Masuk
MIREA
"What's wrong with you? Ito ba ang oras na pinag-usapan natin?”
Iyon ang bungad sa akin ng boss ko, nang makapasok sa condo unit niya.
“Pasensya na, kinailangan kasi ako ng kapatid ko sa bahay.” Si Keeth. Irish twins kung kami'y tawagin. Hindi kami kambal, pero pareho kaming ipinanganak sa iisang taon. January 1, 2002 ang birthday ko, siya naman ay December 7, 2002.
“Take it off,” bulong niya habang nilalaro-laro ang strap ng dress na suot ko.
Hindi ko napansin ang paglapit niya sa akin.
“S-Sir Rex . . .” napaungol ako nang bigla niyang hawakan ang dibdib ko. Kasabay ng paghalik sa leeg ko pababa sa aking balikat.
“Ayoko nang pinaghihintay ako . . .”
Napapikit ako nang maramdaman ang init ng kanyang hininga sa aking tainga.
“C'mon . . .” Hinila niya pababa ang damit na bumabalot sa aking katawan.
“Ahhhh . . .” Hindi na'ko nakapagsalita dahil sa mabilis niyang pagdila sa aking dibdib.
Minasa-masahe niya ang isa, habang pinaglalaruan ng kanyang dila ang isa.
Napalunok ako nang ipahaplos nito sa akin ang matigas na bagay sa kanyang ibaba.
“Mirea . . .”
Pinagmasdan ko ang kaakit-akit niyang katawan nang tawagin niya ‘ko sa aking pangalan. Maya-maya pa'y napansin ko ang pag-igting ng panga niya, nang tanggalin ko ang kanyang pang ibaba.
Ramdam na ramdam ko ang kauhawan niya. Kitang-kita sa mga mata nito ang pagkasabik sa bagay na napagkasunduan naming gawin dalawa.
Matagal ko siyang tiningnan, bago ko marinig muli ang pagtawag niya sa ‘king pangalan.
“Mirea . . .”
Dama ko ang init na nararamdaman niya habang hinahaplos ang aking mukha. Hindi ko alam kung bakit, pero tulad niya ay nag-init ang aking pakiramdam.
Mabilis akong lumuhod sa harapan niya saka isinubo ang kanya.
“Ahhhh . . .”
Tinuloy-tuloy ko ang aking ginagawa nang mas lumakas ang pagtangis niya.
“Ahhhh— Mirea . . .”
Natigilan ako nang marinig ang haluyhoy na iyon. Pailalim ko siyang tiningnan nang maalala ang nag-iisang lalaking minahal ko— pero niloko lang ako!
Tumayo ako't itinulak siya sa kama. “You want me, right?”
Teasing him . . .
Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko, pero tila lalo akong ginanahan, nang marinig ko ang sunod-sunod niyang panaghoy dahil sa ginagawa ko.
“M-Mirea . . ." Napangisi ako nang makita ang gigil mula sa mukha nito habang sinasambit iyon.
Minasahe ko ang kanya, “Ganito ba . . ." I softly whispered while my lips touched the shell of his ear.
Mahina siyang napamura nang ipinagpatuloy ko ang ginagawa ko. Mapanghalina kong hinalikan ang leeg niya. Sinadya kong punuin ng lura ang hubad niyang katawan dahil alam kong iyon ay gusto niya.
“Fuck!”
Buong lakas niyang pinagpalit ang aming posisyon. Hinimas ko ang basa niyang braso dahil sa pawis habang hinahalikan ako— pushing his tongue inside my mouth to taste every corner of me.
“Ahhhh . . .” tangis ko.
Ibinuka ko ang dalawa kong binti nang maramdaman ang kanya. Maya-maya lang ay tuluyan na niyang ipinasok sa loob ko ang matigas nitong ari.
“Rex!” Hindi ko napigilan ang mapahiyaw ng malakas dahil sa sakit na dulot n'yon.
He was damn huge! Tila may kung anong napunit sa ibaba ko, habang siya ay nakatitig lang sa akin.
Ramdam ko ang pag-iingat niya, ngunit hindi sa pagkakataong ito. Kung umasta siya ay parang ito ang unang beses na nakatikim siya ng babae!
Napalunok ako nang magtuloy-tuloy siya sa ginagawa niya, hanggang sa wala na'kong maramdamang kirot mula sa aking ibaba.
“Ahhh . . .”
Binilisan niya lalo ang paggalaw nang napaungol ako, kaya't hindi nagtagal ay nadala ako. Mainit kong sinabayan kung ano ang ginagawa niya sa akin.
“Rex, please, harder . . . ahhh . . .”
Gigil niyang itinaas ang dalawa kong kamay. Ang kilos nito ay para bang hinahabol. Siniil niya ‘ko ng halik, dahilan ng muli kong pagdaing.
Naalarma ako nang maramdaman kong pabilis nang pabilis ang paggalaw niya sa ibabaw ko. May kung ano na rin akong nararamdaman kaya mabilis akong gumalaw mula sa pagkakahiga upang mahugot ang kanya.
Napatingin siya sa akin. Marahil ay nagtaka siya dahil sa ginawa ko.
Huminga ako nang malalim nang maramdaman ang haplos niya. Pumikit ako, saka magiliw na dinikit ang katawan ko sa kanya bago siya siniil ng halik.
Hindi ko maintindihan ang sarili ko. Natatakot akong may mabuo sa ginagawa naming dalawa, pero hindi ko maitanggi sa sarili ko na nasisiyahan ako sa ginagawa niya sa akin.
Muli kong isinara ang mga mata ko nang halikan niya ako. Wala na akong pakialam nang ipasok niya ulit ang kanya sa akin.
Binilisan niya ang paggalaw sa ibabaw ko.
Marahas.
Mabalasik.
Mabagsik.
Sinalubong ko ang bawat paggalaw niya. Hindi ko alam, pero pakiramdam ko ay nawawala na ang aking isip dahil sa mainit na bagay na ginagawa naming dalawa.
“Rex— ahhh . . ." daing ko.
"Almost there—" he groaned.
"Ohhh . . ." ungol ko pa.
Nagpatuloy ang paggalaw naming dalawa habang nagpapalitan ng daing, hanggang ‘di nagtagal ay sabay naming narating ang rurok ng kaligayahan.
Ilang segundo ang lumipas bago siya muling gumalaw sa'king ibabaw. Tumingin siya sa akin.
“Mi amas vin.”
Hindi ko siya naintindihan, kaya nakaramdam ako ng kaba nang sandaling magtama muli ang aming mga mata.
Gumalaw siya saka mabilis na tumayo. Sinundan ko siya ng tingin hanggang sa makapasok ng CR.
Kinuha ko ang pagkakataon na wala siya upang balutin ng kumot ang hubad kong katawan. Bigla akong natigilan nang makita ang nagkalat na dugo sa puting blanket.
“Shit!”
Wala akong ideya kung dinig sa CR ang masamang nasambit ko. Ang alam ko lang ay ‘di ako nakararamdam ng pagkahinayang sa nawala sa'kin.
Masama nang babae kung masama, pero ipinagpapasalamat kong hindi ko binigay ang aking sarili sa lalaking nanloko sa akin.
Asar kong ibinalot ang katawan ko nang maramdaman ang lamig na tumatama sa aking balat. Dama ko ang sakit sa aking ibaba, nang igalaw ko ang mga binti ko. Wala akong paghirang kundi tiisin ito, ‘pagkat hindi ko ito ginawa para sa sarili ko.
“Cheke.”
Tumingin ako sa maliit na papel na inaabot sa'kin ni Rex. Nagbaba ako ng mukha nang mapansin kong nasa puting blanket ang mga mata niya. Hinihintay kong may sabihin siya, pero ikinagulat ko nang gusutin niya ang papel na inaabot nito sa akin.
“Pumunta ka na lang sa opisina ko bukas,” walang emosyon niyang sabi.
Hindi ko alam kung bakit. Pero dahil boss ko siya, at may utang na loob ako sa kanya— susundin ko siya.
Ito ang unang beses na may nangyari sa amin. Pero nababasa ko sa kanyang mga tingin na tila hindi siya kumbinsido, na ito ang unang karanasan ko sa ganito.
Kung sa bagay. Wala naman akong pakialam. Hindi ako interesado, kung ano pang isipin niya laban sa'kin. Ang tanging nais ko ay ang pera niya, ‘pagkat iyon ang kailangan ko upang masalba ang bahay namin at makalabas sa ospital ang nanay ko.
Tumayo ako nang makita siyang nakabihis na. Hinigpitan ko ang paghawak sa puting kumot na bumabalot sa hubad kong katawan.
"Hey," aniya nang dahan-dahan akong maglakad.
Tumingin ako sa kanya. Waited for him to talk.
“Your underwear.”
Nag-init ang mukha ko nang tila wala lang sa kanya ang pag-abot nito ng pang ibaba ko. Mabilis kong kinuha iyon sa kamay niya saka nagmadaling pumunta ng restroom.
Binilisan ko ang kilos ko, nang mapansin ang oras mula sa suot kong relo. Dama ko ang kirot sa pagitan ng aking mga hita pero hindi ko na ito ininda.
Kailangan ko makarating sa ospital bago mag dilim. Hindi maaaring lumakdaw ang pag-inom ni nanay sa gamot na nireseta sa kanya ng doctor.
“I have to go.” Hindi ko alam kung sino ang kausap niya sa phone, nang datnan ko ito.
“You can spend the night here if you want,” salita niya.
Lumunok ako saka matapang na sumagot, “Hindi pwede.”
Natigilan siya.
“May kailangan akong puntahan at asikasuhin,” kumibot ang labi ko nang mapansin kong nagbago ang ekspresyon ng kanyang mukha.
May nasabi ba akong masama?
Napabuga ako ng hangin, “H-Hindi na'ko magpapaligoy pa. Kailangan ko ng cash ngayon, pwede bang bumawas—”
Napahinto ako nang agaran siyang kumuha ng pera mula sa wallet nito at iabot sa akin.
Hindi ko alam kung magkano ang halaga nito. Sa kapal nito ay mukhang sasapat naman sa pangangailangan ni nanay.
“Maraming salamat.”
Hindi siya kumibo kaya't muli akong nagpaalam. Tumalikod ako mula sa kanya saka naglakad.
I was about to open the door when I suddenly stopped when he spoke.
“This is the beginning . . .”
MIREANAPABALIKWAS AKO MULA SA AKING KAMA, NANG MARINIG ANG MALAKAS NA ALARM NG CELLPHONE KO. Pilit kong dinilat ang mabibigat kong mga mata. Gusto ko pa sana bumalik sa pagtulog dahil dama ko ang bigat ng aking pakiramdam, pero hindi pwede ‘pagkat kailangan ako sa golf ngayon. Isang beses ako humikab bago kunin ang phone ko, iinat pa sana ako pero natigilan ako nang makita ang oras. “Ha?” Nanlaki ang mga mata ko. “Shit!” Pasado alas-otso na! Napakagat ako sa aking ibabang labi, nang napagtanto kong hindi ito ang unang beses na nag-alarm ang cellphone ko. Kanina pa pala ito tunog nang tunog, sa lalim ng aking tulog ay hindi ako nagising. “Shit, shit!” Napahilamos ako sa aking mukha nang makita ang missed calls ni Dhana. Sinubukan ko siyang tawagan, pero hindi ito sumagot. “Panigurado, busy na ‘yon.”Hindi ako nag-aksaya ng oras, agad akong tumayo sa kama saka dumiretso sa CR. Binilisan ko ang aking kilos. Pagkabihis ay agad akong nag-book ng motor upang makarating agad sa co
MIREA“Ikaw na muna ang bahala kay Nanay, Keeth. Kung may kailangan ay sabihan mo ako agad para magawan ng paraan.”“Okay, Ate.”“Salamat.”Pinatay ko ang tawag matapos kong malaman ang kalagayan ni nanay sa ospital. Hindi ako nakapunta sa kanya, kaya nakibalita na lamang ako sa aking kapatid. “Ang lamig naman dito,” Niyakap ko ang aking sarili. Nandito ako ngayon sa condo unit ni Rex. Mainit kanina kaya manipis na long sleeve lang ang sinuot kong pang itaas at maong short naman ang pang ibaba. Tahimik akong umupo sa couch nang marinig ang pagbagsak ng tubig na nagmumula sa CR. Habang naghihintay ay iginala ko ang aking mga mata sa paligid. Napangiti ako nang makatawag pansin ang kakaibang mga painting na nakadikit sa pader. Mahilig pala siya sa ganito.Tumayo ako saka umikot. Naaliw ako sa isang golden tree painting. Para itong tunay. “Hey.”Umikot ako para hanapin ang pinanggalingan ng boses na iyon. Tumikhim ako saka pinilit na magsalita nang matanaw si Rex. “P-Pasensya n
MIREA“MIREAAAA! ANG NAPAKAGANDA KONG PRENI!” Napangiti ako habang naglalakad papasok sa driving range, dahil sa masayang pagsalubong sa akin ni Dhana. What a beautiful morning, as beautiful as her presence. Sigurado ako, may ichi-chika siya sa akin. “Kumusta? May puksaan ba kahapon dito?”Nagtataka ko siyang tiningnan. Siguro’y napansin niya na hindi ko na-gets ang sinabi niya kaya tumawa na lang ito ng mahina. “Grabe! Meeting with seminar pala ‘yung kahapon kaya inabot ako sa oras ng out ko. Hindi ako na-inform ‘don! Mabuti na lang pumasok agad si E-M, ‘no? Tournament pa naman.”“Oo nga, eh. Kawawa nga ‘yon, panigurado ay na-stress siya kahapon dito,” seryoso kong imporma. “Siya lang?” may pagtataka ang kanyang tono. “Saka si E-M mai-stress? Imposible. Maning-mani lahat d'on, eh.”“Eh, ano bang meron kahapon? Bakit parang buong araw naman?” tanong ko. “Marami kaming napag-meeting-an, in-orient na rin kami. May biglaan kasing event dito bukas. Pa-welcome party para sa half brot
MIREAMabangong aroma ang sumalubong sa akin, nang makarating sa aming departamento gamit ang isang golf cart. Ganito rito, pwedeng magpahatid kung malayo ang lalakarin. “Hi, Mirea. Good morning!” Ngumiti ako sa isang guest na bumati sa akin. “Good morning po!” tugon ko. Nagpatuloy ako sa paglakad, hanggang marating ko ang coffee station kung saan ako nakapwesto. “Hay, salamat. Dumating ka na rin!” bungad sa akin ni Dhana. Nagtataka ko siyang tiningnan. “Kasi naman . . . kanina ka pa pinatatawag ni Sir Rex, Te!” aniya sa mahinang boses. Anong trip niya? Nagsabi ako sa kanya kahapon, after lunch ako pupunta sa opisina niya ngayon. “Bakit daw?” tanong ko habang nagsusuot ng apron. “Ewan ko,” kibit balikat niyang tugon. Nangunot ang noo ko. “Speaking . . .” Sinundan ko kung saan ito nakatingin. I swallowed when I saw Rex, while playing golf. Seriously?Mag-iisang taon na’kong nagtatrabaho rito sa driving range, pero ito ang unang beses na nakita ko siyang pumalo rito. “Al
MIREA"What's wrong with you? Ito ba ang oras na pinag-usapan natin?” Iyon ang bungad sa akin ng boss ko, nang makapasok sa condo unit niya. “Pasensya na, kinailangan kasi ako ng kapatid ko sa bahay.” Si Keeth. Irish twins kung kami'y tawagin. Hindi kami kambal, pero pareho kaming ipinanganak sa iisang taon. January 1, 2002 ang birthday ko, siya naman ay December 7, 2002.“Take it off,” bulong niya habang nilalaro-laro ang strap ng dress na suot ko. Hindi ko napansin ang paglapit niya sa akin. “S-Sir Rex . . .” napaungol ako nang bigla niyang hawakan ang dibdib ko. Kasabay ng paghalik sa leeg ko pababa sa aking balikat. “Ayoko nang pinaghihintay ako . . .” Napapikit ako nang maramdaman ang init ng kanyang hininga sa aking tainga. “C'mon . . .” Hinila niya pababa ang damit na bumabalot sa aking katawan. “Ahhhh . . .” Hindi na'ko nakapagsalita dahil sa mabilis niyang pagdila sa aking dibdib. Minasa-masahe niya ang isa, habang pinaglalaruan ng kanyang dila ang isa. Napalunok ak







