Secretly love ep.5 สืบข้อมูล

ตอนนี้พวกฉันสามคนก็ออกมาจากห้องสมุดแล้ว แต่ไอ้เจนยังคงพูดถึงเรื่องรุ่นพี่นั่นไม่เลิกเลยแฮะ เฮ้อออ....

"นี่พวกแกไม่รู้จริงๆหรือไงกันเนี่ย พี่เขาดังจะตาย"

"........"

"แต่ว่านะ ถ้าพวกเราได้เข้าชมรมพี่เขาก็อาจจะเจอกันก็ได้ กรี๊ดดดด เจนจะได้เจอคงดังแล้วเหรอเนี่ย >.<"

"น้อยๆหน่อยไอ้เจน" ฉันพูดขึ้นอย่างเอือมระอากับเพื่อนตัวเองจริงๆ รู้นะว่าเห็นคนหล่อเป็นไม่ได้ แต่แบบคนนี้เกินไปจริงๆ

"แค่ว่านะยัยมีน!"

"อะไร?"

"พี่แกก็อยู่ชมรมด้วยใช่มั้ย?"

"อืม"

"งั้นก็คงจะต้องเจอรุ่นพี่บ้างแหละจริงมั้ยยะ!"

"อืม ไม่ใช่แค่เจอนะ ^_^"

"หืออออ"

"^_^"

ฉันยิ้มยั่วมันด้วยความสนุก เพราะได้แกล้งมันนี่ฉันชอบมากเลยล่ะ แล้วดูสายตาสิ คงอยากรู้มากสินะ คิคิคิ

"อะไรล่ะ พูดมาเลยนะยัยแบน"

"แกว่าใครฮะ! เดี๋ยวก็ไม่บอกหรอก เหอะ!" ฉันไม่ได้แบนสักหน่อย แค่มีน้อยเท่านั้นเอง

"ก็ฉันอยากรู้นี่ยะ! บอกมาเลยอย่ามาลีลา!"

"พูดมาเถอะมีน ฉันรำคาญไอ้เจจะแย่แล้ว" สงสัยแพมจะรำคาญจริงๆแฮะ ฮ่าฮ่าฮ่า

"อร๊ายยย ไม่เจอค่ะ เจนค่ะหรือจะเรียกเจนนี่ก็ได้นะคะ เพื่อนนน"

"เอาล่ะ ที่จริงแล้วพี่ฉันไม่ได้แค่เป็นคนที่อยู่ในชมรมถ่ายภาพหรอกนะ แต่เป็นเพื่อนพี่เกรย์ต่างหากล่ะ"

"........."

เดี๋ยวนะ....ทำไมพวกเพื่อนฉันถึงเงียบกันล่ะ แต่ถ้าแพมเงียบอ่ะไม่อะไรหรอก แต่ว่าไอ้เจนเงียบนี่สิ แปลกมากก หรือมันไม่เชื่อกัน??

"แกเงียบทำไมเหรอ??"

"ฉันไม่เชื่อหรอกยะ พี่แกเนี่ยนะ!"

"อื้ม"

"แต่ฉันรู้มาว่ารุ่นพี่น่ะไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนได้เข้าใกล้เลยนะ เว้นแต่ว่า....."

".......?"

ฉันมองเพื่อนตัวเองอย่างไม่เข้าใจ เป็นผู้ชายแล้วทำไมจะมีผู้หญิงเข้าใกล้ไม่ได้ งงเลยนะเนี่ย ไอ้เจนมันพูดถึงอะไรกัน.....

"เว้นแต่อะไร? แล้วทำไมผู้หญิงจะเข้าใกล้ไม่ได้ล่ะ เขาก็เป็นคนไม่ใช่?"

"เฮ้อออ แกควรไปอ่านข่าวในเพจมหาลัยเราบ้างนะมีนา" ไอ้เจนถอนหายใจพลางพูดอย่างเอือมระอากับฉัน ทำให้ฉันต้องหันไปมองหน้าแพมที่ก็ยังคงมองฉันอยู่

"แกรู้เหรอ?"

"อืม"

"เนี่ย! เห็นมั้ยแพมยังรู้เลย"

"ฉันเพิ่งนึกออกน่ะ ว่ารุ่นพี่ที่เจนพูดเป็นคนเดียวที่ฉันได้ยินจากแฟนมา"

"พี่แกชื่ออะไรมีน?"

"เมษา"

"ฮะ!"

"อะไรของแกเนี่ย!"

"ก็ผู้หญิงที่เป็นเพื่อนของรุ่นพี่มีแค่คนเดียวเท่านั้นก็คือพี่เมษาที่อยู่เอกเดียวกันกับรุ่นพี่"

"......."

"นั่นก็หมายความว่าพี่แกเป็นเพื่อนผู้หญิงเพียงคนเดียวที่ได้ใกล้ชิดกับรุ่นพี่ อร๊ายยย>.<"

"งั้นเหรอ...."

"ใช่น่ะสิ! เอาไว้เราหาเวลาว่างไปหาพี่แกบ้างเถอะเนอะ หรือว่าเราควรชวนพี่แกมากินข้าวกันกลางวันด้วยดี ^_^"

"แกไม่ได้หวังจะเจอพี่ฉันจริงๆเหอะ ดูรอยยิ้มที่น่าเกลียดนั่นสิ"

"กรี๊ดดดด น่าเกลียดตรงไหนยะ! น่ารักซะไม่ว่า ^_^"

"เฮ้อออ....แล้วไอ้เรื่องที่แกเล่ามาคือเรื่องจริง?"

"ไปเปิดเพจมหาลัยเราดูสิยะ ท๊อคอ๊อฟเดอะทาวมากๆเลยนะแก"

"พี่ฉันไม่เห็นบอกอะไรเลย...."

ฉันพูดออกมาตามที่ใจคิด หรือว่าพี่สาวฉันอาจจะไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องบอกก็ได้มั้ง เพราะรุ่นพี่เกรย์อาจจะไม่ได้มีพี่สาวฉันเป็นเพื่อนเพียงคนเดียวก็ได้ พวกแฟนคลับอะไรนั่นอาจจะคิดมากไปเอง แต่เรื่องนี้ฉันจะต้องถามพี่แน่นอน!

"เอาล่ะ นี่ก็ใกล้เย็นมากแล้ว ฉันว่าพวกเรากลับกันก่อนเถอะ"

"เออๆๆ แต่เรื่องพี่สาวแก อย่าลืมชวนมากินข้าวเที่ยงด้วยกันล่ะ คิคิคิ"

"ถ้าพี่ฉันว่างนะ"

"งั้นฉันกลับก่อนนะ"

แพมบอกลาพวกฉันก่อนที่เธอจะเดินไปลานวิศวะ ซึ่งแฟนยัยนั่นรออยู่ก่อนแล้ว ส่วนไอ้เจนก็ขอตัวไปแล้วเหมือนกัน แต่ยังไม่วายหันมายิ้มชวนขนลุกให้ฉันอีก เฮ้อออ....

................................

ระหว่างทางกลับบ้าน ฉันจึงแอบมองพี่สาวตัวเองที่กำลังตั้งหน้าขับรถอยู่ โดยไม่ได้พูดอะไร

"พี่เมย์"

"หือออ"

"มีนมีเรื่องอยากจะถามหน่อยอ่ะ"

"ว่ามาสิ"

"พี่....เอ่อ....พี่เป็นเพื่อนสนิทกับพี่เกรย์เหรอ?"

"ทำไมอยู่ๆถึงถามเรื่องนี้ล่ะ?"

"ก็วันนี้มีนเลืกเข้าชมรมเดียวกับพี่แล้วก็เพื่อนมีนเห็นประธานชมรม มันก็เลยเล่าให้มีนฟังน่ะค่ะ"

"เฮ้อออ...."

"จริงเหรอคะ?"

"อืม พี่กับเกีย์เราเป็นเพื่อนกันตั้งแต่ปี 1 แล้วล่ะ"

"แล้วจริงเหรอคะที่เขามีเพื่อนผู้หญิงเพียงคนเดียว นั่นก็คือพี่?" ฉันยิงคำถามใส่พี่สาวตัวเองไม่หยุด

"อืม หมอนั่นไม่ค่อยยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงเท่าไหร่น่ะ เรียกว่าไม่สนใจเลยล่ะ"

"แล้วทำไมเขาถึงมาเป็นเพื่อนพี่ได้ล่ะคะ หรือว่าพวกพี่สองคน...."

"ไม่ใช่! พี่ก็เคยถามเกรย์นะ หมอนั่นยอกว่าพี่ไม่น่ารำคาญ หู :-)"

"แค่เนี่ย?"

"อืม"

"แล้ว...."

"พอเลยๆๆ ถึงบ้านแล้วเนี่ย"

บรื้นนนน....เอี๊ยดดด

ปัง!

ตอนนี้รถหรูก็มาจอดที่โรงรถเรียบร้อยแล้ว และทั้งฉันกับพี่สาวก็พากันเดินเข้าบ้านเรียบร้อยแล้ว

ตึก...ตึก...ตึก

"วันนี้พ่อกับแม่น่าจะยังไม่กลับนะ"

"ค่ะ"

"ป้าแตนคะ" ฉันเรียกป้าแตนทันทีเมื่อถึงห้องครัว เพราะวันนี้ฉันจะต้องเรียนทำอาหารกับป้าที่ดูแลฉันตั้งแต่เด็กยังไงล่ะ

"ค่ะคุณหนู"

"งั้นเอาของไปเก็บก่อนนะ"

"อื้ม ^_^"

"วันนี้เราจะเรียนทำอะรไกันดีคะ?"

"วันนี้เอาแบบง่ายก่อนนะคะ"

"เฮ้อออ...มีคนเรียนแบบง่ายมาหลายอาทิตย์แล้วนะคะ" ฉันทำหน้างอใส่ป้าแตนทันที

"ไม่งอนนะค่าา คุณหนูของป้า เดี๋ยวไม่สวยนะคะ ^_^"

"เฮ้อ! ก็ได้ค่ะ"

หลังจากนั้นฉันก็เริ่มทำอาหารทันที ที่จริงแล้วถ้ามีเวลาว่างหรือวันหยุด ช่วงเย็นฉันจะมาเรียนทำอาหารกับป้าแตน ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเหมือนกันนะ แต่อยากทำ เพราะตอนนี้ฉันรู้สึกอยากออกไปอยู่คอนโดคนเดียวมากกว่าอ่ะ แต่เพราะว่าพ่อกับแม่ของฉันท่านกลัวฉันจะลำบากหรือทำอะไรไม่ได้น่ะสิ เฮ้อออ....

...............................

"หอมจังเลยน้องสาว^_^"

"แน่นอนค่ะ พี่ลองมาชิมสิคะ"

"จะดีเหรอ?"

"พี่เมย์"

"ฮ่าฮ่าฮ่า ล้อเล่นน่า ^_^"

หลังจากทำอาหารเสร็จ ก็ถึงเวลาที่พี่สาวคนสวยของฉันจะต้องมากินอาหารฝีมือฉันแล้วล่ะ ความอร่อยการันตีโดยฉันนี่แหละ เชฟมีนา...

"เป็นไงบ้างคะ?"

"อืมมมมม"

"........?" ฉันลุ้นมากเลย

"พัฒนาไปอีกขั้น ^_^"

เยส! มันต้องแบบนี้สิ มีนา ^_^

"งั้มๆๆ พี่เมย์คะ แล้วเรื่องชมรมเขาจะนัดอีกทีวันไหนเหรอคะ?" ฉันกินไปด้วย ถามเรื่องชมรมไปด้วย

"ศุกร์นี้เห็นว่าจะนัดพบกันนะ แล้วเราสมัครแล้วใช่มั้ย?"

"ค่ะ"

"ชมรมพี่ก็ไม่ได้มีอะไรมากหรอกนะ เราจะนัดเจอกันไม่กี่ครั้งเอง"

"แบบนี้แหละค่ะที่มีนต้องการ ^_^"

"เฮ้อออ....เรานี่น่า"

"แล้วเอ่อ...พี่เกรย์จะมาด้วยมั้ยคะ?"

"หืออออ"

"เอ่อ...พอดีเพื่อนมีนอยากรู้น่ะค่ะ หมอนั่นชื่นชอบรุ่นพี่มากเลยนะคะ"

"ไม่รู้สิ เหมือนจะไม่มามั้ง"

"งั้นเหรอคะ....."

เฮ้อออ....แล้วฉันจะได้เจอรุ่นพี่อีกมั้ยเนี่ย.....

🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶

มีนาลูก 🌝🌝

สอบถามข้อมูลซะเยอะเชียวนะ

🤔🤔