Hello po! Back to update na naman akoo miss ko na po kayo. Hi Ate Nihan! Thank you sa pagbabasa at sa lahat ng patuloy na nagbabasa. Daily ud na ulet akoo hihi
Nagising ako nang makaramdam ako ng may kumikiliti sa 'king leeg. I turned to my left and that tickles didn't stop. Napipilitan kong dinilat ang aking mga mata. A smile lifted my lips as soon as I saw Mikee. Kaagad ko siyang niyakap habang siya ay dinidilaan ang aking pisngi. “Good morning, baby!” I greeted and kisses the top of his head. “Are you hungry na!” He barked and that only means one thing. No. Bumangon ako sa kama at bumaba naman ng kama si Mikee. He's wiggling his tail as he continue barking. Kinusot ko ang aking mga mata at humikab. Nilingon ko ang aking tabi at napansing wala sa 'king tabi si Leo. Siguro mas nauna siyang gumusing. Dumapo rin ang aking mga mata sa nightstand kung saan nakapatong ang digital clock. I sighed. It's already seven. Nahuli akong magising. Hindi ko tuloy naipaghanda ng pagkain si Leo at napakain ng maaga si Mikee. At kahit na nakapajama pa ako, bumaba ako ng kama at hinanap ang aking pares ng tsinelas. Matapos ay kaagad akong naglakad palab
Tahimik akong sumusunod sa kanya. Hawak niya pa rin ang aking pulso sa kanang kamay habang bitbit niya sa kaliwa ang paperbag na sinidlan ko ng lunchbox. Lahat ay napapalingon sa aming deriksyon ngunit wala lamang ito sa kanya. I sighed. Pumasok kami sa loob ng isang silid. Ngunit bago ako makapasok, hindi nakaligtas sa 'king paningin ang pasimpleng pag-irap sa akin ng kanyang sekretarya. Hindi ko na lang ito pinansin at nagpakaladkad na lang kay Leo. As soon as we stepped inside his office, he closed the door behind us and guided me towards the lounge area of his office. Tipid akong ngumiti ito, pilit na sinusupil ang pagngiwi. Masakit ang mga natamo kong paso na hinahawakan niya. “Uhm, Leo...” I cleared my throat. “I just came by to drop your lunch box. Hindi rin ako magtatagal.” “Why are you wearing that?” Napaangat ang aking kilay sa narinig. Malayo ang kanyang sagot sa 'king sinawika. I confusedly raked a stare all over my outfit. I then tilted my head and showed him how con
Chapter 27“Yes, I know. I'll settle it once I'm there.” I bit my lower lip and continue packing my things. Nasa balcony si Leo at busy ito sa kanyang kausap. Hindi naman kalayuan ang balkonahe kaya't medyo naririnig ko ang kanyang mga sagot sa kausap. And based on what I heard from the tone of his voice, there seems to be a problem. Kasalukuyan akong nag-iimpake dahil mamayang hapon ang flight namin patungong Maldives. And to be honest, I'm not excited at all. Wala akong gana. Gusto kong manatili lang dito sa loob ng bahay at magbasa ng mga libro. Ngunit isa na akong ganap na asawa ngayon. I need to act as one. Namili ako ng mga bikini na balak ko sanang suotin pagdating namin ng Maldives. Hindi naman ako masyadong conservative so wearing bikini isn't a big deal to me. Wala naman akong dapat ikahiya sa 'king katawan, e. I don't have scars to hide. Nang makapili ako ay kaagad ko itong pinasok sa loob ng aking pouch na pinagsidlan ko pa ng aking ibang mga undergarments bago inayos s
I had a great time with Wyatt. Magaan siyang kausap na para bang matagal na kaming magkakilala. We shared stories and also jokes and we laughed about it. Kahit papano ay hindi ako nakaramdam ng pag-iisa habang wala si Leo. Ni hindi ko nga namalayang malapit na palang mag alas nwebe ng gabi. “But seriously, I like your eyes. I think I've seen them before,” he said.Nangunot ang aking noo. “Really? Nagkita na ba tayo rati?”Wyatt chuckled and shook his head. “Nope,” he replied; popping the letter 'p'. “They just look familiar. Baka namamalik-mata lang ako.” I nodded my head in response. Nagpatuloy kami sa pagkukwentuhan habang kumakain. Marami akong nalaman sa kanya, at sa asawa kong kaibigan niya. “Hindi pala-kwento si Pierce. Hindi na ako magtataka na baka isang araw, may trophy na siya.” He chuckled. Nangunot ang aking noo. “Trophy?”“A kid. You know.” My cheeks reddened after what he said. Umiwas ako tingin. “Uhm… I don't think so.” Wyatt shook his head and took a sip of his v
Mabilis ang aking paghinga nang umahon ako sa dagat. Mainit ang tubig ngunit malamig ang ihip ng hangin. Bahagya pa akong nanginig nang muling umihip ang hangin. I took off my clothes, leaving two piece on to cover my private parts. Wala naman nang tao sa paligid. Siguro ay maghahating-gabi na. May naglagay ng suit sa 'king balikat. Nilingon ko si Leo at natagpuang seryoso itong nagpupunas ng kanyang buhok gamit ang hinubad niyang damit kanina. He's wearing his boxers while diving into the water a while ago. Habang ako ay sumulong kaagad sa tubig kahit suot pa ang aking dress. “Thanks,” I mumbled. Tumango lang ito. “Let's head inside.” Sumang-ayon ako sa kanya. Akmang pupulutin ko na sana ang aking bag at sandals sa buhanginan nang maunahan ako ni Leo. He then held my waist and guided me towards the hotel. Hindi ko maiwasang mapalunok. Ramdam na ramdam ko pa rin ang pagkahilo kahit ilang oras na akong nakababad sa tubig. Tang ina. Ano bang klaseng inumin 'yun? Ang mga palakad-lak
“What do you want to eat?” he asked. Napatingin ako sa mesa naming puno ng makakain. It's still seven in the morning. Ginising niya ako para kumain na siyang aking ikinabigla. Nakasanayan ko na kasi sa bahay na ako ang naghahanda ng aming makakain kahit na sabay kaming nagising o siya ang mas naunang magising. He would just head to shower and let me do my thing in the kitchen. Kaya't hindi ko maiwasang manibago. “Uhm, kahit ano.” I shrugged off my shoulders. “Mukhang masarap naman ang mga pagkain. At dami nito, ah? Ano, carb loading?” I chuckled. Nakita ko ang bahagyang pag-angat ng gilid ng labi nito. “You need the energy. We have lots of activities to do today.” “What?” Namilog ang aking mga mata. “Really?! Mag-a-activities tayo like Snorkeling or diving?” Call me weird or overreacting. Pero excited ako. This is the first time I've been to Boracay. Mostly, nagbabakasyon kami nila Mommy sa Maldives or somewhere in Hawaii, but never in Boracay or Palawan. Akala ko nga hanggang pa
Chapter 31We took plenty of photos together. At aminin ko man o hindi, masaya ako. I know Leo is just doing his best to be a good husband to me. He's doing his best shot para kahit papano ay matupad ang dream married life ko.“My lens loves the both of you,” nakangiting ani ni Amanda. “Anyway, would you like to get a copy of your photos?” Tipid na tumango si Leo. “How much?”The woman chuckled and shook her head. “No need for payment. I love taking shots of you together. I'm sure my followers would love your photos, too. And anyway, here's your shots. Kindly wait for it to cool down.” Binigay niya sa amin ang mga mahigit dalawangpung litrato. May isang kailangan pang palamigin. I thanked her and she excused herself. Saka lamang namin namalayang malapit nang gumabi.“Ang galing niya kumuha ng litrato!” I exclaimed. Pinakita ko sa kanya ang isang picture kung saan nakangiti kami at buhat niya ako sa kanyang likod. “Ang ganda nito!” “We'll but photo frames for that once we arrive bac
Mariin akong humawak sa sink at pinikit ang aking mga mata. My heart's beating so damn fast as if I was in a race. Nanginginig ang akin tuhod na pakiramdam ko'y ano mang oras ay babagsak na sa sahig. The door suddenly slammed opened causing me to jump in surprise, thinking it was still Leon. Ngunit nagulat ako nang si Leo ang bumungad sa 'kin. My knees suddenly lose their strength. I was about to fell on my knees when he run our distance and caught my waist, pulling me closer to his body. Wala sa sarili akong napahawak sa kanyang braso. He wrapped his arms around me. Warmth spread all over me and I felt safe in his arms. Napapikit ako nang mariin saka ako pilit na tumayo. Maagap naman siya sa pag-alalay sa akin upang makatayo ako. But it seems like my knees haven't regain their strength yet. Napasinghap ako nang hawakan niya ako sa 'king magkabilang beywang at inangat upang makaupo ako sa sink. Mabilis ang pangyayari. I feel like a feather as he lifted me a while ago. “What happen