Chapter 44

Yakap-yakap niya pa rin ako mula sa likod habang nakaharap kami sa apoy na nagsisilbing liwanag sa madilim na gubat na ito.Matapos kong marinig ang mga salitang binitawan niya ay kusang tumulo ang luha sa aking mga mata.

Bigla na lamang akong nakaramdam ng lungkot at mistulang apektadong-apektado sa lahat ng sinabi niya.

Hanggang sa pinaupo niya ako sa kahoy na kinauupuan niya kanina.Nakatulala lang ako sa nagbabagang apoy sa harapan namin nang bigla niyang hinawakan ang isa kong kamay.

Hindi ko siya tinapunan ng tingin dahil nangangamba ako sa kung anong p'wede kong matuklasan mula sa kanya.Ilang minutong katahimikan ang namutawi sa pagitan naming dalawa at tanging ang kuliglig lamang sa paligid ang aming naririnig.

Walang ano-ano'y bigla siyang nagsalita.Sa puntong ito ay alam kong masisihuwalat na ang katotohanan.Ang mga ala-alang matagal ko ng gustong balikan.Huminga ako ng malalim at hinanda ang sarili upang makinig.

FLASHBACK

"Fuck!"rinig kong napamura 'yung lalaking nabangga ko