LOGINGood night. 🤍
Heaven’s POVTahimik ang buong biyahe pauwi sa bahay namin. Tanging mahinang ugong lang ng makina ng kotse ni Reece ang maririnig. Nakatuon ang mga mata niya sa daan, seryoso, walang emosyon. Hawak ko ang bag ko sa kandungan ko, mahigpit, parang doon ko ibinubuhos ang lahat ng kaba at pagod ko sa buong araw na ito.“Ihahatid kita,” sabi niya kanina, diretso ang boses. “Ayokong may mangyari sa iyo bago matapos ang usapan natin.”Hindi ko na tinanong kung bakit. Tumango na lang ako. Wala na rin naman akong lakas makipagtalo.“Congratulations nga pala,” biglang sabi ni Reece, binasag ang katahimikan.Napalingon ako sa kaniya. Hindi ko inaasahan iyon. Bahagya akong napangiti, kahit pilit. “Thank you. Malaki ang utang na loob ko—”“Wala kang utang na loob sa akin,” putol niya agad. “We have an agreement. Huwag mong tatanawing utang na loob ang ginawa ko.”Nanikip ang dibdib ko sa tono ng boses niya. Nakagat ko ang labi ko. Gusto kong magsalita, magpaliwanag, pero parang may nakabara sa lal
Heaven’s POVMahigpit ang kapit ko sa sobre ng pera habang naglalakad ako papunta sa cashier. Ramdam ko ang bigat ng bawat hakbang. Alam ko kung saan galing ang perang ito, at alam ko rin na hindi ko na iyon mababago. Ang mahalaga ngayon, makabayad ako. Makapagtapos ako.“Next,” sabi ng babae sa cashier.“Magbabayad po ako ng balance,” sagot ko, iniabot ang sobre at ang student ID ko.Tiningnan niya ang screen. “Complete ka na, Miss Heaven Solene Fernandez. Congratulations. Included ka na sa list ng graduating students.”Napapikit ako saglit. “Salamat po.”“Summa Cum Laude ka pa rin,” dagdag niya. “Good luck sa ceremony.”Tumango ako. Hindi ko na pinatagal. Ayokong umiyak doon o magdrama dahil maraming estudyante pa ang nakapila sa likuran ko.Paglabas ko, may tumawag sa akin. “Heaven.”Lumingon ako. “Yes po?”“Pinapatawag ka ni Sir Joey sa office niya,” sabi ng staff. “May pamasko raw para sa graduating at may latin honors.”“Ah, sige po,” sagot ko.Excited akong naglakad sa hallway.
Heaven’s POV “Ah—sige pa. Idiin mo pa, Dr. Mendoza!” sigaw ko. Halos napaigtad ako sa pinaghalong sakit at sarap nang muli niyang ipasok sa pagkababàe ko ang ari niya pagkatapos niyang labasan. Parang masisira na ang kama niya sa bilis ng paglabàs-masók ni Reece sa akin. Tagaktak ang pawis sa noo ko at tumitirik ang mga mata sa sarap. Hinalikan niya ang dibdib ko sabay masahe ng boobs ko. “Look at me, Heaven,” he said huskily. Parang hindi siya ang istriktong doktor na kilala ko. Ibang-iba ang awra niya ngayon. “Look at me,” he growled, gripping my chin. “I want your eyes on mine while I take you… fucking your little pussy.”Imbes matakot at kabahan, mas lalo lamang akong nasarapan at nagpaubaya kay Reece. He’s my first. And honestly? Not bad at all.He looks so mature—calm, sure of himself, the kind of man who knows what he’s doing. Kinda hot, actually.Hindi na siguro ako lugi. He’s handsome, confident, and unexpectedly gentle. And the way he moves, the way he makes me feel…Ye
Heaven’s POVPapasok na sana ako sa loob ng ospital nang bigla akong matigil sa paglalakad. Nakatayo si Dr. Reece Marcus Mendoza ilang hakbang lang ang layo sa akin, diretso ang tindig, malamig ang ekspresyon ng mukha, parang walang pakialam sa kahit anong ingay sa paligid. Bumalik sa isip ko ang lahat ng sinabi niya kagabi. Ang napagkasunduan namin at ang presyo ng katawan ko sa loob ng anim na buwan.“Heaven,” tawag niya, parang normal lang ang lahat.“Opo,” sagot ko, pilit pinapanatag ang boses ko.Iniabot niya sa akin ang isang brown envelope. “Basahin mo ang kontrata.”Binuksan ko iyon. Nakita ko ang kontrata. Ang kapal ng kontrata. Hindi ko binilang ang pahina. Nasa loob din ang cheque. Nanlaki ang mata ko nang makita ko ang halaga.“Iyan ang buong bayad para sa operasyon ng kapatid mo,” sabi niya. “Kasama na ang mga susunod na gastusin.”“Doc,” napalunok ako, “sobrang laki po nito—”“Hindi ako nagbibigay ng kulang. May pasobra kasi special ka,” sagot niya. May inilabas siyang
Heaven’s POV Gabi na at halos wala nang tao sa parking lot ng ospital. Nakaupo ako sa isang gilid, yakap ang bag ko, paulit-ulit na iniisip kung saan pa ako kukuha ng pera. Pakiramdam ko nauubos na ang oras namin ni Luna. Napatayo ako nang makita ko si Dr. Grant na may kausap. Kasama niya si Dr. Reece Marcus Mendoza. Kilala ko ang pangalang iyon. Isa siya sa naging guest speaker sa unibersidad namin noon. Tahimik pero matalim magsalita. Hindi palangiti. Hindi rin palabiro. May kausap sa telepono si Dr. Mendoza kaya lumapit ako kay Dr. Grant. “Doc,” mahinang tawag ko. “Pwede po ba kitang makausap?” Tumingin siya sa akin mula ulo hanggang paa. “Ano na naman?” malamig niyang sagot. “Doc,” nanginginig ang boses ko, “pwede na po bang operahan si Luna kahit kulang pa ang bayad? Kahit hulugan po muna. Magtatrabaho po ako. Magbabayad ako.” Tumawa siya nang mahina. “Miss Fernandez, private hospital ito. Hindi charity.” Lumunok ako. “Doc, please. Bata pa po siya.” “Hindi ko problema ’ya
EXCLUSIVE ESCORT OF THE COLD-HEARTED DOCTOR BLURB: Si Heaven Solene Fernandez ay ilang hakbang na lang mula sa pagtatapos ng kursong engineering, pero parang ayaw bigyan siya ng pahinga ng buhay. Nabalitaan niyang lalong lumalala ang sakit ng nakababatang kapatid niya, at ang mga gastusin sa ospital ay umaabot sa hindi kayang bilangin. Desperado at walang ibang pagpipilian, pumayag siya sa isang kakaibang kasunduang hindi niya aakalaing magagawa niya—ang maging exclusive escort ni Dr. Reece Marcus Mendoza, isa sa pinakakilala at kinatatakutang lalaki sa Maynila, sa loob ng anim na buwan. “Listen, Heaven… I’m not offering love and friendship. I’m offering an arrangement. You get what you need. You need my money. I need your body. Simple as that,” malamig niyang sabi, habang nakatingin sa akin. Si Dr. Reece Marcus Mendoza ay isang henyo sa neurosurgery. Kilala sa pagiging malamig, distansyado, at nakakatakot. Walang nakakaabot sa kaniya, at ang personal niyang buhay ay parang isang







