Chapter 1

ISANG linggo na, isang linggo na di nagpapakita o nagpaparamdam sa akin si Grand. Isang linggo na din mula nang mangyari ang halikan namin ng lalaking iyon.

Sa kasamaang palad, muntik nang may mangyari sa amin ng araw na iyon. Kung hindi lang may tumawag sa kanya.

Nasa garden ako ngayon. Nagtatanim ako ng mga bulaklak. Gusto ko kasing may mini garden, kaya tinaniman ko ang bakante na lote dito malapit sa pool.

Di ko namalayan na may tao pala sa pool. Kaya di agad ako nakaiwas nang lapitan niya ako.

"You like garden?" tanong nito sa akin.

Nagulat ako. Dahil sa gulat at napatayo ako agad at mahuhulog sana sa pool. Buti na lang at naagapan nito at nahawakan nito ang baywang ko.

Bigla ay nakaramdam ako na para bang may kuryente na dumadaloy sa buo kong katawan. Napahawak ako sa hubad at matipuno nitong dibdib.

"Easy, hindi naman ako nangangagat!" ngisi nito sa akin. Inilapit nito ang sarili sa akin at bumulong. "Nangangain lang," bulong nito sa tainga ako.

Agad ko siyang naitulak. Pero parang balewala ang pagkakatulak ko sa kanya, dahil di man lang ito natinag. Nanatili ang mga kamay nito sa aking baywang. Di man lang ako nito binitawan.

Sobrang lapit nang aming mga mukha. 'Di ko pa rin nakakalimutan na hinalikan niya ako. 'Di ko pa rin nakakalimutan ang malambot nitong labi. Ipinilig ko ang aking leeg ng amoyin nito ang aking leeg. Idinikit nito ang ilong sa aking leeg at dinilaan iyon.

Bigla ay kinalibutan ako. Di ko alam kong ano ang gagawin ko.

"Taste good," bulong nito.

"Brandon, halika na." Isang tinig ang  nagpahiwalay sa akin mula sa lalaking ito. Agad kong binitawan ang aking pagpipigil na huminga. Pinipigilan ko na pala ang paghinga ko.

Hawak-hawak ko ang aking dibdib, dahil sa lakas ng kabog nang aking dibdib. Tinignan ko ang papalayo nitong bulto, gayon din ang babae na kasama nito ngayon.

Di ko alam kong bakit nasasaktan ako. Nagseselos ako sa kadahilanan na may kasama itong ibang babae. Iniiling ko ang aking sarili.

Hindi pwede. Kung ano man ang nararamdaman ko para sa lalaking iyon ay dapat kong pigilan. Ayaw kong matulad dati, na akala ko ay mahal talaga ako ng lalaking mahal ko.

Iyon pala ay hindi. Ginamit lamang ako, para mapalapit sa kapatid ko. Ang tulay na anak ni Papa Carlos.

HALOS habulin ko ang aking hininga ng isagad nito ang aking pagkalalaki sa lalamunan ng nagbibigay ng blowjob sa akin ngayon. Iniisip ko na ang babaeng kani-kanina lang na kasama ko ang nagbibigay sa akin ng blowjob.

Ano kaya ang pakiramdam pag siya ang nasa pagitan ng dalawa kong hita at kinakain ang akin? Siguro sobrang sarap.

Isang linggo na mula ng may muntik nang may mangyari sa amin ng babaeng iyon. Hindi ko alam kong bakit instead na takutin at hinalikan ko siya.

"Kumusta ang transaksyon ninyo?" tanong ko sa mga tauhan ko. Pero yumuko lamang ang mga ito.

"Arnel?" tanong ko sa kanang kamay ko.

"Boss kasi," nag-aalangan nitong sambit.

"Anong kasi?" tanong ko. Tumayo na ako dahil malapit na akong sumabog.

"Nabulilyaso ang transaksyon. Hindi ko alam kong sino ang traydor," sabi nito sa akin.

Itinapon ko ang baso na hawak ko. Agad namang lumapit sa akin si Gianna. Ang babae ko sa araw na ito, yes I am a playboy. Iba't-ibang babae ang kaulayaw sa gabi. Kakatapos lamang namin kanina ni Gianna nang pumasok ang isa sa mga tauhan ko.

"Ayusin n'yo ang trabaho ninyo!" sigaw ko sa kanila. "Imbestigahan ninyo kung sino ang traydor at iharap sa akin." Ikinuyom ko ang aking mga kamay. Dahil sa unang pagkakataon ay may nabulilyasong transakyon sa grupo ko.

"Easy, babe! Baka atakihin ka," paglalambing nitong sambit sa akin.

Hinawakan ko ang buhok ni Gianna at hinalikan ng mapusok. Pero biglang pumasok sa isip ko ang babaeng iyon. Kung paano ito gumanti sa mga halik ko. Lumayo ako kay Gianna.

Binalingngan ko ang mga tauhan ko. "Makakaalis na kayo."

Binalikan ko si Gianna. Kahit na wala akong gana sa kanya ay kailangan kong makaraos. Dahil sa babaeng iyon ay halos isang linggo na akong tigang, na di naman dapat.

Pinatalikod ko si Gianna ay pinatuwad. Ipinasok ko ang matigas kong pagkalalaki sa loob nito at mabilis na bumayo mula sa likuran nito.

Nang labasan na ako ay agad kong ibinalik ang pagsuot ko ng pantalon.

"Di pa ako nilabasan, Brandon," sabi nito sa akin.

Pumunta ako sa mesa ko dito sa opisina ko. Kinuha ko ang kumpol na pera. Inihagis ko sa kanya.

"Kunin mo iyan. Ayaw ko nang makita ang pagmumukha mo. Kung makikita pa kita, papatayin kita," madiin kong sabi sa kanya.

Natakot naman ito. Alam kasi nito ang kaya kong gawin. Dali-dali nitong kinuha ang pera at umalis sa loob ng opisina. May sarili akong kumpanya. Iyon ang legal. Habang itong pinagkukutaan ko ay ang opisina ko sa mga illegal transaction ko.

"Kev," tawag ko sa isa sa mga tauhan ko.

"Boss."

"Kumusta si Mr. Ching?" tanong ko sa kanya. Nakaupo ako ngayon sa swevil chair ko.

"Sobrang tigas ng matanda boss," sabi nito sa akin.

"Dapat bigyan ng leksyon ang matandang iyon," sabi ko dito. "Kunin nyo ang kahinaan niya," utos ko kay Kev.

"Yes boss."

Tignan natin Mr. Ching kung hanggang saan ang tapang mo.

"Pakawalan ninyo ako!" sigaw ng isang boses mula sa kabilang kwarto. Kahapon pa ito humihingi ng tulong, pero walang tumutulong  dito.

Nang lapitan ko ito kahapon ay sinita lamang ako ni Nanay Jossy. Ang mayordoma sa bahay na ito, sabi pa ni Nanay Jossy wag akong makialam sa kalakaran dito sa bahay.

Kahit na gusto kong tulungan ang babae ay mahal ko pa ang buhay ko. Ayaw kong mamatay na virgin ano. Pero bigla kong naisip ang taong iyon. Ilang araw na din mula ng di iyon umuuwi. Ilang araw na din na di nagpakita si Brenda sa akin.

I miss my bestfriend. Siya lang ang tanging kakampi ko sa bahay na ito. Pipihit na sana ako papalapit sa kwarto na iyon nang may magsalita.

"Mahal mo pa naman ang buhay mo di ba?" tanong nito sa akin. Umawang ang mga labi ko.

Nakasandal ito sa may railings ng hagdan at para itong modelo. Bigla ding bumilis ang tibok ng puso ko. Ipinilig ko ang ulo ko, tapos ay bumalik ng tingin dito.

"Ano ang gagawin mo sa babae?" tanong ko sa kanya.

Tumayo ito. Naglakad papalapit sa akin. "It's none of your business."

Oo nga pala, wala akong paki sa buhay nito.

Nagpatuloy ito sa paglalakad. Hanggang na malapit na ito sa akin. Bigla ay gumalaw ang mga paa ko, paatras. Hanggang sa wala na akong maatrasan. He cornered me.

Inilagay nito sa itaas ng ulo ko ang mga kamay nito. He caged me. Napalunok ako, dahil sobrang dilim ng mukha nito na para bang handa akong patayin. Umangat ang mga mata ko. Napasinghap ako nang magtama ang aming mga mata.

Sobrang dilim ng mga mata nito. Wala sa sariling itinaas ko ang aking kamay ay hinaplos ang mukha nito. Pero pinigilan nito ang kamay ko at inalis sa mukha nito.

Umalis ito sa harapan ko. Nakatunganga lang ako doon.

"Next time na makialam ka or makiosyoso ka. Papatayin kita. Di ako mangingiming tapusin ang buhay mo," malamig nitong sabi sa akin. 

Napapikit na lang ako. Tinignan ko ang papalayo nitong bulto. Sobrang mapanganib ng taong pinagkakautangan ng aking ama. Pero bakit mas pinili nito na mangutang sa taong iyon? Ang tanong ko nasaan ang pera na inutang ng ama ko?

Marami akong tanong, pero di ko maisatinig. Dahil hanggang ngayon ay wala pa ring paramdam ang aking ama.

Bumaba na ako sa ibaba at pumasok sa kusina. Kumpleto na silang lahat doon.

"May bagong bihag na naman si Boss Brandon," saad ni Carmi.

"Oo nga ang ingay pa naman ng babaeng iyon."

"Balita ko anak daw iyong ng negosyante. Kinidnap dahil may utang daw ang ama noon."

"Tama na iyang tsismis ninyo. Baka mahuli kayo ni Brandon ay masisante pa kayo."

Nagpulasan ang mga katulong na nag-umpukan kanina, pagkarinig nila sa pangalan ni Brandon. Ganun na lang pa talaga sila katakot sa lalakinh iyon?

"Nandyan ka na pala, Kara," tawag atensyon sa akin ni Nanay Jossy. "Kanina ka pa d'yan?" tanong nito sa akin.

"Kakababa ko lang po. Di pa ba pinapakain ang babaeng nasa kwarto? Ang ingay po," sabi ko kay Nanay Jossy.

"Hinatiran na iyon," sabi nito sa akin. Lumapit sa akin si Nanay Jossy. "Kara kung ano man ang nalalaman mo sa bahay na ito ay please, itikom mo na lang ang bibig mo. Kung mahal mo pa ang buhay mo. Makinig ka sa akin. Iba magalit si Brandon," sabi nitong muli sa akin.

Tumango na lang ako. Nag-almusal na kami para masimulan na namin ang trabaho namin. Yes, tumutulong ako dito sa mansion ng mga Acosta. Kahit na di ako sa maids quater natutulog ay tumutulong ako sa mga gawaing bahay dito. Kesa naman maburyo ako.

Kakatapos ko lang maglinis sa pool nang para bang may tumitingin sa akin. Inilingon ko ang mga mata ko sa paligid. Hanggang sa magtama ang aming mga mata. Nakasampay sa balikat nito ang tuwalya at para bang gusto nitong maligo. Pumihit ako palabas, lalagpasan ko na sana siya nang hawakan nito ang aking braso. Pinigilan niya ako sa pag-alis.

Lumapit ito sa akin. Sobrang dikit nang aming mga katawan. "I want you in my room… later," bulong nito sa akin tainga. He even lick my earlobe. Napapikit ako, at tila may kuryente na dumaloy sa buong katawan ko.

Di agad ako nakagalaw. Wala na ito sa tabi ko, biglang bumilis ang tibok ng aking puso. Hindi na talaga maganda ang tibok ng puso ko. Baka magkaroon ako ng sakit nito sa puso, kung magpatuloy ito.

Umalis na lang ako sa pool at di ko pinansin ang sinabi ni Brandon kanina. Abala ako sa paglilinis sa ibaba nang may humila sa aking braso, hinila ako ng isa sa mga tauhan ni Brandon ay dinala sa itaas.

"Saan mo ako dadalhin?" tanong ko dito.

"Kanina ka pa hinihintay si Boss. Naiinip na iyon." Napatakip na lang alo sa aking bibig. Dahil nakalimutan ko ang sinabi nito.

Akala ko din kasi ay nagbibiro lang ito. Nasa tapat na kami ng kwarto ni Brandon at binuksan nito ang pinto. Itinulak niya ako sa loob ng kwarto.

Napasinghap ako nang prenteng nakaupo si Brandon sa single sofa. Naninigarilyo at may baso ng alak sa tabi nito. Bakit sobrang hot ng lalaking ito?

"Ano ang sabi ko kanina?" malamig nitong tanong sa akin.

Nangnginginig ako dahil sa takot. "Sorry," mahina kong sambit. "Nakalimutan ako."

"Nakalimutan?" Tumayo ito, inilagay sa bulsa ang isang kamay at kinuha ang baso na may alak. "Or sinadya mo? Alam mo bang gusto kitang parusahan ngayon? Parusa na di mo malilimutan sa buong buhay mo."

Lumapit ito sa akin. Umatras ako, dahil natatakot ako sa pwedeng gawin nito sa akin. Ayaw ko pa naman talagang mamatay. Masama ang mga tingin na ipinupukol nito sa akin.