Brandon POVHindi ko alam ang gagawin ko kanina, nang biglang himatayin si Kara. Pero sabi ng doctor nito ay natural lang daw iyon. Dahil sa pagkakataranta ko ay tinawagan ko si Manang Salome. Siya kasi ang nag-aalaga kay Kara. Simula ng umalis ito sa mansion ko.Nasa kwarto niya ako. Dahil inuuwi namin siya ni Manang Salome."Magpahinga ka muna, hijo. Natural lang talaga na mahimatay si Kara. Hindi na bago iyan.""Alam ko, manang."Sa loob ng limang taon. Hindi naman talaga ako umalis sa tabi ni Kara. Lagi akong nasa tabi nito at nakasubaybay. Kaya lagi kong nakikita ang sitwasyon nito."Iwan na muna kita.""Sige po."Hinawakan ko ang kamay nito. "Kailan ka na naman kaya magigising? Sana sa pag gising mo ay maalala mo na ako."Tumabi ako sa kanya nang higa. I kiss her lips. Idinikit ko ang mga labi naming dalawa."Namimiss na kita. Kaya araw-araw ay liligawan kita, na hindi mo naranasan sa kamay ko noon. Sorry, love. Dahil sa akin ay naghihirap ka nang ganito."Dahil na rin siguro sa
Kara POV"Kara sandali."Agad kong ipiniksi ang aking braso na nahawakan nito. Galit ko itong tinignan."Hindi ganun ang ibig sabihin nang kasambahay mo. Wala iyon, Kara.""Wala akong pakialam, Brandon. Kaya aalis na ako.""Kara please. Wag namang ganito. Nag mamagandang loob lang sa akin si Madel. Dahil nga tinulungan kita kagabi. Naihatid kita ng ligtas. Hinimatay ka, Kara. Hindi din ako umalis sa tabi mo. Buong magdamag. Kaya nang pababa na ako kanina ay nakita ni Nanay Salome. Inutusan niya si Madel na ipagluto ako."Kumunot ang noo ko. Magdamag niya ako binantayan kagabi? Ibig sabihin, hindi kathang-isip ang naramdaman ko kagabing may kasama ako."Hindi mo kailangan magpaliwanag, Brandon. Malaya ka kung ano ang gusto mong gawin," sabi ko dito."Pero nanliligaw ako sa iyo.""Nanliligaw? Kailan pa.""Noong isang linggo."Nanliligaw na pala ito. Pero hindi ko alam. Manhid na ba talaga ako."Look, Brandon. Kahit nililigawan mo ako. Malaya kang gawin ang gusto mo. Or much better ibang
Kara POVBumaba na ako nang matapos ko ang lahat. Nagulat na lang ako nang may nag-aantay sa akin sa ibaba. Biglang hindi naging maganda ang timpla nang mood ko.Agad ko siyang hinarap. "Anong ginagawa mo dito?" taas kilay kung sabi."Alam ko na pinapaiwas mo ako kay Brandon." kumunot ang noo ko. Dahil sa sinabi ng babaeng ito. "Gusto ko si Brandon. Kaya hindi mo ako mapipigilan sa gagawin ko."Tumawa ako. Dahil sa sinabi ng babaeng nasa harapan ko."Ano bang sinasabi mong inggrata ka." tawang sambit ko dito. "Bakit naman kita pipigilan na lapitan ang lalaking iyon? Hibang ka ba?""Alam kong ikaw ang nag-utos kay itay na paiwasan si Brandon. Pwes, hindi ko gagawin.""Anong pakialam ko sa inyong dalawa. Pwede ba, marami akong trabaho. Wag mo akong guluhin."Umalis na ako sa harapan nito at napatigil ako sa sinabi nito."Alam kong may gusto ka kay Brandon. Hindi ako susuko sa kanya. Gusto ko siya—hindi mahal ko si Brandon."Hinarap ko ito. "Di isaksak mo sa baga mo. Ikadena mo sa iyo na
Kara POVAgad akong umalis sa kubo na iyon, sana ay hindi na lang ako sumunod. Dahil masasaktan lang pala ako. Pero hindi ko alam na nasasaktan na pala ako. Hawak-hawak ko ang aking dibdib nang may humila sa aking palapulsuhan.Nagpatianod na lang ako. Dahil wala na akong lakas na makipagtalo dito. Agad naming tinahak ang daan patungo sa kubo na inuukupa nito.Pagkabukas ng pinto ay agad niya akong isinandal sa may pinto at ikunulong sa mga bisig nito."Ano ang kailangan mo sa akin?" tanong ko dito."Mag-usap tayo. Alam kong may narinig ka kanina."Umiwas ako ng tingin. Dahil pag naalala ko iyon ay sumisikip ang dibdib ko."Baby, please. Maniwala ka sa akin. Kailagan kong sabihin iyon. Dahil alam ko, kung hindi ko iyon. Sasabihin ay malalagay ka sa panganib. Pilit akong pinapalayo sa iyo ni Kathrine. Dahil alam nito na magiging balakid ako sa mga plano nito."Umawang ang aking mga labi sa sinabi nito."Ano ang ibig mong sabihin?" tanong ko dito."Si Kathrine ay parte ng isang sindikat
Kara POVNakatitig ako sa kawalan. Kanina pa ako nakatulala dito sa opisina ko at wala akong magawang trabaho. Dahil ang nasa isip ko at nasa kina Brandon at Kathrine.Impossible namang walang nangyari sa kanila. Bulag na lang ang di papatol kay Kathrine. Kathrine is a beautiful woman. Sexy din ito. Manamit, mataas, balingkinitan ang katawan at maputi. Unlike me. Kulay choco na gatas.Kaya sino ang hindi papatol dito. Impossible namang nag-uusap sila sa kubo na iyon. Sumandal ako at hinawakan ang puso ko."Bakit mabilis ang tibol ng puso ko. Pag nasa malapit lang si Brandon. Hindi ko alam kong ano ba talaga itong nararamdaman ko. Para bang matagal ko nang kilala si Brandon."Bumuntong-hininga ako."Hindi, hindi ko dapat alagaan ang nararamdaman ko para kay Brandon. Tauhan ko siya at iyon lang iyon."Tumayo ako para pumunta sa manggahan. Dahil patuloy pa rin ang pag-aani nila doon.Nakarating ako sa manggahan at abala ang mga tauhan ng hacienda sa anihan. Nakita ko si Mang Temyong na k
Kara POVPumasok kaming dalawa ni Brandon sa loob ng motel na sobrang basa. Dahil sa malakas na ulan. Napatingin sa amin ang mga staff ng motel."Dalawang kwarto nga," agaran kong sambit."Sorry, ma'am. Pero isang kwarto lang ang mayroon kami. Dahil punuan po ngayon. Dahil sa biglaang ulan.""Wala na ba talagang bak—""Kukunin na namin.""Brandon!" agil ko dito."Wala nang bakante. Sobrang basa tayo. Baka mapulmonya tayo."Isang malalim na hininga ang pinakawalan ko. Bago tumango dito."Kukunin na namin.""Sige po. Paki fill-up na lang po."Ilang minuto pa kami sa reception. Bago ibigay ng babae ang susi para sa kwarto namin."May bathrobe ba sa kwarto?" tanong ni Brandon."Mayroon na po. Kumpleto po lahat ang nasa kwarto.""Okay, salamat."Umakyat na kaming dalawa sa kwarto namin, nakarating kami sa third floor at agad na hinanap ang room number namin."Room 0611. Ito na iyon, Kara."Tahimik lang ako sa tabi nito. Pumasok kaming dalawa sa kwarto. Agad kong inilinga ang mga mata ko sa
Kara POVMabilis ang pangyayari. May nangyari sa amin ni Brandon sa di inaasahang pagkakataon.Napalingon ako sa lalaking katabi ko. Mahimbing itong natutulog. Hindi ko alam na ganun pala ang pakiramdam, alam kong mali. Dahil may nagmamay-ari na sa lalaking ito. Pero natutunan ko na siyang mahalin sa maikling panahon.Pero may ibang mahal si Brandon at hindi ako iyon. Masakit, oo aaminin ko. Siguro kailangan ko na ngang tanggapin na hanggang dito na lang kaming dalawa.Tinignan ko ang labas. Malakas pa rin ang buhos ng ulan. Hanggang sa di ako makatulog. Dahil sa daming bumabagabag sa akin.Umaga na at nagising na si Brandon. He smiled at me. But I didn't smile at him. Akmang hahalikan niya ako nang umiwas ako."What's wrong?" tanong nito sa akin.Marahil ay natataka ito sa kinikilos ko. Dahil kagabi lang at alipin ako ng bawat halik at haplos nito."Look, Brandon ang nangyari sa ating dalawa ay isang pagkakamali."Biglang nagbago ang mukha nito. He looked at me na para bang may dalaw
Kara POVSobrang nanakit ang buong katawan ko. Dahil sa sobrang pagod at nakatulog ako at di ko na alam ang susunod na nangyari.Agad akong bumagon ay itinapis sa aking hubad na katawan ang kumot. Napangiti ako ng wala sa oras. Hindi natapos na motel ang nangyari sa aming dalawa ni Brandon.Dahil may bahay ako na malapit sa motel ay doon kami nagpalipas ng magdamag at pinagsawang angkinin ang bawat isa."Good evening."Nakangiting Brandon at bumungad sa akin. Pumasok ito at ginawaran ako ng isang mapusok na halik."How are you?" tanong nito sa akin. Pagkabitaw ng halik nito sa akin."Sore at sobrang sakit ng katawan ko.""It's your fault. Inakit mo kasi ako. Okay na sana sa akin ang dalawang round sa motel. But you seduce me again.""Ang kapal mo ahh. Sino ba ang panay hawak sa aking hita.""I am guilty," mapang-asar nitong saad."Kumain ka na. I drained you."Hindi ko namalayan na nagdala pala ito ng pagkain."Dinner in bed.""How sweet you are!"Kinintalan ko ng halik ang mga labi n