Share
Pahina 26
Claude's POV
Paulit-ulit kong tinakasan ang sakit noon kahit pa alam kong sa pagtakas ko'y maiiwan ko din ang taong pinakamamahal ko.I tried to escape because I'm scared because I want my wounded heart to be healed pero mas lalo lang lumala iyong sugat at pinilit kong tinakpan ng paulit-ulit.
"Ayos ka lang? Tapos ka na bang kumain?"
Dahan-dahan kong nilingon ang nagmamanehong si Demus. Tahimik lang ako kanina at ngayon lang ulit namin binasag ang katahimikan.
Siguro masiyado lang din akong hindi makapaniwala sa sarili ko. After running from him, nandito na naman ako at kasama siya. Bukod pa doon, nasabi ko lahat ng nararamdaman ko sa kaniya. Siguro ay punong-puno na din ako ng pagpipigil. Ayaw ko ng lokohin pa ang sarili ko, hirap na hirap na din ako eh. Nakakabaliw, nakakalito.
"Sa bahay na ako kakain. Pag-uwi mo, kumain ka din." Simple kong sagot gamit ang malamig kong boses.
Napatango-tango siya at nagpatuloy na s
CessShiaENJOY READING ❣️😉
Kaugnay na kabanata
THEN AND NOW Pahina 27
THEN AND NOW It was so hard to trust again once someone tried to broke it while you're giving it to them. Hindi natin pwedeng pilitin ang tao na huwag tayong saktan kasi hindi natin kontrolado ang lahat. It was an individual choice. Masasaktan at masasaktan tayo, kahit saan, kahit kailan pwede tayong mawasak nalang bigla. But at the end the process of healing is the most important. The people who comforted you and helped you to survived matters. Hindi na importante pa ang nakaraan, ang mahalaga natuto na tayo mula roon. Demus and I already shared the every details of our lives noong nagkalayo kami. Sobrang gaan sa pakiramdam. Wala ng takot. Nandoon pa rin iyong sugat pero alam ko hihilom na rin ito. Magiging maayos na ako. Magiging maayos na rin ang lahat. I massage the bridge of my nose when finally I've finished all the papers in my table. I heaved a sighed because of exhaustion. Pero agad na pawi ang pagkahapo ko ng tumunog ang
THEN AND NOW Pahina 28
Demus's POV They said, other people are not really inlove, maybe they're just curious about what it feels and the idea of it. They give this conclusion to prove that we should stop because it's just the result of our curiosity. Well, maybe I'll agree about it if I can live without that person. I will agree if I'm not hurting or I'm not going to die if am not with that person o kaya nama'y wala ka lang pakealam sa tao kahit mawala sa'yo. But what if you were dying about the idea of losing that person. Is it still curiosity if you'll going to sacrifice everything just to give your all for the love they just call as curiosity? No, I think no. Hindi iyon tungkol lamang sa kuryusidad na sinasabi nila. It's love. Maybe that fcking curiosity only works for teenagers pero kahit din naman sa murang edad, kapag natuto kang magmahal that perspective won't matter, it's a trash. Hindi maaring diktahan ang puso. When I met Claude, wala na akong ibang gust
THEN AND NOW Pahina 29
Claude's POV "Akin na, ako na ang magluluto." Halos hindi ko matingnan ang nakangising si Demus habang kinukuha niya ang bacon sa Refrigerator ng condo niya. He's at it again. "No, baby. I'll cook for us. Mukhang napagod ka kagabi." Aniya at muling binawi sa akin ang bacon. Namula ako at nag-iwas ng tingin. Hiyang-hiya ako sa kaniya dahil ang ingay ko kagabi. Damn, sana lamunin nalang ako ng kinatatayuan ko ngayon. Lumapit si Dem sa akin at pilit akong inilapit sa kaniya sa pamamagitan ng pagdaklit ng bewang ko. "C'mon, don't be shy." Humagalpak siya sa tawa kaya sinamaan ko siya ng tingin."You're so cute." Pambubula niya kaya agad ko siyang hinampas sa dibdib at lumayo sa kaniya dahil baka himatayin na ako sa kaba. Ganito ba talaga ang epekto pag gustong-gusto mo iyong tao. He smiled again before letting me go to get a frying pan. Hinayaan ko siya roon at umupo na lamang sa upuang nasa kitchen isl
THEN AND NOW Pahina 30
Claude's POV"Saan ka natulog kagabi, Claude? Kung hindi ka pa nagtext ay baka nabaliw na ako sa pag-aalala."Panay ang sunod ko kay Mama habang palakad lakad siya sa kusina dahil sa pag-aasikaso ng almusal namin.Huminto siya sa tapat ng oven at pinatay iyon ng makitang luto na ang mga hotdog na nandoon.Isa-isa niya iyong inilagay sa plato kaya natagalan siya roon at nabigyan ako ng pagkakataong yakapin siya mula sa likuran niya."Sorry na Ma. Hindi na mauulit. Alam mo ba kung saan ako natulog?" Pagpapakyut ko sa kaniya para hindi na siya mainis at magtampo.Hindi siya umimik. Naglakad siya pabalik sa mesa para ilagay ang luto nang hotdogs. I heaved a sigh before leaning in the refrigerator while staring at my mother."Kila Architect ako natulog." Sambit ko kaya natigil siya sa ginagawa."Panay ang hatid sundo niya sayo ah? Ganoon ba kayo kaclose nun?" Matabang niyang sinabi habang nakasimangot.Natigilan ako sandali.
THEN AND NOW Pahina 31
THEN AND NOW CHAPTER 31 Claude's POV Tulala ako habang nakatingin lang sa bintana ng kotse ni Demus. Mag didinner kami ngayon at kakasundo niya lang sa akin mula sa firm. Panay ang palingon-lingon ni Demus sa akin dahil sa pagiging tahimik ko. Kalaunan ay hindi niya natiis at inabot niya ang kamay ko para mahawakan. "What's wrong? May problema ba sa trabaho niyo?" Nag-aalala ang boses niya kaya agad akong umayos ng upo at humarap sa kaniya. Nginitian ko siya para mawala ang pagkabahala niya. "W-wala. Pagod lang 'to?" Siniglahan ko pa ang boses ko para hindi siya mag-isip na may malalim akong iniisip tungkol sa aming dalawa."Saan mo gustong kumain tayo? Libre ko ngayon." Dagdag ko pa at pilit na ngumiti. Mabilis siyang umiling sa sinabi kong pang lilibre ngayong gabi. As usual hindi na naman siya papayag. He's always like this. Lagi niya akong bini-baby. Para bang laging gusto akong pinoprotektahan.
THEN AND NOW Pahina 32
THEN AND NOWClaude's POVHindi ko alam kung ako lang ba o sadyang natural ito sa tao.Iyong pakiramdam na nasa kalagitnaan ka ng saya pero maya-maya lamang ay maiisip mong may kasunod ba ang sayang 'to? Lungkot ba ang kapalit nito? Na iisipin mo na lang na kailangan mong sulitin dahil baka matapos agad na baka hindi na sa iyo kapag nagising ka isang araw.Tulala ako habang nakatitig sa repleksiyon ko mula sa salaming nasa harapan ko.Tinitigan ko ang mata kong ilang beses ng lumuha dahil ilang beses na ring nasaktan mula paman noon.Ang hirap sumaya no? Ang hirap kuhanin ng mga bagay na gusto natin. Pero sadyang may mga taong magpaparamdam sa'yo ng contentment. Na maiisip mong ayos lang na naranasan mo iyan, ayos lang na umiyak ka, at ayos lang na hangarin mong huwag mawala sa iyo iyong pinakamamahal mo kasi kahit anong kahihinatnan may tatayo sa harapan mo't poprotektahan ka, magiging pader mo mula sa sakit at pasasayahin ka.In
THEN AND NOW Pahina 33
THEN AND NOWClaude's POVDemus didn't ask me anymore when he started driving his car. Siguro ay masiyado ko siyang pinag-alala.Nawala ang cellphone niya at habang tinatawagan ko iyon ay iba ang nakasagot habang siya'y papunta na sa akin para sunduin, patunay na masiyado na akong kinakain nang pag-iisip, imahinasyon at pagiging duwag ko.Hindi ko kinaya.Bumuntong hininga ako ngunit mas lalo lang atang nabahala ang tahimik na si Demus. Nilingon ko siya at kunot na kunot ang noo niya habang nakahawak ang isang kamay sa manibela.Tinitigan ko siya. Hindi ko alam kung kailan ako titigil sa pagmamahal sa kaniya kasi sa tingin ko hindi na, at takot ako na baka sa kalagitnaan ng pagmamahal ko sa kaniya mabitawan ko siya o siya ang biglang bumitaw. Nakakatakot ang mga posibilidad. Pero isa lang ang sigurado ako, lalaban ako hanggat kaya ko. Kasi kahit kailan hindi ako makakaahon kung mananatili ako sa malalim na dagat
THEN AND NOW Pahina 34
THEN AND NOWClaude's POVMy hair immediately disheveled because of how the wind embrace this comforting and peaceful night.I stared at Demus's dark and observant eyes. He's just staring at me the whole time.The dinner started smoothly. Everything went well. Everyone's talking about how nice Mr. Swift is. He said I'm a son to him and he should also need to know that he's a father for me too. I will treasure this gifts, blessings and of course, him.""Naku, I know from the start na may potential itong si Claude. I'm fact napanalo niya iyong kasong hinawakan niya, noong last day ata iyon."Tumawa ako dahil sa papuri sa akin ni Mr. Swift na para bang ipinagmamalaki niya ang kaniyang anak. Ngumiti si Mama gayon din ang ibang naroon kagaya ni Dem at nila Kalvin. Mabuti nalang talaga at hindi din gumagawa ng usapan si Kalvin sa pagitan namin. I know we're cool now, of course nakaaligid din si Dem.Nagsimula ang pag
Pinakabagong kabanata
