Kabanata 4

Napapadaing na lang si Dahlia dahil panay ang sabunot, kurot at sampal ng kaniyang ina sa kaniya dahil sa ginawa nitong pag-awat kanina. Sinisisi nito ang bata dahil sa ginawa nito. "Kung hindi ka sana nangialam, sana nasaktan ko pa lalo yung babaeng 'yon! Ikaw kasing p*****a ka, napakapakialamera mo!"

Hindi na sumasagot pa si Dahlia kundi ang tanggapin ang pananakit sa kaniya ng kaniyang ina. Nakaluhod ito sa tapat ng ina dahil wala naman siyang maaaring gawin.

Dahil sa galit ng ina ni Dahlia, hindi siya nito pinakain ng tanghalian at umalis pa ito upang muling manlalaki. Mabuti na lang at nagamit nito ang mga grocery na binigay sa kaniya ng kaniyang ama upang makakain. Hindi na lang niya pinansin ang ina dahil alam nitong hindi ito uuwi at hahayaan siya nitong magutom.

Nang makakuha siya ng maliit na halaga ng pera sa kaniyang cabinet, bumili ito ng sibuyas at bawang upang magluto ng makakain. Pabalik pa lamang siya sa kanila nang makita niya ang kaniyang ama na naglalakad at tila papunta sa kanila. "Itay!" sambit niya saka niya ito pinuntahan at niyakap. Tumugon din naman ang kaniyang ama sa kaniya at saka hinalikan sa noo.

"Kumusta, anak?" tanong ni Gregorio. Napalunok si Dahlia at ngumiti sa kaniyang ama.

"Ayos lang po ako, 'tay. Kumain na po ba kayo? Gusto ninyo na--"

"Hindi ako magtatagal dito, anak. Dumaan ako para sabihin sa 'yo na iniimbitahan kita para sa hapunan sa bahay mamaya. Gusto ko, maging maganda at maayos ka dahil kasama natin sina tita Abella mo at mga kapatid mo," sabi ni Gregorio. Nawala ng bahagya ang mga ngiti ni Dahlia dahil sa sinabi nito.

"Baka po magalit na naman si--"

"Hindi, Dahlia. Kinausap ko sila. Humingi ako ng tawad sa kung anong huling nangyari. Pumayag si tita Abella mo para sumalo ka sa hapunan mamaya. Oh ito," sabi pa ni Gregorio sabay abot ng pera kay Dahlia. "Pamasahe mo. Mukhang hindi kita masusundo mamaya e. Sana, makapunta ka," sabi pa nito sa anak. Tumango naman si Dahlia at ngumiti bilang tugon sa kaniyang ama.

Bago tumayo si Gregorio, ngumiti ito at hinalikan ang kaniyang anak sa noo niya. Kumaway pa ito kay Dahlia bago ito naglakad paalis. Samantala, sa naiwang ngiti kay Dahlia, kahit papaano ay nabawasan ang sakit na naramdaman niya mula sa kaniyang ina. Huminga muna ito nang malalim bago mapagdesisyunan na umuwi na upang magluto.

GABI na ngunit hindi pa rin umuuwi ang ina ni Dahlia. Dahil inimbitahan naman siya ng kaniyang ama na maghapunan sa mansyon, kaagad siyang nag-ayos at naglinis ng sarili. Sinuot nito ang noo'y niregalo sa kaniya ng kaniyang ama na magandang damit. Nang tignan niya ang sarili sa harap ng salamin, napangiti na lang si Dahlia sa sarili sapagkat napakaganda niyang tignan.

At dahil wala pa naman ang kaniyang ina, umalis na siya ng kanilang tahanan upang kaagad na makarating sa mansyon ng kaniyang ama. Ginamit nito ang perang ibinigay sa kaniya upang maging pamasahe papunta roon. Hindi na natatakot pang mamasahe na mag-isa si Dahlia dahil kilala siya ng mga tinatawag niyang sasakyan niya. Mabuti at hindi niya nararanasan mula sa iba ang pagmamalupit o pananamantala.

Kalaunan nang makarating na siya sa mansyon, pinapasok siya ng mga gwardya at saka siya sinalubong ng kaniyang ama. Kaagad siya nitong niyakap at hinalikan sa noo. Tuwang-tuwa na muli si Dahlia dahil nakita na naman niya ang kaniyang ama.

"Halina kayo, nakahanda na ang pagkain," biglang sabi ni Abella bago naunang pumunta sa dining area. Sumunod naman ang mag-ama.

Nang makarating, nakita ni Dahlia na nakaupo na sina Sonia at Semir na tinignan lang siya. Ni hindi man lang siya binati ng mga ito o ano. Hindi naman malaking bagay kay Dahlia ang bagay na 'yon kaya't naupo na lamang siya sa tabi ng kaniyang ama.

"Kumain na tayo, baka lumamig pa itong pagkain," sabi ni Abella bago kunin ang isang platong may lamang mga prinitong manok. Samantala, kukuha pa lang sana si Gregorio nang mapansin niya sa anak na naghawak ito ng kamay, pumikit at marahang yumuko. Tila ba nagdarasal ito. Dahil dito, isinagawa rin ni Gregorio ang pagdarasal. Nagtinginan sina Sonia at Semir sa ginawa ng kanilang ama habang napairap na lang si Abella.

Nang matapos si Dahlia, marahang nahuli si Gregorio kaya't napansin niya ito. Ngumiti si Dahlia sa kaniyang ama dahil sa ginawa niyang pagdarasal. Hinaplos naman ni Gregorio ang buhok ng kaniyang anak bago sila kumain.

Ibinigay ni Gregorio ang mga pagkaing gustong kainin ni Dahlia. Tuwang-tuwa siya dahil nagugustuhan ng kaniyang anak ang mga nakahain. Samantala, hindi naman nagsasalita ang mag-iinang Abella, Semir at Sonia. Tila ba nagtitinginan sila dahil sa sobrang magkalapit ang mag-ama.