Pagabi na subalit hindi magawang matulog ni Lanche. Hindi siya makatulog dahil baka sumpungin na naman si Brie. Nasa labas siya nagpapahangin habang may hawak na sigarilyo.
"Captain!" napalingon siya ng tawagin siya ni Meshua kasama nito ang kaibigan ni Brie na si Chillet.
"Kanina ka pa ba dito captain?" tanong sa kaniya nito.
Hindi siya sumagot, nanatili lamang siyang nakatanaw sa malayo. Nasa loob naman ang tatay ni Brie kaya mag magbabantay sa kaniya. Kagagaling lamang niya sa bahay ng mga kapatid nito dahil dinalaw nila si Brie
Ilang minuto lang ay nagpasiya na silang pumasok sa loob. Bumungad sa kanila ang bagong gising na si Brie. Kita niya mga mata nito na nahihirapan ang dalaga. Hinawakan niya ang kamay ni Brie habang nakatingin it
LANCHE's POV"I want to be selfish. I want you to be back. I want you to be mine again. I hate seing you like this. P-pero kung talagang..." hindi ko natapos ang sasabihin ko dahil sumikip ang dibdib ko. Unti-unting tumulo ang mga luha ko."K-kung talagang nahihirapan ka na, t-tatanggapin ko. " naiyak na sabi ko habang hawak ang kamay niyang maputla."Mahal na mahal kita Elle. Mahal na mahal kita!"Nakita ko naman na unti-unti siyang lumuha. Mabilis ko iyong pinunasan."I was June and you were my Johnny CashNever one without the other, we made a pa
YEARS LATER "And now, you may kiss the bride," masayang sambit ng pari sa bagong kasal na si Lauren at Lanche. Seryosong tumingin si Lanche sa asawa niyang si Lauren. Habang masaya namang nakatingin si Laurrn sa kaniya. Hindi maipaliwanag ni Lauren ang nararamdaman niya ng pakasalan siya ni Lanche. "I love you, Lanche Hendrix. Ill promise, that I will never gie up on you, that I will love you no matter what happen. I really love you, Lanche. Thank you for everything..," naiiyak na sambit ni Lauren hbang nakatingin ka Lanche. Hinawakan naman ni Lanche ang kamay nito bago hinawakan ang mukha ni Lauren. "Ill promise, I will do everything to make you happy, I will never hurt you, I will protect you. I love you, my love...." sensiridad na sabi ni Lanche at hinalikan si Lauren sa mga labi nito. Kasabay noon ang maalakas na hiyawan at pala
LAUREN'S POV Im planning to cook my special menu for tomorrow. Lanche will go home so I want to cook for him. "Good evening Ma'am!" The guard gladly greet me as well. I smile to him as my response. Before I go outside. My day is so unstressful, because Luanne is not here. I feel comfortable when she is not here. And Im pretty sure that also has a plan again. When I arrived, I go inside direct on our room. But I saw someone in the garden. "Nanny?" I called. But Im shocked when she answer me on kitchen. "Madame! You already here?" she asked confusely. "Yeah, why? Is there a problem?" I ask to her. She look pale. I started to doubt. "Tell me?" She took her breath out before speak. "Madame, there's a pro
LAUREN'S POV"Madame, okay lang po ba kayo?" nabaling ang tingin ko kay Melody na kakapasok lang.Seryoso akong tumingin sa kaniya. Ang totoo hindi ko alam kung paano ko susolusyunan ito."Madame, gusto mo ba ng kape?" tanong pa niya."Please?" sambit ko. Ngumiti naman siya bago lumabas ng office ko. Ipinatong ko ang ulo ko sa table ko.Mabuti na lang at walang mga namatay. Pero kritikal ang lagay ng iba. Hindi ko alam kung paano nangyari iyon."Madame? Magkape ka po muna," sabi ni Melody habang may hawak na tasa. Inilapag niya iyon sa tabi ko bago siya lumabas.Five days nang mababa ang rate ng Carniva. Kaya naman medyo nai-stress ako.Matapos kong uminom ng kape, naisip kong lumabas na lang muna. Pero mas lalong sumama ang araw ko nang makita ko si Luanne.Nakangiti siya na tila masaya.
LAUREN'S POV Nagising ako ng wala na si Lanche sa tabi ko. Matapos kong gawin ang morning routine ko, agad akong bumaba para pumuntang kusina. Subalit pagkababa ko ng sala ay bumungad sa akin si manang na may mga dalang karton. Tinignan ko naman siya ng nagtataka. "Madame, pinadala po ito kanina," sabi niya bago inabot ang ibang gamit. Lumapit ako at tinignan ang sulat. Napataas ang kilay ko ng makita ko ang sulat na galing kay Luanne. Agad kong nilukot iyon. Sa sobrang galit ko, binato ko iyon sa kung saan. Hindi na ako magtaataka kung ano ang laman ng mga box na yan. "Pakidala sa storage room, manang." Seryoso akong tumingin sa mga kahon. Ito yung mga gamit ko sa office. Hindi niya talaga ako titigilan sa pang-aasar niya. Huminga ako ng malalim para mai
LAUREN'S POVMag-alas onse na pero wala pa rin si Lanche. Kaya naman mas lalo akong kinabahan.Hindi naman siya ganito, may napapansin ako nitong mga nagdaang araw. May iba siyang ikinikilos. Kaya naman hindi ko maiwasang hindi magtaka. Lagi na siyang late umuuwi. Minsan madalas ang pagtingin niya sa cellphone niya.Hindi kaya may iba siyang babae?Agad akong napapikit. Hindi niya magagawa iyon. Imposibleng malapitan siya ng mga babae. Hindi ganoong tao si Lanche. Alam kong hindi niya gagawin at magagawa yon kahit na hindi pa nabalik ang pagmamahal niya sa akin.Masyado na naman akong nag-iisip ng hindi maganda.Maya-maya lang ay bumukas ang pinto. Agad naman akong tumayo para salubungin siya. Pero laking gulat ko ng dumiretso lang siya na para bang di ako nakita kahit na nasa harap lang niya ako."Hon? Are you okay?" ta
"Lauren Dawson?" nakangiting bati sa akin ng isang babae. Napangiti ako ng makita ko kung sino siya."Koleen?" hindi makapaniwalang tanong ko sa kaniya."At your service," pabiro na sambit niya."OMG! Hi Mr. Claveria," nakangiting sabi niya habang nakatingin kay Lanche."Hello," nakangiting sagot ni Lanche habang nakatingin rin sa kaniya."Sabi na nga ba, kayo pa rin sa huli," nakangiting sambit niya."Kahit anong paghihiwalay niyo. Kung kayo, kayo talaga," dugtong niya.Naiilang akong ngumiti. Hindi niya kasi alam ang nangyari, lalo na nung mas pinili ko ang career ko kaysa kay Lanche noon. Itinago namin iyon kaya walang masyadong nakakaalam ng nangyari."See you around, Lauren, Lanche," nakangiting sabi niya bago ako nakipag-beso sa kaniya. Pumasok kami sa loob matapos naming makipag-usap sa iba.
LAUREN'S POVI was about to leave when someone caught my attention. I dont know why I follow her until she reach the garden.I was stopped when I heard his voice. I cant take this anymore and I follow them in the dark place.They talk privately? But why? What do they need to talk about? And they talk for a long time?My mind was immediately confused again. How long it will take? Their topic is so serious and I can't hear it though.When I peekee at them, their face is too serious. Im slowly move to heard them but when I approached suddenly someone was coming. I quickly hide to the plant besides me.They will stop when they heard that man is coming. I quickly run out of the garden. Im here at Carniva, and I want to fetch Lanche. When I saw that he is not here, I decided to leave but I saw Luanne.Until now, my mind is so confus