"Natalia, please, tama na!" nagmamakaawang wika ni Mia. "Pakawalan mo na kami ng anak ko. Bakit mo ba 'to ginagawa? Natalia, hindi mo ako kaagaw kay Dad, lalong-lalo na sa kompanya. Bumalik ako sa Pilipinas hindi para bumalik sa mansiyon o sa kompanya. Kung nagpupunta man ako sa mansiyon, iyon ay dahil gusto ko lang makasama si Daddy. Kaunti na lang ang panahon niya. Hindi ba sa ganitong mga panahon, dapat nagtutulungan tayo?""Pwe!" bulalas ni Natalia. "Iyan na ang pinakanakakadiring narinig ko mula sa iyo. I will never do anything with you! Never!"Patuloy ang pagbagsak ng mga luha ni Mia. "Kung papatayin mo talaga ako, huwag naman sana sa harap ng anak ko. Kahit iyon na lang, Natalia. Maawa ka sa anak ko," aniya."At bakit kita susundin? Hindi ako papayag na hindi madamay ang anak mo. I will make sure that he will see you die. Dadalhin niya ang alaala na makita kang m*matay hanggang sa huli niyang hininga. I will make sure na pati siya hindi magiging masaya. He will leave this plac
"God d*mn you, Oliver!" frustrated na sigaw ni Natalia. "You betrayed me!" She panicked at the truth that she would go behind bars. Nasa labas na ang mga pulis at naghihintay ng go signal upang arestuhin siya."This is for your own sake," tugon ni Oliver. "Maniwala ka sa akin, Natalia, hindi man kagaya ng dati, may natitira pang pagmamahal sa puso ko para sa iyo. Kaya hindi ako papayag na gumawa ka ng isang krimen.""Fvck! Sino ba ang nagsabi sa iyo na nandito ako?" wika ni Natalia. Natigilan siya nang maalala si Sandra. Sakto namang pumasok ito sa kwarto. "You b*tch!" turo niya rito. "Nagkamali akong pinagkatiwalaan kita. Duwag ka talaga!""I'm sorry, Natalia, you're just doing too much," tugon ni Sandra. "I just realized na wala naman akong mapapala. Jacob will just hate me even more. And he will never be mine.""Mga duwag!" sigaw ni Natalia. "Sa tingin ninyo, papayag akong basta-basta lang akong makulong?" aniya. In a blink of an eye, nakatakbo siya patungo sa kung saan niya inilap
It was a beautiful sunny day and everything was peaceful, especially for Vincent... Isang buwan pagkatapos ng insidente kung saan ipinadukot ni Natalia si Mia at si Marco ay lumubha lalo ang sakit ni Vincent. Hindi umalis sa tabi nito si Mia. Hanggang sa huling sandali ay hindi ipinadama ni Mia na nag-iisa ito. Sa kabila ng lahat ng nangyari, pumanaw nang mapayapa si Vincent. At ngayon nga ay ang araw na inihatid na ito sa huli nitong hantungan.Hindi nakapunta ro'n si Natalia. Natalia lost her sanity. Hindi na nito kinaya ang lahat at tuluyan na itong bumigay. Sa kasalukuyan ay ginagamot ito sa isang mental health facility. "It's my fault," lumuluhang wika ni Diana. "Kinonsente ko ang lahat ng kapritso niya. Akala ko sa pamamagitan no'n ay nagiging isa akong mabuting ina sa kaniya. Now, look at what happened to her." Humagulgol ito."Lahat naman tayo may natutunan sa lahat ng nangyari. Iyon naman ang mahalaga," tugon ni Mia. "Ngayon, ikaw na lang ang mayro'n si Natalia. She needs y
"What did you do, Mia?"Kitang-kita ni Mia ang nag-aapoy na galit sa mga mata ng amang si Vincent. Mahigpit ang pagkakakuyom ng mga palad nitong nakapatong sa lamesa. "I— I don't know, Dad. It just happened. I did not do anything," tugon niya."Alam mo ba kung ano ang posibleng mangyari sa kompanya natin dahil sa ginawa mo?"Mia was shocked when her father slammed his fists on the table hard. He walked towards her. "I trusted you with this company! I supported you! Ang akala ko ay ipagpapatuloy mo ang mga nasimulan ko. Ikaw pa pala ang posibleng tumapos ng lahat.""Dad, I'm sorry! Wala talaga akong alam sa nangyari.""Sigurado ka bang wala kang alam?" Bumalik si Vincent sa lamesa nito upang kunin ang isang envelope. He handed it to her.Larawan ng isang pamilyar na babae ang bumungad kay Mia pagkahugot niya ng laman ng envelope na iyon."That woman is Sandra Fletcher, the daughter of one of the panelists in The Global Hotel Awards. Of course we didn't know that until now. I was info
Nasapo ni Mia ang dibdib pagkalabas niya ng corporate building. Tumingala siya sa langit. All those seven years she worked hard to be in his father's company have just gone to waste. The confrontation between her and her father made her knees weak and shaky. Hindi niya alam kung paano niya kinayang sagutin nang gano'n ang kaniyang ama. Now, she knows there's no more turning back. Kailangan niyang panindigan ang naging desisyon n'ya ano man ang mangyari.Now, she needs something to calm her. And that is her fiancé, Oliver. Naalala niya ang pinakamasayang gabi ng buhay niya. Iyon ay ang gabi kung kailan ipinakilala siyang anak ni Vincent sa publiko kasabay ng pag-anunsiyo nitong siya na ang bagong CEO ng Blacksmith Hotels. Iyon din ang gabi kung kailan inalok siya ng kasal ni Oliver. Nang gabing iyon ay natupad ang lahat ng kaniyang mga pangarap.Nasapo niya ang kaniyang noo nang maalalang ikakasal na sila ni Oliver in six months. Dahil sa nangyari, siguradong maraming adjustments ang
Oliver gathered courage to look at Mia’s eyes. “Matalino ka at magaling. Naging madali para sa iyo ang maabot ang posisyon mo sa kompanya. Habang ako, ilang taong nando’n pa rin sa kung saan ako nagsimula. Natalia can’t do anything for me. Kaya nang makiusap siya sa akin na lapitan ka, hindi na ako nagdalawang-isip,” aniya. “Matutulungan ko si Natalia. Higit sa lahat, matutulungan ko ang aking sarili. You were my largest stepping stone. At hindi ako nagkamali. Because of you, I got promoted. At naniwala akong hindi lang iyon ang mararating ko kung ipagpapatuloy ko ang relasyon natin. Kaya nang gawin kang CEO ni Tito Vincent, nakiusap ako kay Natalia na payagan akong pakasalan ka.”“Dad was so fond of you na parang balak yata niyang ibigay ang lahat ng yaman niya sa iyo,” pagpapatuloy ni Natalia sa wika ni Oliver. “Simula nang dumating ka, initsapwera niya na ako. Kaya pinayagan ko si Oliver na mag-propose sa iyo at pakasalan ka. Kapag kasal na kayo, may access pa rin ako sa lahat ng y
"Miss, lasing ka na," nag-aalalang wika ng bartender na tumangging bigyan pa siya ng alak."Hindi ba iyon ang point kung bakit may ganitong establishment? Para maglasing ang mga tao, 'di ba?" tugon ni Mia. Pero sa pagkakaalala niya, she had just a few shots. Hindi pa siya lasing. Ang lasing ay iyong susuray-suray na. Nahihilo siya nang kaunti, pero alam niyang hindi pa siya lasing.Pagkaalis niya sa condo unit ni Oliver ay umuwi siya sa mansiyon at umalis din na walang ibang dala kundi ang kaniyang sarili lamang. Isinumpa niyang kailanman ay hindi na siya babalik pa roon.Nagtungo siya sa isang bar upang pansamantalang makalimot. Unang beses niya sa ganoong lugar. Hindi niya naman unang beses na uminom, pero hindi siya sanay uminom."Pero, Miss, babae ka, at mag-isa ka lang na umiinom. Nag-aalala lang ho ako sa inyo. Paano kayo uuwi?""Wala ka nang pakialam do'n, basta bigyan mo pa ako ng alak!" tugon ni Mia. Napalingon siya nang mamalayang may umupo sa tabi ng kaniyang inuupuan. Isan
"You're a virgin," Jacob concluded. Nagbuntong-hininga siya. "You probably need to rest. Lasing ka lang. Kapag sinunod kita, baka bukas pagsisihan mo ito. And worse, you might sue me.". "Give me a piece of paper and a ballpen," utos niya kay Jacob.Nagsalubong ang mga kilay ng binata. "What?" anito."Papel at ballpen! Gagawa ako ng kasulatan na nagsasabing ang mangyayari sa pagitan natin ay consensual. Pipirmahan ko." Mia stared at him. "I lost everything today, Jacob. Hindi ko na alam kung ano pa ang naghihintay sa akin bukas. Ipagkakait mo ba sa akin ang lumigaya kahit sa isang gabi lang?""D*mn! You're really serious." He stared at her. "You don't need to do that. You don't need to do a deed. You don't have to beg. Whoever that man is who made you feel unwanted has made the biggest mistake of his life. You're beautiful, Mia."Her drunk eyes got teary. Bakit gano'n ang epekto sa kaniya ng mga salita ng isang estranghero?"Kung alam mo lang ang nararamdaman ko ngayon habang tiniting