Chapter 1: The Secret

“Oh. . .fuck! Oh, yes. . .yes!"

Malakas na pag-ungol ang maririnig sa loob ng isang silid at tila naghahanap ito ng butas kung saan ito maaaring makalabas nang sa gayon ay mabawasan ang lakas nito.

"Oh. . .my!" sigaw muli ni Sadie, dahilan para takpan ni Ludwick, na naroon sa kaniyang likuran, ang kaniyang bibig.

Sadie's body was slightly arching toward the bed. Ang kaniyang mga kamay ay mahigpit na nakakapit sa bed sheets na siyang pinagkukunan niya ng lakas. Ang mga tuhod naman niya ay nakadikit sa dulo ng higaan, nagsisilbing suporta sa kaniyang katawan.

Sa katunayan, kanina pa nanghihina si Sadie, lalo na ang tuhod niya. Kung hindi lang dahil sa suportang ibinibigay sa kaniya ni Ludwick na kanina pa naglalabas-masok ang kahabaan sa kuweba niya, baka bumagsak na ito sa kama.

Matapos takpan ni Ludwick ang bibig ni Sadie, dahan-dahan niyang hinila ang mukha ng kasintahan palapit sa kaniya para maidikit niya ang kaniyang labi sa tainga nito. Damang-dama ni Sadie ang mabigat at matigas na pangangatawan ni Ludwick. Ganoon pa man, hindi niya magawang itulak o paalisin si Ludwick sa kaniyang likuran dahil sa kakaibang pakiramdam na naibibigay nito kapag umuulos.

Kinagat ni Ludwick ang tainga ng kasintahan at dinilaan ang earlobe nito.

"Should I stop?" Ludwick teasingly asked and put his hand away from Sadie's mouth—giving her girlfriend the chance to make some noise.

Kaagad namang nagkaroon ng lakas si Sadie at ipinulupot niya ang kaniyang braso sa batok ni Ludwick. "Please, no. Just keep going, Ludwick!"

"Like this?" tanong naman ng isa. Napatayo si Ludwick at inilapat ang kaniyang mga kamay sa baywang ni Sadie. Magkabilaan iyon para makuha niya ang tamang galaw na nais niya. Hindi nagtagal, napayuko si Sadie at kaagad niyang ibinaon ang kaniyang mukha sa kama nang mapagtanto niyang ano mang oras ay mapapasigaw na siya nang malakas.

Hindi na naging marahan si Ludwick sa kaniyang pag-ulos. Bagamat may kasikipan at nag-aalinlangan sa malakas na sigaw ni Sadie, nagpatuloy pa rin siya dahil sa hindi na niya malabanan pa ang tawag ng kaniyang pagkalalaki.

His thrusts challenged the way Sadie’s silken heat pulled him in, each movement devouring him deeper. The room echoed with the wet clap of their bodies, sweat dripping to the floor in steady rhythm. Driven by hunger, Ludwick pushed harder, determined to claim every hidden depth of her, no matter how tight, no matter how endless the path felt around him.

Hindi na alam ni Sadie ang gagawin niya at kung saan ibabaling ang leeg. Kung puwede lang na pagbababaluktutin ang katawan para makawala sa magkahalong sakit at sarap na nadarama, ginawa na niya.

Her eyes has no directions to roll and its color vanished as white owned it. Sweats were tripping down from her forehead to the crumpled piece of bed sheets. Halos magkasugat-sugat na rin ang mga labi nito dahil sa kapipigil nito sa sarili na huwag mapasigaw.

Bagamat nakabukas ang aircon sa loob ng kuwarto, hindi matatalo ng lamig na ibinibigay nito ang init na nagagawa ni Sadie at Ludwick. Para silang mga litson—pinapainit, pinagpapawisan, at nagpapaikot-ikot para lang marating ang sarap na kahit anong putahe ay walang makakatulad.

"Oh," malakas na ungol ni Ludwick. Iniharap niya ang kaniyang mukha sa itaas, ang mga mata'y nakapikit habang pinapanatili ang mabilis na pag-ulos. "Hell! You're so. . .tight, Sadie."

Maging si Ludwick ay nahihirapan sa pagsasalita dahil sa paghabol nito ng kaniyang hininga. He was breathing through his mouth, opening it widely so that he could survive from the body-wrecking pleasure.

"It feels like it's our first," dagdag pa ni Ludwick na hindi alintana ang pangangawit ng mga binti. Napasigaw din Sadie nang hampasin ni Ludwick ang pang-upo niya. The spank left a red humongous mark.

"Fuck me, Lud," Sadie pleaded, para itong naiiyak. "Keep fucking me for Lucifer's sake!" sigaw nito at kung mahaba ang kaniyang mga kamay ay baka inabot na niya ang balakang ni Ludwick para tulungan ito sa pag-angkin sa kaniyang katawan.

"Am I doing great?" tanong pa ni Ludwick at sinundan ang porma ng katawan ni Sadie, parang tubig na sinasakop ang blangkong silid ng isang lalagyan. Pumaibabaw siya sa likod ni Sadie habang umuulos at inangkin ng makasalanan niyang mga kamay ang dalawang banal na tuktok ni Sadie.

"Yeah, just keep going!" sagot ni Sadie at pilit na ipinihit ang mukha para magtagpo ang mga labi nila ni Ludwick.

Kahit na maaring maging sanhi iyon ng pagkabali ng kaniyang leeg, piniling sumugal bu Sadie at inabot ang labi ng kasintahan gamit ang labi niya. Ludwick's mint-scented breath entered Sadie's as their lips joined forces to make a great war none of their lips ever experienced.

Inilipat ni Ludwick ang puwesto ng kaniyang ulo at ipinatong ito sa balikat ni Sadie para pareho silang hindi mahirapan.

He had been breathing heavily while Sadie was controlling her moans.

"Just keep hitting. . .fuck! Oh, yeah. . .oh," magkakasunod at impit na ungol ni Sadie. "Lud, I'm so near. Oh my, fuck! Oh! Yes. . .yes. . .yes. . .yes!"

Ludwick resisted his girlfriend's kisses and buried his face in her shoulder. "Malapit na ako, Sadie!" hingal na hingal na saad ni Ludwick at dinilaan muna nito ang likod ng kasintahan bago ito kagatin.

Kung kanina ay mabilis na ang paggalaw ni Ludwick, ngayon ay mas binilisan pa nito. Para na itong makinarya na may pagkahaba-habang punit ang tinatahi. Dahil sa mabilis nitong paggalaw at idagdag pa na may kadiliman ang buong silid, hindi na malinaw na makikita ang ang kaniyang tattoo sa kaniyang balakang.

His tattoo was a falling Icarus. . .the moment when Icarus lost his wings from getting attached to his body. It was inked in black color.

Ludwick suddenly felt that his balls tightened. Sapat na ang senyales na iyon na hindu nga siya nagsisinungaling kanina. Malapit na siya at ano mang oras ay mararating na niya ang kalangitan.

"Oh my. . .I'm cumming. . ." sigaw naman ni Sadie at hinigpitan lalo ang pagkapit sa kumot. "Lud, ito na!"

Batid din ni Ludwick na malapit na siya. Gustuhin man niyang sabay silang magpasabog sa loob, hindi maari. . .hindi puwede. Kaagad siyang napatindig at mabilis pa sa kidlat na hinugot nito ang pagkahaba-habang alaga niya na parang nilublob na sa isang mamantikang sawsawan.

Ludwick put a hard grip on the shaft of his length to control the time of his explosion. Si Sadie naman ay nakadapa at pakiramdam niya ay naubos na ang lahat ng kaniyang lakas. Para siyang ikinulong sa isang silid at hinayaang magutom. Wala na siyang lakas. Ganoon pa man, patuloy pa rin sa pamumukadkad ang nabasbasan niyang hardin.

Nang pakiramdam ni Ludwick ay hindi na niya kaya pang labanan ang nagbabantang pagsabog ng kaniyang malapot na katas, itinutok niya iyon sa likod ni Sadie. Para siyang master shooter sa kaniyang ginagawa animo'y may inaasinta.

"Oh. . ." a long sonorous moan of satisfaction was heard following a bang on the bed, as Ludwick jumped on the bed just beside Sadie. Ramdam pa rin nito ang tigas ng kaniyang kahabaan at ang patuloy na pagpatak ng katas mula rito. Tila kaya pa nitong pumalag ng isa pang round.

"I love you, Sadie," saad ni Ludwick at hinawi ang ilang hibla ng buhok ni Sadie na humaharang sa mala-anghel nitong mukha. Kaniya itong tinitigan nang napakalagkit para hindi ibaling ni Sadie ang tingin sa ibang direks'yon. "I will forever love you."

"Do you really love me?" biglang tanong naman ni Sadie at bakas ang panghihina sa kaniyang boses. Ganoon pa man, nagpamalas naman ng katapangan ang kakayahan nitong magtanong ng ganoong tanong. From that moment, her question suddenly changed the atmosphere of the whole room. Kung napakabigat pasanin ang katawan ni Ludwick kanina, wala iyong laban sa bigat ng emosyon na namamayagpag sa silid nila ngayon.

Ludwick nodded. "I do. . .always."

Sadie gently forced a smile and her eyes became glossy. "Bakit hindi mo ako magawang ipakilala sa pamilya mo? Sa nasasakupan mo? Bakit tayo lang ang may alam tungkol sa atin?"

"Sa. . ." Hindi natapos si Ludwick sa pagsasalita.

"Do you really think that a sinful tryst could prove love?" dagdag na tanong pa ni Sadie. Her eyes were slowly turning red.

"I love you and I mean it," umusog si Ludwick at hinawakan ang pisngi ni Sadie. "I had never laid my eyes on other women. You're the only one I love."

"Kung mahal mo ako, dapat sana ay nagawa mong ipangalandakan ang pangalan ko sa iyong nasasakupan. You should have told the world that I am yours." Napalunok na lang si Sadie at sinundan iyon ng marahang pagbagsak ng kaniyang luha. “Dapat alam nilang may namamagitan sa atin.”

"Doubt my love, but I am true to myself and to you," giit ni Ludwick na puno ng pagkaseryoso ang tono sabay punas sa luha ng pinakamagandang babaeng kilala niya. "I love you. Matulog ka na."

Hinalikan ni Ludwick ang noo ni Sadie at pagkatapos ay napabangon ito para isa-isang kunin ang mga kasuotan nilang nagkalat sa loob ng silid.

"You don't have any idea how much I wanted to tell everyone that you're mine. Kung puwede lang," Ludwick thought. "If I could only tell them, I would."

Kung nahihirapan si Sadie, mas lalo namang nahihirapan si Ludwick. Ngunit wala siyang magagawa. Isa siyang kilalang mayor at galing siya sa maimpluwensiyang pamilya kung kaya'y ang dami niyang bagay na dapat isaalang-alang.

Ludwick entered the comfort room to clean himself and left Sadie drowning herself with her tears. Bawat luhang pumapatak ay humihingi ng paliwanag, pero wala itong natanggap kahit isa man lang.