Kabanata 4

Jessa's POV

"WALA pa ba kayong balak mag-anak ni Xyrius, Jessa?" tanong ng Tita Betty niya habang magkatulong na naghahain sila sa mesa.

Natigilan siya. Hindi naman nila napag-uusapan ni Xyrius ang tungkol sa pagkakaroon ng anak. Dalawang taon pa lang naman silang kasal at hindi rin naman sila nagkokontrol sadyang hindi pa lang talaga siya nagbubuntis.

"Hindi pa ho," tugon niya.

"Sabagay mga bata pa naman kayo mabuti nang i-enjoy niyo muna ang buhay may asawa dahil kapag may anak na kayo, doon na iikot ang mundo niyo," nakangiting pangaral ng Tita Betty niya.

Napangiti na lang siya at hindi tumugon. Napaisip siya parang bigla na lang kumabog ang dibdib niya sa isiping magkaka-anak sila ni Xyrius.

"Hindi ka ba naiinip sa bahay?" muling tanong sa kanya ng Tiyahin.

"Hindi naman po." Pero sa totoo lang naiinip na rin siya. Wala naman kasi siyang ibang ginagawa roon. May mga katulong na umaasikaso sa mga gawaing bahay at sa pagluluto.

"Oh, siya, tawagin mo na yung asawa at ama mo para makakain na tayo."

Iniwan niya ang Tiyahin niya at lumabas ng bahay nila. Nakita niya si Xyrius at ang Papa niya na tinitignan ang alagang tandang ng Papa niya. Humalukipkip siya at sumandal sa hamba ng pintuan at pinagmasdan si Xyrius. Hindi niya maiwasang mag-imagine ng isang maliit na bata na kamukha at kasing tindig din ni Xyrius.

Nai-imagine niya ang dalawa na naghahabulan at nagtatawanan. Ano nga kaya ang pakiramdam na magkaroon sila ng anak ni Xyrius? Marahan niyang nahaplos ang impis na tiyan. Siguro dapat makausap niya si Xyrius tungkol do'n.

"Doll!" Nakangiting kinawayan siya ni Xyrius nang makita siya nito.

"Kakain na!" sigaw niya dito.

Ibinalik naman nito ang manok sa Papa niya at lumapit na sa kanya.

"Kanina pa nga ako gutom," anito at inakbayan siya papasok.

Ikinapit niya naman ang kamay sa baywang nito at sabay na silang nagtungo sa kusina. Kasunod na rin nila ang Papa niya at sabay-sabay na silang dumulog sa mesa.

Maraming nakahain at halos nga lahat ay paborito niya. Maganda silang kumain habang nagkukuwentuhan.

"Pumayag na pala si Gonzalo na ibenta yung bandang silangan pati ang kinatitirikan ng bahay nila," ani ng Papa niya na ikinatingin niya dito.

"Sino hong bibili?" takang tanong niya.

Nagkatinginan naman ang tiyahin niya at Papa niya saka parehong tumingin kay Xyrius. Napatingin din naman siya sa katabi niya.

Tumikhim muna si Xyrius bago nagsalita.

"Tayo. Binili ko rin yung batis," nananantiyang sagot nito.

"Bakit?" Balak ba nitong dito tumira? Pero malayo ito sa opisina nito. Hindi practical iyon. O baka naman siya lang ang gusto nitong patirahin dito para malaya ito sa Manila? Biglang nawalan siya ng ganang kumain.

"Kumain na muna tayo mamaya na natin pag-usapan."

Tumango na lang siya at tahimik na kumain.

"NAGTATAMPO ka ba?" tanong ni Xyrius na yumakap sa kanya mula sa likuran. Na sa loob siya ng kuwarto nila at nakatanaw sa bintana.

"May dapay ba akong ikatampo?" balik tanong niya dito.

"I'm sorry kung di ko agad na sabi sa'yo ang tungkol sa pagbili ko sa lupa ni Gonzalo. Balak ko sanang i-surprise ka kapag okay na ang lahat."

"Na-surprise naman ako," matabang na sagot niya.

"Doll..."

"Bakit mo nga pala binili ang lupa? Anong gagawin mo ron?"

Narinig niyang bumuntong hininga ito. Pinihit siya nito paharap sa kanya.

"Remember nasabi mo sa akin na gusto mo kapag tumanda ka dito ka titira?" anito.

Nangunot naman ang noo niya at saglit na nag-isip saka naalala ang napag-usapan nila noon ng unang beses silang magkasama dito sa Ilocos.

"Kaya binili ko ang lupa ni Gonzalo para mapatayuan ng bahay natin." Ikinulong nito ang mukha niya sa kamay nito. "Sabi ko naman sa'yo kung nasaan ka doon din ako. Kung dito mo gustong tumanda dapat ngayon pa lang pinaghahandaan na nating dalawa."

Napakagat siya sa labi at mabilis na nag-init ang sulok ng mata niya.

"H-Hindi mo ako iiwan na lang dito para maging malaya ka sa Manila?" naiiyak na tanong niya kahit pa alam niyang pagtatawanan siya nito.

"Why would I do that?" nakakunot ang noong tanong ni Xyrius. Pinatakan nito ng halik ang noo niya. "Bakit ba kung ano-ano na lang ang mga naiisip mo? Are you pregnant, doll? Nagiging moody ka rin nitong mga nakaraang araw," dagdag pa nito.

Napairap naman siya.

"Kakatapos ko lang. Saka paano naman ako hindi magiging moody e, bigla-bigla ka na lang nagbabago!" di mapigilang sumbat niya kay Xyrius.

Natahimik naman si Xyrius biglang lumungkot ang mga mata nito.

"S-Sorry..."

Matagal na tinitigan niya si Xyrius bago hinuli ang mga mata nito.

"Sorry lang? Wala ka bang balak mag-explain?"

Nakita niya ang dumaang pagkataranta at takot sa mata ni Xyrius.

Wala sa loob na nabasa nito ng dila ang labi. Umalon din ang adams apple nito dahil sa ilang beses na paglunok.

"Pag... Pag-uwi natin ng Manila sasabihin ko sa'yo ang lahat... Pero habang nandito tayo puwede bang mag-enjoy muna tayo?" puno ng pakiusap na anito.

"Bakit kailangang sa Manila pa?" Bakit hindi pa ngayon? Anong bang itinatago ni Xyrius sa kanya at parang hirap na hirap itong umamin?

Sa sinabi nito parang kinumpirma na rin nito na mau itinatago ito sa kanya at iyon ang dahilan kung bakit naging malamig ito nitong mga nakaraang linggo.

"Because right now all I want is to spend my time with you, doll..."

Umiwas siya ng akma siya nitong hahalikan. Seryosong tinitigan niya ito sa mga mata.

"Sige. Mag-enjoy muna tayo dito hangga't hindi pa tayo nakakabalik ng Manila. Pipilitin ko ring alisin ang lahat ng ikinasasama ng loob ko sa'yo," aniya dito. "Pero... sana... wala kang ibang babae, Xyrius..." bahagyang natigilan ito. "Dahil kung may ibang babaeng involved hindi ko na hihintayin ang paliwanag mo. Hihiwalayan kita."

Napalunok si Xyrius dahil sa sinabi niya.

To be continued...