AKHIRO:NAPAPAHILOT ako ng sentido na kay aga-agang pina-init ni Moi ang ulo ko! Napapailing na lamang ako sa kakulitan nito at tapang na magbiro sa akin. At ano daw? Binabasted niya ako dahil hindi niya ako type at masyado na raw akong matanda para sa kanya?! Fvck! Sampung taon lang ang age gap namin. "Damn, Moi. Hindi pa ako gano'n katanda, fvck!" hibang kong pagkausap sa repleksyon kong kaharap mula dito sa restroom! "Fvck! Bakit ko ba iniisip ang sinabi niyang magmumukha kaming mag-ama kapag nag-date kami?! Damn it! Ang lakas ng loob ng kutong-lupa na 'yon! Ang sarap niyang ibalibag sa kama, fvck!"Napapailing na lamang akong napahilamos ng palad sa mukha. Damn, Moi! May araw ka rin sa akin.MAGTATANGHALIAN na nang mapansin ko itong tumayo ng cubicle nito at nagtungong elevator. Napailing na lamang akong binalingang muli ang mga papeles na kaharap ko para sa mga proposal ng mga bagong investor ng kumpanya.Natigilan ako nang madako ang paningin ko sa isang folder.Anderson's Gro
AKHIRO:NAKONSENSYA naman akong nalapnos ko ito sa dibdib kahit na ba hindi ko iyon sinasadya. Pagkalabas nito ng banyo ay presentable pa rin naman ito na isinuot ang plain white shirt kong hiniram nito na ini-tuck-in nito sa black pencil skirt nito at napapatungan ng black blazer. Napaayos ako ng tayo at 'di pinahalata ditong nagu-guilty ako. May oras pa naman kami kaya kahit matagalan kami sa lunch meeting namin."Tara na, boss!" masiglang saad nito."Are you comfortable with that?" aniko na muling pinasadaan ang kabuoan nito."Yes, boss, magaling akong magdala ng damit kaya yakang-yaka ko 'to!" Napailing akong nagpatiuna na sa elevator ko. Kaagad namang sumunod ito. Nagpamulsa ako at napapanguso kung paano ko ba ipapamukha sa dalawang traitor at paghinayangan ang pangtatraydor sa akin. Tahimik lang naman si Moi na nasa gilid ko at ito na rin ang nag-press ng button pababa ng ground floor. Yakap pa nito ang iPad at note nito na laging dala-dala para ilista lahat ng mahalagang pagd
MOIRA:KABADO ako habang kaharap ang mag-asawang Anderson na siyang investor sa kumpanya ni boss tukmol. Kahit hindi ko alam ang nangyayari ay malakas ang kutob ko at nahihinulaan ko na ang mga nangyayari. Sa uri ng tinginan at pagkausap nila sa isa't-isa ay alam ko ng dati na silang magkakakilala. Pero ang ipinagtataka ko ay ang kinikilos ni boss tukmol. Una, binilhan niya ako ng magarang dress sa mamahaling boutique. Nanlumo pa ako na makitang nasa 200 thousand ang suot-suot ko ngayong dress na napili nito. Pinaayusan din ako para daw magmukha akong tao.Ngayon naman ay pinakilala niya akong fiancee! Balak pa yata akong pikutin ng tukmol na 'to! Hindi p'wede! Baka kapag nalaman niyang nabuntis lang ako ng kung sino ay sasabihan akong ipapaako ko sa kanya ang anak ko. H'wag na lang! Ang sama kaya ng ugali niya. Baka mamaya kawawa lang ang anak ko pag ito ang maging step-father ng Mikmik ko. 'Di bale na lang. Kaya kong magbanat ng buto para sa gatas at diapers ng anak ko."So, kail
MOIRA:PALAKAD-LAKAD ako ng silid habang pinag-iisipan ang mga dapat ilagay ko sa kontrata namin ni boss tukmol. Hindi ko lang lubos akalaing may matinding lungkot pala siyang napagdaanan noon at sa kamay pa mismo ng matalik niyang kaibigan at long-time girlfriend. Kaya naman pala makahulugan ang mga sinaad ni Aliyah Anderson sa akin ng kausapin ako sa restroom at kwinekwestion ang lalim ng pagmamahalan namin ni boss. 'Yon pala ay ex niya ito at marahil nag-a-assume pang hindi pa nakaka-move-on sa kanya ang boss ko. Tsk. Ang kapal niya para komprontahin ako at tanungin kung mahal nga ba ako ni boss? O baka ginagawa lang rebound. Natigilan ako at napasapo sa ulo ng may mapagtanto."Anak ng tokwang matabang baboy! Para nga pala niya akong ginawang rebound sa pagiging instant fiancee ko sa kanya sa harap ng run away bride niya," parang hibang pagkausap sa sarili na napapasabunot ng ulo. Napapakagat ako ng ibabang labi."Pero bakit kailangan naming magpakasal? Hindi kaya. . . dahil bi
MARCUS"Bye, Mommy! Muwaah!" paalam ko kay Mommy dahil papasok na ako ng school. Napakatamis ng ngiti nitong muling humalik sa labi ko bago ako pakawalan."Bye, sweetie. I'll fetch you later, huh?" pahabol pa nitong ikinangiti at tango ko na kumaway sa kanya bago pumasok ng room ko.She's one of the best mother and wife in this world. And we're so happy and blessed that... she's our Mom. Maganda, mabait, malambing, maasikaso at laging hands-on sa pag-aalaga sa amin ng mga ate at kuya ko lalo na syempre sa daddy naming pabebe din kahit matanda na. Oopps. Medyo lang pala dahil nasa 40's pa lang naman si Daddy Akhiro. Ang gwapong Daddy ko."Good morning, Marcus!" halos panabay na bati ng mga classmates kong napakalapad ng ngiti sa aking ikinangiti at tango ko lang."Good morning, ladies!" balik bati kong kumindat sa mga itong ikinairit ng mga ito na napapapadyak pa ng kanilang paa.Napapailing na lamang akong nagtungo ng desk ko."Good morning, chubs!" lambing bati ko sa bestfriend ko.
MARCUS:NAKANGUSO AKONG nakahalukipkip habang nasa byahe kami ni Mommy. Si Mommy Moi din kasi ang tagahatid at sundo ko. Sa akin siya pinakatutok dahil bunso daw ako. Dadaanan pa namin ang mga ate at kuya ko sa school nila. Si Jessie naman ay sinundo rin ni Tatay Darwin. Wala naman kasing ibang nag-aalaga kay Jessie kaya si Tatay ang tagahatid at sundo rin nito."How's school, sweetie? Bakit nakabusangot ka dyan, hmm? Pwede nang sabitan ng kaldero ang nguso mo anak," natatawang saad nito na bahagya akong nilingon. Lalo akong napangusong ikinatawa nito."Haist, dugong Montereal talaga. Apaka-attitude," tatawa-tawang saad nito na napapailing sa akin. "Mommy naman kasi," paninimula ko na pinalungkot ang tono. "Oh, what's wrong, sweetie. Hmm?" malambing tanong nito na sa harapan nakatingin."Si chubs po." "Oh, what about her?" saglit ako nitong nilingon na nanunudyo ang ngiti at tingin.Napakibot-kibot ako ng nguso ko na nakahingang malalim. "Mommy, she kissed me," namilog ang mga ma
MARCUS:NAPAPANGUSO AKO habang naghihintay dito sa labas ng room namin. Ilang minuto na lang at magsisimula na ang klase pero wala pa si chubs. Nasaan na ba kasi 'yon? Imposible namang liliban siya ngayon eh may exam kami. "Marcus, come in now, baby," malambing pagtawag ng adviser namin sa akin. Napakamot ako sa pisngi na palinga-linga pa rin baka sakaling sumulpot na si chubs at na-late lang ito. Alanganin akong lumapit kay Ma'am Precilla, ang adviser namin sa english."Ma'am," mahinang pagtawag ko. Ngumiti naman itong binitawan muna ang ginagawang pag-check sa mga test paper."Yes, baby?" napanguso ako.Sanay naman na ako sa kung ano-anong endearment nila sa akin dito sa school. Kahit nga ang principal namin ay baby din ang tawag sa akin. Mas lumapit pa ako dito para maibulong ang sasabihin."Ma'am, pwedeng pa-extend pa, please? Wala pa kasi si chubs, I mean...si Jessie po," tinignan naman nito ang suot na relo na napahinga ng malalim."Nasaan na ba kasi 'yong kaibigan mo? Late n
MARCUS:TULALA LANG AKO habang yakap ang frame ni Jessie. Dito namin sila ibinurol sa Montereal's Funeral Home dahil wala naman silang ibang kaanak na nagki-claim ng katawan nila sa morgue. Ayon kay Daddy ay laking kalye si Tatay Darwin na kung saan-saan na nakakarating. May naka-live-in ito pero hindi naman namin alam kung nasaan na ito. Kahit ang pangalan. "Sweetie, are you hungry?" si Daddy. Umiling lang ako. Lahat sila ay panay ang tanong sa akin at alok ng makakain o maiinom pero tinatanggihan ko. Wala akong gana. Ayokong magsayang ng sandali na kasama ang bestfriend ko. Bilang na lang ang oras na kasama ko siya kaya ayaw kong umalis kahit saglit sa harapan nito. Napahinga ito ng malalim na niyakap ako at panay ang halik sa ulo ko. "You know what, son? Minsan kailangan may mawala sa atin para sa mga bagong darating sa buhay natin. Sa ngayon, sariwa pa ang sugat na naiwan ni Jessie at Darwin sa puso natin, pero balang araw....may darating para punan ang espasyo na nilisan nila.