Chapter 32

Warning: SPG (too much violence) This can trigger your mental health.

YARELI'S POV

Nawawalan na ako ng pag-asang makaalis sa isla na ito. Pagod na pagod na rin akong mag-isip at mag-alala sa mga taong nasa paligid ko. Minsan naisip ko na gusto ko nalang magpakamatay pero hindi ko iyon maituloy.

Bakit ko naman gagawin iyon? Bakit ko kikitilin ang buhay ko para lang hindi na ako mahirapan pa mula sa mga kamay ng Steffano Brothers? Para ko na ring hinayaang manalo sila laban sa akin kung gagawin ko iyon.

Isa pa ay kasalanan sa Diyos ang pagpapakamatay. Sa dami ng tao sa mundo na gustong mabuhay at lumalaban para sa sakit nila ay maswerte pa ako dahil nabubuhay pa ako para sa mga mahal ko sa buhay.

Ang buhay ay hiram lang sa atin ng Panginoon at hangga't may pagkakataon pa tayong gamitin ito ay gamitin na natin sa makabuluhang bagay. Ingatan at pahalagahan natin ito nang sa gayon ay mabubuhay tayo ng masagana at mapayapa sa kabilang buhay na kung saan ay doon tayo hahantong.

Sa kabila ng