Happy memories, sweet promises, every words of his that gives life to my heart has completely disappeared because of a mistake. My heart seemed to be stabbed by the blade of his gaze on me, at Ang dati ay maamong mga tingin ay agad napalitan ng galit at pagkabigo.
" Don't lie, this picture tells the truth." Seryosong sabi ni hallen habang hawak parin ang larawan namin ng kapatid niyang si harris." Malandi ang babae na yan, nung una kay hallen siya dumidikit ngayon naman kay harris? Ibang klase ka rin no? Ganiyan kana ba ka desperada para gamitin mo na ang katawan mo para akitin si harris?" Wika ni sab" Hindi yan totoo!" Sigaw ko habang mariin na naka kuyom ang kamay ko sa sobrang galit. " Wala akong alam sa picture na yan, at kayang patunayan ni harris yan sa inyo mag kaibigan lang kami!"Tila wala silang naririnig sa paliwanag ko, walang naniniwala sakin kahit pa si hallen. Ganun na ba kababa ang tingin niya sakin? Ganun na ba ka desperada ang tingin sakin ng pamilyang ito?" I am very disappointed in you, kinupkop ka namin dito sa mansion Dinamitan, pinakain! Tapos ito ang igaganti mo sakin ha? Star? Sumagot ka!" Sigaw ni Señiora trina" Malaki ang utang na loob ko sa inyo Señiora, hindi ko po yan magagawa....."" Ang mabuti pa umalis ka na dito sa pamamahay ko, tignan lang natin kung saan ka pulutin. Tinraydor mo ako, at ang anak ko pang si harris ang gagamitin mo? Mabuti nalang at na enggaged na itong si hallen dahil baka pati siya nabiktima mo na din! Umalis kana rito ngayon din." Singhal sakin ni Señiora bago ako tinalikuranNaiwan akong nakatayo at patuloy lang sa pag iyak habang si Sab ay nakangiting nakatingin sakin." Why are you crying little girl? Matapang ka diba? Hindi ako makapaniwala na pinatulan ni harris ang babaeng katulad mo" Nakangising sabi ni sab" Walang nangyari samin ni harris..."" how can you prove? you are too young to give up your virginity star, nakakahiya ka." Aniya at saka kumapit sa braso ni hallen.Ayokong pilitin na maniwala sila sakin, wala akong ginawa. Nagising nalang ako na magkatabi na kami ni harris sa kama at alam ko na walang nangyari samin. Masakit sobra dahil kung sino pa yung taong inaasahan ko na maniniwala siya pa ang unang tumaboy sa akin." Hindi ko na pipilitin na maniwala kayo sakin, wala akong ginawa At hindi ako lumaking sinungaling. Gaya ng gusto niyo... aalis ako at alam ko na papatunayan ni harris sa inyong lahat na tama ako kapag naka balik na siya." Sabi ko at agad na umalis sa harapan ni hallen, sab at hero.Mabilis akong nagtungo sa kwarto ko at doon binuhos lahat ng luha at sakit dahil sa mga sinabi nila.Halos kalahati ng buhay ko ay ginugol ko na sa lugar na ito, sa pamilyang ito. Masakit sobra na dumating na yung panahon para lisanin ang lugar na ito, at kalimutan ang mga taong minahal ko ng totoo.Isang pagkakamali na hindi ko naman ginawa, isang pagkakamali na sumira at nag bigay ng dumi sa pangalan ko. Hindi ako mayaman, wala akong magulang at hindi ako lumaki sa mayaman na pamilya pero may dignidad ako, marami akong pangarap. Hindi ako sinungaling at hindi ko magagawa ang mga bintang nila sakin."Star... pag pasensyahan mo na si Mommy, ganun lang yun mag salita alam mo naman ang ugali nun diba?" Sabi ni hero sakin habang inaayos ko ang mga hamit na dadalhin ko." Ayos lang hero, naiintindihan ko naman. "" Saan ka tutuloy ngayon? Next month pa ang balik ni kuya harris" Nag aalala niyang tanong sakin." Bahala na...kung saan ako mapunta. Mag hahanap nalang din ako ng trabaho." Wika ko habang nag kukunwari na matatag at nagawa ko pang suklian siya ng ngiti."Pano ka mag ta trabaho? 17 ka palang? Kung may magagawa lang sana ako tutulungan kita Star, pero sa ngayon wala. Grounded pa ako at halos ikulong na ako dito sa mansion."Bumaling ako kay hero at tinapik ang balikat niya." Wag ka ng mag alala magiging ayos din ako, wag ka mag pasaway dito okay?" Sabi ko sa kaniya at nginitian siya.Matapos kong ayusin ang mga gamit ko ay inilabas ko na sa kwarto ang dalawang maleta na dadalhin ko sa pag alis, sana lang ay mapanatag na ang pamilyang ito sa oras na umalis ako. Nakikisali lang naman ako dito, sampung taon akong binuhay ng pamilya endrelton kahit buhay ko hindi pa sapat na kabayaran sa nagawa nila para sakin. Kaya ang mga masasakit na salitang sinabi sakin ni Doña trina ay balewala lang, tatanggapin ko." Didn't you tell me that you are also a good liar?" Wika ni hallen habang hinihila ko ang maleta ko.Napatigil ako pero nanatili akong nakatalikod sa kaniya, hindi ko siya magawang harapin dahil natatakot ako sa mga tingin niya." You love Me? but you lied to me! you fooled me. Pinag mukha mo akong tanga Star! I told you to stay away from harris but what did you do? Sinasabi mo na kaibigan mo siya....Ganun ba ang ginagawa mo sa kaibigan mo ha?" Aniya at di ko na napigil ang sarili ko, isang malakas na sampal ang binigay ko sa kaniya at Walang wala yun sa mga masasakit na sinabi niya." Tapos kana? Ano pang sasabihin mo? Malandi ako? Oo na! Malandi na ako! Sinungaling na ako! Hindi ka naman naniniwala sakin para saan pa kung mag papaliwanag ako? Bakit sa dami niyo ikaw pa? Ikaw pa yung hindi na naniwala sakin? Nag kamali pala ako ng inasahan."Patuloy sa pag agos ang mga luha ko habang siya ay nakatungo lang at hindi ako magawang tignan." You hurt me, it's like you're killing me now star, sana pinatay mo nalang ako." Aniya" Ako ba hindi mo nasaktan? Hindi mo ako kayang paniwalaan, sana hindi mo nalang sinabing mahal mo ako." Sagot koPinunasan ko ang luha sa pisngi ko at matapang siyang tinitigan. Walang reaksyon ang mukha niya, ang malamig niyang tingin sakin ay bumabalot sa buong katawan ko." Sana maging masaya ka sa fiance mo, mula ngayon magkalimutan na tayo." Sabi ko at agad siyang tinalikuran.Ngunit bago pa ako makalayo ay hinila niya ako at sinandal sa dingding." Star, i am hurt....too much!" Aniya at marahas akong hinalikan.Mariin ang Bawat halik niya na tila nag iiwan ng sugat sa labi ko. Hanggang sa dumapo ang kamay niya sa dibdib ko at mariin iyong pinisil." Hallen! Nasasaktan ako!" Sigaw ko dito ngunit tila wala siyang naririnigBumaba ang halik niya sa leeg ko at dama ko ang basa na tumutulo sa dibdib ko. Ang mga luha niyang kanina niya pa kinukubli ay inilabas niya habang hinahalikan ako." H....Hallen......please..." bulong ko habang patuloy ako sa pag iyakTumigil siya sa paghalik sakin at naupo sa sahig habang naka sandal sa dingding." Umalis kana....leave me alone, Umalis kana sa buhay ko star." Bulong niya habang naka iwas ng tingin sakin. Hindi na ako umimik, pinunasan ko ang luha ko at agad na bumaba sa hagdan.Nasaktan siya, dahil niya ako pinaniwalaan. Ngayon maruming babae na ang tingin niya sakin at wala akong magagawa para baguhin pa yun. Nasasaktan siya pero sakin doble doble ang sakit. Hindi ko alam paano pa ako mag sisimula, hindi ko alam kung paano ako babangon ngayon.Sana lang makayanan ko lahat ito, sana ganun kadali na kalimutan ang mga alaala at pangako na ibinigay sakin ni hallen, sana ganun kadali na alisin siya sa buhay ko at sa puso ko. Sana maging manhid na ang puso, ng sa ganun hindi na ako masaktan satuwing maalala ko lahat ng masasakit na sinabi niya." Goodbye Star, pano ba yan? Talo ka na naman? " wika ni sab habang nakatayo sa malaking pintuan." Ikaw ang may gawa nito, hindi ka patas makipag laban. Alam mo na talo ka dahil hindi ka mahal ni hallen." Sabi ko habang matapang siyang tinitignan." Hindi sa ngayon, pero tingin mo ba sa ginawa mo mamahalin kapa niya? Hindi na Star, dahil para sa kaniya isa ka rin sa mga babaeng nag kakandarapa sa kaniya. Malandi, marumi, at walang kwenta" AniyaMariin akong pumikit at pinilit pigilan ang sarili ko, hindi ako mag papaapekto dahil alam ko ang totoo at hindi ako ganong klaseng babae." Tapos kana ba? " Tanong ko dito at ngumisi lang siya sakin." Yeah... umalis kana!" Sabi niya at Agad ko siyang tinalikuran dala ang mga gamit koBawat hakbang palayo sa lugar na to ay parang pinipira piraso ang puso ko, hindi ko alam kung paano ko pa ito bubuohin. Hindi ko alam kung paano ko bubuhayin ang puso kong paulit ulit pinatay ng masasakit na salita at pang huhusga.Si hallen, ang nag iisang lalake na minahal ko. Ang nag iisang pangarap na inakalang kong makakasama ko sa lahat ng pasubok. Wala na....wala na dahil unti unti na akong lumalayo sa kaniya ngayon. Dahan dahan ko ng binibitiwan ang mga alaala na pinag saluhan namin sa lugar na ito, Habang Baon ko ang masasakit na salita na bumaon sa puso ko.Simpleng buhay, simpleng pamilya, simpleng mga pangarap ang binuo namin ni mama sa lugar na ito. Hindi ko man nakita ang papa ko bago niya kami iwan, naging maayos naman ang buhay namin dahil sa pag sisikap ni mama."Star anak papunta ako sa bayan ngayon, huwag kang lalabas ng bahay naiintindihan mo ba?" Wika ni mama habang dala dala ang basket na pag lalagyan niya ng mga bibilhin niya. Tumango lang ako sa kaniya at agad naman siyang umalis.Tahimik akong nakatanaw sa malaking bintana ng kubo namin, habang nakangiti kong pinag mamasdan ang mga puno at dahon na sumasayaw sa hangin." Nakakainip naman, siguradong mamaya pa uuwi si mama." Bulong ko Umalis ako sa kinauupuan ko at nakapag desisyon na lumabas ng kubo, gusto ko na mag libot libot muna dito sa kileyo siguro naman mamaya pa uuwi si mama dahil medyo may kalayuan din ang bayan dito.Masaya akong nag lalakad habang pinipitas ang mga bulaklak na nadadaanan ko, siguradong matutuwa si mama kapag binigyan ko siya ng mga bulaklak.Sa
" Mama? Mama?" Sigaw ko habang papasok ako sa bahay namin.Kakauwi ko lang galing sa pakikipaglaro sa mga batang kapitbahay namin, mabuti nalang at pinayagan ako ni mama." Mama?" Paulit ulit kong sigaw, pumasok ako sa kwarto at nataranta ako ng makita ko si mama na umiiyak habang inaayos ang mga damit niya." Ma? May problema po ba?" Nag aalala kong tanong, bumaling siya sakin at napatitig ako sa namumugto niyang mga mata dahil sa kakaiyak." Anak makinig ka sakin, kailangan kong lumuwas ngayon dahil nakatanggap ako ng tawag mula sa kaibigan ko sa maynila. Nakauwi na dito sa bansa ang papa mo at kailangan ko na mapuntahan siya agad dun." Aniya habang hawak ako sa mga braso ko." Hindi mo ako isasama Mama?" Naluluha kong tanong sa kaniya." Hindi pwede Anak, hindi ko alam kung anong buhay ang nag hihintay sakin sa paghahanap sa papa mo. Mas ligtas ka dito at alam ko na malalampasan din natin ito" Paliwanag niya sakin.Yumuko nalang ako dahil sa lungkot na naramdaman ko, hindi ako maaa
"Congratulations iha, kahit kailan hindi mo ako binigo!" Masayang puri sakin ni Señyora" Maraming salamat po, Sinikap ko po talaga ito para kahit papano naman hindi masayang yung pag tulong niyo sakin." Sagot ko at matamis akong nginitian ni Señyora." Kumain ka ng marami, sabihan mo ako kung ano pa ang mga kailangan mo sa pag aaral mo" Aniya at sinuklian ko lang siya ng ngiti.Walong taon na ang nakalipas mula ng kupkupin ako ng pamilya Endrelton, walong taon kong pinilit mabuhay habang binablot ng kalungkutan ang puso ko dahil hanggang ngayon ay hindi pa rin ako binalikan ni mama, maraming nag sasabi na wag na daw akong umasa na babalik pa siya pero kahit minsan hindi ko naisip na tumigil na sa pag hihintay.Isang taon nalang at Graduate na ako ng highschool, Siniguro ko na hindi masasayang ang pag tulong sakin ni Señyora nag pursigi ako sa pag aaral at hindi naman ako nabigo dahil palagi akong nangunguna sa school na pag mamay ari din ng Endrelton." Congrats Star, Top 1 ka na na
" Star! Hey Star!" Sigaw sakin ni Hero habang ka bababa lang ng kotse niya.Halos pag tinginan kami ng mga estudyante dahil sa lakas ng sigaw niya sa pangalan ko, kaagad akong Tumigil sa paglalakad at hinintay ko siyang makalapit sakin." Naglakad ka lang? Sabi ko hintayin mo ako sabay tayong papasok diba?" Aniya habang naka kunot ang noo." Kaya ko naman mag lakad, tska malapit lang naman ang school hero." " Suss...ayaw mo lang akong kasabay e." Sagot nito sakin at agad na umakbay sa mga balikat ko. Ang malaki niyang braso ay nag bigay ng bigat sakin ngunit hinayaan ko nalang siya na akbayan ako habang nag lalakad kami papasok sa gate ng school." Napaka landi talaga ng Star na yan e! " " kaya nga lahat nalang ng lalake talagang dinidikitan niya, at ang mga Endrelton pa talaga!" Bulong bulungan ng mga estudyanteng Babae habang nag lalakad kami." Akin na nga yang bag mo Star!" Wika ni Hero at agad na inagaw sakin ang Bag ko. Hindi na ako nakatanggi dahil sa bigla niyang pag hablot
"Star, Sakay na!" Tawag sakin ni Harris na hinintuan pa ako ng kotse.Nilibot ko ang tingin ko sa paligid at kita ko ang ang mga estudyante na nag sisimula na naman mag bulungan." Wag na Harris mag lalakad nalang ako." Sagot ko at kumunot naman agad ang noo niya sakin." Tara na Star, mas lalo silang magagalit kapag binuhat pa kita papasok sa kotse." Wika niya.Dahil sa ayaw ko naman na buhatin pa niya ako ay agad nalang akong sumakay. Inayos niya ang seatbelt ko habang nakasilay ang ngiti sa labi niya." kamusta ang araw mo? Nauna ka na naman pumasok." Aniya habang iniistart ang kotse." Oo, sabi ko naman hindi ko na kailangan sumabay pa sa inyo. Sana maintindihan niyo din, ayoko naman na pare pareho tayong pag isipan ng hindi maganda ng ibang tao." " Bakit ba lagi mong iniisip ang iba? E ano kung malapit ka samin? Mula bata magkakasama na tayo Star kaya wag kang mag pa apekto sa ibang tao okay?" Aniya habang nakatuon ang tingin sa kalsada Hindi ko siya sinagot, hindi ko alam kun
Our heart is like a rain, we cannot stop it from pouring dahil Habang palakas ng palakas ang buhos nito, nakakaramdam tayo ng panlalamig at naghahangad ng makakapag bigay sa atin ng init sa pamamagitan ng pagmamahal." Hintayin nalang natin tumila, baka madisgrasya pa tayo kung pipilitin natin makauwi." Wika ni Hallen habang nakaupo sa mga dayami at dahan dahang hinihimas ang paborito niyang kabayo na si herculesNaupo ako sa tabi niya at isinandal ko ang likod ko sa kahoy na dingding. Kanina pa kami naka pirmi dito sa kuwadra dahil naabutan kami ng ulan. " I have something to ask you." Aniya at napabaling naman ako agad sa kaniya." Ano? Kung bakit maliit ako? Nasa lahi na namin ito pero tatangkad pa ko wag ka masyadong paepal!" Sabi ko at inirapan siya." Hindi yan ang itatanong ko bakit ba masyado kang defensive? " Aniya habang nakataas ang kilay." E diba masaya ka kapag nilalait mo ako?" Wika ko at seryoso parin siyang nakatitig sakin." Nililigawan ka ba ni Harris?" Seryoso niy
"Star, tara na maligo kana din!" Sigaw sakin ni Hero habang abala siya sa pag swimming. " Mamaya na ko Hero." Sagot ko sa kaniya at inilapag ko sa mesa ang meryenda na pinadala sakin ni manang." Di ka pa maliligo?" Tanong naman sakin ni Harris na kakarating lang." Mamaya nalang ako, kayo nalang muna ni hero." Sagot ko tumango siya at nginitian lang niya ako.Ilang araw ko na din pansin ang pag iwas sakin ni Harris, siguro dahil na din sa nangyari doon sa dagat. Hinayaan ko nalang din siya at hindi ko na muna siya kinausap tungkol dun.Pinag masdan ko si Harris habang tinatanggal niya ang suot niyang bathrobe at tanging maikling short nalang ang suot niya, Agad siyang lumublob sa pool at hindi ko maiwasan ang hindi siya titigan. Gwapo talaga si Harris at maganda din ang katawan sana lang maisipan na niyang mag hanap ng Girlfriend para naman hindi lang ako ang babae na nadidikit sa kanila." Hoy Star ano na... dali mag bihis kana kaya!" Wika ni Hero" Sige saglit lang." Sagot ko at A
" Kamusta na ang trabaho sa Rancho Star? Hallen?" Tanong ni señyora habang sama sama kaming nasa hapag kainan." it's okay mom, Star and I have finished that work." Wika ni hallen at napasulyap sakin." Mabuti naman kung ganun." Sambit ni señyora at napatitig sa dalawa niyang anak na kanina pa din tahimik na kumakain." Kayong dalawa pansin ko na parang tahimik kayo, may problema ba Harris? Hero?" " Wala Mom." Sabay na sagot nila.Ilang araw din ang lumipas ng mag tapat sakin si Hallen, at pilit ko na silang iniiwasan dahil hanggang ngayon ay hindi ko pa alam ang isasagot ko sa kaniya. Oo gusto ko na din si Hallen, pero ayoko naman na pag mulan pa yun ng away nila ni Harris." Next week balak ko na isama na ulit si Hallen sa manila, Harris at Star kayo na muna ang bahala sa Rancho." Wika ni Señyora at bakas sa mukha ni Hallen ang pag kagulat, at kahit ako ay nabigla din sa sinabi ni Señyora. Noon pa paalis alis na talaga dito sa mansion si Hallen hindi ko alam kung bakit masyado ako