"You're a virgin," Jacob concluded. Nagbuntong-hininga siya. "You probably need to rest. Lasing ka lang. Kapag sinunod kita, baka bukas pagsisihan mo ito. And worse, you might sue me.".
"Give me a piece of paper and a ballpen," utos niya kay Jacob.Nagsalubong ang mga kilay ng binata. "What?" anito."Papel at ballpen! Gagawa ako ng kasulatan na nagsasabing ang mangyayari sa pagitan natin ay consensual. Pipirmahan ko." Mia stared at him. "I lost everything today, Jacob. Hindi ko na alam kung ano pa ang naghihintay sa akin bukas. Ipagkakait mo ba sa akin ang lumigaya kahit sa isang gabi lang?""D*mn! You're really serious." He stared at her. "You don't need to do that. You don't need to do a deed. You don't have to beg. Whoever that man is who made you feel unwanted has made the biggest mistake of his life. You're beautiful, Mia."Her drunk eyes got teary. Bakit gano'n ang epekto sa kaniya ng mga salita ng isang estranghero?"Kung alam mo lang ang nararamdaman ko ngayon habang tinitingnan kita," patuloy na wika ni Jacob. "But I respect you. I don't want to take advantage of you because you're drunk and emotionally unstable. Just don't dare provoke me, or you might get what you ask for." He looked away."Is this enough to provoke you?"Nagulat si Jacob nang sa muling pagtingin niya sa dalaga ay nakaupo na ito at naka-unbutton na ang suot nitong blouse. Humantad sa kaniyang harapan ang makinis at malulusog nitong hinaharap. Nagbaba siya ng tingin. He feels that it is wrong on so many levels."D*mn it, Jacob! Look at me!" utos ni Mia sa binata. "Hindi sapat ang alak para mawala ang sakit na nararamdaman ko. I am begging you. Take me!"Jacob looked at her as she said. And she gasped when he violently pinned her down on the bed. Nagsalubong ang kanilang mga mata. "You really want this?" he asked. She nodded.Jacob stared at her lonely begging eyes. She stared back at him. There was hesitation in his eyes. At habang nakatitig sa mga mata ng binata ay biglang bumalik sa kaniyang alaala ang nasaksihang pagtataksil ni Oliver at Natalia sa kaniya. Hinding-hindi niya mapapatawad si Oliver sa ginawa nito sa kaniya.Kumawala siya sa pagkakahawak ni Jacob sa kaniyang mga kamay. And then, she wrapped her arms around his neck. She pulled him close, at siya na mismo ang humalik sa labi nito.Bahagyang nabigla si Jacob sa pagkaagresibo niya, ngunit kalauna'y naramdaman ni Mia ang pagganti nito sa kaniyang halik. He is so gentle na pakiramdam niya ay isa siyang babasaging basong iniingatan nito. Sa inis niya ay sinadya niyang kagatin ang labi nito. Nalasahan niya ang dugo mula roon.Akala niya ay magagalit at hihinto si Jacob, ngunit napasinghap siya nang biglang naging madiin ang paghalik nito sa kaniya. Jacob grabbed her hands again and pinned them up. She could feel his strength that she couldn't move.She slightly opened her mouth when she felt his tongue against her lips. She let it in."Better than whiskey..." Jacob whispered against her breath. His words caused instant heat to flood all over her body.His kisses went to her neck. Mia could feel her heart rapidly beating.Saglit na huminto si Jacob sa ginagawa upang alisin ang suot nitong pang-itaas.D*mn! Napamura sa isip si Mia. From the subtle furrows under his arms to the well-defined muscles that trace the contour of his rib cage to the hint of masculinity in his deep brown eyes, Jacob exudes a strong sense of masculinity.Napalunok siya. He was more than what she expected. At ngayon ay parang tatakasan siya ng katinuan dahil pakiramdam niya ay uhaw na uhaw siya sa kung ano man ang iaalay sa kaniya ng binata sa gabing iyon.Hindi niya mapigilang ikompara kay Oliver ang nararamdaman niya kay Jacob. The love that she felt for Oliver was pure. Of course, she was s*xually attracted to him! Sa katunayan nga ay ilang beses na siyang muntik nang bumigay kung hindi nga lamang siya napipigilan ng paniniwala niyang magiging mas espesyal ang unang gabi nila pagkatapos ng kanilang kasal kung mapapanatili niya ang kaniyang pagiging birhen. But with Jacob... Parang hindi siya makapaghintay. She wants him now. She wants him badly.Iniisip niyang baka epekto lang ito ng alak.She let out a breath nang biglang bumalik sa orihinal nitong posisyon si Jacob. At ngayon, iilang dangkal na lang na naman ang layo ng mga mukha nila sa isa't isa. She can smell his breath. His gaze is burning with need. "God! You're beautiful..." pabulong na wika ni Jacob.Mia's heartbeat raced faster. Sanay na siyang sabihang maganda, ngunit iba ang epekto kapag mula ito sa labi ni Jacob. He's a stranger. That's why there's a thrill. Iyon ang naisip niya. But, whatever! She wanna hear him say it over and over again.Umawang ang mga labi niya at hindi na pinalampas pa ni Jacob ang pagkakataon upang muli iyong angkinin. He then started to rub his body against her, while she felt a throbbing sensation down there. She let out a soft moan."Oh, Mia! I hope I don't regret this..." he said. He removed all the remaining fabric on her body. He stared at her wholeness, and she never felt more beautiful.Ipinikit ni Mia ang kaniyang mata upang ipaubaya na ang lahat kay Jacob. She knows he knows what he's doing.She felt when Jacob positioned himself at the entrance of her body. At wala siyang balak na pigilin ito. And she stopped breathing when he started to thrust slowly forward. Jacob filled her and stretched her with excruciating slowness.Naramdaman na lamang niya ang pagbagsak ng kaniyang luha. Ngunit iyon lang ang klase ng sakit na kaya niyang tanggapin. Until little by little, the pain became a pleasure.His hard flesh gave her an unimaginable pleasure as it filled her, eased out, and then filled her again.Jacob felt that Mia would not last long. He leaned towards her and sealed the distance between their bodies.Mia feels drawn into something bigger than herself, something beyond her control. Yumakap siya sa binata.Naramdaman ni Jacob ang pagbaon ng mga kuko ni Mia sa kaniyang likuran. He buried his head in between her neck and shoulders, and he started moving faster. He felt that he was close to fulfilling her request.Close...So close now...He thrust hard and deep. Suddenly, she shuddered around him, her body clinching, and moaned her release.Jacob held her tight until she stopped shaking. Then, she threw himself down next to her.Inalis niya ang kaunting hibla ng buhok na bahagyang tumakip sa magandang mukha ng dalaga. Inalayan niya ng halik ang noo nito. "Sleep now..." wika niya. Nakita niyang bumagsak ang mga luha ni Mia kasabay ng pagpikit nito.Nasapo ni Mia ang ulo. Kumikirot iyon. Nang ibukas niya ang kaniyang mga mata, kaagad niyang napansin na naroroon siya sa isang kwartong hindi pamilyar sa kaniya. Nagulat siya nang pumasok sa kwarto si Jacob."You're awake," wika ng binata.She pulled the sheets and covered her body when she realized her naked body is slightly exposed. Nagbaba siya ng tingin nang maramdamang nag-init ang magkabila niyang pisngi."Nagsisisi ka ba?" tanong ni Jacob.Umiling siya. "No. I'm just not used to waking up naked," tugon niya. "Kinumutan kita kanina bago ako lumabas ng kwarto. Malikot ka siguro kaya naalis." Nagbuntong-hininga ang binata. "Hindi mo naman siguro ako ipapakulong.""Katulad ng sinabi ko kagabi, what happened to us was consensual. Ginusto ko iyon. At salamat dahil pinagbigyan mo ako," kaswal niyang wika."Ginusto ko rin iyon, kaya wala kang dapat ipagpasalamat," tugon ni Jacob. Muli ay nag-init ang magkabilang pisngi ni Mia sa winika ng binata. She did her best to hide it from him
"I never had a decent breakfast simula nang tumira ako sa mansiyon," wika ni Mia habang namamangha siya sa ginagawang pag-aasikaso sa kaniya ni Jacob. He cooked for her. "Kaya dapat i-enjoy mo ang food mo," tugon ni Jacob. "For sure." Mia smiled."How's your head?""I'm okay. I just need coffee.""Perfect!" Nagtungo si Jacob sa kusina at kinuha ang tinimplang kape. "Sakto lang ang init niyan para mainom mo kaagad," anito. Pagkatapos ay umupo na rin ito upang masaluhan si Mia."Thank you," nakangiting usal ni Mia, "for everything."Jacob nodded. "Kumain ka na. You need energy for the whole day. Malayu-layo ang biyahe natin," tugon niya. "What do you do for a living, Jacob?" biglang tanong ni Mia habang kumakain na sila ng binata."I have a farm in Canada," mabilis na tugon ni Jacob."Farm? Interesting.""Bata pa lang ako, iyon na ang pangarap ko- ang magkaroon ng farm. After my dad got sick, we had to go to Canada para maipagamot siya. We had to leave Lola Anita. I had a happy child
It's been thirty minutes since they left Bram's house. Habang nagmamaneho ay napatingin si Jacob kay Mia. Tulog ito. Pagod pa yata ito. Napangiti siya nang maalala ang nangyari sa nagdaang gabi. Mia is a very fascinating person. And he can't help but be attracted to her strong personality. But what attracted him more was when she showed her vulnerable side. Suddenly, he felt the urge to protect her. Bumuga siya ng hangin at ibinaling na ang atensiyon sa pagmamaneho. Two hours later..."Mia..." Marahan niyang niyugyog ang balikat ng dalaga. Kaagad namang nagmulat ang mga mata nito. "Kumain muna tayo."Napatingin sa labas si Mia. She looked at her wristwatch. It's almost twelve o'clock in the afternoon. Nagkataong bigla na lang din kumalam ang kaniyang sikmura. Katulad ng ginawa kanina ni Jacob, inasikaso nito ang kanilang pagkain. May baon sila kaya hindi na nila kailangang lumabas at maghanap ng makakainan."Ganito ka ba talaga?" biglang tanong niya sa binata habang kumakain."An
Jacob smiled when she saw Mia's twinkling eyes habang iginagala nito ang mga mata sa paligid. "Ang ganda rito, ano?" aniya sa dalaga. Sa sobrang pagkamangha ay ngiti lang ang itinugon ni Mia."Jacob!"Napalingon ang binata nang marinig ang isang pamilyar na boses. "Manong Vic!" nakangiting tugon niya. "Ba't hindi ka man lang nagsabi na darating ka ngayong araw?" tugon ni Vic. Katiwala ito ni Anita sa farm."Maaabala pa ho kayo. Alam kong mag-iisip kayong paghandaan ako.""Natural! Ilang taon kang hindi nakauwi rito.""Ayos lang ho iyon, Mang Vic," tugon niya. "Ang Lola?"Nagbuntong-hininga si Vic. "Nasa bahay n'yo. Sa tuwing makikita ako ay itinataboy ako. Hindi niya ako nakikilala, Jacob. Pero may mga araw naman na naaalala niya ako," anito.Bumagsak ang mga balikat ni Jacob. "Makilala niya ho kaya ako?" nag-aalalang wika niya."Oo naman. Walang ibang bukambibig iyon kundi ikaw. Sabik na sabik na ngang makita ka. Paulit-ulit ang tanong doon sa tagapangalaga niya kung kailan ka ba da
"Kain lang nang kain, hija" nakangiting wika ni Anita kay Mia. "Paboritong ulam iyan ni Jacob. Noong bata pa siya, madalas niyang hilingin sa akin na ipagluto ko siya ng sinigang."Ngumiti si Jacob. "Marami pa po kayong naaalala tungkol sa akin," aniya."Basta tungkol sa paborito kong apo," tugon ni Anita."Mananaba ho yata ako rito sa sarap ninyong magluto," wika ni Mia."Huwag kang matakot tumaba. Maganda ka naman," tugon ni Anita.Napangiti ang dalaga. Hindi na niya matandaan ang huling beses na nag-enjoy siya sa pagkain lalo na at masayang kasalo ang mag-lola."Mukhang may pinagmanahan ka sa pambobola, ah," wika ni Mia kay Jacob habang naghuhugas ito ng pinagkainan nila. Nagpresenta siyang siya na ang gagawa nito, ngunit hindi pumayag si Jacob dahil bisita raw siya. Hindi raw uso sa kanila ang kasambahay dahil lahat ng gawaing-bahay ay magaan lamang lalo na at nag-iisa na lamang sa malaking bahay si Anita. Ang nag-aalaga kay Anita ay siya na rin mismo ang nag-aasikaso sa ibang gaw
"Mia!" Maya't maya ang tawag ni Jacob sa dalaga. Kinakabahan siyang baka lumayo ito. Nagkataon namang nakasalubong niya si Vic. "Nakita n'yo ho ba si Mia?" tanong niya rito. "Nasa manggahan," tugon ni Vic.Tinapik niya ito sa balikat. "Salamat ho," tugon niya at saka siya nagmamadaling tumakbo patungo sa manggahan. Napangiti siya nang makita si Mia na nakaupo sa isa sa mga manggang sadyang nakahiga ang katawan. "Alam mo bang iyan ang paboritong pwesto ko rito sa manggahan?" wika niya. Napalingon sa kaniya ang dalaga. "Bakit ka naman biglang umalis? Ang sabi ng Lola, samahan kita, 'di ba?""Ba't ka pa pumunta rito? 'Di ba ang sabi ko naman, kaya kong mamasyal mag-isa? Hindi naman ako mawawala rito kahit gaano pa kalawak ang farm na ito."Lumapit si Jacob sa dalaga at umupo sa tabi nito. "Nagsiselos ka ba?" aniya.Natawa si Mia. "Okay ka lang ba?" aniya."Nagsiselos ka raw, eh. Iyon ang sabi ni Isabel.""Oh, my God! Where did you get that idea?" tugon niya. "Naaasar lang ako do'n sa ba
"Sorry po, Sir Jacob," wika ni Isabel. "Saglit ko lang ho iniwan si Lola Anita. Hindi ko naman ho alam na may balak siyang magluto. Ang totoo ho niyan ay hindi na namin talaga siya pinapayagan na kumilos nang walang nakabantay dahil nga pwedeng mangyari ang ganito."Tumango si Jacob. "Okay lang, Isabel. Wala kang kasalanan. Dapat inalam ko ang lahat tungkol sa kondisyon ni Lola. Sisiguraduhin kong hindi na ito mangyayari.""Hindi ba natin siya dadalhin sa ospital?" nag-aalalang tanong ni Mia habang inaalo ang matanda na bahagya pang nanginginig."Nurse ho ako, Ma'am Mia," wika ni Isabel. "Kailangan lang ni Lola ng pahinga. Pinainom ko na rin siya ng gamot. Mayamaya lang ay kakalma na siya."Bumuntong-hininga si Mia.Bahagyang nasunog ang kusina ng malaking bahay. Nakalimutan ni Anita na isara ang stove na ginamit nito sa pagluluto. Nakita raw ni Vic ang usok na nanggagaling sa bahay kaya tumakbo siya patungo roon. Naabutan niya si Anita na natataranta sa pagpatay ng apoy. Mabuti na la
Lumagos sa kusina si Jacob at nakita sina Mia at Isabel na abalang-abala sa pagluluto ng kani-kaniyang putahe. Nanlilimahid na ang mga ito sa pawis. "Ang bango naman!" wika niya."Ay, Sir Jacob!" nagulat na bulalas ni Isabel. "Amoy pa lang, masarap na, 'no? Ano pa kaya kapag kinain n'yo na?" May landi sa tuno ng boses nito.Napataas ang kilay ni Mia. Effortless talaga si Isabel sa pag-inis sa kaniya. "Walang kasama si Lola?" tanong niya kay Jacob."Gising na siya. Naghihintay na lang na tawagin para kumain. Excited na siyang kumain ng mga niluto ninyo," tugon ng binata.Kumuha si Isabel ng isang lutong lumpia. Tinuhog niya iyon ng tinidor at tsaka hinipan. Pagkatapos ay lumapit siya kay Jacob. "Tikman n'yo po, Sir Jacob. Tiyak kong makakalimutan mo ang iyong pangalan," anito.Para hindi mapahiya ang dalaga, tinikman ni Jacob ang lumpia. "Hmm. Masarap! Marunong ka palang magluto, Isabel," aniya."Syempre ho. Pwedeng-pwede nang mag-asawa," tugon ni Isabel."Jacob, come here," wika naman