KABANATA 46 :: MOREI was in a state of panick when he leaned more to kiss me. At first it was shallow, just meant to tease me but after some time he became aggressive.Napaungol ako nang tumigil siya at bahagyang lumayo sa akin.Pinukol ko siya ng nagtatakang tingin ngunit ngumisi lang siya."Ligo ka na," simpleng saad ng bruho.Tumaas ang kilay ko pero agad ding sinunod ang kanyang gusto. Hinding-hindi ako magpapatalo.Dahan-dahan akong tumayo kaya naman ang wine na nasa mahaba kong buhok ay agad na umagos sa aking katawan.From my peripheral vision I saw him gulping.Gusto mo to? I will give you a good show.Nilingon ko siya at nagkunwaring hindi napapansin ang malagkit niyang tingin sa katawan ko."Dito ka lang, panoorin mo ko." I ordered.Lihim akong napangisi lalo pa at titig na titig siya sa akin partikular sa aking dibdib.Tumayo ako ng tuwid at tuluyang iniwan ang bathtub. I instructed him to drain it. Hindi ko nga lang alam kung narinig nya ba dahil nakatulala lamang siya sa
KABANATA 47 :: POISONTama nga sila, time flies so fast when you're happy. Halos hindi ko na namalayan ang isang linggo dahil sa iba't-ibang pakulo ni Kleindro. Even he's busy working, he can still make time for me. Umuuwi pa rin sya tuwing tanghali para sabay kaming mag lunch at kung gabi naman ay lumalabas kami. Yesterday, we watched an orchestra. He got us a VVIP ticket. We had a chance to join their victory party but I was too tired and sleepy, idagdag pa na may trabaho sya kinabukasan."Good evening ma'am," nakangising bati ni Roy.Nakasuot siya ng uniporme at tuwid na nakatayo sa may hagdan. Di gaya dati, mas kaswal na siya ngayon. Hindi na masyadong intimidating at promal.However the man beside him is the exact opposite. He has a darker aura despite of the smirk plastered on his face. I gave them a slight smile before heading to where my husband is standing.Titig na titig siya sa akin at ni minsan ay hindi niya nilubayan ang mata ko. He was staring at me as if wandering in
KABANATA 48 :: IN LOVELife is such a mess, and shit things happen almost everytime. We are sleeping in the same room but I felt like there's a wall between us. We are often together but he seems far away. Or maybe, it was me. Because no matter how hard I tried. I can't act nor think the same.Dumistansya ako sa kanya at hindi ko alam kung manhid ba sya o nanahimik lang dahil wala naman syang nirereklamo. O baka naman mas pabor sa kanya na habang hindi pa tapos ang anim na buwan ay naghahanda na akong lumayo.I wonder if he even noticed that.Ginulo ko ang buhok at halos padabog na bumangon sa kama.Nagsuot ako nang tsinelas at dahan-dahang lumabas sa kwarto. Nang sumulyap ako sa orasan ay napagtanto kong halos hating-gabi pa lang. Nagpaalam naman si Kleindro na late uuwi ngayon kaya maaga akong nagplano na matulog.Right. Nagplano. Hindi rin naman natuloy.Dim ang ilaw habang pababa ako ng hagdan. The cold air from the AC is giving me chills kaya naman inayos ko ang silk robe na na
KABANATA 49 :: WORRIEDWe both fell into deep silence and that's when I realized how dangerous it is for me to look into his chocolate brown eyes. I felt like drowning by just looking into it.Nag-iwas ako ng tingin at tumikhim."Since the six months is almost over, I want us to settle things," I said in a plain voice after a long stretch of silence."I still have a month…" pabulong niyang saad.I sigh inwardly and tried my best not to speak in a shaky voice."I want to settle the payment like what is written on the agreement. Isa pa, yun naman ang usapan diba? Kapag nakuha mo na ang kompanya, we are done.""Ganon na lang ba yun?"I almost scoff bitterly because the last time I checked, he is the one caught cheating.I faked a cough, pretending to remain formal."This is business right?" I stood up. "I'll leave this house immediately after the sixth month, as promised."Iniwan ko siyang tigalgal sa kinauupuan.We had a silent dinner at gaya ng dati, nagising ako kinabukasan na mag-isa
KABANATA 50 :: BROKENI'm almost convinced that Kleindro is real concerned kung pagbabasehan ang mga ikinikilos nya simula nang maabutan nya akong buhat-buhat ni Roy. Pero dahil alam ko ang totoo I find it so hard to trust both his words and actions.Everytime he's asking me if I'm okay a big part of me wants to say I'm not because he's seeing my sister but of course I have to remind myself that I should stay where I belong. That line is beyond my capacity and I should never cross that.Napabalikwas na naman ako mula sa kama nang makaramdam ng antok. Kaninang umaga pagkatapos na umalis ni Kleindro ay nagsuka na naman ako sa banyo pero walang lumalabas kundi mapait na laway.I shrugged it off dahil baka sinamaan ako ng sikmura dahil hindi pa ako nag be-breakfast. Ngayon namang nakakain na ako ay wala akong nararamdaman kundi hilo.Nang bandang tanghali ay hindi ako mapakali. I called Kleindro's office but walang sumagot kundi ang babaeng receptionist. Bukod kay Gregor, office assistant
KABANATA 51 :: BAGUIOPinagsamang kaba at gulat ang dahilan kaya hindi ako nakagalaw kaagad dahil sumabog sa sahig ang mga bubog. Ni hindi ko matingnan kung nagkaroon ba ako ng sugat dahil sa labis na takot.Hindi ako agad nakagalaw lalo pa nang tumaas ang emosyon ko kaya hindi ko napigilan ang paghikbi.However the unkind woman just ordered her people to help me get up. Ni hindi sya nag-abalang tingnan kung ayos lang ba ako habang hindi mapakali ang mga inutusan niyang bodyguard para tingnan kung may sugat ba ako o ano.I saw a small cut of glass in my palm dahil itinukod ko iyon sa sahig para makatayo. Naupuan ko rin yata ang ilang bubog at hindi ko alam…"Wag ka nang mag-inarte dyan, itayo nyo sya baka magsumbong pa na inaapi ko," anang ginang sa walang amor na tono.Sinubukan kong hanapin ang pag-aalala at simpatya sa kanya pero wala akong napala. Naupo siya sa mahabang na parang isang reyna at saka ako tiningnan mula ulo hanggang paa."I can't believe my so choose a bitch like yo
KABANATA 52 :: ANGELGustuhin ko mang humingi ng tulong kay Nana Maring, hindi magawa dahil natatakot akong madamay pa siya. Baka siya ang pag-initan ng mga magulang ko lalong-lalo na ni Mama. Masyado na siyang matanda para doon.Nahigit ko ang paghinga nang umihip ang malakas na hangin habang naglalakad ako. The temperature is gradually decreasing every minute kaya naman nagmadali ako sa paglalakad kahit hindi ko alam kung saan pupunta.Malamig ang paligid at dahil nakasuot lamang ako ng bodycon dress sa kalagitnaan ng gabi ay wala akong nagawa kundi yakapin ang sarili. Some people looked at me, I don't know if they're amazed or what while I'm nearly freezing.May inn naman siguro o hotel sa malapit, baka doon na lang ako magpalipas ng gabi dahil kaunti lang naman ang pera ko, hindi ko alam kung kaya ko bang magstay ng dalawang gabi kaya bukas ay baka magplano na ako kung anong gagawin.Dinala ako ng aking mga paa sa isang simbahan. Ilang kilometro lamang ang layo noon sa bahay namin
KABANATA 53 :: ORPHANAGEMaingay ang banda namin dahil sa pagdating ng mga bisitang sinasabi ni Sister Inca. Halos hindi nga sila magkasya sa maliit na espasyo."Mabuti naman at safe si baby, Ate. Pauwi na kami kahapon eh kakatapos naming mag serve. Si Marky nga kahit takot sa dugo mas nauna pang lumapit," kwento ni Lester, ang isa sa mga sakristan na nagdala sa akin sa ospital.Tumawa si Marky at umiling-iling. Kumpara kay Lester ay mas tahimik ito at mahiyain. "Syempre nataranta na ako," ani Marky at inayos ang bilugan niyang eyeglasses.Tuloy mukha siyang seminaristang banal gaya ng pang-aasar nina Lester. Lallo pa at puti ang suot niyang polo at itim ang pantalon. Maayos na maayos iyon at animo'y walang gusot."Salamat nga po pala sa tulong, I don't know how to pay you all. Thank you…" I said flashing a slight smile.Kahit papaano ay nabawi ko ang aking lakas bnang makakain ng solid food kanina. Pwede na akong lumabas mamayang hapon, ise-settle na lang ang bill.May pera pa naman