บทที่ 24 เฉลยเทค

ผมตื่นขึ้นในเช้าวันถัดมา ไอ้ซันมันลุกมาอาบน้ำแต่งตัวแต่เช้า กดจูบเร็วๆ ที่หน้าผาก ร้องบอกเบาๆ

“ผัวกลับไปเตรียมตัวก่อนนะ อย่านอนเพลินละ ให้อีก 30 นาทีนะครับ” พูดจบก็หมุนตัวเดินออกจากห้องไป ผมผงกหัวขึ้นดู แล้วทิ้งตัวนอนหลับต่อ พอครบเวลา 30 นาทีที่มันว่า เสียงโทรศัพท์ก็เรียกเข้า มันนั่นแหละครับที่โทรมาปลุก พร้อมบอกด้วยว่าแวะซื้อข้าวให้แล้ว ให้ออกมาได้เลย ผมก็จัดการตามนั้น อาบน้ำแต่งตัวแล้วออกจากห้อง เดินไปนั่งที่โต๊ะหินใต้ตึกคณะ นั่งกินข้าวกล่องกับมันสองคน

“อร่อยนี่หว่า ซื้อจากไหนวะ?”

“แถวหอน่ะ รู้หรอกว่าเมียกินข้าวโรงอาหารไม่ได้” ผมพยักหน้ารับ ก่อนจะชะงักกึก เอ่ยปากเสียงเข้ม

“อยู่ข้างนอกพูดปกติสิวะ ไม่อายคนอื่นรึไง”

“ไม่อะ ทำไมต้องอายด้วย” ไอ้ซันทำหน้าตาเหลอหลา มองตอบกลับมา

“มึงไม่อาย แต่กูอาย” คำตอบนั้นทำให้มันนิ่งไป ก่อนที่ผมจะเอื้อมมือไปผลักหัวมันเบาๆ ทีหนึ่ง

“กูไม่ได้อายที่มีมึงเป็นแฟน แต่กูเขินโว้ยยยยยย” พูดจบก็สะบัดหน้าไปอีกทาง ตักข้า