พี่ชายข้างบ้าน 5(2)

ครึ่งวันของวันศุกร์หมดไปกับการทำงานบ้านที่เหน็ดเหนื่อย ช่วงนี้แม่ฉันก็จะสบายยาว ๆ และถ้าเรียนจบปวส.ก็คงไม่พ้นฉันได้ทำงานบ้านเหมือนเดิม ใจก็อยากจะเรียนต่อแต่ด้วยเกรงใจเฮียไฟจึงไม่เอาดีกว่า ถ้าฉันเรียนเขาก็จะเป็นคนส่งอีกตามเคย ฉันรับเงินเขามามากมายแล้ว เอาแค่ปวส.ก็พอ

“กินเยอะ ๆ ตัวเล็กหมดแล้ว คนอะไรยิ่งโตยิ่งผอม” แทบจะตักทุกอย่างมาวางตรงหน้าฉัน ชาบูชิคนเยอะเฮียไม่ชอบรอก็เลยชวนฉันเปลี่ยนมาเป็นเอ็มเค

“ไม่หุ่นเพรียวได้ไง หน้าดาวไม่สวยผ่องจนคนหันมองก็ต้องพึ่งพาหุ่นเพรียว ๆ หน่อยสิ ไม่งั้นจะขายออกเหรอ” พูดออกมาไม่อายเค้กที่กินไปเมื่อคืนเลย

“ยังเด็กอยู่จะรีบมีทำไมแฟน เฮียยังไม่มีดาวก็ไม่ต้องมี” เฮียไม่มีแฟนอะจริง แต่เฮียก็ไม่เคยขาดผู้หญิง

“20 บรรลุนิติภาวะแล้วค่ะเฮียไฟ ดาวสามารถมีแฟนได้แล้ว บางคนเขามีแฟนกันตั้งแต่เข้าปวช.1”

“แล้วยังไง พูดแบบนี้มีคนที่ชอบหรือไง” แล้วสายตาไม่พอใจของเฮียไฟก็จ้องมาที่ฉัน

“ดาวก็คนปกติ ก็ต้องมีคนที่ชอบอยู่แล้วสิ”

“เฮียไม่ให้ชอบ ห้ามมีแฟน ตั้งใจเรียนไป อยากเรียนสูงแค่ไหนเรียนไปเลย เฮียส่งเรียนได้ แต่ห้ามมีแฟน”

“…” ฉันเงียบขี้เกียจจะเถียงด้วย เฮียไฟก็ไม่ใช่คนโง่นะ เขาจะรู้บ้างไหมว่าคนที่ฉันชอบคือเขา หรือเพราะเราใกล้กันเกินไปเขาจึงไม่รู้ น่ะ คิดเข้าข้างตัวเองเกินไปอีกแล้วจริง ๆ เฮียเขาแค่เห็นฉันเป็นน้องสาว น้องสาวข้างบ้าน ก็เลยไม่เคยคิดกับฉันเป็นอย่างอื่น

บางทีฉันก็อยากเดินจับมือเฮียในฐานะคนรักนะ ไม่ได้อยากจับเพราะเป็นน้องสาว

แชะ!

“หื้อ ถ่ายทำไมคะ” เหม่ออยู่ดี ๆ ก็ต้องหันมามอง

“สวยดี เฮียชอบ” หมุนหน้าจอโทรศัพท์มาให้ฉันดู เป็นรูปที่ฉันกำลังนั่งเหม่อ มือคีบหมูจ่อที่ปาก มันสวยตรงไหน

ทว่าหัวใจเต้น ตึกตึกตึก ใจเต้นแรงอีกละ ก็เป็นซะแบบนี้ ชอบพูดสองแง่สองง่าม พูดให้ดาวมีความหวังตลอด แล้วดาวจะรักคนอื่นได้ไง

“รีบกินเร็ว เดี๋ยวพาไปซื้อเสื้อผ้า”

“เฮียเพิ่งซื้อให้ดาวเมื่อวันพุธ”

“อันนั้นเสื้อผ้าใส่อยู่บ้าน อันนี้เสื้อผ้าออกงาน”

“ดาวจะออกงานอะไรบ่อย”

“ก็ไปกับเฮียนี่ไง”

“ค่ะ ๆ” ก็เออ ชอบทำให้คิดตลอด พอ ๆ กับดับฝันได้ตลอดเหมือนกัน

จากนั้นเฮียไฟก็จ่ายยาว ๆ หนัก ๆ เขาเป็นคนเลือกเสื้อผ้าให้ฉันด้วยมือของเขา ชุดนี้เข้ากับชุดเฮียที่บ้าน เดี๋ยวชุดนี้ใส่ไปงานบ้านนั้นบ้านนี้ อะไรนักไม่รู้ งานเลี้ยงรัดตัวทำอย่างกับเป็นกำนันเป็นผู้ใหญ่บ้าน

“ดาวเกรงใจ” เป็นประโยคที่ฉันพูดอยู่เสมอเมื่อเฮียไฟจ่ายหนัก ๆ ให้

“เกรงใจอะไร แค่นี้เอง”

“หมดเกือบแสนเฮียบอกแค่นี้เองเหรอคะ” เพราะเฮียไม่ได้ซื้อแค่เสื้อผ้า รองเท้ากระเป๋าเขาก็ซื้อให้ฉันจนครบ เข้าช็อปนั้นออกช็อปนี้ เดินจนฉันเหนื่อย

เฮียไฟยกมือขึ้นมาวางที่หัวฉันแล้วลูบเบา ๆ พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “ก็แค่นี้เอง ดีกว่าคนแถวนี้น้อยใจเฮียแล้วซื้อเค้กมากินเป็นปอนด์ ๆ”

“เฮียอะ หนูแค่อยากกินเฉย ๆ ไม่ได้น้อยใจสักหน่อย” มันใช่เรื่องเอามาแซวกันไหม ฉันเองยังตกใจว่ากินเข้าไปได้ยังไงขนาดนั้น

“เหรอครับ”

“ค่ะ ฮะ ฮะ เฮีย!” บ้าบอ หอมแก้มฉันแบบนี้อีกแล้ว “มาหอมแก้มดาวได้ไง บอกกี่ทีแล้วเลิกหอม”

“ทำไมอะ ก็ดาวน่ารัก เฮียอยากหอม เมื่อก่อนก็หอมตลอด”

“แต่ดาวโตแล้วไง ดาวบอกเฮียหลายรอบแล้วว่าหอมไม่ได้”

“ทำไมจะหอมไม่ได้ เมื่อก่อนเฮียก็หอมประจำ”

“โอ๊ย! คนโตเป็นสาวแล้วจะมาหอมกันได้ไง” ฉันดึงผ้าห่มเบาะหลังมาคลุมหน้า หมดคำจะพูดกับเฮียไฟ

แล้วเฮียก็วางมือที่หัวฉันอีกรอบ “หึหึ โตแค่ไหนดาวก็เป็นน้องสาวเฮียเหมือนเดิม”

อืม งี้แหละ แบบนี้เลย จุดไฟและดับไฟเรียบร้อย

“กินบิงซูต่อนะ”

“ค่า” แล้วก็เอาของกินมาล่อฉันอีกตามเคย ตลอดเป็นแบบนี้ตลอด แต่ว่าฉันยังไม่ได้ขอบคุณเฮียอย่างจริงจังเลยนี่ ก็เลยดึงผ้าห่มออกจากหน้าและหันมองเฮียไฟที่กำลังถอยรถออกจากช่อง “ขอบคุณนะคะเฮียไฟ”

“แค่ดาวยิ้มได้เฮียก็มีความสุขแล้ว” ถ้าเปลี่ยนคำพูดกับรอยยิ้มของเฮียไฟเป็นหมัดหนัก ๆ ฉันคงน็อคกลางอากาศ

ก่อนจะถึงร้านบิงซู เฮียไฟแวะเข้ามาที่ร้านของพี่แคล “เฮียแวะเอาของให้แคลก่อน เมื่อเช้ามันไลน์มาบอก”

“ค่ะ” ฉันพยักหน้ารับและเปิดประตูลงจากรถขณะที่เฮียไฟกำลังเปิดท้าย เฮียไฟไม่ค่อยชอบให้ฉันสุงสิงกับพี่แคล เหตุผลก็…

“หืม ดาวเหนือของพี่แคล พี่ไม่รู้ว่าเรากลับบ้าน ไม่งั้นจะกลับไปนอนบ้านแล้วพาเราไปหาตะลอนกิน มีร้านปิ้งย่างร้านเหล้าเปิดใหม่เพียบ โคตรน่าสนอะ พี่เล็งไว้ไปหนูเพียบเลย” พี่แคลพูดพลางกดจมูกลงที่ผากและแก้มฉัน

“หนูกลับวันพุธยังมีเวลานะคะ” ฉันชอบไปเที่ยวกับพี่แคลนะ สนุกดี

“งั้นคืนนี้พี่กลับไปนอนบ้าน เราจะได้…”

“ไม่จะได้อะไรทั้งนั้น อย่าชวนน้องเที่ยวดิแคล” เฮียไฟพูดแทรก

“ไฟน้องโตแล้ว ไม่รู้โว้ย ทีไฟยังพาน้องไปเที่ยวได้ แคลก็ต้องพาไปด้วยได้เหมือนกัน ดาวเหนือชอบไปกับแคล ใช่ไหมดาว”

“ไฟพาน้องไปกินข้าว ซื้อเสื้อผ้า ไม่เคยสอนน้องกินเหล้า” เฮียไฟส่งสายตาตำหนิไปที่พี่แคล เนื่องจากพี่แคลเป็นคนสอนฉันดื่ม เรื่องดื่มเหล้าเฮียไฟไม่เคยเห็นด้วย รู้ว่าฉันดื่มเขาก็ชอบโมโหตลอด

“ก็เออไง กินเหล้าแคลสอนเอง ทำไมอะ ผิดอะไร น้องไปเรียนจะได้ไม่โดนคนมอม รอบคอบปะล่ะ” พี่แคลยืดอกรับอย่างภาคภูมิ

“เฮอะ เอาของไป ปะดาวกลับ” เฮียไฟโยนกล่องพัสดุมาทางฉันกับพี่แคล ทำให้พี่แคลต้องรีบปล่อยมือจากตัวฉันเพื่อรับกล่องพัสดุ เฮียไฟจึงคว้ามือฉันดึงมายืนข้างเขา

“ไอ้ไฟ ถ้ามันแตกนะมึง”

“ก็ไม่นี่” เฮียไฟยักคิ้วกวน

“เดี๋ยวเหอะมึง” ถึงกับทำพี่แคลชักสีหน้าได้เลยล่ะ แล้วก็เหมือนพี่แคลจะนึกสนุก จึงเอ่ยชวนฉัน “วันนี้ทำงานเสร็จหมดยัง มานั่งเฝ้าร้านเป็นเพื่อนพี่หน่อย พี่…”

“ยังไม่เสร็จ ยังเหลืออีกเยอะ ไม่ต้องมาเหงา ปะดาวขึ้นรถ” แล้วฉันก็โดนลากเข้ามานั่งภายในรถ มองออกไปนอกกระจกพี่แคลกำลังบ่น บ่น บ่น ไม่รู้ว่าบ่นอะไร สักพักเฮียไฟเข้ามานั่งด้านในประจำที่คนขับ

“จริง ๆ ดาวทำงานเสร็จหมดแล้ว อยู่กับพี่…”

“ชู่ว์ เงียบดาว ตอนนี้เฮียกำลังโมโห” อืม เงียบก็เงียบ ฝาแฝดคู่นี้ชอบทะเลาะกันประจำ โดยเฉพาะเรื่องของฉัน ตอนฉันยังเด็กฉันเป็นเหมือนตุ๊กตาที่ถูกพี่แคลแย่งทีเฮียไฟแย่งที ถ้าถามว่าตอนเด็กชอบใครก็ชอบพี่แคลนะ พี่แคลน่ารักกว่าเฮียไฟ แต่พอโตขึ้นกลายเป็นเฮียไฟที่คอยอยู่ข้าง ๆ เพราะพี่แคลมีสาวเยอะ เฮียไฟก็สาวเยอะแต่เวลาฉันมีปัญหาเขามักมาปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าเสมอ

อ่อ ถึงสองคนนี้จะทะเลาะกันบ่อยทว่าสองพี่น้องก็รักใคร่กันมาก เวลามีปัญหาใหญ่ก็จะช่วยกันแก้ ทำไงได้ ก็พี่ ๆ เขาเหลือกันแค่สองคนพี่น้องนี่เนอะ

“ดาวลงไปทำไม” นั่นไง ถ้าไม่มีที่ลงเฮียไฟไม่มีทางกลับมาอยู่ในอารมณ์ปกติได้

“ก็ดาวคิดถึงพี่แคล คิดถึงก็ต้องลงไปเจอไงคะ” ดูเหมือนเรื่องนี้ฉันจะเป็นคนผิด

“เฮียไม่ได้บอกให้ดาวลง แล้วเนี่ย ๆ เนี่ยยอมให้หอมแก้มได้ไง ทีกับเฮียบอกโตแล้วทีกับแคลไม่เห็นพูดอะไรยืนยิ้มหน้าบานเป็นกระด้ง ไม่น่ารักเลยดาว” เฮียไฟดึงทิชชู่มาเช็ดหน้าผากแล้วก็แก้มทั้งสองข้างบริเวณที่พี่แคลหอม

“ก็พี่แคลเป็นผู้หญิง ไม่เห็นเสียหาย” ใช่ปะ มันเสียหายตรงไหน ฉันไม่ได้คิดอะไรกับพี่แคลแบบที่คิดกับเฮียไฟสักหน่อย

“แต่ใจมันเป็นผู้ชาย ให้หอมไม่ได้”

“ทีเฮียไฟยังหอมได้” เหล่ตามองพร้อมทำปากจู๋ รู้นะว่าไม่ควรเถียง แต่ก็เถียงออกไปแล้วอะเนอะ

“ก็...โอ๊ย ไม่รู้โว้ย ทีหลังห้ามหอมเด็ดขาด”

“ทำเหมือนหึง” เวร ฉันหลุดปาก มือที่กำลังเช็ดใบหน้าฉันอยู่ชะงักเล็กน้อย

“ไม่ได้หึง แต่เฮียหวง” ฉันหันมองหน้าเฮียไฟตรง ๆ มองให้มันชัดเจน เขารู้ตัวไหมว่าพูดอะไรออกมา “น้องสาวไง เฮียเห็นดาวเป็นน้องสาวก็ต้องหวงดิ พี่ชายหวงน้องสาวอะ แปลกตรงไหน”

“ค่ะ ดาวยังไม่ได้พูดอะไรเลย เนี่ยอยากกินบิงซูแล้วเราไปกันเถอะ เลิกซับได้แล้วพี่แคลเขาไม่ได้เป็นโรคร้ายอะไรสักหน่อย ดาวไม่ติดเชื้ออะไรหรอกค่ะ”

“ไม่ได้เป็นโรคร้ายแต่เฮียหวงไงครับ เฮียไม่ชอบให้ดาวมีกลิ่นคนอื่นติดตัวมา”

“...” อ่อ ไม่หึงแต่หวง เออ ตามใจเฮียเถอะ ดาวก็จะแอบรักอยู่แบบนี้แหละ ชอบให้ความหวังนัก