“Ate, sinabi mo na iyan ang kanyang pre-marital property. Wala po akong nilabas ni isang barya. Hindi maganda na sabihin sa kanya na isasama ang pangalan ko sa real estate certificate. Huwag na po natin iyang pag-usapan.” As long as na obtained na ang certificate, binigay ni Sevv ang susi sa kanilang magiging bahay, para makalipat na siya agad. Ito lang ang tanging paraan para ma solved ang kanyang problema.
Ayaw niyang tanungin si Sevv na isama niya ang pangalan sa real estate certificate. Kung siya mismo ang nagsabi, hindi agad magdadalawang-isip na pumayag. Simula na naging mag-asawa na sila, ang tanging kasunduan lang nila ay titira sila sa isang bubong na magkasama. Helena sait that lalo na at ang kanyang ate at self-reliant and not greedy na tao, ayaw niya ng paghimasukin ang ganyang issue. Sa maraming katanungan ng kanyang kapatid, handa na si Lucky na umalis sa kanilang tahanan. Gusto sana siyang ihatid ng kanyang ate sa kanyang tirahan, pero nagising naman ang kanyang pamangkin. Pagbangon niya agad itong umiyak at hinahanap ang kanyang ina. “Ate, alagaan mo muna si Ben, wala akong masyadong maraming staff kaya kailangan kong pumunta na ako lang." Si Helena naman ay papakainin niya muna ang kanyang anak, pagkatapos niyang pakainin ay kailangan niya ng maghanda ng ulam para sa tanghalian kasi kung uuwi ang kanyang asawa at wala pang nakaluto ay sasabihin na naman na wala siyang ginagawa sa bahay, tapos hindi man lang makapaghanda ng pagkain. Bumaling siya kay Lucky. “Mag-iingat ka sa daan, pupunta ka ba rito for lunch? Invite your husband." “Ate, kailangan kong bumalik sa tindahan at noon, so hindi ako makakapunta. Ang asawa ko ay busy sa kanyang trabaho. Ang sabi pa nga niya na pupunta siya ng business trip nitong hapon. Ilang araw pa siguro bago ko siya makumbinsi na pumunta rito para magkita kayo.” Naalala ni Helena na nagsinungaling si Lucky in a second. Hindi niya halos kilala si Sevv Deverro, pero narinig ni Lucky sa kanyang grandma na talagang busy siya na tao. Umaalis siya ng maaga at gabi na ring umuwi. Minsan, pumupunta siya kapag may business trip, at mananatili doon ng 10 days o minsan half a month. Hindi niya alam kung kailan siya free, so she didn't dare na mangako sa kanyang kapatid, unless he promise. “Dapat ka ring pumunta sa business trip pagkatapos niyong makuha ang marriage certificate ngayon." Pakiramdam ni Helena na hindi considerate na tao ang kanyang bayaw sa kanyang kapatid. "Kinuha lang po namin ang marriage certificate, pero hindi naman kami ikinasal. Kung gusto niyang pumunta sa business trip then pumunta siya. He can make more money. Maraming magagandang lugar para gastusin ang pera in the future. Sige na ate, kailangan ko ng umalis, you go and feed Ben.” Nagpaalam si Lucky sa kanyang kapatid at pamangkin na dala-dala ang kanyang maleta pababang hagdan. Alam niya kung saan ang Beautiful Seaside Garden pero hindi pa siya nakapasok sa loob. Tumawag siya ng taxi at nagpahatid sa Beautiful Seaside Garden. Pagkarating niya, nakalimutan niya palang itanong kay Sevv kung saang floor ang kanyang room. Nagmamadali siyang kinuha ang kanyang cellphone para tawagan si Sevv pero hindi niya alam ang kanyang cellphone number. Fortunately, she added each other sa WeChat, kaya tinawagan niya ito. Nasa meeting si Sevv at lahat ng nasa conference room had muted their phones. Hindi niya hinayaan na sagutin ang private calls habang nasa meeting. He also muted his phone pero nasa top ng table ang kanyang cellphone, kaya agad niyang nakita ang pagtawag ni Lucky. When the couple added each other as friends. Hindi nilagyan ng pangalan ni Sevv na Lucky, ang phone name na nilagay niya ay “Mermaid in the deep sea". Nakita niya lang ang name ngunit hindi niya kilala, and without thinking, kinuha niya ang kanyang phone at agad pinatay ang tawag ni Lucky at binura niya ang name ng dalaga sa kanyang WeChat friend list. Hindi alam ni Lucky kung sira ba ang call service. At nang makita niya na hindi sinasagot ni Sevv ang kanyang tawag kaya nagpadala na lang siya ng mensahe. To Sevv: Mr Deverro, nandito na ako ngayon sa Beautiful Seaside Garden, pero hindi ko pala alam kung anong floor kayo nakatira. Pagkatapos niyang magtype, she clicked send, huli niya ng makita na hindi na pala sila magkaibigan. She stared at the phone with a daze. “Bakit hindi na tayo magkaibigan? At the entrance of Civil Affairs Bureau, nakipag-exchange pa tayo sa WeChat. Nagkamali ba ako ng paglagay?” bulong ni Lucky sa kanyang sarili at iniisip na baka nagkamali siyang mag-add ng WeChat. Nakakasiguro siya na hindi siya nagkamali. Ngayon ay hindi na sila friends. May isang posibleng mangyari at ito ay binura siya ni Sevv. Nakalimutan niya na bang bagong kasal lang sila? Ito ang naisip ni Lucky. Sa totoo lang, kung hindi umalis si Lucky sa bahay ng kanyang ate, nakalimutan niya rin na meron pala siyang asawa in two days. Tinawagan na lang ni Lucky ang kanyang grandma. At nang sagutin siya ng kanyang Lola. "Grandma, nakaalis na po ako sa bahay ng kapatid ko po at narito po ako sa Beautiful Seaside Garden, pero hindi ko po alam kung anong floor si Sevv nakatira. Grandma, alam mo po?" "Lucky, don't worry, tatawagin ko ang apo ko.” she said, kasi hindi rin alam ni Madam Deverro. In order to investigate Lucky, He let her know na ang bahay at kotse ay bagong bili pa lamang. Tinawagan ni madam Deverro ang kanyang apo. Binura ni Sevv ang kanyang bagong newlywed wife sa WeChat at binalik ang cellphone sa ibabaw ng lamesa para ipagpatuloy ang meeting. But less than three minutes, umilaw muli ang screen ng kanyang cellphone. Nang makita niya na galing ito sa kanyang grandma, he had to answer it. “Grandma , I'm in a meeting." Sevv said sa mahinang boses. "Kung may gusto po kayong sabihin, hintayin niyo nalang po ako pagdating ng bahay.” "Apo, saang building at anong floor ang binili mo na bagong apartment? Naroon na si Lucky, at hindi ko rin alam kung anong floor. Hindi mo ba siya na add sa WeChat? Tell her quickly.” Sevv raised his eyebrows. Oh, naalala niya na. Kinasal siya ngayong araw, marrying a girl whom his grandmother had never met pero sobrang mahal niya na. So, ang pangalan n'ya ay Lucky at kakadelete niya lang ng kanyang asawa sa WeChat. “Pakisabi sa kanya grandma na nasa 8th floor of Building B, Room 808. Okay, grandma, tell her, bahala na siya doon." Hindi na nagdadalawang-isip ang matanda pagkatapos niyang ibaba ang tawag at nakuha ang impormasyon ay agad sinabi kay Lucky. Tinititigan ni Sevv ang kanyang cellphone, and after a moment of silence, he sent friend requests to Lucky again. Wala na ring pakialaman si Lucky na kakabura niya lang ni Sevv sa kanya, at tinanggap ang kanyang friend request. “I'm sorry, I just forgot who you are." Nag-send ng mensahe si Sevv kay Lucky para humingi ng sorry. Niligtas ni Lucky si Madam Deverro, sa simula, ang kanyang anak na lalaki and daughter-in-law ang nagpasalamat kay Lucky. At nang pumunta ang mga apo nila sa hospital para bisitahin ang ginang, wala na roon si Lucky. Kaya, sa sobrang busy like Sevv ay hindi maalala kung sino si Lucky. Kahit lagi namang binabanggit ng kanyang lola ang pangalan ni Lucky ay hindi siya nakikinig at hindi sinasapuso, kaya hindi niya maalala ang dalaga. Nagreply si Lucky kay Sevv. “It's okay, busy ka, dadalhin ko nalang ang mga gamit ko sa itaas." “Kailangan mo ng tulong?" “Meron lang akong isang maleta, kaya ko na itong iakyat sa taas. Besides, kung gusto mo talagang tulungan ako, can you come back to help me move it?” “No-" and Sevv answered honestly. Busy siya. How could he go back and help her move? Pinadalhan ni Lucky ng crying emoji and laughing expression si Sevv, then fell silent and stopped disturbing him from working. Sevv stopped sending messages to her, para silang matagal ng magkakilala, kaya wala na dapat na pag-uusapan. Sevv only hoped na ang kanyang asawa ay masunurin at hindi lumalapit sa kanya sa lahat ng oras. He didn't have much time to deal with her. Binalik ni Sevv ang kanyang cellphone sa mesa. Inangat niya ang kanyang mukha at nakita niya na lahat ng mga tao na nasa conference room na ay nakatingin sa kanya."Umuwi na si Sevv galing sa business trip. Samahan mo siya sa tiyahin natin kapag may oras ka na." Binalik ni Helena ang usapan sa ibang bagay. Wala siyang paraan para malaman kung may kaugnayan si Sevv sa pinakamayamang pamilya Deverro, pero ang tiyahin nila ay asawa ng isang negosyante at tiyak na nakakakilala sa mga anak ng pinakamayamang pamilya. Basta dadalhin ng kapatid niya si Sevv sa tiyahin nila, malalaman niya kung niloko siya ni Sevv tungkol sa pagkatao nito. Nakikinig si Manang Lea sa gilid, iniisip na kailangan niyang paalalahanan ang panganay na binata pag-uwi niya sa gabi. Mas mabuti kung umamin na siya sa panganay na dalaga sa lalong madaling panahon. "Sabi ni Sevv, magiging libre na siya pagkatapos ng Bagong Taon. Masyado siyang busy nitong mga nakaraang araw at malapit na rin ang annual meeting ng kompanya." "Pwede bang may kasama silang miyembro ng pamilya sa annual meeting ng kompanya nila? Sinabi ba ni Sevv na isasama ka niya?" Hindi pa nakaranas mag
"May villa rin si Sevv na pangalan niya, sa isang napaka-high-end na lugar ng mga villa. Sobrang laki ng villa, may harap at likod na bakuran, at maganda rin ang tanawin sa loob. Tiningnan ko at nalaman kong ang mga villa roon ay mahigit sampung milyon ang halaga." Hindi nakapagsalita si Helena sa nalaman. "Ang sabi ni Sevv, milyon-milyon ang kita niya taun-taon, at hindi naman siya masyadong gumagastos sa araw-araw, kaya nakaipon siya nang malaki at nakabili ng villa, pero nagbabayad pa siya ng bahay." "Magkano ang mortgage?" "Hindi ko tinanong, bahay niya 'yon, problema na niya kung magkano ang mortgage, sa future, kung hindi ko talaga kaya, hindi na ako makikipag-agawan sa kanya ng bahay." "Magandang senyales 'yan, ilabas mo na agad at magsalita ulit, anong hindi kaya, simula pa lang kayo ni Sevv, mamuhay nang maayos, huwag kang maging katulad ko." Ayaw marinig ni Helena na sinasabi ng kapatid niya na hindi niya kaya. Nabigo ang sariling kasal niya at umaasa siyang
"Helena, mauuna na ako. Babalik ako para dalawin kayo ni Ben sa ibang araw." Umalis ang ina ni Hulyo matapos sabihin iyon. Sinundan siya ni Lucky palabas ng pinto, karga-karga si Ben. Nang makita niyang sumakay na sa taxi at tuluyan nang umalis ang ina ni Hulyo, may nasabi siyang nakakatawa. Napa mura siya, "Hindi ko pa siya nakikitang ganito ka-aktibo na dumalaw kay Ben dati. Bakit ngayon nagpapanggap siyang mabuting lola?" Nakita niya ang laruang kotse na ipinasok ng ina ni Hulyo sa mga kamay ni Ben bago umalis, kinuha niya ito kay Ben at nagtanong. "Ben, gusto mo ba ang laruang kotse na ito?" "Hindi." Umiling si Ben at sabi, "Marami na akong laruang kotse." Tumatakbo silang lahat. Ang mga laruang kotse na binili sa kanya ng lola niya ay hindi tumatakbo. "Tapos, itapon na lang natin?" Nag-isip si Ben at sabi, "Ibigay na lang natin kay Kuya Xian para laruin." Naisip niya na hindi na kukunin ni Xian ang kanyang mga laruan kung may laruan siyang kotse. "Ben, h
"Ben." Ngumiti ang ina ni Hulyo nang makapasok siya sa tindahan. May kinuha siyang laruang sasakyan sa bag niya at sinabi kay Ben, "Ben, oh, may binili si Lola na laruan para sa’yo." "Lola." Hindi alam ni Ben ang nangyayari sa mga matatanda. Sisigaw pa rin siya kapag nakikita niya ang mga lolo’t lola at tatay niya. May sama ng loob at galit si Helena sa pamilya Garcia, pero pagkatapos ng diborsyo, hinayaan na niya ito. Basta’t hindi na lang siya guguluhin ng pamilya, medyo mapapanatag na siya kapag nakikita niya ang pamilya ng dating asawa niya. Hindi siya nagsasabi ng masasamang bagay tungkol sa pamilya ng dating asawa niya sa harap ni Ben. Anak naman kasi ni Hulyo si Ben. Binaba ni Helena si Ben. Lumapit ang ina ni Hulyo, lumuhod, humarap kay Ben, at iniabot sa kanya ang laruang sasakyan. Gusto niyang kunin ang windmill kay Ben na regalo ni Hamilton. Nakaramdam siya ng pag-aalala at naramdaman niyang kay Ben muna nagsimula si Hamilton. Para sa isang babaeng hiw
Ganito pa man, hindi masaya ang ina ni Hulyo. Mayaman si Hamilton dahil siya ang amo nito, kahit nasira na ang hitsura niya. Nang pumunta sila ng anak niya sa Wilson Group para hintayin si Helena, isang hapon silang naghintay sa harap ng gusali ng kompanya. Narinig niya sa anak niya na isa rin ang Wilson Group sa mga malalaking grupo sa Makati, mas maganda pa sa kompanyang pinagtatrabahuhan ng anak niya. Sinabi rin ng anak niya na sa kakayahan niya, baka hindi siya makapasok sa kompanyang iyon bilang isang senior executive. Nakapasok si Helena sa Wilson Group, kaya medyo hindi makapaniwala si Hulyo. Napagtanto niya na basta’t bumalik si Helena sa pagtatrabaho, magiging makapangyarihan pa rin siya. Buti na lang at nagdiborsiyo ang mag-asawa, at hindi na siya mag-aalala na ma-supress ng asawa niya sa hinaharap. Si Yeng ang secretary niya na umaasa lang sa kanya at nagpapasaya sa pagiging chauvinist niya. Nakilala rin ni Hamilton ang ina ni Hulyo. Tumigil siya, tinitigan ang ina
Ang tindahan ni Helena ay hindi pa renovated dahil halos karamihan sa mga workers ay umuwi sa kanilang hometown para sa darating na bagong taon. Halos nabili niya na ang mga materyales na kailangan. Sa katunayan , hindi naman siya dapat laging bumabalik sa kanyang store. Hindi niya lang kaya na nakaupo lang kaya naghahanap siya paraan para lamang may magawa siya. That way time would pass quickly. At this moment, nakaupo siya sa plastic chair habang si Ben ay masayang tumatakbo sa loob ng kanyang tindahan. The door of the store was a glass door, closed. Because it was a bit heavy, Ben didn't have enough strength to open the glass door. It was safe for him to run around in the store. "Mama, Mama." Habang masayang naglalaro si Ben ay nakita niya si Hamilton na pumasok. Sa sobrang takot niya ay nabitawan niya ang kanyang laruan sa kanyang kamay at napatakbo siya kay Helena at walang tigil ang pagsigaw na mama. Sobrang takot siya. "Ben, why are you so scared of me?" Ha