Chapter 16: "My Servant"

Lumundag ang puso ko nang hawakan ng prinsipe ang kamay ko at napaawang ang mga labi ko nang tumigin ito sa akin nang seryoso at biglang ngumiti nang nakakaloko. “Hi, nice to meet you, my fiancée. I’m Ezekiel,” sabi niya, sabay kindat. Hindi ko alam kung seryoso ba siya o nagbibiro. Blanko ang mukha niya pero ‘yong mga mata niya ay parang may sinasabi.

“A-ano po?” utal-utal kong tugon. Ngayon ko lang nakita na may nunal pala ang prinsipe sa kaliwang ilalim ng mata nito. Mas lalo itong naging kaayaaya. Napalunok ako nang hawakan niya ang braso ko habang pababa kami ng hagdan. Namangha naman ako sa mga libro na naka-display sa matataas na bookshelves, malaki talaga ang empluwensya ng Tudor Era sa kanila.

“You can’t speak English?” takang tanong nito.

“No. She, can’t speak. Right, Liah?” sabat ng bata, habang nakatingin sa akin.

“Shut up, Ezra,” ani ng prinsipe.

“Liah? Cute name,” ani nito sa akin.

Hindi na muling nagsalita ang prinsipe kaya nakahinga ako nang maluwag. Pero hindi niya pa rin binibitawan ang kamay ko, ano? Close kami agad? Pero ang sarap sa feeling. Nang biglang tumunog ang cellphone ko. Napatingin ako sa prinsipe, “Take it, dear,” sabi niya. Gano’n na lang ang gulat at pagtataka sa mukha niya nang makita ang kamay niya na hawak ang kamay ko. Agad niya itong binitawan at tumalikod sa akin. Anong problema ng lalaki ‘yon?

"Ma? Napatawag kayo?" tanong ko.

"Oh, Liah, are you okay? Are you hurt?" sunod-sunod na tanong sa akin ni mama. 

"Opo, Ma, ayos lang ako. Bakit kayo ganyan?" takang tanong ko naman sa kanya.

"It seems you are in trouble," saad nito sa akin.

Yes, Mama, I am in trouble. Mahina kong isip. Alam na alam talaga ni mama ‘pag sana ganito akong sitwasyon.

"Okay lang ako, Ma," sagot ko sa kanya.

"Sure ka?" Hindi siya kumbinsido sa sagot ko.

"Yeah, Ma, I'm good, don't worry!" Pagbibigay ko ng assurance kay mama.

"Okay, pero keep in touch, anak," sagot naman nito. Parang hindi pa rin kumbinsido. Nagpaalam na ako sa kanya. Hindi ko muna sinabi na maid ang napasukan kong trabaho. Baka mag-alala.

"Hija?" tawag pansin ni Nana Senya sa ‘kin.

"Po? Pasyensya po. Tumawag kasi si mama," paliwanag ko sa kanya.

Ngumiti lang ito, "Hatid na kita sa kwarto mo," saad nito sa akin. Nabigla naman ako sa sinabi niya.

"Ano? Tanggap na ako?" tanong ko sa kanya. Hindi ko matago ang saya dahil may trabaho na ako.

"Oo, Hija," sagot nito.

“Habang nasa telepono ka ay sinabi ng prinsipe na wag nang tumanggap ng aplikante, dahil nakapaili na siya ng bagong maid,” dagdag pa nito.

“Talaga, po?!”

“Oo, hija, siya na rin ang bahalang magsabi sa ‘yo, kung ano ang gagawin mo.”

“Nako! Salamat naman. Nasaan na po sila?” Pansin ko kasi na wala na sa tabi namin ang magkapatid.

"Ayon nagkukulitan sa hardin, na-miss siguro nila ang isat-isa," sabi niya, sabay turo sa akin ang magandang hardin ng palasyo. Nakita kong nagkukulitan nga ang magkapatid. Na-miss ko tuloy ang kuya Luke ko.

"Kahit na minsan ay nag-aaway din ang magkapatid. Pero alam ko na mahal na mahal nila ang isa't isa," saad ni Nana Senya.

"Halata naman po na mahal nila ang isa’t-isa," ani ko.

“Tama ka, hija.”

"Nga pala, Nana Senya, may tanong lang ako," sabi ko sa nahihiyang boses.

"Ano ‘yon, hija?"

"Pwede ko bang kunin 'yong mga gamit ko?" paalam ko sa kanya. Wala kasi akong dalang damit. 

“Bukas na, hija, gabi na rin at maraming naka-reserve na tee shirt ang prinsipe, pahihiramin kita.”

“Ho? A-ah-eh wag na, nakakahiya sa prinsipe.”

“Wag kang mahiya,” ani niya.

"Nana? Ah, anong oras na po ba?" tanong ko.

"Alas syete na ng gabi, bakit, hija? May bibilhin ka pa?"

"Ha? 'Di ko namalayan auh, gabi na pala."

"Oo, gabi na. Teka kukunin ko muna ang damit."

"Sige po, Salamat."

Ilan sandali pa ay bumalik na si Nana Senya na may dalang bag, “Oh, ito na ang damit mo, lahat ng kailangan mo ay nandiyan. Oh, siya nasa kanan ang banyo, sa may malaking pinto ka dumaan, makikita mo agad ang banyo.”

“Salamat, Nana Senya.”

“Sige, magpalit ka na at kumain ka sa kusina, nando’n lang ako. Ang kwarto mo, eh, malapit lang din sa kwarto ng prinsipe.”

“Sige, salamat.”

Nagtungo na ako sa direksyong tinuro ni Nana Senya. Lumiko ako sa kanan at nagtaka ako bakit ang daming pinto? Pinili ko ang malaking pintuan at pumasok do’n. mas lalo akong nagtaka kasi ang dilim. Pinikit ko ang aking mga mata at kinurap-kurap ito. Nang dumilat akong muli ay nasanay na sa dilim ang paningin ko. Parang nasa bar ako? Marami akong nakitang bote ng alak. Aalis na sana ako nang may nagsalita sa likod ko.

“What do you think you’re doing here?” malamig at may diin na sabi ng boses. Nagsitayuan ang mga balahibo ko sa likod ng leeg ko.

“A-ah, a-no, ho?” utal kong tanong. Nakakatakot at nakakatunaw ang malamig niyang boses. Alam ko na ang prinsipe ang nasa likod ko.

“Aish! Ang sabi ko, bakit nandito ka sa kwarto ko?” sagot nito sa nayayamot na boses. Kanina lang parang ayaw bitiwan ang kamay ko ngayon ang cold at arogante naman ito.

“A-akala ko k-kasi ito ang b-banyo, Kamahalan.”

“Oh, what an old trick used by women,” ani nito.

What? He thinks― I’m into him? Duh? Naramdaman kong lumapit ang ulo niya at inaamoy-amoy ang buhok ko hanggang umabot sa leeg ko. Nanigas ang buong katawan ko sa ginagawa niya. Pero may kung anong masarap na kirot akong naramdaman sa tyan ko. Nakikiliti ako.

“From now on, you’re mine, my servant.”

“A-ano po ang g-ginagawa n-niyo?” halos hindi ako makasalita sa nararamdaman ko.

“You’re my maid. You have you no right to ask,” matigas na sabi niya. Pero parang musika iyon sa pandinig ko. Mayamaya pa ay hinawakan niya ang baywang ko, and he pinned me on the door. Now, I’m facing him with his right arm leaning on the door. Habang ang isang kamay niya ay nasa baywang ko at gumagapang ito pataas sa dibdib ko. Gusto kong sumigaw pero may kung anong mahika ang ginagamit ang lalaki, para manatali akong tahimik at sumunod lang sa gusto niyang mangyari.

“M-mahal na P-prinsipe, a-ano―” hindi ko na natapos pa ang sasabihin ko nang bigla niya akong hinatak sa baywang at hinagis sa kama niya, at dinaganan ako.

“One more question, and I’m gonna rip off your clothes, and you will know what will happen next.”

Muntik na akong sumigaw sa sinabi niya. Kailangan ko nang panindigan na hindi ako marunong magsalita ng English. Kaya napalunok na lang ako ng laway. Nakita ko naman na ngumisi ang prinsipe. Ano ba ang balak na gawin ng lalaking ‘to. Kasama ba ito sa pagiging maid?

Tatayo na sana ako pero pinigilan niya ako sa braso at hinigang muli sa kama. “Wag kang gumalaw, my lovely servant, I’m not done, yet.”

“A-ano, Kamahalan?” ani ko. Para akong tanga, alam ko naman ang ibig ‘yang sabihin. Pero parang hindi sumusunod ang katawan ko sa utak ko.

Parang nagugustuhan ko naman na nasa bisig ako ng lalaking ‘to. Hindi ko mapigilang mapalunok muli ng laway nang nakita kong kinagat niya ang kanyang labi. Nanigas ang buong katawan ko nang hinawi niya ang nakakalat kong buhok. Hanggang sa bumaba ang kamay niya kwelyo ng polo shirt ko. Hindi pa pala ako nakapagpalit ng damit.

“W-wag po, Mahal na Prinsipe,” pagsasamo ko.

“You’ll love this, dear, trust me,” nakangisi nitong sabi.

Dahan-dahan niyang binuksan ang unang botones ko, haggang sa ikalawa, ikatatlo. Kita na ang malalaki kong dibdib pero hindi ito tumigil hanggang sa napaluha ako. “Damn it!” sigaw nito at umalis sa kandungan ko. Napaupo ako at napayakap sa katawan ko. Pumunta ito sa kanyang drawer at may kinuhang damit.

“Palitan mo ‘yang damit mo,” saad nito, sabay abot ng teeshirt na itim. Inabot ko ito at tumingin sa kanya. “Aish! Lalabas na ako, magbihis ka na,” tugon niya sa tingin ko. Nang makalabas na ang prinsipe ay napaluha ako sa kaba at katangahan ko. Nagbihis na ako at lumabas ng kwarto. Tinahak kong muli ang daan kung saan ako iniwan si Nana Senya.

“Oh! Hija? Bakit ang tagal mo yata?” saad ng matanda.

“Nahirapan kasi akong hanapin ang banyo kaya natagalan ako, pasyensya na po.”

“Hayaan mo na hija, masasanay ka rin.”

Nakita ko naman ang prinsipe, na nasa likod ni Nana Senya. Seryoso ang mukha nito. “Let’s eat, Nana,” ani nito sa malamig na boses, habang nakatingin pa rin ito sa akin. Nakakatakot pero bakit ang saya ko?

-Witch in the Palace