CHAPTER 05: The Agreement

NAGKASAKIT ANG Lola ni Theo na si Victoria kaya napapunta siya sa mansion isang araw. Ayaw man niyang pumunta, tumuloy pa rin siya at bumisita.

"Kumusta ang lagay mo, 'La?" tanong ni Theo sa matanda habang nakahiga ito sa kama.

"Kayo ang kumusta ng asawa mo. Kailan niyo ba ako bibigyan ng apo?" tanong ni Victoria na ikinabuntong hininga ni Theo.

"'La, darating din tayo diyan," sagot na lang niya dahil wala naman sa plano 'yon. Sa ilang taong pagsasama nila ni Amanda, pinapaalalahanan niya itong magpills upang hindi mabuntis.

"Kailan? Tumatanda na ako, Theo. Gusto ko nang makarga man lang ang apo ko bago ako mamatay!"

Bumuntong hininga si Theo. "'Wag kang magsalita ng ganiyan, 'La. Mabubuhay ka pa nang matagal."

"Kuu! 'Wag ka kasing kukupad-kupad. At ano itong nababalitaan ko, ah? Na may dinate ka sa Paris at pinaghandaan pa ng surprise fireworks display nung nakaraan? Gumastos ka pa talaga ng malaki!" Sinamaan siya ng tingin ng matanda.

"'Wag mo nang pansinin 'yon, 'La. Mas lalo ka lang mai-stress."

"Talagang mai-stress ako, Theo, lalo na kung malalaman kong hindi ka magseseryoso! 'Wag ka ngang magbuhay binata. May asawa ka nang tao kaya ayusin mo 'yang ginagawa mo sa buhay," pangaral pa ng matanda.

Hindi na lang nagsalita pa si Theo, ayaw nang dagdagan pa ang stress ng matanda. Pero ang nas nakatawag ng pansin niya ay huling sinabi nito bago matulog.

"Mabait at maalang na tao ang asawa mo, Theo. Dapat pahalagahan mo rin siya dahil kung hindi mo siya trinato ng tama, baka isang araw, mawala na lang siya bigla sa 'yo..."

Kumunot ang noo ni Theo nang sumagi ang tungkol divorce sa isip niya. Mawawala si Amanda sa kaniya?

Hindi mangyayari 'yon. Hindi pwede...

"NAG-USAP KAYO ni Mama?" tanong ng ina ni Theo pagkalabas niya sa kwarto ng lola niya.

Tumango si Theo. "Oo, Mom. Sandali lang naman 'yong pag-uusap namin dahil nagpahinga siya agad."

Huminga nang malalim si Therese. "Baka pwedeng magkape muna tayo bago ka umalis?"

Pinag-isipan ni Theo na mabuti. Wala naman siya masyadong importanteng gagawin ngayon. Kaya naman tumango siya.

Sinundan niya ang ina sa may garden. Nagpahanda si Therese sa isa sa mga maids ng kape para sa kanilang dalawa bago sila naupo.

"May gusto ka bang sabihin sa 'kin, Mom?" Hindi mapigilang tanong ni Theo habang tumitig ng matagal sa ina. May kung ano sa ekspresyon nito sa mukha na hindi nagawang takpan ng kolorete nito.

Nang nailapag ng katulong ang kape nila, sumimsim muna ang ginang sa tasa nito. "May gusto lang naman akong tanungin..."

Kumunot ang noo ni Theo. "Ano 'yon, Mom? Importante ba 'yan?"

Umiling ang ginang nang maibaba ang tasa. "Hindi naman gaano. Nabalitaan ko lang kasi na... naghahanap ng trabaho ngayon ang asawa mo..."

Nag-isang linya ang labi ni Theo. Mukhang alam na niya kung saan papunta ang usapan nila. "Gustong makipagdivorce sa akin ni Amanda," sabi niya na ikinatigil ni Therese.

"Ano?" Kumunot ang noo ng babae. "Bakit daw?"

Nagkibit balikat si Theo. "Pagod na daw siya."

"'Wag kang papayag, Theo," mariing wika ni Therese. "Kahit na anong mangyari, 'wag kang papayag. Si Amanda lang ang tanging babaeng para sa 'yo, wala nang iba. At tsaka kung sakaling magkahiwalay kayo, maaapektuhan ang kompanya. Magiging masama ang image mo. Gagawin nilang laban 'yon para mapabagsak ka."

Tumawa ng pagak si Theo. "Talaga lang, Mom? 'Yan ba talaga ang inaalala mo o may iba pa?"

Huminga nang malalim si Therese, tila nag-iisip bago muling nagsalita. "'Wag mong sabihing... patuloy ka pa ring nakikipagkita kay... Sofia?" Tumaas ang isang kilay nito.

Umigting ang panga ni Theo at sumimsim sa kape. Nang naibaba ang tasa, seryosong tinitigan niya si Therese.

"Alam mo kung gaano ka-importante sa akin si Sofia, Mom," sabi ni Theo.

Naparolyo ang mga mata ni Therese. "Importante siya pero masama ang epekto niya sa 'yo, Theo," mariing sabi ni Therese.

"Mom, si Sofia ang dahilan kung bakit ako buhay ngayon! Ang musika niya ang siyang gumising sa akin mula sa mahabang pagkakatulog."

"Si Sofia nga ba?"

Lumalim ang gitla sa noo ni Theo. "Ano bang klaseng tanong 'yan, Mom?"

Nagkibit balikat ang ina niya. "Wala naman. Baka lang naman iba ang pinaniniwalaan mo sa totoo."

"O baka naman ginugulo mo lang ang isip ko dahil ayaw mo kay Sofia," akusa niya sa ina.

"Hindi sa ayaw ko kay Sofia, okay? Ang akin lang, hindi kayo bagay. Baka makasama lang siya sa 'yo."

"At sino ang bagay sa akin na gusto niyo? Si Amanda?" Tumawa siya ng pagak.

"Oo! Dahil siya lang ang kayang intindihin at pagsilbihan ka. Bakit ba hindi mo makita ang halaga ng asawa mo, anak?"

"Hindi ko makita dahil sa kasalanan niya sa akin! Hindi lahat aabot sa ganito kung hindi dahil sa ginawa niya sa akin! Mababaw bang rason 'yon, Mom? Mababaw ba, huh?!"

Nanigas bigla sa kinauupuan si Therese. "Paano kung... walang kasalanan si Amanda? Matututunan mo ba siyang mahalin?"

Napahilamos na sa sariling mukha si Theo. "Alam mo, Mom... nonsense na 'tong pag-uusap natin. Aalis na ako. May aasikasuhin pa ako sa kompaniya."

Walang sabing tumayo na siya doon at iniwanan ang ina.

"SA TINGIN MO ba nakalimutan ko na ang ginawa mo, Belle? Wala kang karapatang pakialaman ang personal na buhay ko," pangaral niya sa sekretarya nang makarating siya sa opisina. Pinagsasabihan niya ito tungkol sa fireworks display na ginawa nito nang nagpunta siya sa Paris kasama si Sofia.

Hindi naman date 'yon. Nagmukha lang romantic date dahil sa fireworks display na 'yon na ideya ni Belle.

"S-Sir... kasi..." Halatang kinakabahan si Belle. Pinaglalaruan nito ang kamay at hindi makatingin ng deretso kay Theo. "... akala ko lang naman magugustuhan niyo 'yon."

"Hindi mo alam ang mga gusto ko sa hindi, Belle. At sa tingin mo, hindi ko malalaman? Na ikaw ang may pakana ng locked jewelries sa mansion? Na ni minsan hindi nagamit ni Amanda ang mga iyon dahil pinagsabihan mo siya no'n? At tungkol sa pera, pinagdadamutan at tinatakot mo siya kahit wala akong iniuutos sa 'yong gano'n." Sinamaan niya ng tingin ang sekretarya.

"S-Sorry po, Sir..."

"Alam mo bang sa isang iglap lang, kaya kitang tanggalan ng trabaho? Wala kang karapatan, Belle. Sekretarya lang kita. Matuto kang lumugar."

Humikbi si Belle. "Hindi na po mauulit, Sir!"

"O kaya i-assign na lang kita sa ibang branch."

Umiling si Belle. "Sir, 'wag po! Pagbubutihin ko na ang trabaho ko."

Umigting ang panga ni Theo at napabuntong hininga. "Umalis ka muna sa harapan ko dahil baka kung anong magawa ko sa 'yo," utos niya dito na agad naman sinunod ng babae.

Nagpalamig muna siya ng ulo at hindi muna nagtrabaho. Marami siyang iniisip ngayon. Pero ang mas malaking parte ng utak niya ay naka-sentro kay Amanda.

At ang pagtugtog nito ng violin...

Paulit-ulit na nagpeplay iyon sa utak niya na hindi na namamalayan pa ang oras. Nabalik lamang siya sa reyalidad nang may kumatok sa pintuan ng office niya. Si Belle lang pala.

"Ano na naman?"

Napalunok si Belle bago sumagot. "Sir, kasi... may pina-deliver na papeles ang asawa mo."

Kumunot ang noo ni Theo. "Si Amanda? Ano 'yon?" takhang tanong niya.

"'Yung... divorce agreement niyo po, Sir."

Napakuyom ng kamao si Theo sa narinig. Hindi! Hindi ito pwedeng gawin sa kaniya ni Amanda!

Dahil walang divorce agreement na magaganap!