Sunod-sunod akong sumuka matapos kong kumain ng almusal. Halos tubig na nga lang ang iluwa ko at may nalalasahan na rin akong mapait sa bibig. Bukod sa nararamdamang hilo, hinang-hina akong nakaupo sa kama dahil sa morning sickness kong nararamdaman ngayon. Hindi ko alam na ganito pala ang pakiramdam ng pagbubuntis. Hindi ko alam na mahirap. Na kailangan ko lang mahiga sa kama at magpahinga para hindi makaramdam ng pagkahilo. Kailangang may limitasyon ang galaw ko upang hindi bumaliktad ang sikmura ngunit hindi sapat iyon, may maamoy lang akong kakaiba galing sa bintana ay agad akong maduduwal. Tatakbo sa banyo para masiguradong hindi mababasa ang kama.Kahit naka-aircon ang kwarto, pawis na pawis ang mukha ko so I took a handkerchief to wipe my face. I sat back down on the bed to feel myself. I stayed silent for a few minutes until my eyes landed on my belly. There really is a baby in my womb because of the symptoms I’m feeling. I just never thought that being pregnant alone wou
I am not foolish. I know things. I shouldn’t pretend or just let things happen to me.For weeks, I felt unusual symptoms, but I dismissed them, thinking they were normal for me.But the nausea, dizziness, mood swings, and sudden pickiness with food—this time, I knew something was different. I knew exactly what was happening to me.I knew this was what Celeste had gone through before.I know I’m pregnant. Yes, I am.Pagkatapos ng birthday ni mommy ay hindi kami nakapag-usap dahil hinatak siya ni daddy at hindi na pinakawalan. Sa pagkakaalam ko ay sobrang lasing si Kerus at sa guesteoom siya pinatulog.Maaga akong natulog ng gabing ’yon dahil nahihilo ako at hindi maganda ang pakiramdam. Ang sabi pa nga ni mom ay may low fever ako kaya desisyon niya ring patulugin ako nang maaga. Simula nang magsuka ay hindi na maganda ang aking pakiramdam.It was only now that I had the strength to call Celeste. Pumasok kasi sa isip ko kung anong magiging reaksyon niya sa kadahilanang ngayon ko lang si
“Ano bang gusto ng mga matatanda? Regaluhan ko na ba ng salamin si Tita Aera?” Adeline asked, nakakunot ang noo habang panay libot ang tingin sa mall.Today is Mommy Aera’s birthday, so Adi and I are here at the mall looking for a gift for her. A bag immediately came to mind since she loves collecting different kinds of bags. That’s just the kind of person she is, so I didn’t have a hard time deciding on a gift.I glanced at Adi and saw her enter a store filled with perfumes—she might find something she likes there. Naisipan ko ring bumili kaya sumunod ako sa kaniya.“Wala akong alam sa mga brands kasi hindi naman ako mahilig sa ganito. Sa tingin mo, magugustuhan niya ba ’to?” tanong niya sa akin.Hindi ko alam kung bakit ako ang tinanungan niya. Nasa tabi niya lang naman ang staff para magtanong about sa perfume. Kung wala siyang alam sa brand, ganoon lang din ako. Nakagraduate na ako lahat-lahat, iisang brand lang ng perfume ang gamit ko which is Aventus for Her.May napili na siyan
Dalawang linggo na ang nakalipas at hanggang ngayon ay tulala pa rin ako sa naging huling usapan namin ni Kerus. I suddenly scream or smile whenever I remember that scene. Bridelle thinks I’m crazy whenever she catches me.“Can you give me another chance, Aerthaliz?” tanong niya habang nakahiga kaming dalawa sa kaniyang kama. I didn’t answer him kaya muli siyang nagsalita.“If you’re thinking about our family, I’ll be the one to face them and talk to everyone. I’ll take care of everything for the both of us. If I failed to fight for you before and left you lost and struggling... This time will be different, Aerthaliz. I promise...”Hinawakan niya ang isa kong kamay at pinaglaruan ang mga daliri ko. Tiningnan ko ang mukha niya. Nasa daliri ko ang kaniyang atensyon habang namumula ang gilid ng kaniyang mga mata. Nagbabadya ang mga luha at nagsusumamo sa akin na sana ay sumang-ayon ako.“Trust me again. I’ll do everything for you...” he whispered. “Just give me a time, baby... This time
From mom:Ae, where are you right now? Can we talk? I’ll wait for you here at your Tito Braven’s restaurant.Matagal akong nakatitig sa text ni mommy. Limang araw na akong nandirito sa bahay nila Kerus at ngayon lamang ako nakatanggap ng text sa kanila. Hindi naman sa nagtatampo ako. Naiintindihan ko rin na baka binigyan nila ako ng space bago kausapin. Napunta ang atensyon ko sa pinto dahil biglang bumukas. Pumasok si Kerus na nakalawyer’s outfit na sigurado kagagaling lang sa law firm na kaniyang pinapasukan. Naging abala siya sa kaniyang trabaho kaya kadalasan ay ako lamang ang naiiwan dito. Gusto ko sana siya paghandaan ng pagkain tuwing siya’y uuwi ngunit tumutol ito sa gusto ko. Sa kadahilanang kumakain siya sa labas at hindi ko raw siya kailangang pagsilbihan. Iniisip niya siguro na kaya ko gustong gawin ’yon ay pambayad sa pagpapatira niya sa akin.Duh, ako mismo ang may gusto! At kung babayaran ko siya, pera ang ibibigay ko sa kaniya. Hindi ako mag-aaksaya ng oras para pagl
Minulat ko ang aking mga mata at tiningnan ang kama kung sino ang kasama ko sa kwarto. Napahikab ako at bumangon dahil hindi ko nakita si Kerus. Ako lang ang tanging nakahiga at ako lang ang laman ng kwarto niya. Tumingin ko sa pinto at nakauwang iyon ng kaunti. Mukhang bumaba ang lalaki kani-kanina lang. Sigurado naman akong hindi ako tinanghali ng gising dahil pausbong palang ang araw. Baka isipin ng lalaking iyon, dinadala ko ang ugali ko sa bahay nila.Pumunta na akong banyo para mag-asikaso ng sarili ko. Ayoko namang humarap sa lalaking hindi maayos ang mukha ko. Ang ginamit ko ring sepilyo ay ’yong binigay niya kagabi.Pagkababa ko sa sala, wala akong naabutang tao. Napaisip tuloy ako kung wala ba talagang pumupunta rito o dumadalaw? Ilan ba silang magkakapatid at bakit parang sobra-sobra naman yata ang mansion para sa kanila?Para masagot ang kuryosidad, nagtungo ako sa sala at doon ko nakita ang family picture nila. Napatango-tango ako habang tinitingnan ito. Nakaupo si Tita