In the world of the Sandoval family, power and prowess reign supreme. Meet Kent Axel Sandoval—the epitome of ultimate. Born into a family where fighting is second nature and survival is most important, Kent is a force to be inferred with. A skilled marksman and fighter, he wields his expertise with precision, all while misrepresenting a career in law and medicine. But beneath the surface lies a heart torn between duty and desire. Searching for his childhood friend whom he dearly desire, Polaris. Little does he know, he's finally with the long-lost person he's been searching for, Saji. As Kent brawls with betrayal and longing, fate intervenes, revealing Saji's true intentions, would they stick to the right where nothing is left, or to the left where nothing is right? Deciding to move forward, Kent leaves the country, seeking solace and closure. But when fate brings them together once more, old wounds resume and new challenges arise. As Kent and Saji steer the experience of trust and love, they must engage their in-depth suspicion and insecurities to find their way back to each other. But with hindrance lurking at every turn, will their love stand the test of time, or will they be condemned to repeat the past? Join Kent and Saji on a journey of deliverance, strength, and the ultimate quest for love in 'Sandoval’s Desire.’ "To the left, where nothing is right. Or to the right, where nothing is left?"
view more“Ano!? Ako nga ni hindi ka mahalikan nang kusa! Tapos siya gagawin niya lang ‘yon na para bang normal sa bagay ang humalik ng nobyo ng iba?” nangilid ang luha niya at halatang masama ang loob.“I’m sorry,” mahinang sabi ko at sinubukan siya lapitan.Masama niya akong tinitigan ngunit napansin ko ang hiwa sa gilid ng labi niya na halatang nakuha niya sa malakas na sampal.“H-Huwag mo ‘kong lalapitan—“ sabi niya ngunit wala siyang nagawa nang lapitan ko siya at yakapin.“Saji—“ Napatigil ako sa pagsasalita nang sunod-sunod siyang humikbi sa dibdib ko dahilan para manlumo ako at makonsensya.Hinagod ko ang likod niya upang patahanin siya, “Sorry na, sorry na Saji,” mahinang bulong ko at hinalikan ang tuktok ng ulo niya.Mas lumakas pa ang iyak niya na parang bata dahilan para yakapin ko siya lalo, pakiramdam ko ay nahahawa ako sa iyak niya.Pakiramdam ko rin ay sobrang sakit ng iyak niya na para bang ang daming pinanggagalingan, “I-I won’t let her do that again, okay?” paninigurado ko.N
“Edi agawin mo kung kaya mo, siraulo ka pala e, malandi ka.” Halos awatin ko si Saji nang ihahampas niya sana kay Rosie ang raketa.“Chill, love. Don’t waste your energy on someone not so worth it, let’s go? Let’s have a date.” Hinawakan ko ang kamay ni Saji sa harapan ni Rosie at tinangay siya.Sa cafeteria kami nagtungo, “Nakakapikon ‘yon, babangasan ko ‘yon—““Kalma ka lang,” mahinahon na sabi ko.Dahil doon ay kumain na lang kami, kalaunan ay naging ayos naman ngunit hindi lang maiwasan ni Saji na uminit ang ulo niya kay Rosie.Pagkalipas ng isang linggo ay nagtataka ako nang wala pa rin si Saji e magl-lunch break na. Dahil doon ay sinimulan ko na siya hanapin ngunit natigilan ako nang makita ang nakapalibot na mga estudyante.Nagmadali akong lumapit doon dahil pakiramdam ko nandoon si Saji, hinawi ko ang lahat at doon ko nakita na may sugat sa gilid ng labi si Saji at magulo ang buhok niya habang nakasalampak sa sahig.Natanaw ko naman si Rosie na nakangisi at nakatitig kay Saji.
“Tsk, lakasan mo pa!” malakas na sabi ko habang hawak ang kailangan niyang suntukin sa mga palad ko.“Anak ng tinapa naman! Nahihinaan ka pa? Babae ako Kent Axel!” inis na singhal ni Saji at halos ibato sa akin ang punching gloves na suot niya dahilan para pigilan ko matawa.“Kapag hindi ako tumumba hahalikan kita! Bilis na!” sinamaan niya ako ng tingin at halos manlaki ang mata ko nang mabilis siyang sumuntok at tamaan ako sa tagiliran.“Yung palad ko lang sasapakin mo, bakit tagiliran ko? Namemersonal ka ah?” singhal ko dahilan para umirap siya.“Paano ka tutumba kung ‘yan ang sasapakin ko, aminin mo na gusto mo lang ako halikan. Imbyerna ‘tong bading na ‘to,” bulyaw niya na malakas kong ikinatawa.“Ako bading?” “Ako?” turo ko pa sa sarili ko.“Pwe!” napipikon niyang sabi at naupo sa gitna ng boxing ring na ikinatawa ko lalo.“Pawis na pawis ka na,” mahinang sabi ko at inalis ang nasa palad upang abutin ang towel at punasan siya.“Plastic mo,” inis niyang sabi at pumikit nang punas
Dahil doon ay wala akong nagawa kundi hintayin si Saji sa classroom, habang hinihintay siya at naunang pumasok si Rosie na maganda kaagad ang ngiti sa akin.Iniiwas ko kaagad ang tingin sa kanya, tinitigan ko na lamang ang kamay ko na nasa ibabaw ng armchair ko.“You’ve been looking for me right? For a long time? Then why are you avoiding me?” sabi ni Rosie dahilan para blangko ko siyang tignan.“What do you want to happen?” I said calmly, looking away from her in annoyance.“It’s simple,” she teased.“What do you want?” I retorted, looking at her seriously.“You,” Rosie said seriously, smiling, causing my lips to part slightly.“Oh, you look affected. How will Saji feel when she finds out you’re still head over heels for me?” Rosie said with a grin, winking at me, making me grimace.“That’s just your imagination, Rosie. Saji is my girlfriend,” I said directly, taking a deep breath.Moments later, Saji arrived, her eyebrows knitted together when she noticed Rosie facing my direction w
“Kent Axel.” Napalingon ako kaagad sa entrance ng locker room at nakita ko si Saji na nakatayo at pinanonood kami. Huminga ako ng malalim, inalis naman ni Polaris ang pagkakahawak sa pisngi ko at magandang ngumiti kay Saji. “Hi, Saji,” bati ni Polaris na iminakunot ng noo ni Saji tsaka siya lumapit. “Anong kailangan mo sa boyfriend ko?” ang masungit na tinig ni Saji ay nagbigay kaba sa akin. “She’s nothing, let’s go love.” Hinawakan ko ang kamay ni Saji at tinangay papaalis doon. “Sino ‘yon?” tanong ni Saji at hinarap ako dahilan para umiling ako bilang sagot. She smirked and looked away as we walked to the classroom, where our professor had an announcement. “Everyone, we have an exchange student from another university. Please welcome, Rosie Cheng.” I froze when the woman who entered was the one who claimed to be Polaris. “Good morning,” said Rosie, smiling beautifully at everyone. The male classmates were immediately captivated, making me look away. I was even more
They prepared a funeral for our dead companions, pumunta naman kami at hindi ko na isinama si Saji dahil hindi niya naman alam ang tungkol sa underground. Pagkatapos no’n ay wala sa sarili ako na palaging nasa kwarto lang, normal naman akong kumakain pero nag-aalala sa akin ang magulang ko. “Kent Axel, Saji’s here,” sabi ni mom pagkasilip sa kwarto ko dahilan para sumunod ako sa kanya pababa. Natanaw ko si Saji na may dalang food at nakangiting kausap si dad, nilapitan ko siya at hinawakan sa kamay sa harapan nila na ikinagulat ni mom at dad. “K-Kent, ano ka ba—” “Mom, dad, meet my girlfriend.” Ngumiti ako at itinaas ang kamay namin ni Saji na magkahawak, napalunok sila mom at dad. “O-Oh, that was unexpected anak, congratulations!” nakangiting sabi ni mommy kaya ngumiti ako. “Thanks mom,” I said. “You guys should go on a date, have fun and congratulations.” Dad tapped my back as he congratulates me which made me smile. “Aakyat po muna kami, is it okay?” paalam ko, na
Ngunit ilang segundo na ay hindi niya ‘yon pinutok, ngumisi ang labi niya at nilingon ang nga kasamahan.Nakahinga ako ng maluwag nang malaman na hindi niya ako kayang patayin, ngunit halos manlaki ang mata ko nang humarang si Nestor sa harapan ko at kasabay no’n ang limang putok ng baril galing sa kasama ni Polaris na halatang ikinagulat niya.Mabilis na gumalaw si Kuya Luke at pinaputukan ang mga bumaril sa amim, sinalo ko naman si Nestor na lumabas ang dugo sa bibig.“N-Nestor,” kinakabahan na sabi ko at hinawakan siya.“N-Nestor!” sigaw ko nang pumipikit pikit na siya.Awtomatikong nanginig ang kamay ko at napaluhod kasabay niya, “S-Sir Kent, m-may silbe pa rin po ako ‘di ba?” nanghihina niyang sabi.“M-Meron! Kaya kumapit ka dadalhin ka namin sa ospital!” malakas na sabi ko, nang mabaril ni Kuya Luke lahat ay natulala si Polaris na pinanonood ako.“Follow me Saji!” malakas na sabi ko at nagmamadali kaming umalis, pagkasakay sa sasakyan ay halos kumarera kami upang madala kaagad s
Sinubukan ko bumangon ngunit napadaing na lang ako sa sobrang ngalay na nararamdaman sa braso at balikat. “K-Kent hindi mo pa yata kaya—”“Kung ganoon hahayaan ko lang siya sa kamay ng mga ‘yon!?” galit na sigaw ko at nang makatayo ay kinuha ko ang baril sa drawer ko.“Kent Axel huwag matigas ang ulo!” malakas na sabi ni Ate Mia.“No way in hell I would let that woman into the dens of the lions!” galit na sabi ko at hinawi si Ate Mia tsaka ako mabilis na naglakad.“Hindi ka pa magaling!”“Edi sana hindi niyo siya hinayaang makuha!” bulyaw ko at dahan-dahan na bumaba ng hagdan.“Anak—”“Mom, tabi. Please,” pakiusap ko at sinubukang dumaan.“Ipapain mo lang ang sarili mo doon!” galit na sabi ni Ate Mia at humabol ngunit wala silang nagawa kundi awatin ako.“Kung ganoon kaya niyo siyang iligtas?” mariing sabi ko, pakiramdam ko ay sa sobrang sama ng tingin ko at tatagos ‘yon sa mga katawan nila."You don't understand the situation, Kent Axel. You don't understand! They have more than just
“S-Seryoso ka ba? B-Bakit ganyan ka magsalita—” Nanlaki ang mata ko nang tumayo siya sa pagkakaupo at yumuko upang maabot ang labi ko.Halos isandal ko ang ulo sa headboard dahil sa paghalik niya, ang pagkakatayo niya ay dahan-dahan na naupo sa tabi ng bewang ko habang ang kamay niya ay parehas na nasa dibdib ko.Naramdaman ko ang malambot at mainit niyang labi na sumisiil dahilan para humawak ang palad ko sa batok niya at halikan siya pabalik.Nang masagi niya ang sugat ko sa braso ay mahina akong napadaing ngunit ginawa ko ‘yong dahilan upang mahinang kagatin ang labi niya at sípsipin.“Hmm,” mahinang daing niya dahilan para mag-init ang halik ko, ngunit mabilis siyang napahiwalay nang may kumatok sa kwarti at saktong nakabalik siya sa kinauupuan kanina nang bumukas ang pinto.Umiwas tingin sa akin ang namumula niyang mukha, “How do you feel Kent Axel? You’re red, do you have a fever?” nag-aalala na tanong ni mommy.“N-No mom, I’m okay.” Pasimple ko na napahid ang labi.“Alright, ba
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.