Home / วาย / Secret Love Friend แอบรักเพื่อน / บทที่ 27 ขอแค่มึง... NC+++

Share

บทที่ 27 ขอแค่มึง... NC+++

last update Last Updated: 2025-05-17 01:00:10

“ซัน.....” ผมเรียกคนตรงหน้าเสียงสั่นสะท้านเมื่อมันกดจูบลงมาอย่างเร่าร้อนไม่พักเว้นช่วงไว้ให้หายใจ จนผมต้องหันหน้าหนีเพื่อให้หลุดออกจากริมฝีปากที่ดึงรั้งนั้น

“อะ อื้ออออ” ไอ้ซันตามลงมาทาบทับประกบจูบต่อ ไม่ยอมให้ผมได้ถอยห่าง ฝ่ามือจับล็อกท้ายทอยของผมเอาไว้ บังคับใบหน้าให้หันกลับไปรับจูบร้อนแรงดุไฟแผดเผานั้น มือของมันขยุ้มเส้นผมที่ท้ายทอยซึ่งเปียกชื้นอยู่ จูบของมันราวกับช่วงชิงลมหายใจของผมไปจนหมด ลิ้นร้อนเข้ามาตวัดเลียไปทั่วโพรงปาก หยอกล้อกับลิ้นเล็กของผม ก่อนจะละออกไปเลียตามไรฟัน และดูดดึงน้ำหวานสีใสออกไปจนหมด

“อื้อออ” ผมร้องครางเบาๆ ด้วยความเสียวซ่าน ฝ่ามือของมันไต่ไปตามตัว ทิ้งสัมผัสอุ่นร้อนผะผ่าวเอาไว้ตามมือที่ลากผ่าน ศีรษะบดส่ายไปมาอย่างเพลิดเพลินไปกับรสจูบที่หอมหวาน ขบเม้มดูดดึงและขบกัดริมฝีปากล่างเบาๆ ในขณะที่ผมก็ดูดดึงริมฝีปากบนของมันเช่นกัน ใช้ปลายลิ้นแตะๆ ริมฝีปากมันอย่างกล้าๆ กลัวๆ จนมันเปิดปากออก ใช้ปลายลิ้นหลอกล่อให้ผมตามไปหา จนในที่สุดผมก็สามารถสอดแทรกลิ้นเข้าไปหยอกล้อได้เหมือนกับที่มันทำกับผม

“อ

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • Secret Love Friend แอบรักเพื่อน   บทที่ 78 รักเหลือเกิน....

    “อะ อืมมมม มึงจะพอได้ยัง?”“ยัง”“ห่า กูจะตายอยู่ละนะ” ผมร้องบอกคนที่ซ้อนทับอยู่ที่ด้านหลัง เมื่อมันยังขยับโยกกายเข้าหาไม่หยุด โดยบอกเอาไว้ว่านี่คือการลงโทษ ของคนที่ชอบหนี ชอบมีอะไรแล้วไม่พูด และอีกหลายๆ ข้อหา ที่ผมทำลงไป ผมกับมันหมกตัวอยู่แต่ในห้องมา 3 วันแล้ว ป๊าแทบจะพังประตูเข้ามาอยู่แล้วปัง! ปัง! ปัง!“ปล่อยลูกฉันออกมาได้แล้ว!!! ใจคอจะจับขังลืมเลยรึไง!!! ออกมาเดี๋ยวนี้!!!” เสียงของป๊าโวยวายอยู่หน้าห้อง ทำให้การขยับกายเข้าหาของไอ้ซันหยุดชะงัก พร้อมกับตะโกนกลับไป“ถ้าป๊าอยากดูหนังสดก็พังประตูเข้ามาเลยครับ!!!” ว่าจบก็ไม่สนใจเสียงร้องตะโกนโวยวายข้างนอกห้อง แต่กลับมาสนใจเรียกเสียงครางของผมแทน ยิ่งครางดังเท่าไหร่มันก็ยิ่งชอบใจ“อะ อื้อ! ซัน! อ๊าาา ปะ ป๊ากู อื้ออออ” ผมร้องครางด้วยความทรมาน พร้อมบิดเร้ากายอย่างห้ามไม่อยู่ ไอ้ซันมันรู้จักเนื้อตัวของผมทุกซอกทุกมุม รู้ว่าตรงไหนคือจุดอ่อนที่ผมมี มันก็เล่นผมไม่ยั้งจนตัวสั่นสะท้าน กระตุกเ

  • Secret Love Friend แอบรักเพื่อน   บทที่ 77 ชามงคลผสมน้ำตา

    ร่างสูงที่รีบเร่งเดินทางมาด้วยความรวดเร็ว จอดรถเสียงดังสนั่นไปทั่วบริเวณ แล้วก้าวเท้าลงจากรถ เดินมุ่งตรงไปที่บ้านหลังใหญ่ ซึ่งมีการประดับตกแต่งไม่ต่างจากบ้านหลังก่อนหน้า เพียงแต่ว่าทุกอย่างมันจบสิ้นลงแล้ว ที่บ้านหลังนี้ไร้ผู้คน มันดูเงียบเหงาเหมือนเมื่อยามที่งานเลี้ยงเลิกรา โต๊ะจีนที่ถูกเรียกมาเริ่มต้นเก็บข้าวของเข้าที่ ทำการรื้อค้นอุปกรณ์ออก จัดเก็บข้าวของขึ้นรถทำให้คนที่เร่งรีบเดินทางมาถึงกับหยุดชะงัก หายใจหอบเหนื่อย ดวงใจหนักอึ้ง ความคิดเดียวที่ผุดขึ้นมาคือ ไม่ทัน.... ทุกอย่างสายไปเสียแล้ว.... คิดพลางทรุดตัวลงนั่งกับพื้นอย่างคนหมดแรง ดวงตาเหม่อมองไปที่ประตูบ้าน พร่ามัวไปด้วยหยาดน้ำตา ก่อนที่มันจะไหลออกมาช้าๆ เมื่อเห็นคนรักประคอง ภรรยา ออกมาจากบ้านหลังโต และหยุดชะงักลงเมื่อเห็นร่างสูงนั่งอยู่ที่หน้าประตูบ้าน จึงหันไปร้องบอกภรรยาหมาดๆ เบาๆ ลูบหัวอีกนิดหน่อย แล้วจึงเดินสาวเท้าเข้ามาหา ในขณะที่เจ้าสาวแยกตัวไปอีกทางพร้อมกับชายชุดดำคนหนึ่งตึก ตึก ตึกเสียงย่ำเท้าในจังหวะ

  • Secret Love Friend แอบรักเพื่อน   บทที่ 76 อีกแล้ว....

    [ไอ้เบสมันกลับมาไทยแล้ว!!! แล้วกำลังจะ แต่งงาน วันพรุ่งนี้!!! มึงไปมุดหัวอยู่ที่ไหนห๊ะ!!!] เสียงของไอ้วุฒิดังมาตามสาย ผมร้องออกไปอย่างไม่เชื่อหูของตัวเอง“อะไร.... นะ” เสียงของผมเบาหวิว หูดับ ไม่ได้ยินเสียงอะไรอีก แม้ว่าคนที่ปลายสายจะโวยวายออกมายกใหญ่ แต่ผมจับใจความอะไรไม่ได้เลย นอกจากคำว่า แต่งงานแต่งงานอะไร? แต่งกับใคร? ตั้งแต่เมื่อไหร่? ทำไมผมถึงไม่เห็นรู้? ผมได้แต่ยืนนิ่งอยู่กับที่อย่างคนคิดอะไรไม่ออก นิ่งค้างอยู่อย่างนั้น ลำดับเหตุการณ์ไม่ถูกว่าควรจะทำอะไรก่อนหลัง ก่อนจะกดตัดสายเพื่อนทิ้งอย่างรวดเร็ว แล้วกดโทรออกไปหาคนๆ หนึ่ง“เตรียมเครื่องบินให้ฉัน ด่วน!!!!” หลังจากนั้นก็กดวางสาย มือกำโทรศัพท์เอาไว้แน่นจนมันแทบจะแหลกคามือ“เบส.... โธ่เว้ย!!!!” ตะโกนออกมาอย่างหัวเสีย รีบเก็บข้าวของๆ ตัวเอง แล้วก้าวเท้าออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว เดินลงไปรอที่ด้านล่างด้วยความหงุดหงิดงุ่นง่านใจ“อีกแล้ว หนีกูไปอีกแล้ว!!!” เดินวนไปวนมาเหมือนหนูติดจั่น ก่อนที่รถเช่าจะมาจอ

  • Secret Love Friend แอบรักเพื่อน   บทที่ 75 อะไรนะ?

    “โอ้ย ฮึก ฮืออออ” ผมนอนดิ้นทุรนทุรายอยู่บนเตียง เจ็บตามเนื้อตัวก็ว่าพอแรงแล้ว ทำไมต้องมาเป็นตอนนี้ด้วย คิดไปคิดมาที่มันเป็นแบบนี้ก็สมเหตุสมผลอยู่“ฮือออ อึก!” อาการพะอืดพะอมเริ่มตีตื้นขึ้นมา ชวนให้พาร่างที่เจ็บปวดรวดร้าวคลานเข้าห้องน้ำทั้งๆ ที่เดินแทบไม่ไหว“อุ้บ อ๊อก อ้วกกกกกก” ผมกอดโถ่เอาไว้พร้อมกับอาเจียนน้ำย่อยสีขาวใสลงโถ่อย่างคนหมดแรง จนเมื่อความรู้สึกพะอืดพะอมจางหายไป แทนที่ด้วยความเจ็บปวดที่ภายใน จนต้องงอตัว มือถูกกดไว้ที่หน้าท้องของตัวเองแน่น เหมือนอยากให้มันช่วยบรรเทาอาการเจ็บปวด ดวงตาเริ่มปรือปรอยจะปิดพับลง ตัวโอนเอนไปมาอย่างห้ามไม่อยู่“เบส!!!” เสียงของคนรักเข้ามารับได้ทันก่อนที่ลำตัวจะล้มลงกับพื้นห้องน้ำ“เมีย!! เป็นอะไร! เจ็บตรงไหน บอกกูสิ!! เบส!!” ไอ้ซันร้องเรียกผมให้พยายามมีสติ ฝ่ามือขยับแตะไปทั่วตัวอย่างเป็นห่วง ผมพยายามฝืนความต้องการของร่างกาย ร้องบอกเสียงเบา“ยา... หัวเตียง...” เพียงเท่านั้นเป็นอันรู้เรื่อง มันอุ้มผมขึ้นจากพื้นอย่างรวดเร็ว พาไปนอ

  • Secret Love Friend แอบรักเพื่อน   บทที่ 74 เกลียด.... NC+++

    “ขอบใจ” ผมเอ่ยปากบอกเบาๆ หลังจากมาถึงที่หมาย และผมกับไอ้ซันก็ลงมายืนอยู่นอกรถแล้วทั้งคู่ พูดบอกพลางรับเอากุญแจรถมาถือไว้ในมือตึก ตึก ตึกตึก ตึก ตึกเสียงย่ำเท้าก้าวเดินดังขึ้นในจังหวะที่เสมอกัน จนต้องหันหลังกลับไปมอง ดึงสายตากลับมาแล้วขยับเท้าอีกครั้งตึก ตึก ตึกตึก ตึก ตึก“จะตามกูเพื่อ?” หันกลับไปถามคนหน้ามึนที่ทำเป็นตีเนียน เดินตามหลังมาแบบติดๆ“ไปส่ง” ผมกลอกตามองบนใส่ ก่อนจะพูดออกมา“จะหลอกเข้าห้องกูก็บอก”“เออ”“เชี่ยนี่ ยอมรับหน้าด้านๆ เลยนะมึง โกหกก็ได้หรอก” ผมได้แต่อ้าปากค้างกับความตรงของไอ้ซัน ไม่มีการเล่นตัวให้ได้เห็น แต่ไอ้ซันทำเพียงยกยิ้มมุมปาก ก่อนจะผลักหลังผมอีกครั้ง“ไปสิ หนาวจะแย่” ผมได้แต่กะพริบตาปริบๆ ก่อนจะเดินนำออกไปแบบมึนๆ ซึ่งมีไอ้ซันเดินตามหลังมาติดๆ ชนิดที่เรียกได้ว่าแทบจะสิงตัวเข้าไปแล้วผมเดินนำมาเรื่อยๆ จนกระทั่งหยุดลงท

  • Secret Love Friend แอบรักเพื่อน   บทที่ 73 ยอมเสียเปรียบ

    “บอสครับ เสร็จรึยังครับ”“แป๊บหนึ่ง”“บอสสสส จะสายแล้วนะครับ”“ผมบอกว่าแป๊บหนึ่งไง”“แป๊บหนึ่งก็ไม่ได้ครับ ลุกเดี๋ยวนี้เลยครับ”“ก็ได้ๆ ๆ” ผมพูดพร้อมกับตวัดปลายปากกาเซ็นเอกสารฉบับสุดท้าย วันนี้ผมพยายามเคลียร์งานตรงหน้าให้เสร็จ เพราะมีแผนว่าจะไม่เข้าออฟฟิศอีกในวันนี้“ไปเร็วๆ ชักช้าจริงนะลูคัส” ผมพูดพร้อมกับหยิบเอาเสื้อโค้ตสีน้ำตาลเข้มจนเกือบดำ มาถือไว้ในมือ เดินไปอีกนิดคว้าเอาผ้าพันคอสีแดงขึ้นมาด้วย พร้อมกับแต่งตัวพลางก้าวเท้าเดินออกไปจากห้อง ลูกน้องคนสนิทที่มีอายุมากกว่า 2 - 3 ปี ทำหน้าเบื่อหน่าย ส่ายหน้าระอาใจ“ทำเหมือนผมเป็นคนผิดทุกทีสิน่า” พูดบ่นก่อนจะรีบวิ่งตามเจ้านายไป พร้อมกับแย่งกระเป๋าเอกสารมาถือไว้แทน“เร็วๆ เลยครับ ถ้าไปสายแล้วดูไม่ดี ผมจะพูดว่าเป็นความผิดบอส”“โอ้ย นี่ก็รีบจนจะเป็นเพนกวิ้นบินได้อยู่แล้วนะ” ผมพูดบ่น ขัดใจเล็กๆ เมื่อตัวเองตัวเล็กกว่าลูกน้อง ทั้งๆ ที่เดินนำหน้าออก

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status