walang nangyari."Aba tingnan mo nga?! At napaka bastos niya hon. Tinalikuran niya tayo. You awe an apology!""So nag eexpect ka pala ng respect were in fact, you didn't even respect yours. At bakit ako ang magso-sorry? Ako ba ang nag-eskandalo?" matapang niyang sabi.Nakatingin lang ako sa kanila. Napangiti ako subalit, nakuyom ni Patricia ang kaniyang kamay at akma sana niyang aatakihin si Iresh pero inawat ko na siya. Inakay ko na siya paalis. Nakakasira ng araw ang nangyari.While inihahatid ko si Patricia sa elevator ay nagsalita pa ito."Hon, fire her," utos nito. Nang makapasok na siya sa elevator ay agad ko siyang iniwan."No. At wag mo na akong pakialaman sa trabaho ko okay?"Nagpunta na ako sa office. Napangiti ako sa inasta ni Iresh Dimatibag. Mukhang matapang talaga siya. Well, may atraso pa siya sa akin. Mukhang kakayanin naman niya ang mga task na ipapagawa ko. Humanda siya! Saka sumilay ang ngiti sa isang sulok ng aking labi.(THIRD POV)Nang makapasok si Frank sa kaniyang office ay saka nag-angat ng ulo si Iresh. Hinilot hilot pa nito ang kaniyang sintido. First day na first day, puro nalang trouble kaagad ang na-encounter niya.Tumayo siya saka pumunta sa coffee maker machine upang magkape. Ito nalang ang nagpapa-excite sa bawat umaga, hapon at gabe niya.Umupo siya sa kaniyang desk at saka nag browse sa cellphone dahil wala pa namang dumarating na trabaho at utos ni Mr. Delfuega.Speaking of Mr. Frank Delfuega, "Hmmmm I bet he's handsome but not that type of man who can keep a woman. He's too cold enough. Kung tumingin, parang bangkay na umahon mula sa hukay. Pero kahit na ganoon, ang pogi pa rin niya," sabay higop sa kape niya."Ahmffff, may medical certificate ka ba?" tinig ng nasa likuran na muntik ikinasamid ni Iresh sa kapeng iniinom niya dahil sa gulat."Oh sorry, nagulat ata kita," muling sabi ni Frank sa dalaga na tila nang-uuyam."Sir, ano ba naman kayo! Kanina pa ba kayo diyan?" reklamo pa nito dahil muntikan na nga siyang mapaso.May lumabas na lalaki sa pintuan katabi ng screen. Dala nito ang dalawang mikropono. Ibinigay nito sa dalawa.“Ang mauuna, ay si Mr. Baigon!” sabi ng nakamaskara na di nauubusan ng kasiglahan.Napulunok naman ang matanda matapos marinig ang sinabi nung unggoy. Nag static muli ang screen at muling nagsalita ang unggoy.“Unang katanungan! Sino ang lalaki sa screen at ano ang papel niya sa mga plano mo?” Sa pagkakataong yun ay seryuso na ang unggoy base sa boses nito. Lumiwanag ang screen at nakita ang nakatiwarik na lalaki na tadtad ng bala ng baril. Napaluha si Samantha ng makita kung sino ang lalaki. Nag-init ang pakiramdam ni Mr. Baigon na tila nahintakutan sa kinahinatnanan ng kaniyang tauhan.“Your answer is the tittle, and your explanation will be your lyrics. And by the way, ang song na dapat mong isa tinig dito ay ang SAD TO BELONG. O diba, bongga?” Akma sanang magsasalita si Mr. Baigon ng atakehin siya sa puso. Di kinaya ang init na nagdudulot ng pag-epekto ng kaniyang hig
“So the player is complete. Howʼs the day to the both of you,” sabi ng isang boses na sinabayan ng halakhak.Nagmumula ito sa isang monitor na hindi nila makita. Galit na galit si Mr. Baigon.“Sino ka! Hayop ka. Bakit andito kami! Pakawalan mo kami ” sigaw niya sa nagsasalita ngunit muli itong humalkhak na wariʼy iniinsulto siya.“Easy easy.... Maglalaro lang naman tayo okay? Isa pa, paniguradong masasagot ninyo ang mga katanungan dahil base lang naman ito sa inyong buhay,” sabi ng boses.Napaiyak ang babae dahil pakiramdam niya ay papatayin sila.“Anong laro! Lumabas ka hay*p ka! Hʼwag kang magtago duwag!” sagot ni Mr. Baigon.“Okay, bibigyan ko kayo ng sample kung ayaw niyo akong pagbigyan.”Dahil sa pagmamatigas ni Mr. Baigon ay automatic na nabuksan ang pintuan. Nabigla ang dalawa dahil sobrang dilim pala ng labas.Hindi nila alam kung lalabas sila o hindi gayung wala silang dalang flashlight o kung anu man na pwede nilang gamitin pang-ilaw“Hon! Tingnan mo! May apat na matang nag
PAGKATAPOS makapagplano ang tatlo ay nagsama na sa isang kuwarto si Frank at Iresh. Natulog muna ang kanilang chikiting sa Tita Antonia niya. Nakapag-usap na rin si Frank at Lola nito at pati sʼya ay gulat na gulat sa lahat ng nangyari.“Franklin is 5 years old now,” sabi ni Frank na nooʼy ka gagaling lang sa CR.“Yeah. Ang bilis nga niyang lumaki.”“Kaya dapat masundan na natin sʼya.”Muntik ng mabilaukan si Iresh mula sa iniinom niyang gatas dahil sa sinabi ni Frank. Parang nagbalik lahat ng hiya niya noong unang may mangyari sa kanila.“Pagod tayo sa dami nang rebelasyon na nangyari ngayong araw kaya dapat magpahinga na tayo,” pangangatwiran ni Iresh na umayos na ng higa at kinumutan ang sarili.“Para ka namang ewan. Its like our honeymoon after being aparted for 5 years,” reklamo ni Frank na lumapit sa nobya at mahinahong hinihila ang kumot.“Matulog ka na pwede ba?”“I forgot about what happen to us. Di ko nakita expression mo noong mga panahong pinag-iisa tayo,” pilyong nakangi
NANG matapos mag moment ang mag-ama ay nag-usap nang masinsinan si Iresh at Frank.“Bibigyan kita ng pagkakataon na sabihin lahat sa akin,” panimula ni Iresh.“Noong mga panahon na itinatanggi ko ang anak natin ay panahon kung kailan nagkaroon ako ng amnesia.”“Amnesia? Kung kailan may nangyari sa atin?”gulat na sabi ni Iresh na halatang hindi naniniwala.“I know its very impossible to believe that but Dr. Santos will prove that. Noong pumunta tayo sa factory at pinalabas kita ay kumuha ako ng gamot for headache mula sa kaniya. And unfortunately, iba ang nakuha ko. Noong panahon na ininom ko yun ay panahon kung kailan ako nag birthday dahil boung magdamag nga kaya sumakit ang ulo ko. Half day ang nawala sa alaala ko.”He give the phone to Iresh na nooʼy naka dial na ang numero ng naturang doctor.Nagkausap nga sila ni Iresh and she found out na totoo ang sinasabi ni Frank.“How about Samantha? Paʼno ko malalaman na totoo nga ang sinasabi mo na hindi mo kinuntyaba ang doctor?”“That ni
LUMAPIT si Frank kina Jacob at Tayler. Hindi mapaniwalaan ni Samantha na buhay pa pala si Frank. Namutla na siya at pinagpapawisan. For sure, isusumbong sʼya nito sa mga pulis.Parehas sila ni Mr. Baigon. Kung gaano kaganda ang ngiti nila noong simula, ganoon din napalitan ng takot ang kanilang nadarama.Ang mga taong halos nawala ng limang taon ay nagbalik na. Kinuha ni Frank ang microphone mula sa announcer. Ngunit, bago pa ito makapagsalita, ay may matandang umakyat sa entablado at niyakap sʼya.“APO KO! NAGBALIK KA NA NGA! ANG TAGAL TAGAL KA NAMING PINAGHAHANAP!!” hagulhol na sabi ng lola ni Frank.Niyakap siya pabalik ni Frank. Miss na miss na rin kasi nito ang lola niya. Bumulong ito sa matanda.“Lets talk later. I will explain everything to you grandma.”Ngumiti ang matanda na maluha luha pa. Tumango ito saka bumaba. Nagtama ang mga mata ni Tayler at Frank. Nagtanguan at nagngitian silang dalawa bilang pagbati.“Iʼm sorry for being missing for how many years. Something happen t
PAGDATING ni Iresh sa mansyon ay agad siyang nagpahinga. Nakatingin siya sa kisame at nilingon ang anak na nooʼy mahimbing na natutulog. Napangiti siya dahil kamukhang kamukha ito ng ama niya.“Son, Iʼm sorry for lying. I hope, your dad is still alive,” saad nito sa anak kahit hindi nito naririnig.Pumatak ang mga luha niya. The whole five years kasi ay sinisi niya ang lalaki. Nagpapakasaya sa babaeng inakala niya ay sila pa. Ngunit ang hindi niya maintindihan ay ang isiping pagtanggi nito sa anak nila.Naguguluhan siya subalit sa dami ng yaman niya ay hindi niya makuha ang sagot. Hindi mabibili ang katotohanan bagkus, kinakailangan pa nito ang matinding pananaliksik upang makamtan ang kasagutan.***“We are now arrive Sir,” sabi ng Personal Assistant ng binata mula sa airport. Hindi na nito pinansin ang P. A niya at nagtuloy tuloy si Frank sa labas papunta sa sasakyan. Wala siyang driver at hindi na rin ito nagpahatid.Sa kaniyang pagmamaneho ay di niya mapigilan ang hindi mapakali.