FAZER LOGINเมื่อสั่งเจ้าของร้านว่าจะเอาน้ำยาอะไรเรียบร้อย เฮียไฟก็จูงมือฉันมาหาที่นั่ง แล้วก็เริ่มบ่น “นั่งระวังหน่อย กางเกงยาวกว่านี้ไม่มีหรือไง”
“ใคร ๆ ก็ใส่กันทั้งนั้น” ก็กางเกงยีนส์ขาสั้น จะอะไรมากมาย มีขาที่ขาวเนียนขนาดนี้ก็ต้องโชว์สักหน่อยสิ
“ไม่เห็นต้องใส่ตามคนอื่น”
“เฮียยังชอบผู้หญิงแต่งตัวแบบนี้เลย แล้วทำไมดาวจะใส่ไม่ได้”
“เฮียชอบผู้หญิงที่แต่งแบบนี้ แต่เฮียไม่ชอบให้น้องสาวเฮียใส่ ไม่ชอบให้คนมองด้วย”
“ดาวไม่ใช่น้องเฮีย” ไม่อยากเป็นน้องด้วย น้องอะไรดาวลูกคนเดียวไม่มีพี่ชาย
“เถียงเก่ง”
“…” ฉันเงียบและรับถ้วยขนมจีนจากแม่ค้า ตักพริกป่นใส่หน่อย ๆ และตามด้วยผักต่าง ๆ ทั้งใส่รวมและกินแกล้ม อร่อยเลยล่ะ
“กินอิ่มแล้วเดี๋ยวเฮียพาไปซื้อชุดใหม่”
“ไม่เอาค่ะ”
“เมื่อกี้มันเป็นประโยคคำถามเหรอน้องดาว” เฮียไฟพูดด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง
“เปล่าค่ะ”
แล้วหลังจากนั้นฉันก็ได้เสื้อผ้าตามแบบที่เฮียไฟต้องการให้ใส่ มันไม่ใช่ครั้งแรก เป็นแบบนี้มานานมากแล้ว เขามักซื้อของ มักทำเหมือนใส่ใจ แล้วสุดท้ายเขาก็จะเฉยชาใส่ฉันความรู้สึกของฉัน ทำเหมือนว่าเรื่องที่เขาทำมันคือเรื่องปกติ
เขาทำเหมือนว่าฉันคือน้องสาวคนหนึ่ง ซึ่งฉันไม่อยากเป็นน้องสาว
“กลับก่อนหรือรอกลับพร้อมเฮีย” กิ๊บกลับไปพร้อมเฮียฌอห์ณ พี่ชายข้างบ้านของฉันจึงบอกเฮียฌอห์ณว่าเดี๋ยวพาฉันกลับบ้านเอง
“ดาวยังไม่ได้รีดผ้าเลยค่ะ” จะให้รอกลับพร้อมเฮียไฟก็คงจะนาน เฮียไฟต้องไปหลายที่ ทักทายคนหลายคน เฮียคงให้เด็กแถวบ้านที่จะกลับไปส่งฉันแหละ
“ปะ เดี๋ยวเฮียไปส่ง”
“?” อ้าว ทำไมไม่เป็นแบบที่คิดเอาไว้ล่ะ
“งงอะไร”
“ก็ดาวนึกว่าเฮียจะให้ดาวติดรถคนอื่นไป”
“ทีหลังก็อย่านึกเองสิ”
“ค่ะ” แล้วจะดุฉันทำไม
“เอาอะไรอีกไหม กระเพาะปลาปะ”
“ไม่เอาเดี๋ยวอ้วน”
“อ้วนแบบตอนเด็กก็ดี แก้มยุ้ยน่ารัก” ใช่คำชมหรือเปล่านะ “เฮ้ย เท่ไปซื้อของให้เฮียหน่อย”
แต่ที่แน่ ๆ เฮียใช้เด็กไปซื้อของกินมาให้ฉันแล้ว สั่งอะไรเยอะแยะไปหมด ไหนถามแค่กระเพาะปลา ที่สั่งไปน่ะไม่ใช่น้อย ๆ
“รอของก่อน” แล้วแจ็คเก็ตยีนส์ก็ถูกถอดออกมาคลุมขาอีกครั้งเมื่อฉันนั่งลง
เฮียไฟก็เป็นแบบนี้ ใส่ใจดูแลทุกอย่าง แต่ห้ามฉันข้ามเส้นเรื่องผู้หญิงของเขา ประมาณว่าฉันจะหวงพี่ชายไม่ได้นะเพราะมันคือความสุขของพี่ชาย อ่อ แล้วก็นะเด็กวัยรุ่นแถวบ้านไม่กล้าจีบฉันสักคนเพราะฉันคือน้องสาวของเฮียไฟ
อะไร อะไรก็น้องสาวเฮียไฟ อยากตะโกนใส่หน้าว่าฉันไม่อยากเป็นน้องสาวข้างบ้าน อยากเป็นมากว่านั้น
แต่ก็ทำไม่ได้อยู่ดี
“วิท’ลัยเปิดวันพุธใช่ไหม” เกิดคำถามขณะที่เฮียขับรถมาส่งฉันที่บ้าน ทำไมเฮียรู้วันเปิดปิดวิทยาลัยน่ะเหรอ ก็เขาคุมฉันไง ให้ฉันส่งตารางเรียนให้ และเป็นผู้ปกครองของฉัน โดยที่แม่อนุญาตเนื่องจากแม่ของฉันบอกว่า ‘ไม่ชอบไปเป็นผู้ปกครอง พูดคุยกับอาจารย์ไม่เป็น เดี๋ยวไปเผลอชวนอาจารย์ตั้งวงเล่นไพ่อีก’
นั่นแหละค่ะ เฮียไฟจึงเป็นผู้ปกครองของฉัน
“ใช่ค่ะ”
“เหนื่อยหรือเปล่า คืนนี้เฮียไปงานแต่ง ไปกับเฮียไหม”
“ไปค่ะ” ตอบแบบไม่ต้องคิด เฮียชวนทีไรฉันไปตลอด ไม่ได้สนุกนะงานที่ไปน่ะ ฉันไปกินแล้วก็ไปควงเฮีย คือว่าถ้าฉันไปเฮียก็จะไม่หิ้วผู้หญิงกลับมาเพราะเป็นห่วงฉัน พูดง่าย ๆ ก็ไปกันท่าผู้หญิงอื่นอะ ถึงจะกันได้แค่ช่วงที่อยู่กับเฮียก็เถอะ ขอกันไว้ก่อนก็พอใจแล้ว
“แล้วเรื่องฝึกงานยังไงฝึกที่ไหนเลือกหรือยัง ให้เฮียหาให้ไหม”
“หนูฝึกกับเพื่อน เพื่อนกำลังจัดการค่ะ ถ้าผิดแผนยังไงเดี๋ยวบอกเฮียนะ” พูดแล้วฉันก็ยิ้ม การที่เฮียชวนออกงานทำให้ฉันอารมณ์ดี
รู้นะว่าฉันแม่งก็โคตรจะอ่อน เมื่อเช้าโกรธเขา น้อยใจเขาที่เอาผู้หญิงมานอน แต่พอเขาทำดีด้วยหน่อย ใจฉันก็เทหมดหน้าตักให้เขาคนเดียวอีกแล้ว มีอะไรก็เล่าให้เขาฟังหมด แบบนี้น่ะเหรอจะรักคนอื่น เหอะยากค่ะ
“อืม แล้วเงินพอใช้แน่นะ”
“พอค่ะ ดาวทำงานพิเศษ” หลุดปากแล้วสิ จำได้ว่าไม่เคยบอกเฮียไฟ เฮียไฟเคยพูดไว้ว่าอยากให้ฉันโฟกัสเรื่องเรียนอย่างเดียว ถ้าไม่มีเงินก็บอกเฮียเดี๋ยวเฮียจ่ายให้
“งานอะไร!” เสียงดุดันพร้อมหันมาทำหน้าไม่พอใจ นี่เฮียคิดไปไกลหรือเปล่าทำไมหน้าดุขนาดนี้
“ก็พวกรายงาน การบ้านค่ะ เพื่อนไม่ชอบทำ ดาวก็ทำให้ ดีนะได้ข้อมูลหลายอย่างแล้วยังได้เงินด้วย” เมื่อฉันบอกออกไปเฮียไฟก็เงียบ ดูเหมือนจะหายใจในจังหวะปกติแล้ว ก่อนหน้านี้เขารุนแรงมาก
จากนั้นเราต่างเงียบ กระทั่งผ่านไปหลายนาทีเฮียไฟพูดขึ้นมาอีก “เรียนจบแล้วมาช่วยงานเฮียนะ”
“...” แบบนี้ฉันจะไปเรียนเพื่ออะไรกัน
“ทำไมเงียบ ดาวจะทิ้งเฮียเหรอ” จังหวะที่ถาม เฮียไฟเลี้ยวรถเข้าปากซอยบ้าน
“...” นี่เฮียหมายถึงทิ้งแบบไหน เราเป็นแค่คนข้างบ้าน คนอย่างฉันที่พึ่งพาเฮียไฟมาเกือบทั้งชีวิตจะกล้าทิ้งเขาได้ไง เขากับพี่แคลคือผู้มีพระคุณของฉันเลยแล้วเฮียไฟก็ยังเป็นคนที่ฉันรักมาก ๆ ด้วย
“ไม่รู้อะ เฮียจองตัวแล้ว อย่าคิดไปทำงานกับคนอื่น”
“...” แล้วแบบนี้จะไม่ให้ฉันรักได้ไง ในเมื่อเฮียไฟทำเหมือนว่าฉันสำคัญ แต่บางเวลาก็ชอบว่าฉันล้ำเส้น บางทีก็อยากจะรู้นะว่าเขาวางฉันไว้ตรงไหนของหัวใจ
“หนูเงียบ เฮียจะถือว่าหนูตกลง”
“ดาวอยากทำงานที่ดาวรัก”
“ก็เฮียกำลังจะเปิดบริษัทไง ให้หนูมาทำบัญชี”
“บริษัทอะไรคะ” เท่าที่เห็นงานของเฮียก็ล้นมือแล้ว ยังจะมาเปิดบริษัทอะไรอีก
“ไม่รู้ เฮียยังไม่ได้คิด”
“อ้าว” อะไรของเขา
“หนูอยากทำอะไร เดี๋ยวเฮียเปิดให้”
“...” เห็นไหม ทำให้ฉันเข้าใจว่าตัวฉันสำคัญอีกแล้ว
และเมื่อฉันมองหน้าเฮียไฟนานหลายนาที เฮียเขาก็ดับฝันที่ฉันกำลังเพ้อมโน “ยายสั่งเสียไว้ ยายเป็นห่วงหนู ไม่อยากให้หนูลำบาก ให้เฮียดูแลหนูให้ดี เฮียต้องทำตามคำสั่งยาย ยายจะได้หมดห่วง”
เป็นไง ดับวูบแบบจุดไม่ติดเลยล่ะ
“เท่าที่เฮียให้ดาวมาตลอดก็เพียงพอแล้วค่ะ ไม่ต้องทำอะไรเพื่อดาวแล้ว เฮียทำตามคำสั่งเสียของยายมาพอแล้วค่ะ ตอนนี้ดาว 20 ปีแล้ว ดาวดูแลตัวเองได้ ดาวโตแล้ว”
“อ่อ โตแล้วก็เลยจะทิ้งเฮีย”
ฉันกำลังจะถามว่าเขามาตัดพ้ออะไรของเขา ก็ยังไม่แก่เท่าไหร่ทำไมทำเหมือนน้อยใจ ทว่าเสียงโทรศัพท์เฮียไฟดังขึ้นมาก่อน ครืด ครืด...
“เออ”
(...)
“ไม่ได้เข้าไปแล้ว”
(...)
“บอกมันวันหลัง เดี๋ยวกูไปหาที่บ้าน”
(...)
“มาส่งน้องที่บ้าน”
(...)
“เออ ๆ กลับจากงานแต่งแล้วเดี๋ยวเข้าไปเอา”
เฮียไฟกดวางสายแล้วขับรถต่อ ไม่นานก็มาถึงบ้าน รถจอดฉันก็ลงมาเปิดท้ายเพื่อเอาของที่เฮียเขาซื้อให้ ทั้งเสื้อผ้า ของกิน อะไรนักไม่รู้ จริงอยู่ไม่ใช่ของแบรนด์ในห้าง แต่มันใส่ได้เหมือนกันแหละน่า แล้วราคาก็ไม่ใช่ถูก ๆ นะ
“หกโมงครึ่งออกจากบ้านนะ”
“ค่ะ” เฮียวางของภายในบ้านแล้วเดินออกไป บ้านหลังนี้เฮียให้ช่างมารีโนเวทให้ใหม่ตั้งแต่พ่อฉันตาย คือต้องบอกว่าทุกอย่างในชีวิตของฉันมีแต่เฮียไฟกับพี่แคลที่คอยช่วยจัดการให้ ตอนงานศพพ่อทั้งสองก็เป็นเจ้าภาพ
ทุกอย่างที่ดีในชีวิตของฉัน เฮียไฟเป็นคนหามาให้ทั้งหมด
“น้องก็หน้าตาดี ก็หาใหม่ไปสิ ถ้าหวังให้ไอ้ฌอห์ณมันเลิกกับมาร์มาคบน้องบอกเลยว่าเป็นไปได้ยากมาก ไอ้ฌอห์ณมันรักมาร์มาก คบกันมาเป็นสิบปีแล้ว สองคนนั้นไม่เลิกกันหรอก ไอ้ฌอห์ณไม่มีทางเลิกกับมาร์ ตัดใจเถอะ”“ถ้ารู้ตัวว่าสิ่งที่พูดออกมาไม่ช่วยอะไรก็เงียบปากไปค่ะเฮีย” เฮียพูดอะไรผิด ทำไมน้องสาวข้างบ้านดุแบบนี้วะ แล้วสายตานั่นอะไร ตั้งแต่ตบเฮียแล้วนะดาว เดี๋ยวเฮียจะเช็กบิลทีหลัง“ถ้าพ่อเค้ารู้ เค้าตายแน่เลยดาว เค้าจะทำไงดี เผลอ ๆ พ่อได้เอาปืนไปยิงหัวเฮียฌอห์ณแน่”“ลุงกุ้งยิงก็ดี คนแบบนั้นนิสัยเสีย ปากบอกว่ารักแต่มีเมียแล้ว กิ๊บก็เหมือนกันดาวเคยบอกแล้วว่าให้ป้องกัน คราวนี้ป่องขึ้นมา เฮ้อ…”“ดะ เดี๋ยว ป่องอะไร พูดมาให้ชัด ๆ” อย่าบอกว่ากิ๊บท้องกับไอ้ฌอห์ณนะโว้ย ถ้าท้องจริงบันเทิงแน่“เล่าแล้วเฮียจะลากหัวเพื่อนเฮียมาแต่งงานกับเพื่อนดาวไหม”“ดาวเหนือ” เฮียไฟมองหน้าดาวเหนือด้วยสายตาจริงจัง นี่ไม่ใช่เวลามาประชดประชันกันเว้ยดาว นี่มันเรื่องใหญ่ เรื่องใหญ่มาก ๆ“กิ๊บบอกดาวว่าท้องกับเฮียฌอห์ณ”“ทำไมไม่ป้องกัน” เออ คู่นอนก็ควรป้องกันดิวะ รักสนุกก็ต้องป้องกัน“เฮียฌอห์ณเขาบอกรักกิ๊บ เขาบอกช่วงปลอดภัย ไม่ท้
“กูเข้าบ้านละ” บ้านอยู่ข้างกัน เดี๋ยวก็กลับมา หรือควรจะโทรถามดีว่าไปไหน เพิ่งถึงบ้านก็ออกไปไหนอีกวะแต่จะให้ถามเพื่ออะไร เขาไม่กล้าถามดาว ไม่กล้าโทรหาดาวตั้งแต่มีอะไรกันคืนนั้น ดาวเหนือสั่งห้ามเขาติดต่อเธอ เธอบอกให้เขาใจร้ายเหมือนวันนั้น แต่ดาวจะรู้บ้างไหมว่าเฮียไม่ได้อยากให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้เฮียไม่อยากถูกดาวเมินแบบนี้ปึก!“เดินไม่ดูทาง” แคลพี่สาวฝาแฝดของไฟส่งเสียง วันนี้นึกครึ้มอะไรกลับมาบ้านไม่รู้“โทษทีไม่ชิน ปกติอยู่บ้านคนเดียว แล้วนี่นึกไงกลับบ้าน” แคลชอบไปนอนที่ร้าน แคลเปิดร้านขายอุปกรณ์น้ำเต้าปูปลา ไฮโลและหลาย ๆ อย่าง“เอาผ้ามาให้น้าเพ็ญซักอะ ตู้แถวนั้นพัง เลยมาใช้บริการน้าเพ็ญ” แคลหมายถึงแม่ของดาวเหนือ“เอาไปยังอะ”“เรียบร้อย ฝากน้องแล้ว ไม่ได้เจอดาวเหนือแป๊บเดียว สวยขึ้นอีกละ แคลว่าหนุ่มติดตรึม ต้องตั้งการ์ดหวงน้องแบบเต็มที่แล้ว เสียดายน้องว่ะ จีบน้องดีไหมวะ ไฟว่าถ้าแคลจีบจะติดไหม ไหน ๆ แคลกับไฟก็หน้าเหมือนกัน มัวชักช้าอีกหน่อยคงได้ใส่ซองงานแต่งน้อง”“…” งานแต่งบ้าบออะไร ใครจะยอมให้แต่ง ตราบใดที่ไอ้ไฟอยู่ตรงนี้ดาวเหนือไม่มีทางเป็นของคนอื่น“ทำเป็นเล่นไปน้า... ดาวไปเรียนในเ
“มองทำไม” ไฟถามคนนั่งข้าง ๆ ทูจ้องเขามาสักพักใหญ่หลังจากที่ใครบางคนซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์ไปกับไอ้โม“มึงทะเลาะอะไรกับที่รักของกูไหมวะ”“ที่รักของมึง?” เขาปรายตามองด้วยความไม่พอใจ ดาวเหนือของเขาไปเป็นที่รักของไอ้ทูตั้งแต่เมื่อไหร่“น้องดาวเหนือไง ปกติเห็นมึงโทรหากันบ่อย ส่งข้อความก็บ่อย เดี๋ยวนี้ไม่เห็นมึงจะคุยกับน้องเลย มึงทำอะไรที่รักกู สารภาพมา”“แค่น้องข้างบ้าน ทำไมกูต้องคุยตลอด”“เอ้าไอ้นี่ มึงต้องทำอะไรให้ที่รักกูเสียใจแน่ ๆ”“พูดมากน่ารำคาญ” กระโปรงนั่นจะใส่สั้นไปถึงไหน เสื้อนั่นก็อีก ไปฝึกงานหรือไปฝึกอะไร ถ้าไม่กลับมาพร้อมยูนิฟอร์มของวิทยาลัยก็คงไม่ได้เห็นว่าชุดมันล่อเสือแค่ไหน เมื่อก่อนไม่เห็นจะรัดจะสั้นขนาดนี้ เสื้อกับกระโปรงยิ่งรีดยิ่งหดเหรอ หรือตั้งใจอ่อยวะ แบบนี้ตั้งใจหาแฟนหรือเปล่า“โทษทีนะ ช้าเลยอะ” ผู้หญิงคนหนึ่งเปิดประตูเข้ามานั่งในรถที่เบาะด้านหลัง“ไม่เป็นไร สำหรับคนสวยเรารอได้เสมอ” ไอ้ทูอีกเช่นเคยที่พูด ไอ้นี่มันปากหวานไปทั่วสารทิศ แต่ยังไม่มีเมียเป็นตัวเป็นตนสักที“ขอบใจนะไฟทู แล้วนี่ฌอห์ณไม่สงสัยแน่ใช่ไหม”“ไม่หรอก ไม่เห็นมันพูดอะไรนะ” ไอ้ทูตอบ ส่วนไฟเงียบหักพวงมาลัย
เฮียไฟหลับตาลงหนึ่งครั้ง เขาผ่อนลมหายใจยาว ๆ ก่อนจะวางกล่องยาใส่มือฉัน “กินหนึ่งเม็ดตอนนี้ อีกเม็ดกินอีกทีตอน 12 ชั่วโมงนับจากเม็ดแรกที่กิน”“ค่ะ” พยักหน้ารับ“กินตรงนี้เดี๋ยวนี้ ถึงเฮียจะใส่ถุงแต่เฮียอยากแน่ใจ เฮียไม่อยากพลาด”“…” เหมือนลูกตุ้มยักษ์หนัก ๆ แกว่งไปมาซัดเข้าที่หน้าฉันแรง ๆ แม้จะเจ็บมากแต่ก็ยังฝืนยิ้มทั้งน้ำตาเฮียเดินออกไปหาน้ำมาให้ฉันดื่มเพื่อเป็นหลักฐานว่าฉันกินหนึ่งเม็ดแรกลงไปแล้ว“อีกเม็ดเดี๋ยวเฮียโทรย้ำ”“ไม่ต้องกังวลขนาดนั้น ดาวไม่เอาอนาคตมาทิ้งไว้ที่เฮียหรอก วันนี้ดาวเข้าใจอะไรหลายอย่างแล้ว ดาวจะไม่คิดแบบนั้นกับเฮียอีก ต่อไปนี้ดาวจะไม่รักเฮีย จะไม่รักเฮียอีกแล้ว!” ขอตบหน้าด้วยคำพูดแรง ๆ สักทีเถอะ ถึงบ้านฉันจะจนแต่ฉันก็ไม่คิดจะจับเขา เขาคิดว่าฉันเป็นเหมือนผู้หญิงที่เขาสนุกด้วยหรือไงที่หวังอยากจับเขาให้อยู่หมัด เขาถึงได้ปฏิเสธชัดเจนขนาดนี้เมื่อก่อนคิดว่าแค่แอบรักก็ได้ เพราะยังไงเขาก็อยู่ใกล้ ๆ ดูแลฉันดีกว่าคนอื่น ให้ความรู้สึกเหมือนได้รับสิทธิพิเศษ ทว่าหลังจากนี้แอบรักก็ไม่เอาแล้ว ฉันจะตัดใจซะ จะไม่รักคนใจร้ายอย่างพี่ชายข้างบ้าน จะลืมเขาฉันต้องลืมเขาให้ได้“ดาวยั
จูบจริง ๆ มันเป็นแบบนี้นี่เอง ที่ผ่านมาฉันมันช่างไร้เดียงสามาตลอด“คนสวยคืนนี้เรามาสนุกกัน” เฮียถอนริมฝีปากจากกลีบปากฉัน สายตาคนเมาเคลื่อนลงไปที่หน้าอก ฉันรีบยกมือขึ้นมาขวาง แต่ก็ไม่ทัน เรี่ยวแรงมันหดหาย ทั้งเฮียไฟยังมีแรงมากมาย เขาจับสองแขนฉันยกขึ้นเหนือหัวแล้วล็อคด้วยมือเพียงข้างเดียว มือขวาเขาดึงเสื้อฉันขึ้นก่อนก้มลงงับที่จุกสีชมพู ฉันทั้งตกใจทั้งเสียใจ ทว่าความตื่นเต้นก็มีเช่นเดียวกันเพราะเฮียไฟที่ฉันรักกำลังสัมผัสร่างกายฉันแม้ว่าเขาจะเป็นเฮียไฟเวอร์ชันที่ฉันไม่เคยเห็น แต่คิดอีกอย่างฉันกำลังเห็นตัวตนอีกด้านของเขา เขากำลังสอนให้ฉันรู้จักเซ็กซ์เมื่อเขาสอดใส่ตัวตนเข้ามาในตัวฉัน เราสองคนก็เกินกว่าคำว่าพี่ชายข้างบ้าน น้องสาวข้างบ้านลืมตาขึ้นอีกครั้งหน้าต่างบ้านเฮียไฟก็มีแสงสาดส่อง แขนหนัก ๆ พาดที่เอว ฉันจับมันออกและหันมองเจ้าของแขน เฮียไฟนอนคว่ำหน้าอยู่ เขาหลับสนิท ฉันควรรีบออกไปจากตรงนี้ ไม่สิ ฉันควรทำไงดีเซ็กซ์ที่คนวาดฝันไม่เห็นดีเลย เหตุการณ์เมื่อคืนมันดูน่ากลัว ฉันรู้สึกว่ามันเลวร้าย ถ้าเป็นไปได้ฉันไม่อยากเจอเฮียไฟในรูปแบบเมื่อคืนอีกลุกขึ้นนั่งตั้งสติ เนื้อตัวร้าวระบมไปหมด กวา
หลังจากที่เฮียไฟมารับไปกินข้าวดูหนังในวันนั้น เขาก็มาหาฉันบ่อยมากขึ้น เราเจอกันถี่กว่าเมื่อก่อน เขาบอกว่าต้องเจอบ่อย ๆ ฉันจะได้ไม่อยากมีแฟน ฉันก็อยากบอกเฮียนะว่าฉันอยากมีแฟน แต่แฟนที่ฉันอยากได้ก็คือเฮียนั่นแหละ ดาวอยากเป็นแฟนเฮีย แฟนแบบแฟนจริงจังวันเวลาผ่านไปกระทั่งฉันไปฝึกงานได้หนึ่งเดือนจึงกลับมาหาแม่ที่บ้านในวันหยุดคนที่ไปรับก็เฮียไฟเหมือนเดิมแม่ก็ยังเป็นแม่ที่ยังเล่นไพ่ ที่สำคัญแม่ลืมเรื่องที่ให้ฉันหาแฟนละ พอฉันกลับมาเราแม่ลูกก็ได้กินข้าวด้วยกันหนึ่งมื้อจากนั้นแม่ก็ไปวงไพ่ตั้งแต่เช้าจนมืดยังไม่กลับ เมื่อกี้เพิ่งส่งข้อความมาบอกว่าเล่นยันหว่างให้ฉันปิดบ้านนอนเลย ไม่ต้องรอดูสิ ลูกมาหาแทนที่จะอยู่ด้วยนาน ๆ นู่น ไปอยู่วงไพ่ แล้วเรื่องเล่นไพ่ฉันพูดมากไม่ได้นะเวลา 01.45 น.ฉันเพิ่งรีดผ้าให้ลูกค้าเสร็จ กำลังจะปิดไฟเข้าห้องนอน หันไปเจอไฟรถที่สาดส่องจากบ้านของเฮียไฟ ด้วยความอยากรู้จึงสอดส่อง ทำให้เห็นว่ามีผู้หญิงเดินลงมาจากรถฝั่งคนขับ ผู้หญิงคนนี้ถ้าจำไม่ผิดเคยเป็นแฟนเก่าเฮียไฟสมัยเรียนมัธยม และทำให้เฮียไฟต้องเลิกกับพี่หัวหอมมาคบกับคนนี้สักพักใหญ่เลย แต่แล้วก็เลิกกันเท่าที่ฉันรู้มาผู้







