Chapter 2-SIMOUN MONTALVO ( Irresistible Body Series)

Simoun

        "Sir, may inspection po kayo tomorrow sa isa sa mga eroplano ninyo." Nag-angat ako ng tingin mula sa aking secretary na si Melody na ngayon ay hawak ang isang planner habang diretso itong nakatitig sa akin. She usually reminds me of my schedule, at masasabi kong mahusay ito bilang secretary ko for almost three years na kasama ko ito sa lahat ng aking lakad.

        "Okay...anong oras?" tanong ko sa kanya at binuklat naman nito ang planner na dala.

        "Darating po ang MA 109 Fighter at exactly two in the afternoon mula sa two leg flight nito." Inform sa akin ni Melody.

        "Okay, and after that I need do something so if i have any schedule meeting kindly cancel it." Utos ko kay Melody na mukhang nagulat sa sinabi ko.

        "Noted sir, and how about your vacation in Pangasinan next week? Itutuloy nyo na rin?" Napasandal ang sa likod ng sa swivel chair na kinauupuan ko. Si Mama talaga ang may gusto na magbakasyon ako sa lugar na iyon but I intend not to go in that place, mas gusto ko pang gugulin ang araw ko sa trabaho. Its the life I always prefer everyday, at doon na nasanay ang isip at katawan ko.

"Just cancel it, ako na lang ang magpapaliwanag kay Mama." Melodies simply nodded and leave my office. Mas kailangan kong paghandaan ang ibang mga bagay, it is more important than having a vacation. Tumayo ako sa aking kinauupuan at tinanaw ang view mula sa glass wall ng aking opisina. It's been three years when she fucking left me, but the pain is still new lalo na ng malaman ko na matagal na pala niya akong niloloko ng magkarelasyon pa kami. Kung hindi ko lang nalaman na niloko niya ako all this time ay baka hinayaan ko na siya at pinatawad, pero nang malaman ko ang lahat ng tungkol sa lalake nito? Isa iyong parang peklat na nagmarka sa d****b ko. Maybe my mind can forget what she does but not my heart. Kung may iba pang bagay na makakatanggal ng pait sa ginawa ni Bea sa akin, panahon lang ang makakapagsabi.

        Kinabukasan ay nagtungo na kami sa mismong Airport kung saan naroroon ang mga eroplano ng Montalvo Airlines. I just need to check my employees for formality. Alam ko naman na ginagawa naman ng mga ito ang kanya-kanyang trabaho nila kaya lang ay part na ng pagiging may-ari ko ng isang Airline na paminsan-minsan ay bisitahin sila at malaman ang mga nangyayari sa kanila. Isa iyon sa mga natutunan ko kay Papa bilang isang negosyante.

        Naglalakad ako kasama ang ilan sa mga board of members. Nakikinig lang ako sa mga sinasabi nila but I really don't mind about their fucking issues. Iyon lang naman ang kayang gawin ng mga ito, but to complain.

        "This way sir," narinig kong sabi ni Melody sa akin na kasabay ko lang halos sa paglalakad. I continue walking while some employees are giving sudden greetings.

        "Good afternoon po Sir Simoun." Somebody caught my attention and I just nodded and continue walking. By the uniform of that woman I believe that she's one of the FA's in my Airline Company.

        Pasakay na kami sa nakaparadang malaking eroplano para sa special visit namin. Upon arrival sa loob ng mismong eroplano ay sinalubong kami ng dalawang piloto at mga kasama nitong cabin crews.

        "Good afternoon sir. We're glad to see you again," maikling bati ng head cabin crew sa akin. I simply smile at her while I keep myself busy in roaming my eyes in the whole part of the airplain.

        "Sir, I would you meet my members..." At isa-isang pinakilala nito sa akin ang mga cabin crew na naka duty that time." Tinignan ko isa-isa ang mga pinakilala nitong cabin crew ng mapako ang mga mata ko sa isang babae na maamo ang mukha, ito ang may pinakamakinis at maputing balat sa mga kasamahan nito. Binasa ko ang name plate na nakakabit sa uniporme nito. Samantha Gomez. Palihim kong tinitigan ang mga hita nito at binti na nakahantad dahil sa suot nitong uniform, suddenly I felt something in me being alive. Pasimple akong napalunok ng bigla kong maisip kung gaano kasarap hawakan ang mga hita at binting iyon in my own hands! I was socked when I think of that scenario, bakit bigla akong nakaramdam ng kakaiba ng makita ko ang babaeng iyon? There’s something in her that I can’t explain. Hanggang sa maalala ko naman si Bea, that brat! At muli ay ibinalik ko ang aking atensyon sa iba ko pang kausap bago ako tuluyang mainis sa pagka-alala ko sa babaeng iyon.

        "Edward."Tawag ko sa isa sa mga piloto ko, lumapit naman ito agad sa akin.

        "Sir..."

        "Have you talked to Mr.Nuevo?" Ang tinutuloy ko ay ang isa sa mga client namin na nirequest pa talaga nito si Edward para maging piloto ng sarili nitong eroplano at gustong-gusto ito ng anak ni Mr. Nuevo.

        "Yes sir, I already talked to him. Ako na po ang bahala," sagot niya sa akin. I simply nodded and gradually take a glimps with cabin crews infront of him, especaially the woman who I easily remember a while ago.

        "How's your last trip Ms. Antonio?" ang head cabin crew ang tinanong ko.

        "Safe and maayos naman po sir," agad nitong sagot sa akin, then I ask follow up question.

        "How about the passengers? Any problem you encountered with them?"

        "Minimal lang naman po sir, like they requested for specific food na hindi po available sa cabin and sometimes may mga passenger din po na nagagalit kapag nadedelay ang flight, we just explain to them that its out of our control pag ganoon ang nangyayari.” Mahabang paliwanag nito sa akin na ikinatuwa ko naman. Sunod naman niya akong sinamahan para silipin ang ibang bahagi ng eroplano kasama ang ilan mga board members na nakasunod muli sa akin.

        “Everything is in good condition and nothing to worry sir.” Ito ang narinig kong sabi ni Edward ng tanungin ko naman ang tungkol sa internal parts ng eroplano. Napatango na lang ako sa sinabi niya at narinig ko ang secretary ko na may kausap sa cellphone. Ilang saglit lang ay ibinulong nito sa akin na may bilaang akong meeting na dapat akong puntahan. Pinacancel ko na sa kanya ang iba kong meetings pero hindi raw puwede ang kausap ko sa ibang araw, at mahalaga ang pakikipag-usap ko sa taong iyon, I just agree sa sinabi ni Melody.  

         “Okay, let’s go.” Yaya ko sa mga kasamahan ko na  noon ay ready na rin sa pag-alis matapos na makuhanan ang mga ito ng pictures para sa gagawing commercial para sa Montalvo Airlines. Walang ano-ano ay tumalikod na kami para tunguhin ang extrance papasok sa loob ng airport. Hindi ko na muli pang tiningnan ang babaeng nakita ko kanina kahit na ginulo nito bigla ang aking sistema at saglit akong nakalimot sa dapat kong maramdaman. I should be careful this time sa mga babaeng pagkakatiwalaan ko, and I can’t trust them anymore.

        Maybe I was weak, to accept the truth that once in my life I was being cheated. And everything can change even the love that we had before kong pinagsisihan, nang babaeng una kong minahal na lubos kong pinagsisihan.  Hindi ko rin matanggap ng sisihin pa niya ako sa dahilan ng paghihiwalay namin at sinabi nito sa akin na lahat ng iyon ay kasalanan ko. Until nalaman ko one week pagkatapos nitong makapaghiwalay sa akin at pumunta na ito sa ibang bansa kasama ang bago nitong boyfriend. There are times na ginusto kong maramdaman niya ang sakit ng ginawa niyang pag-iwan sa akin to be with someone whose nothing but a stud man!I understand that it should not be that way. Hindi ko gusto na makita pa ang babaeng iyon na naging dahilan kung bakit biglang nag-iba ang tingin ko sa mundo lalo sa mga babae, women are soft and weak inside and out. Na hindi mabubuhay kung walang lalake sa tabi nila, and I hate that truth! Mas gusto ko pang makakilala ng babaeng nanaisin pang mabuhay mag-isa kaysa ang makasama ang isang lalake sa buhay nito.  A woman who prepares of being alone, without a man in her life is actually a sign of being brave and independent. Iyon ang tipikal na babae ng henerasyon, but I think that kind of woman is definitely hard to find. Suddendly, I gave a deep sighed for that truth.