Chapter Thirty-Three

Olivia

Pinili kong mag-stay sa kwarto ni Matthew buong gabi dahil na rin sa takot ko na baka maulit na namang muli ang sagutan sa pagitan namin ni Lloyd. Nakatulog na nga ako sa walang tigil na pag-iyak nang dahil do’n. Idagdag pa ang masasakit na salitang binitawan niya sa akin.

“Kamusta ang pakiramdam mo?” tanong sa akin ni Matthew nang sandaling makita niyang iminulat ko ang mga mata ko.

Medyo blurry pa ang nakikita ko’t bukod do’n ay namamaga rin ang mata ko dahil sa labis na pag-iyak. Hindi na ako sumagot. Bagkus ay tanging buntong hininga ang naging tugon ko sa kaniya.

“Tama ako, hindi ba? Alam ko nang darating ang araw na magiging ganyan si Kuya. Sinabi ko naman sa iyo. Iba ang ugali niya sa ugali ko kaya mag-iingat ka sa kaniya.” Dagdag pa niya.

Nagbuntong hininga ako nang napagkalalim habang nakaupo sa gilid ng kama’t nakatuon ang tingin sa kung saan. Hindi kasi ako