Share

Chapter 6:

Penulis: KYOCHIEE
last update Terakhir Diperbarui: 2025-07-21 23:41:40

"Here we are, Miss Alina," the driver said as he parked the car and stepped out to open the door for me.

I took one last look at the car, then followed the driver as he led me to the entrance of the house. Grabe! Unang apak pa lang sa tinatayuan nitong lupa ay halos mangilabot na ako. Sa palabas ko lang nakikita 'yong ganito kagara na mansyon, e.

Sinong mag-aakala na darating ang panahon na dadalhin ako rito ng aking mga paa para tumira at magpanggap na asawa no'ng may-ari.

Wow!

The mansion had high stone walls, tall, elegant columns, and windows so big that you could probably fit an entire car in one of them. The white marble steps leading up to the grand entrance were polished so perfectly that I thought I might slip and fall flat on my face if I wasn't careful.

Kumurap-kurap pa ako ng maraming beses, iniisip kung totoo ba lahat ng nakikita ko sa harap, kasi sa totoo lang? Kahit sa panaginip ay sobrang imposible na makakapunta ako sa ganitong klaseng bahay.

Hindi pa ako nakaka-move on ay sunod naman kaming tumayo sa harap ng mismong pintuan papasok sa loob. Pinagbuksan kami ng lalaking matangkad na may suot na pormal na suit, saka ito yumuko bilang pagbati sa akin.

Parang gusto ko na lang sampal-sampalin ang sarili nang magising na ako kung ito man ay isang panaginip lang. Hindi ko talaga kinakaya!

Nagmistulang palasyo ang loob na para bang may dambuhalang higanti na nakatira dahil sa taas at lawak nito.

Ang sahig ay gawa sa makintab na marmol. The walls covered with beautiful art pieces that looked like they belonged in a museum. Ang amoy ng paligid ay singhalimuyak ng mamahaling bulaklak na hindi nahahanap sa pipitsuging flower shop. 'Yong klase ng bulaklak na singhalaga ng buong buhay kong income.

Kung hindi lang talaga mahigpit ang kapit ng garter ng panty ko ay baka hindi lang ang panga ko ang nalaglag sa sobrang pagkamangha sa nasasaksihan. Seriously, this was more than just a dream.

"Magandang gabi, Señorita!" sabay-sabay na salubong sa akin ng hindi ako sigurado kung katulong ba sila o mga taong may posisyon sa buhay.

At may pa-señorita pa! Oh my God!

They were all wearing high-class uniform that even my branded clothes couldn't compete in some way. Bukod doon, e, ang ayos at linis pa nilang tingnan lahat na akala mo talaga, e, may dadayuhang meeting sa Malacañang.

"Señorita, please follow me," one of the maids said politely, her voice soft yet confident.

She led me down a long hallway lined with even more art and decorations. My head was spinning from everything. This place was the opposite of anything I had ever known.

As we reached a door that looked as fancy as everything else in the house. Binuksan niya ito at pumwesto sa gilid upang ako'y makadaan.

"Your room, Señorita," malumanay niyang sabi sa akin. Binigyan pa ako ng matamis na ngiti bago ako iwan mag-isa.

The room was... beyond anything I could describe. It was huge. Mga muwebles na elegante, moderno at halatang mahal. 'Yong tipong magmumukhang laruan ang mga gamit ko sa apartment kung ikokompara rito.

At hindi lang iyon. May terrace sa unahan na puwedeng tambayan kasi tanaw na tanaw ang kalawakan ng lupain na alam kong pagmamay-ari din ni Riel. Wala na. Hilong-hilong na ako sa mga nakikita. Puro sosyalin at mamahalin.

Hindi ako ignorante sa mga ari-arian ng mga mayayaman dahil lagi naman akong dinadala ni Celine sa mga party ng mga big time, pero ibang-iba naman kasi ang lahat ng iyon dito. Pang-milyonaryo lang kinakaya ko. Nasa mataas na level na ito. Nakakahilo.

Napaupo na lang ako sa may kama at doon nagpakawala ng malalim na hininga. Kailangan kong tawagan si Celine. Hindi puwedeng hindi niya malaman ang tungkol sa lahat ng ito.

"Hello?" her voice answered in a sleepy tone.

Mukhang naistorbo ko pa ang tulog niya.

"Celine, listen," I said, trying to sound casual. "Ikakasal ako," diretso at walang paligoy-ligoy kong sabi.

There was a long pause on the other end of the line, and I could practically hear her brain working. Naiimagine ko pa ang nakakunot niyang noo.

"Ha? Sinasabi mo d'yan, gaga?" naguguluhan man pero may bahid pa rin ng kaantukan ang boses niya.

"Ikakasal nga ako, gaga. At invited ka."

Para akong kinikilabutan sa sariling salita. Hindi pa rin pala nag-si-sink in sa utak ko ang nangyayari.

"Bakla, kung isa na naman 'to sa mga trip mo-"

"Hindi nga!" putol ko sa kaniya. "I'm getting married and you should be prepared kasi invited ka," pagka-klaro ko.

"Babatukan kita, isa! Ano'ng oras na, oh. Natutulog 'yong tao."

I chuckled nervously. Okay, gets ko. Hindi naman talaga kapani-paniwala ang sitwasyon kong ito. Ako nga mismo, ayaw pa mag-sink in sa utak ko lahat. Ano pa kaya itong si Celine na parang noong isang araw lang, e, magkasama kami sa party tapos ngayon, ibabalita ko na lang na ikakasal na ako.

"Okay, I'm sorry," bumuntong -hininga ako. "Basta prepare yourself. Tatawagan ulit kita bukas. Go back to sleep na."

Mabilis kong pinatay ang tawag na hindi hinihintay ang kaniyang sasabihin. Sunod kong tinawagan ay si Mama. Kahit na peke ang mangyayaring kasal ay gusto ko pa rin na nandoon siya kasama ang nag-iisa kong kapatid.

Saka ko na lang iintindihin ang mangyayari sa hinaharap kapag nandoon na ako sa sitwasyong iyon.

Unang ring pa lang ay sinagot na niya ito sa kabilang linya.

"Alina, anak, kamusta ka na d'yan?"

Agad akong nanlumo nang marinig ko ang kaniyang boses. Ganoon pa rin ang dating nito, malumanay at may pag-aalala. Pakiramdam ko tuloy, hindi ako makahinga dahil parang pinipiga ang dibdib ko.

Hindi ko alam kung dahil ba sa sitwasyon kong ito pero bigla ko na lang sya na-miss.

"Oh, 'Ma..." muntik nang pumiyok ang boses ko.

"Kumakain ka ba d'yan ng mabuti? Baka nagpapakapagod ka na d'yan, ha? 'Yong lagi kong bilin na huwag kalimutan magpahinga palagi."

That was it. Nagsunod-sunod na ang kaniyang habilin. Para na akong nalunod sa malalim na parte ng dagat at hindi na kayang umahon pa. The words I had planned to say stuck in my throat.

Paano ko makakayang sabihin sa kaniya na ikakasal ako sa hindi ko naman masyadong kilala? Paano ko ipapaliwanag ang lahat kung ang kapalit ay disappointment mula sa kaniya?

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • THE BILLIONAIRE'S JOBLESS WIFE   Kabanata 14

    Saktong pag-upo nya sa kanyang upuan nang dumating ang inutusan nyang katulong, may kasama na itong isa pang babae na katulong. May dala silang dalawang tray. Iyong isa ay naglalaman ng kanin, habang ang isa ay ulam. Nginitian sila pareho ni Renzo bilang pag-acknowledge matapos nilang ilapag ng dahan-dahan sa mesa ang dala. Lihim akong napangisi at napailing nang makita ang agarang pamumula ng pisngi nila. Halatang kinilig sa simpleng ngiti ng damuho.See? Kahit sino kaya nyang pahumalingin. Siguro naman sanay na ang mga katulong dito na makita sya since pinsan nga nya ang may-ari ng mansyon, pero ito at kinikilig pa rin sila. Paano pa kaya ako na hayok sa salapi at gwapong mukha?Tinalikuran na kami ng mga katulong. Sya naman ay nagsimula na naman sa paninilbihan sa akin. He began serving me, placing the rice and dishes on my plate as if I were some kind of royalty. Malapit na sa labasan ang mga katulong nang tawagin ko ulit sila. Sabay naman silang bumalik sa harapan namin. Sagli

  • THE BILLIONAIRE'S JOBLESS WIFE   Kabanata 13

    “After what you did to me,” pagpapatuloy nya, sa harap pa rin ang tingin nya. “You gave me the right to be your older brother.”“Anong harass ang sinasabi mo?” halos magsalubong na ang kilay ko habang nakatingin sa kanya. Umismid sya nang lingunin ako. Hindi nya ako sinagot pero ang paraan ng pagtingin nya sa akin ay nagpahiwatig ng kasagutan sa aking tanong.Right.He was referring to what I did last, last night. Madrama akong suminghap bago nagsalita. “That’s exactly why I did it! Para ipakita sa’yo na hindi mo dapat ako ituring na parang bata!” I shot back, crossing my arms. “Hindi para maging kuya ka. Hindi ko kailangan ng isa pang kapatid! Sapat na sa'kin si Ate. Boyfriend kailangan ko, Renzo! Boyfriend!”Marahan nya akong tinawanan. Huli na rin bago ko mapagtanto ang huling sinabi. “I-I mean—”“You’re still young, Scarlet.”Bahagya akong napaatras sa inuupuan. Ang mga labi ko ay kusang nagdikit, at natahimik. Ito ata ang unang pagkakataon na marinig sa mismong bibig nya ang

  • THE BILLIONAIRE'S JOBLESS WIFE   Kabanata 12

    Each stomp was dedicated to his infuriating smirk, his annoying comments, his whole damn existence.Saka lang ako tumigil nang makaramdam ako ng paghihingal. Napamura ako nang dumaan na naman sa ilong ko ang amoy ng suit jacket. Inis na inis akong napatakbo sa banyo nang mapagtantong dumikit na sa balat ko ang halimuyak ng lalaki. Sa determinasyon kong alisin ang kahit anong pwedeng magpaalala sa akin sa sumpain nyang mukha, halos kiskisin ko na lahat ng parte ng katawan ko. Nanuot sa akin ang kaginhawaan, na dulot ng tubig sa aking katawan, pero tuloy lang ako sa pagkuskos sa aking balat, lalo na ang parte kung saan nakayakap ang suit jacket kanina. Para akong bagong panganak nang lumabas ako sa banyo. Iyong feeling na walang kahit anong nagawang kasalanan sa mundo. I felt somewhat liberated, at least physically.Pagod akong humiga sa kama pagkatapos kong i-blow dry ang buhok. Handa na sana akong matulog nang tumunog ang aking cellphone sa tabi. Agad kong pinatay ang tawag nang m

  • THE BILLIONAIRE'S JOBLESS WIFE   Kabanata 11

    Renzo directed me straight into the car like it was the most natural thing in the world. I barely had time to process it before I found myself slipping into the backseat, only to realize someone was already inside.Si Mama."Si Renzo na raw ang maghahatid sa atin," paliwanag ni Mama nang mapansin ang pangungunot ng noo ko. Of course, he was.Mahigpit na mahigpit ang pagkakahawak ko sa tela ng suit jacket ni Renzo. Pwede ko na itong hubarin, o ‘di kaya ay ibalik sa kanya. Hindi ko lang alam kung bakit hindi ko pa ginagawa. Siguro dahil masarap sa pakiramdam? Saktong lumamig ang gabi kaya naiibsan nito ang lamig na dumadapo sa akin.O baka naman dahil nag-i-enjoy pa ako sa bango nito—never mind. Nakatingin lang ako sa kanya nang pa-cool syang pumasok sa driver’s seat. Akala mo naman parang walang nangyari. Like he hadn’t just declared himself my ‘older brother’ a while ago."Ang bait mo talagang bata, Renzo. Napakagalang mo pa. Swerte ng pamilya mo sa'yo."Muntik na akong mapa-roll e

  • THE BILLIONAIRE'S JOBLESS WIFE   Kabanata 10

    Hindi ko alam kung paano ko nagawang makatulog pagkatapos ng nangyari. Nagising na lang ako dahil sa katok ni Mama. Ngayon nga pala ang Pre-wedding Gala. Muntik ko ng makalimutan. Okay na rin na nakatulog ako kahit ilang oras lang. At least fresh na dadalo sa event. Nawala rin sa utak ko sandali ang tungkol kay Renzo nang bumungad sa umaga ko ay ang gulat na gulat na si Ate. She wasn't expecting us, and I could tell by the surprise on her face. Sinubukan ko hanapin sa buong mansyon si Renzo, pero sabi ng pinsan nyang si Riel ay wala raw dito. Umuwi na. Hindi ko tuloy maiwasan isipin kung nakatulog ba sya katulad ko pagkatapos ng nangyari. Ano kaya ngayon ang iniisip nya tungkol sa nangyari?Nakatayo ako ngayon sa harap ng full length mirror, tinitingnan ang kabuuan pagkatapos ayusan ng stylist na na-assign sa akin. I was dressed in a champagne-colored gown, its silky fabric gliding effortlessly over my legs. Umiba ako ng tayo at nag-side view sa salamin. I admired how the slit i

  • THE BILLIONAIRE'S JOBLESS WIFE   Kabanata 9

    "Wait," I said, grabbing his wrist.Kitang kita ang pagsimangot nya nang lingunin nya ulit ako. He looked at me like I was an annoying kid asking for candy, and that irked me more. The thought made my eye twitch.Ewan ko na lang kung mapanatili pa nya ang ekspresyon na 'yan sa gagawin kong 'to. "Um..." Nagkunware akong nahihiya, may pakagat-kagat pa ako sa labi, kahit gustong gusto ko na humalakhak sa tuwa dahil nahihimigan ko na ang paparating na tagumpay. "Can you stop treating me... like a kid? Or at least stop calling me one?"Mas lalong nadipina ang pagkakasimangot nya. "Why wouldn't I? Unless... you'd rather I call you my little sister?" His voice was flat, serious. Gumuhit sa aking labi ang kanina ko pa pinipigilang ngisi. May paganiyan ka pang nalalaman, ha. Tumitig ako sa mata nya. Mayamaya ay lumapit pa lalo ako sa kanya, na hindi tinatanggal ang mata sa kanya. Suot ang nanatili kong ngisi, inabot ko ang isa nyang kamay at ipinatong ito sa mismong dibdib ko. Hindi lan

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status