It was a beautiful sunny day and everything was peaceful, especially for Vincent... Isang buwan pagkatapos ng insidente kung saan ipinadukot ni Natalia si Mia at si Marco ay lumubha lalo ang sakit ni Vincent. Hindi umalis sa tabi nito si Mia. Hanggang sa huling sandali ay hindi ipinadama ni Mia na nag-iisa ito. Sa kabila ng lahat ng nangyari, pumanaw nang mapayapa si Vincent. At ngayon nga ay ang araw na inihatid na ito sa huli nitong hantungan.Hindi nakapunta ro'n si Natalia. Natalia lost her sanity. Hindi na nito kinaya ang lahat at tuluyan na itong bumigay. Sa kasalukuyan ay ginagamot ito sa isang mental health facility. "It's my fault," lumuluhang wika ni Diana. "Kinonsente ko ang lahat ng kapritso niya. Akala ko sa pamamagitan no'n ay nagiging isa akong mabuting ina sa kaniya. Now, look at what happened to her." Humagulgol ito."Lahat naman tayo may natutunan sa lahat ng nangyari. Iyon naman ang mahalaga," tugon ni Mia. "Ngayon, ikaw na lang ang mayro'n si Natalia. She needs y
"What did you do, Mia?"Kitang-kita ni Mia ang nag-aapoy na galit sa mga mata ng amang si Vincent. Mahigpit ang pagkakakuyom ng mga palad nitong nakapatong sa lamesa. "I— I don't know, Dad. It just happened. I did not do anything," tugon niya."Alam mo ba kung ano ang posibleng mangyari sa kompanya natin dahil sa ginawa mo?"Mia was shocked when her father slammed his fists on the table hard. He walked towards her. "I trusted you with this company! I supported you! Ang akala ko ay ipagpapatuloy mo ang mga nasimulan ko. Ikaw pa pala ang posibleng tumapos ng lahat.""Dad, I'm sorry! Wala talaga akong alam sa nangyari.""Sigurado ka bang wala kang alam?" Bumalik si Vincent sa lamesa nito upang kunin ang isang envelope. He handed it to her.Larawan ng isang pamilyar na babae ang bumungad kay Mia pagkahugot niya ng laman ng envelope na iyon."That woman is Sandra Fletcher, the daughter of one of the panelists in The Global Hotel Awards. Of course we didn't know that until now. I was info
Nasapo ni Mia ang dibdib pagkalabas niya ng corporate building. Tumingala siya sa langit. All those seven years she worked hard to be in his father's company have just gone to waste. The confrontation between her and her father made her knees weak and shaky. Hindi niya alam kung paano niya kinayang sagutin nang gano'n ang kaniyang ama. Now, she knows there's no more turning back. Kailangan niyang panindigan ang naging desisyon n'ya ano man ang mangyari.Now, she needs something to calm her. And that is her fiancé, Oliver. Naalala niya ang pinakamasayang gabi ng buhay niya. Iyon ay ang gabi kung kailan ipinakilala siyang anak ni Vincent sa publiko kasabay ng pag-anunsiyo nitong siya na ang bagong CEO ng Blacksmith Hotels. Iyon din ang gabi kung kailan inalok siya ng kasal ni Oliver. Nang gabing iyon ay natupad ang lahat ng kaniyang mga pangarap.Nasapo niya ang kaniyang noo nang maalalang ikakasal na sila ni Oliver in six months. Dahil sa nangyari, siguradong maraming adjustments ang
Oliver gathered courage to look at Mia’s eyes. “Matalino ka at magaling. Naging madali para sa iyo ang maabot ang posisyon mo sa kompanya. Habang ako, ilang taong nando’n pa rin sa kung saan ako nagsimula. Natalia can’t do anything for me. Kaya nang makiusap siya sa akin na lapitan ka, hindi na ako nagdalawang-isip,” aniya. “Matutulungan ko si Natalia. Higit sa lahat, matutulungan ko ang aking sarili. You were my largest stepping stone. At hindi ako nagkamali. Because of you, I got promoted. At naniwala akong hindi lang iyon ang mararating ko kung ipagpapatuloy ko ang relasyon natin. Kaya nang gawin kang CEO ni Tito Vincent, nakiusap ako kay Natalia na payagan akong pakasalan ka.”“Dad was so fond of you na parang balak yata niyang ibigay ang lahat ng yaman niya sa iyo,” pagpapatuloy ni Natalia sa wika ni Oliver. “Simula nang dumating ka, initsapwera niya na ako. Kaya pinayagan ko si Oliver na mag-propose sa iyo at pakasalan ka. Kapag kasal na kayo, may access pa rin ako sa lahat ng y
"Miss, lasing ka na," nag-aalalang wika ng bartender na tumangging bigyan pa siya ng alak."Hindi ba iyon ang point kung bakit may ganitong establishment? Para maglasing ang mga tao, 'di ba?" tugon ni Mia. Pero sa pagkakaalala niya, she had just a few shots. Hindi pa siya lasing. Ang lasing ay iyong susuray-suray na. Nahihilo siya nang kaunti, pero alam niyang hindi pa siya lasing.Pagkaalis niya sa condo unit ni Oliver ay umuwi siya sa mansiyon at umalis din na walang ibang dala kundi ang kaniyang sarili lamang. Isinumpa niyang kailanman ay hindi na siya babalik pa roon.Nagtungo siya sa isang bar upang pansamantalang makalimot. Unang beses niya sa ganoong lugar. Hindi niya naman unang beses na uminom, pero hindi siya sanay uminom."Pero, Miss, babae ka, at mag-isa ka lang na umiinom. Nag-aalala lang ho ako sa inyo. Paano kayo uuwi?""Wala ka nang pakialam do'n, basta bigyan mo pa ako ng alak!" tugon ni Mia. Napalingon siya nang mamalayang may umupo sa tabi ng kaniyang inuupuan. Isan
"You're a virgin," Jacob concluded. Nagbuntong-hininga siya. "You probably need to rest. Lasing ka lang. Kapag sinunod kita, baka bukas pagsisihan mo ito. And worse, you might sue me.". "Give me a piece of paper and a ballpen," utos niya kay Jacob.Nagsalubong ang mga kilay ng binata. "What?" anito."Papel at ballpen! Gagawa ako ng kasulatan na nagsasabing ang mangyayari sa pagitan natin ay consensual. Pipirmahan ko." Mia stared at him. "I lost everything today, Jacob. Hindi ko na alam kung ano pa ang naghihintay sa akin bukas. Ipagkakait mo ba sa akin ang lumigaya kahit sa isang gabi lang?""D*mn! You're really serious." He stared at her. "You don't need to do that. You don't need to do a deed. You don't have to beg. Whoever that man is who made you feel unwanted has made the biggest mistake of his life. You're beautiful, Mia."Her drunk eyes got teary. Bakit gano'n ang epekto sa kaniya ng mga salita ng isang estranghero?"Kung alam mo lang ang nararamdaman ko ngayon habang tiniting
Nasapo ni Mia ang ulo. Kumikirot iyon. Nang ibukas niya ang kaniyang mga mata, kaagad niyang napansin na naroroon siya sa isang kwartong hindi pamilyar sa kaniya. Nagulat siya nang pumasok sa kwarto si Jacob."You're awake," wika ng binata.She pulled the sheets and covered her body when she realized her naked body is slightly exposed. Nagbaba siya ng tingin nang maramdamang nag-init ang magkabila niyang pisngi."Nagsisisi ka ba?" tanong ni Jacob.Umiling siya. "No. I'm just not used to waking up naked," tugon niya. "Kinumutan kita kanina bago ako lumabas ng kwarto. Malikot ka siguro kaya naalis." Nagbuntong-hininga ang binata. "Hindi mo naman siguro ako ipapakulong.""Katulad ng sinabi ko kagabi, what happened to us was consensual. Ginusto ko iyon. At salamat dahil pinagbigyan mo ako," kaswal niyang wika."Ginusto ko rin iyon, kaya wala kang dapat ipagpasalamat," tugon ni Jacob. Muli ay nag-init ang magkabilang pisngi ni Mia sa winika ng binata. She did her best to hide it from him
"I never had a decent breakfast simula nang tumira ako sa mansiyon," wika ni Mia habang namamangha siya sa ginagawang pag-aasikaso sa kaniya ni Jacob. He cooked for her. "Kaya dapat i-enjoy mo ang food mo," tugon ni Jacob. "For sure." Mia smiled."How's your head?""I'm okay. I just need coffee.""Perfect!" Nagtungo si Jacob sa kusina at kinuha ang tinimplang kape. "Sakto lang ang init niyan para mainom mo kaagad," anito. Pagkatapos ay umupo na rin ito upang masaluhan si Mia."Thank you," nakangiting usal ni Mia, "for everything."Jacob nodded. "Kumain ka na. You need energy for the whole day. Malayu-layo ang biyahe natin," tugon niya. "What do you do for a living, Jacob?" biglang tanong ni Mia habang kumakain na sila ng binata."I have a farm in Canada," mabilis na tugon ni Jacob."Farm? Interesting.""Bata pa lang ako, iyon na ang pangarap ko- ang magkaroon ng farm. After my dad got sick, we had to go to Canada para maipagamot siya. We had to leave Lola Anita. I had a happy child