Nakaupo si Althea sa ER, at ginagamot ng doktor na sumuri sa kanya ang sugat niya sa noo nang bigla nalang bumukas ang pinto at pumasok ang isang gwapong lalaki na may nakakaintimidate na aura, na para bang papatay ito kaya medyo kinabahan ang doktor.
Napansin iyon ni Althea kaya naman agad niyang nilinaw kung sino ang bagong dating. "It's fine, he's my husb—" Natigilan siya at napaisip. "Boss." Dugtong ni Althea. Malinaw naman ang sinabi ng mother-in-law niya kanina na empleyado lang siya. At kung asawa pa rin ang tingin sa kanya ni Hendrix ay ipagtatanggol siya nito, pero hindi. Kaya naging malinaw kay Althea ang lahat kanina na empleyado lang din ang tingin nito sa kanya. Hindi naman agad nakasagot si Hendrix sa sinabing iyon ni Althea dahil parang may bumara sa lalamunan niya. Ilang segudo din bago siya nakabawi, pero sa halip na si Althea ang kausapin ay binalingan nito ang doktor na gumagamot sa sugat ng asawa niya. "I'm her husband," Pagtatama ni Hendrix sa sinabi ni Althea kanina. "Kamusta ang asawa ko? Are her injuries serious?" Kung hindi lang nangyari ang mga tagpong iyon sa mansion ng mga Bonaventura kanina ay iisipin ni Althea na totoong nag-aalala si Hendrix sa kanya. "Mga gasgas lang. Luckily nothing serious came out of the laboratory and x-ray results." Sagot ng doktor kay Hendrix. Tumango-tango lang ito at nakahinga ng maluwag sa sinabi ng doktor. Tinapos lang ng doktor ang paggamot sa sugat ni Althea at pagkatapos ay nagprescribe ng gamot at pinayagan na siyang umuwi. Nagpasalamat siya sa doktor at lumabas na ng ER. Dinaanan lang niya si Hendrix at hindi pinansin. Tahimik lang din na sumunod sa kanya si Hendrix. Pumunta si Althea sa may cashier para magbayad, pero bago pa man siya makakuha ng pera sa wallet ay nauna nang nag-abot ng bayad si Hendrix. Kumunot ang noo ni Althea, pero wala naman siyang magawa dahil nag-abot na ng resibo ang babae sa counter. Nang pumunta naman siya sa may pharmacy para bilhin ang gamot na nireseta ng doktor ay ganun ulit ang ginawa ni Hendrix, binayaran nito ang mga gamot at binitbit ang paper bag. He's acting like a responsible and loving husband as if nothing happened in the Bonaventura mansion. Hindi nalang niya ito pinansin at lumabas na ng hospital. She's too tired to argue with him right now. Nilabas ni Althea ang cellphone niya para sana magbook ng taxi, pero agad na kinuha ni Hendrix ang cellphone niya. Pagkatapos ay inakbayan siya at inakay papunta sa kotse nito at pinasakay sa passenger seat. Pagkatapos ay sumakay naman si Hendrix sa driver's side. The atmosphere was heavy between them, pero hindi pa din umimik si Althea. "Blinock mo ang number ko at nagtangka kang saktan ang sarili mo? Bakit? Para ba parusahan ako?" Nilingon siya ni Hendrix, at galit na galit ang ekspresyon nito. She was stunned for a moment, at walang emosyon lang na nakatingin kay Hendrix. Hinihintay niyang sabihin nito na joke lang, pero nang makita ni Althea na seryoso ito sa sinabi dahil hindi pa din nawawala ang galit at pagkainis sa mukha ni Hendrix ay napatawa siya ng malakas. Wala siya sa mood, pagod, at masakit ang sugat niya, pero dahil sa sinabing iyon ng asawa niya ay natawa talaga siya. 'Pinagkaisahan nila ako kanina, tapos iniisip nitong magpapakamatay ako para lang parusahan siya? Ang taas naman ata ng tingin nito sa sarili.' Lalo lang lumala ang inis ni Althea sa asawa. Naaksidente na nga siya, pero sa halip na tanungin kung ano ba talaga ang nangyari ay may sarili na pala itong bersyon ng istorya sa isipan niya. "Wag kang mag-alala. Hinding hindi ko gagawin yun! Now give me back my phone!" Sinubukang abutin ni Althea ang cellphone niya, pero agad itong inilayo ni Hendrix. "Fine, I know I lied to you, pero kailangan mo ba talagang gawin yun? Pwede mo namang pagbigyan na manalo si Iris kahit isang beses lang. Bakit kailangan mo syang paiyakin at ipahiya ng ganun sa harap ni mom at nang mga nakapaligid na katulong? Yes, she's spoiled, at minsan walang preno ang bibig, pero bakit kailangan mo pang patulan? Can't you be the bigger person?" Sermon nito sa kanya. Pinakinggan lang ni Althea ang mga pagpapalusot ni Hendrix para sa babaeng iyon. At nabatid niya na habang inilalarawan ni Hendrix si Iris ay may pagkakataong hindi sadyang nagiging malambing ang boses nito. "Kung gusto mo na hindi ko siya patulan, then keep her in check all the time. Siguraduhin mong hinding hindi na niya ako lalapitan pa, because I don't have plans to cater to her spoiled attitude. Hindi ko siya obligasyon, Hendrix!" Sagot ni Althea matapos ang mahabang katahimikan. Mababakas sa boses niya ang disappointment niya sa asawa, dahil sa halip na siya ang kampihan nito ay gusto nitong pagbigyan niya ang babaeng iyon at pagpasensyahan kahit harap-harapan siya nitong pinapahiya. "Parang kapatid lang ang turing ko sa kanya, a little sister, hindi tulad sa kung anong iniisip mo. Nagkakaganyan ka dahil ang dumi ng iniisip mo!" Kunot noong sagot naman ni Hendrix. "Kapatid lang?" Sarkastikong tawa ni Althea, pilit niyang pinapakalma ang sarili dahil kung hindi ay gustong gusto na niyang isumbat sa mukha ni Hendrix ang lahat ng ebidensyang meron siya na magsasabing hindi lang kapatid ang turing niya sa babaeng yun. "Eh di wow! Congrats ha, may little sister ka na. Pasensya na kung marumi akong mag-isip." She rolled her eyes at tumingin nalang sa bintana. "Magdrive ka na. Gusto ko ng magpahinga." Bakas pa din ang inis sa boses niya. Inayos ni Althea ang pagkakaupo niya, at dahil medyo malamig sa loob ng kotse ni Hendrix dahil sa aircon ay inayos rin niya ang suot niyang suit jacket. Kaagad siyang nakadama ng ginhawa dahil para siyang nakakulong sa mainit na yakap, at nakakakalma ang bango ng perfume na naiwan sa suit. Doon lang napansin ni Hendrix ang suot ni Althea na kulay itim na suit, panlalaki ito at halatang mamahalin at custom-made. "Kanino yang suot mo?" Inis nitong tanong. Hindi lumingon sa kanya si Althea, pero gusto niyang inisin si Hendrix dahil sa sinabi kanina na parang kapatid lang niya si Iris kahit hindi naman totoo. "Sa gwapong kuya ko. Nakilala ko siya kanina ng maaksidente ako, and he lent me his jacket." Sagot ni Althea para tutyain ang bersyon ni Hendrix na little sister lang ang turing niya kay Iris. Dahil sa bintana ang tingin niya ay hindi nya nakita ang matinding galit sa mukha ni Hendrix nang marinig ang sinabi niyang iyon. Nagulat nalang siya nang inabot siya ni Hendrix at pilit na hinuhubad ang suit na suot niya. Nang makuha ay agad itong itinapon ni Hendrix sa labas. "Ano ba! Nasisiraan ka na ba!" Sigaw ni Althea rito at lumabas ng sasakyan para kunin ang suit na pinahiram lang sa kanya. Kailangan pa niya iyong ibalik sa lalaki kanina. Nang makita iyon ni Hendrix ay lalong uminit ang ulo niya, lumabas din siya ng sasakyan at bago pa man makuha ulit ni Althea ang suit ay hinila niya ito pabalik sa loob ng sasakyan, at pagkatapos ay hinalikan niya ito. Mariin namang isinara ni Althea ang mga labi niya, nang maramdaman ni Hendrix ang pagtanggi ni Althea sa halik niya ay hinawakan nito ang mukha ni Althea para piliting bumuka ang bibig nito saka masidhi itong hinalikan, na para bang ipinapaalala kung sino ang nagmamay-ari sa kanya. When he finally had enough, he pulled away and let her go. "Don’t ever piss me off like that again." Banta ni Hendrix. Hindi na nakasagot pa si Althea at isiniksik nalang ang sarili sa gilid ng pinto. Sa bandang huli ay hindi na niya nakuha pa ang suit na ipinangako niyang lalabhan at ibabalik dahil pinaharurot na ni Hendrix ang sasakyan palayo sa hospital. Ang akala ni Althea ay wala nang madadagdag pa sa mga problema niya, pero dahil ata sa stress, sa pagkakaasidente niya, at nabasa pa siya ng ulan ay nilagnat siya ng mataas kinagabihan. Hindi umalis sa tabi niya si Hendrix, inaalagaan siya, sinusubuan ng pagkain, at pinapainom ng gamot. Mga simpleng bagay lang pero hindi mapigilan ni Althea ang sarili na isiping baka mahal pa din siya ni Hendrix. Nang maghating gabi na ay hindi pa din bumababa ang lagnat niya. Sobrang init at pinagpapawisan siya. *Buzz—buzz—* Nagising si Althea dahil sa ingay ng cellphone ni Hendrix. Malapit nang mag-ala una ng madaling araw, pero may tumatawag pa rin rito ng ganitong oras. Napabangon siya dahil dito, at bahagyang napatingin sa bedside table ni Hendrix. Nagsalubong ang kilay niya dahil sa pangalang nakaflash sa screen ng cellphone ng asawa niya.Ang awkward dahil sobrang tahimik, at sa sobrang tahimik ay pati pagvibrate ng cellphone ng lalaking kasama niya sa loob ay narinig pa niya. "What is it?" His rich, cold voice filled the elevator . "My measurements? Hmm, why would ms. Althea Fuentabella needs my measurements?" Muling nagtama ang mga mata nilang dalawa. 'P*tang ina!' Hindi mahilig magmura si Althea, pero iyon ang isinigaw ng isipan niya ng marinig ang sinabi ng lalaking kasama niya. Ang kahihiyang nararamdaman niya ngayon ay ang papatay sa kanya at hindi ang likuran niyang masakit. Bakit naman kasi sa dami-dami ng taong pwedeng makasabay sa elevator ay ang lalaking nagpahiram sa kanya ng coat pa ang makakasabay niya? At sa dami-dami ng oras na pwedeng tumawag si Arturo para tanungin ang amo niya tungkol sa measurements ay ngayon pa talaga! Ding! Bumukas na ang elevator at nasa 10th floor na sila. Althea took the chance, and run as fast as she could. Pakiramdam niya ay gumaling ang likuran niya ng mga oras na iyon.
Agad na hinubad ni Hendrix ang suit jacket niya at tinakpan ang katawan ni Iris. Habang walang tigil naman ang pagngawa ng babae at nagsusumbong kay Hendrix sa sakit na nararamdaman niya, mula sa sampal ni Althea at pagsubsob nito ng ulo niya sa sahig."Get out of here!" Pagtataboy ni Hendrix sa asawa, ni hindi man lang nito batid ang pamumutla nito dahil sa matinding sakit."M-Ma'am Althea, a-ayos lang po ba kayo?" Natatarantang nilapitan ni Ron si Althea dahil kitang kita niya ang nangyari. Sinubukan niya itong alalayang tumayo, pero tinapik ni Althea ang kamay niya."Kinasusuklaman kita, Hendrix!" Puno ng pagkamuhing sigaw ni Althea rito, at kahit nahihirapan ay lumabas siya ng opisina ni Hendrix.Sandaling napatulala si Hendrix dahil sa pagkamuhing nakita niya sa mata ni Althea. He knew that he really messed up this time, and he can never make it right ever again."S-Sir Hendrix, kailangan po atang dalhin ni ma'am Althea sa hospital. Masama po yung tama ng likod nya sa lamesa. Bak
Lumipas pa ang ilang linggo ay tumawag na kay Althea ang car repair shop at sinabing naayos na ang sasakyan niya. Agad niya itong pinuntahan, at nang tatawagan na sana niya si Arturo para sabihin rito ang amount na kailangang bayaran ay naalala niya ang suit na ipinahiram sa kanya ng amo nito. Nangako siyang ibabalik iyon, pero dahil sa ginawa ni Hendrix ay hindi na niya matutupad pa. Nag-isip muna siya sandali, at nang may nabuo ng plano ay saka lang niya tinext si Arturo. Tinext niya ang detalyeng ibinigay ng repair shop, at pagkatapos ay finorward na rin niya ang picture ng resibo. Agad namang nagreply sa kanya si Arturo, kaya sinamantala na ni Althea ang pagkakataon at agad na sinundan ang text message niya. 'By the way, huwag mo sanang mamasamain, pero pwede ko bang malaman ang body measurements at height ng boss mo?' Paulit ulit pang binasa ni Althea ang text niyang iyon bago sinend kay Arturo dahil baka may nakaligtaan siyang detalye. Itinanong niya dahil plano niya
"Hindi mo ba sasagutin? Mukhang importante." Naiinis na bumalik sa paghiga si Althea. Inilagay niya ang mga kamay sa tainga para hindi marinig ang pagring mg cellphone ni Hendrix. Ilang minuto na kasi itong tumutunog, mula tawag, at sunod sunod na text message notifications. Kung makaasta ang tumatawag akala mo emergency. Naramdaman ni Althea ang pag-abot ni Hendrix sa cellphone nito, and she heard him switch it off before putting it back on the bed side table. Pagkatapos ay marahan itong tumabi sa kanya at hinawakan ang noo niya. "Mataas pa din ang lagnat mo." Pagkatapos icheck ang temperatura niya ay itinaas naman ni Hendrix ang kumot hanggang sa leeg ni Althea para masigurong hindi ito lalamigin. "Let's sleep now." Bulong pa nito at pagkatapos ay niyakap pa siya. Sinadya ni Althea na hindi kumilos, at hinayaang maging kalma ang daloy ng paghinga niya na para bang nakatulog na siya. Pero ang totoo ay nagpapanggap lang siyang nakatulog na. Hindi naman siya nabigo sa ginawa dahil m
Nakaupo si Althea sa ER, at ginagamot ng doktor na sumuri sa kanya ang sugat niya sa noo nang bigla nalang bumukas ang pinto at pumasok ang isang gwapong lalaki na may nakakaintimidate na aura, na para bang papatay ito kaya medyo kinabahan ang doktor. Napansin iyon ni Althea kaya naman agad niyang nilinaw kung sino ang bagong dating. "It's fine, he's my husb—" Natigilan siya at napaisip. "Boss." Dugtong ni Althea. Malinaw naman ang sinabi ng mother-in-law niya kanina na empleyado lang siya. At kung asawa pa rin ang tingin sa kanya ni Hendrix ay ipagtatanggol siya nito, pero hindi. Kaya naging malinaw kay Althea ang lahat kanina na empleyado lang din ang tingin nito sa kanya. Hindi naman agad nakasagot si Hendrix sa sinabing iyon ni Althea dahil parang may bumara sa lalamunan niya. Ilang segudo din bago siya nakabawi, pero sa halip na si Althea ang kausapin ay binalingan nito ang doktor na gumagamot sa sugat ng asawa niya. "I'm her husband," Pagtatama ni Hendrix sa sinabi ni Althea
Nadouble check siya ni Althea, kaya kahit na anong move ang gawin ni Iris ay wala na siyang kawala. “N-Nauna akong makacheckmate sayo, kaya panalo pa rin ako!” Ayaw magpatalo ni Iris at ipinaglalaban pa din ang panalo daw niya kanina. “Ang simple lang ng rules pero hindi mo pa maintindihan. Kaya hindi ka mananalo sa akin eh.” Sagot ni Althea rito. Namula sa galit si Iris, at sigaw nang sigaw ng rematch. Pumayag naman si Althea dahil gusto niyang mapahiya ang mother-in-law niya sa inaasal ng pinapaburan nitong maging daughter-in-law. Pangalawang laro. Pangatlo. Pang-apat… Minsan pinatatagal ni Althea ang laban para isipin ni Iris na may pag-asa siya, minsan naman mabilis at matindi ang panalo na tila ba pinaglalaruan lang niya ang katapat. “Tama na!” Itinulak ni Hendrix ang mga chess piece kaya nasira na ang laban. Ikalimang match na kasi ng dalawa at ni minsan ay hindi man lang pinagbigyan ni Althea na manalo si Iris. Agad namang umiyak sa dibdib niya si Iris, akala mo ay