Chapter 63

Pagbukas pa lang ng elevator doors, parang sumabog sa mukha ko ‘yung init ng inis na kanina ko pa pilit nilulunok. Ugh, nakakairita talaga si Terrence. ‘Yung tipong gusto mong sampalin ng unan at sabay yakapin pagkatapos. Hindi ko alam kung iiyak ba ako, matatawa, o gusto ko na lang siyang itulak palabas ng bintana habang nakangiti.

Pagdating ko sa tapat ng unit ni Casey, halos sabay kaming nagbukas ng pinto. Parang naramdaman na agad ng bestie ko na may bagyo akong dala.

“Oh my God, girl, what happened to you?” agad niyang sabi habang tinitigan ako mula ulo hanggang paa. Nakataas ‘yung isang kilay niya, as if she’s scanning for emotional damage. Naka-bun ang buhok ko, medyo basa pa, at halatang wala akong kaayos-ayos — para akong contestant sa “Best in Heartbreak Look.”

“Don’t ask,” sabi ko sabay tulak papasok, halos ibagsak ang bag ko sa sahig. Hinubad ko ang sandals ko at dumiretso sa couch na parang ako ang may-ari ng condo niya.

“Hoy, excuse me, may renta ‘tong sofa na ‘yan ha,”