014

"Hindi ka pa ba aalis?" Kanina pa siya gising pero tila wala yata siyang planong umalis. Yakap-yakap lang niya ako habang hinahaplos ang aking buhok. Inaantok ako dahil sa ginagawa niya kaya muli kong pinikit ang aking mga mata. Hanggang sa nakatulog ulit ako.

Nagising ako ulit bandang alas-otso na ng umaga. Nandito pa din siya.

Ngayon problema ko kung paano siya aalis o lalabas ng bahay na walang nakakakita sa kaniya.

Baka mamaya makarating kina Amanda at Camila na may inuwi akong lalake, matinding interogasyon na naman ang mangyayari kapag nagkataon.

"Dapat kasi umalis ka na kanina pang madaling araw, e." Sumilip ako sa balcony, pagkatapos ay sumilip ako sa may pintuan ng aking kuwarto.

Umiling-iling naman si Darius. Medyo inaantok pa ang kaniyang itsura.

"Kinakahiya mo ba ako?" Hindi ko inaasahang tanong niya.

Kinakahiya? Para saan? At saka ang ganiyang linyahan ay para lang sa may mga relasyon. Wala naman kaming relasyon, a.

"Ewan ko sa'yo," sa dami ng mga salita iyan lang