Chapter 6

NAGPAHATID lang si Yana kay Jeo sa gasoline station. Bumili talaga siya ng gasolina at pinalagay sa basyo ng mineral water na isang litro. Pagkuwan ay binalikan niya ang scooter at naimaneho pauwi. Konti na lang ang naman ang gasolina ng scooter kaya nagamit din niya ang binili.

Nagulat siya pagdating ng apartment ay may naghihintay na isang lalaki, bodyguard niya. May dala itong itim na paper bag.

“Magandang gabi po, ma’am! Ihahatid ko lang po itong pagkain na pinadala ng lolo n’yo,” sabi nito.

Napabuga siya ng hangin. “Nako! Nag-abala pa talaga si Lolo, oh,” aniya. Kinuha din niya ang paper bag ng pagkain. “Salamat, Kuya!”

“You’re welcome, ma’am!” Umalis din ang lalaki.

Ginutom na siya kaya pagpasok ng apartment ay kaagad niyang nilantakan ang pagkain. Pagkatapos kumain ay naglaba siya ng hinubad na uniporme. Maaga rin siyang natulog.

Kinabukasan pagpasok ni Yana sa trabaho ay nakasabay niya sa locker ang mga empleyado na may galit kay Karen. Ang sama ng tingin ng mga ito sa kan’ya. Isa sa mga ito ang supervisor din sa production department, naka-assign naman sa packaging.

Nagsusuot siya ng apron nang lapitan siya ni Jenny, ang supervisor. “Here’s the bida-bida girl. Masaya ka ba dahil hindi mapapalitan ang supervisor mo?” sabi nito.

“Aaminin ko po na masaya ako na si Ms. Karen pa rin ang supervisor ko kasi sobrang hands on niya at hindi abusado,” kaswal niyang tugon.

“Hindi mo pa kilala si Karen. Magaling ‘yong magpa-victim once nabisto na ang kalokohan niya. Don’t trust her.”

“Higit kong kilala si Ms. Karen kumpara sa ibang empleyado. Hindi naman sarado ang isip ko para hindi maintindihan ang nangyayari sa paligid. Ayaw kong magpagamit sa ibang tao at hayaang ma-brainwash nila.”

Ngumisi si Jenny. “Ang galing mo talagang sumagot, ano? Bago ka pa lang dito sa kompanya, yumayabang ka na. Akala mo ba walang makapansin sa madalas paglapit sa ‘yo ni Sir Jeo. Don’t use that opportunity to be arrogant, entitled. Sir Jeo was friendly, a womanizer kaya huwag kang mag-assume na gusto ka niya.”

“Hindi naman ako nag-a-assume.”

“Hindi ba? Eh, feeling entitled ka por que may isang boss na napapalapit sa ‘yo. Si Sir Jeo lang ‘yon. Wala siyang power to control the company. Si Sir Alexis ang nasusunod sa kompanya, at si Ms. Lexy lang ang kayang manipulahin ang isip ni Sir Alexis.”

Natigilan siya at na-curious kung gaano ba ka-close sina Alexis at Lexy. Nagkunwari siyang walang pakialam sa pinagsasabi ni Jenny.

“Magsisimula na ako sa trabaho. Maiwan ko na kayo. Nice talking,” sabi niya.

Nilagpasan niya ang babaeng masama ang tingin sa kan’ya.

Sanay siya sa bardagulan kaya wala siyang pakialam kung pagkaisahan siya ng mga abusadong empleyado sa kompanya.

Pagsapit ng tanghalian ay mag-isang kumain sa food center si Yana dahil absent si Salina. Nagulat siya nang may lalaking lumapit sa kan’ya, isa sa internal security ng kompanya.

“Ano po ‘yon?” tanong niya.

Inabutan siya nito ng pulang paper bag. “Pinabibigay po ni Sir Jeo,” turan ng lalaki.

Nawindang siya at luminga-linga sa paligid. Busy ang mga tao sa pagkain pero may ilang nakatingin sa kaniya, lalo na ang mga babae. Sinilip muna niya ang laman ng paperbag. Pagkain pala ito na nasa transparent lunch box. Naisip niyang tanggihan ang pagkain ngunit tumunog ang kaniyang cellphone. Tumatawag si Jeo. Sinagot niya ito.

“Hello! Kumakain ako,” sabi niya.

“Natanggap mo ba ang food na pinadala ko sa guwardiya?” tanong naman ni Jeo.

“Ah, oo, kaso kumakain na ako ng baon kong pagkain at patapos na rin.”

“You can try the food. Niluto ‘yan ng mommy ko kaya special. Kung hindi mo maubos, meryenda mo na lang sa hapon.”

Nailang na siyang tumanggi. “Sige. Salamat, ah?”

“No worries. Eat well. See you when I see you.”

Tumango siya kahit hindi nakikita ang kausap. Nang maputol ang linya ay binuksan na niya ang lunch box. Umalis na rin ang guwardiya. Tinikman niya ang ulam na laman ng baka na merong malapot at pulang sarsa, merong sesame seeds at spring onion na itaas.

Masarap ang beef, may partner na mashed potatoes, hiniwang prutas na pakuwadrado katulad ng apple, strewberry, ibang klase ng berries. Prutas lang ang kinain niya dahil nabusog na siya. Adobong manok ang ulam niya na niluto niya ng madaling araw.

Pumapapak siya ng prutas nang mahagip ng paningin niya si Alexis, kasama si Lexy. Pumasok ang mga ito sa food center at inukupa ang isang lamesa. May staff naman na nag-serve ng pagkain sa mga ito. Noon lang siya nakadama ng inis kay Lexy nang mapansing mayamaya ang tapik nito sa braso ni Alexis.

Gigil niyang tinusok ng tinidor ang isang hiwa ng kiwi at isinubo habang nakatitig kay Lexy.

“Kaya mo palang manipulahin ang isip ni Alexis, ah. Tingnan natin kung magagawa mo pa ‘yan ngayong narito ako,” bulong niya.

Hindi niya natuloy ang pagsubo sa prutas nang mapansing nakatingin sa kan’ya si Alexis. Naging uneasy siya at wala sa loob na nakalabit sa braso ang lalaking dumaan sa tabi niya.

Napalingon ang lalaki, isa pala ito sa supervisors, naka-assign sa accounting department.

“Bakit?” tanong ng lalaki.

“Uh…. pasensiya na sa abala. Itatanong ko lang kung saang department ka,” hindi napag-isipang sabi niya.

“Ah, sa accounting. Ikaw si Yana, ‘di ba?” anito.

“Oo, ako nga. Bakit kilala mo na ako?”

Lumuklok na sa katapat niyang silya ang lalaki at doon na nilantakan ang dalang pagkain.

“Pinag-uusapan ka ng ibang empleyado kaya sikat ka rin sa department namin,” sabi nito.

“Bakit? Ano naman ang sinasabi nila tungkol sa akin?”

Ngumiti ang lalaki. Bata pa ito at may kapogian din, moreno lang. “Huwag mong asahang maganda ang sinasabi ng iba sa ‘yo. Marami talagang insecure rito lalo napansin nila na madalas kang lapitan ni Sir Jeo.”

“Asus! Parang ‘yon lang.” Pinag-ikot niya ang mga mata sabay subo ng isang ubas.

“Huwag mong balewalain ang ini-isyu sa ‘yo ng ibang empleyado, Yana. Baka gawan ka nila ng mas malalang isyu at mapatalsik ka rito.”

Umangat ang sulok ng kaniyang labi. “Aware naman ako sa darkside ng kompanya. Wala akong pake sa marites.”

Mahinang tumawa ang lalaki.

Tinakpan na niya ang tirang pagkain at ibinalik sa paper bag. Saktong tumayo siya ay namataan niya si Jeo na pumasok. Nagtama ang paningin nila ng binata. Kaagad itong ngumiti at sana’y lalapitan siya pero mabilis siyang lumapit sa counter.

“Pabili po ng isang bote ng mineral water,” sabi niya sa tindera.

Kahit anong iwas niya kay Jeo ay lumapit pa rin ito. “Are you done eating?” tanong nito.

“Tapos na, pabalik na rin ako sa trabaho,” aniya pero hindi sinisipat ang binata.

“Magpahinga ka muna.”

“Sa locker na lang ako magpapahinga.”

Umiwas siya kay Jeo pero hindi niya naiwasan ang titig ni Alexis. Kumakain ito pero sa kaniya nakatutok ang mga mata. Kinakausap ito ni Lexy kaya nabaling din sa kan’ya ang atensiyon ng babae.

“Do you want some, Yana?” tanong ni Jeo. Inalok siya nito ng isang box na chocolate moron.

Nanlaki ang mga mata niya dahil paborito niya ang chocolate moron. “Gusto ko, siyempre. Salamat, ah!” aniya, sabay kuha ng pagkain sa kamay ni Jeo, mabilisan.

Natawa ang binata pero hindi naman siya pinigil na umalis.

Malalaki ang hakbang niya palabas ng food center pero sumusubo ng isang hiwa ng chocolate moron.

“Hm! Ang sarap nito!” kinikilig niyang sabi.

Pasayaw-sayaw pa siya habang patungo sa locker room. Itinago niya sa locker ang tirang pagkain at tumambay sa rooftop ng ikatlong palapag na production building. Doon niya nilantakan ang chocolate moron.

Lumuklok siya sa bakal na bench at nakatingala sa kalangitan. May bubong doon sa puwesto niya kaya hindi mainit. Bigla siyang ginupo ng antok nang maubos ang kakanin. Napahiga na siya sa bench.

Kung kailan nakaidlip na siya ay may kamay na tumapik sa kaniyang hita. “Ano ba!” angil niya pero nanatiling nakapikit.

Muli nitong tinapik ang hita niya. Kumislot na siya at bumalikwas ng upo. Napamulagat siya nang makita sa kaniyang harapan si Alexis, nakatayo at nakapamulsa ang mga kamay sa pants.

“A-Anong ginagawa mo rito? Sinundan mo ba ako?” balisang tanong niya.

“It’s my favorite spot to get some air after checking the production area,” anito.

“Teka. Kumakain ka lang kanina sa food center, ah. Ang bilis mo namang natapos.”

“I didn’t eat to kill time, and there was no need to spend an hour eating. And why are you here? Isang minuto na lang, resume na ng trabaho.”

“Nagpapahangin lang ako. Masama kasi ang hangin sa ibaba, maraming toxic na tao.”

“You became one of them.”

“Ano? Paano ako naging toxic?”

“I told you to avoid Jeo. He’s a threat to our secret.”

Matabang siyang ngumiti. “Iniiwasan ko naman siya, eh, kaso makulit.”

“Iniwasan mo siya pero obvious na pilit. You still accept the stuff he gives you. You are giving him a chance to continue his motives. Don’t trust Jeo for his kindness, Yana. You will be trapped when you tolerate him.”

Umingos siya. “Mabait naman si Jeo, pero siyempre hindi ako magtitiwala nang isang daang pursiyento.”

“You don’t get my point, Yana. Maraming baliw kay Jeo rito sa kompanya. Once kumalat ang tsismis na napapalapit sa ‘yo si Jeo, kawawa ka sa mga empleyadong obsessed sa kan’ya. Mabu-bully ka.”

Marahas siyang tumayo at humalukipkip. Taas-noo siyang tumitig kay Alexis. “Hinahayaan mo lang na may empleyadong ma-bully. Ganoon ka ba ka-heartless sa empleyado mo?”

“I have nothing to do with the employees' feelings. Their decisions determine their actions and experiences. Inaabisohan na kita na iwasan si Jeo para hindi maranasan ang karahasan ng ibang empleyado.”

Uminit na ang bunbunan niya. Naduro niya sa mukha ang binata. “Wala ka palang kuwentang CEO, eh! Wala ka pa rin bang pakialam kung magpapatayan na ang empleyado mo?”

“As long as they work hard for the company, I will not waste my time on their dramas. May staff na lilinis sa kalat ng mga pasaway na empleyado. Ayaw kong makarating sa akin ang eskandalo kaya ginagawan na nila ng paraan kung paano matigil ang gulo.”

Napabuga siya ng hangin at namaywang. “Paano pala kung ako ang ma-bully? Hahayaan mo ba akong makuyod ng mga demonyong empleyado?”

“Don’t wait that to happen. Kaya nga binabalaan na kita na huwag konsintihin si Jeo, na madalas na dahilan ng gulo.”

“Buwisit ka! Wala pala akong aasahan sa ‘yo!”

“What did you say?”

Umirap pa siya kay Alexis at lumayo rito. “Wala ka palang kuwentang lalaki. You can’t protect your future wife! Sasabihin ko kay Lolo ‘yon, na wala kang care sa babae!” Humakbang siya palayo.

Lalo lamang siyang nairita dahil walang reaksiyon si Alexis sa sinabi niya. Padabog siyang bumaba ng hagdanan. Male-late na siya sa trabaho kaya siya napatakbo.