Biglang napatili si Clarisse nang makarinig siya ng isang putok ng baril at ang bala ay tumagos sa glass window ng convenience store. Agad naman siyang niyakap ni Michele upang protektahan siya.
Sa sobrang bilis ay nakaramdam siya ng panginginig ng katawan dahil sa takot.
"Are you okay, Clarissa? Are you hurt somewhere?" tanong niya, habang nag-aalalang tinitigan si Clarisse.
"Nanginginig ako at kinakabahan pero ayos lang ako." ang tugon ni Clarisse.
"No, I don't think so. Kailangan nating pumunta ng ospital upang matignan ka----!" Michele stops at mid-sentence when Clarisse interrupted her.
"Huminahon ka, Michele! Walang nangyari sa akin at okay lang ako. Huwag kang mag-alala..." ang pagpapakalma ni Clarisse kay Michele.
Mariin na ipinikit ni Michele ang kanyang mga mata at pagkatapos noon ay huminga siya ng malalim, as he tries to calm himself down. After a few minutes, he was able to recover.
"Okay ka na ba?" ang muling tanong ni Clarisse.
"Yes, I've calmed down a bit. Pasensiya ka na kung nag-panic ako." ang mas kalmadong turan ni Michele.
"Ayos lang ba kayong lahat?" ang tanong naman ni Clarisse sa kanyang mga katrabaho sa convenience store.
"Okay lang kami, Clarisse." ang sagot ng kanyang mga katrabaho.
Mabuti na lamang at walang customer sa loob sa mga oras na iyon.
"Sino kaya ang nagpaputok ng baril? At bakit kaya tumama ang bala dito sa convenience store?" ang nagtatakang tanong ni Clarisse.
Nanatiling tahimik si Michele, pero may isang tao sa kanyang isip na may kinalaman sa nangyari ngayon.
Michele snaps out from his reverie nang muli. niyang narinig ang boses ni Clarisse.
"Pasensiya ka na Michele, pero kailangan ko munang umalis. Kailangan ko munang ayusin ang mga bagay-bagay dito." ang pakiusap ng babae.
"Are you sure you still want to go back to work? I can drive you home if you want..." biglang mungkahi ni Michele.
"Hindi ko puwedeng iwanan ang mga kasama ko dito. Huwag kang mag-alala sa akin."ang paninigurado ni Clarisse.
Wala nang nagawa si Michele kung hindi sundin ang sinasabi ni Clarisse.
Nang makalabas na siya ng convenience store at nang makasakay na siya ng sariling sasakyan ay agad niyang pinaharurot iyon at nag-drive sa isang tiyak na direksyon.
May kailangan siyang harapin na isang tao na may kinalaman sa nangyari kanina...
===============================
Makalipas ang ilang sandali.
"Welcome home, Senorito Michele." ang bati sa kanya ng isa sa mga kasambahay nila nang makapasok na siya sa mansion ng mga magulang.
"Where's my father?" ang tanong niya.
Hindi na nakasagot pa ang kasambahay dahil bigla namang nagpakita ang kanyang ina.
"Hello, my dearest son! I'm so glad that you visited us today..." ang masayang bati ng kanyang ina.
"Where's Dad, Mom? I need to talk to him." ang seryosong tanong ni Michele, habang pinipigilan niya ang kanyang galit.
"Nasa library room siya pero bakit---!" hindi natapos ng matandang babae ang kanyang sasabihin nang bigla na lamang naglakad si Michele papunta ng library.
Tarantang sinundan ni Mrs. Montserrat ang kanyang anak.
Nang makarating si Michele sa library ay walang pasintabi na binuksan niya ang pinto at pumasok sa loob. Nakita niya ang kanyang ama na nagbabasa ng libro.
"Where are you manners, Michele? Don't you even know how to knock?" ang sita ni Mr. Montserrat.
"Let's go straight to the point, father. Bakit mo kami pinaputukan ng baril ni Clarisse? Are you trying to scare her?" ang galit na tanong ni Michele sa ama.
Samantala, nanlaki ang mga mata ni Mrs. Montserrat matapos niyang marinig ang lahat mula kay Michele.
"Michael! Ginawa mo ba talaga iyon?" ang agad na tanong nito sa asawa.
"Iwan mo muna kami, honey. Kailangan muna naming mag-usap ng masinsinan ng anak mo." ang sabi ni Mr. Montserrat.
Wala nang nagawa si Mrs. Montserrat kung hindi sundin ang kahilingan ng asawa. Binigyan niya ng huling tingin ang kanyang asawa at anak, at pagkatapos noon ay tuluyan na itong lumabas ng library room.
"Now, I'm going to ask you the very same question, father. Bakit mo kami pinaputukan ng baril ni Clarisse? At bakit gusto mong takutin si Clarisse?" Michele interrogated his father.
"I would like to teach you a lesson, son. A normal girl just like Clarisse ay hindi nababagay sa ating pamilya. Ang nararapat sa'yo ay ang isang babae na konektado rin sa mafia." ang paliwanag ng ama.
"At talagang itutuloy mo pa rin ang iyong plano na ipakasal ako sa babaeng anak din ng isang mafia leader? I'm so sorry, but I can't do that. I won't give up on Clarisse at gagawin ko ang lahat upang protektahan siya!" ang determinadong anunsiyo ni Michele.
"I will give you my assurance that Clarissa will be well-protected and secured, basta puputulin mo amg kahit anong relasyon mo sa kanya, at magpapakasal ka sa babaeng napipisil ko para sa'yo." the old Montserrat tried to make a deal to his son.
"Hindi mo pa rin talaga ako maintindihan, Dad. Hindi ako papayag sa gusto mo at ito na ang huling pagkakataon na pag-uusapan natin ito." ang mariing anunsyo ni Michele.
Pagkatapos noon ay nag-walk out na rin si Michele at iniwan na ang kanyang ama.
Makalipas ang ilang minuto ay pumasok muli si Mrs. Montserrat sa library.
"Hanggang kailan ka magmamatigas sa anak mo? Matagal na siyang nagdesisyon na hindi siya magiging leader ng mafia katulad mo!" ang sabi ng babae sa kanyang asawa.
"I am not going to give up on him that easily, Katherine. Marami pa akong plano at alam ko na makukumbinsi ko rin si Michele." ang matigas na pahayag ng matandang Montserrat.
Napailing na lamang si Mrs. Montserrat matapos niyang marinig ang kanyang asawa...
============================Sa ngayon nga ay nasa isang coffee shop sina Michele at Clarisse.
"May ideya ka na ba kung sino ang nasa likod ng pamamaril ilang araw na ang nakakaraan?" ang curious na tanong ni Clarisse sa kasintahan.
"Yes. At kailangan mo nang malaman ang totoo, Clarisse." ang seryosong pahayag ni Michele.
"Huh? Anong ibig mong sabihin?" ang tanong muli ni Clarisse.
"It was all orchestrated by my father." ang anunsiyo ni Michele.
Nanlaki ang mga mata ni Clarissa dahil sa labis na gulat nang marinig ang rebelasyon mula kay Michele.
"A-Ano? Pero bakit niya ginawa iyon?" ang naguguluhang tanong ni Clarisse.
5"I can't believe I'm telling you this, but it all boils down to my father's greed and obsession with power. At kailangan mo na ring malaman ang sikreto ng aming pamilya, Clarisse... Well, here it goes-- ang aking ama ay lider ng isang organized mafia crime group, at ito ay tinatawag na "La Famiglia." nagsimulang magkwento si Michele. "Hindi ko akalain na talagang may mafia pala sa totoong buhay. Akala ko ay sa mga pelikula lang nangyayari iyon..." iyon na lamang ang nasabi ni Clarisse."Ang grupo na iyon ay nagpapatakbo ng maraming negosyo. But their main business is manufacturing and selling firearms." ang pagpapatuloy ni Michele."Kasama ka rin ba sa pagpapatakbo ng negosyo, Michele?" ang biglang naitanong ni Clarisse."Maniniwala ka ba kung sasabihin kong hindi?" ang balik-tanong ni Michele. Tumingin si Clarissa kay Michele ng diretso sa kanyang mga mata. Deep inside her heart, naniniwala siya sa lalaking ito dahil buong tapang nitong pinagtapat sa kanya ang sikreto ng kanilang
Minamaneho ni Celeste ang kanyang Mercedes Benz habang papunta siya sa condominium unit ni Michele sa gitna ng Metropolitan City. Tapos na siya sa kanyang shopping spree for the day, at kalahati ng mga damit na binili niya ay para sa kanyang magiging asawa. She is very excited to see him again after her three-month European tour.Isa pang dahilan kung bakit niya gustong makipagkita at makausap si Michele ay kailangan na nilang pag-usapan ang ilang detalye ng kanilang nalalapit na engagement at kasal. Pagkatapos niyang iparada ang kanyang sasakyan sa VIP area ng condominium building, sumakay si Celeste sa elevator, habang hawak-hawak niya ang mga paper bags na puno ng mga ipinamili niya para kay Michele.Pinindot niya ang "P" button na siyang Penthouse na tinutuluyan ni Michele. Nang makarating siya sa Penthouse, mabilis niyang pinindot ang ilang numero na siyang passcode ng pinto ni Michele. Hinding-hindi niya makakalimutan ang mga numerong iyon dahil iyon ang araw ng birthday ni Mic
"Puwede ko bang malaman ang tungkol sa iyong mga magulang? Ikuwento mo naman sa akin ang tungkol sa kabataan mo, at iba pang mga bagay tungkol sa pamilya mo..." ang interesadong tanong ni Clarissa."Marami akong puwedeng ikuwento sa'yo, Clarissa. Hindi normal ang lumaki sa Isang pamilya na nabibilang sa mafia, at gumagawa ng mga ilegal na bagay. Pero ginampaban ng aking ama ang kanyang pagiging tatay. Lumalabas kami every weekends. Binibigay niya ang lahat ng gusto ko..." ang pagsasalaysay ni Michele."Napakaganda naman ng mga memories mo sa tatay mo noong bata ka." ang turan ni Clarissa."I think so, too. You see, I had a simple, normal and loving family, but everything has changed when my father joined a Mafia organized group, and when he finally became the head of "La Famiglia" which is infamously known as ang "Godfather." ipinagpatuloy ni Michele ang pagsasalaysay ng background ng kanyang pamilya. "Nasubukan mo na bang kausapin ang iyong ama at ina?"Tumango si Michele bago siya
Makalipas ang ilang oras.Naglalakad ngayon si Clarissa papasok ng Angels Home Orphanage. Matapos ang limang araw na pagtatarabaho ay makasama niya muli ang mga bata sa orphanage. Makakalaro niya muli ang mga bata and she will spend longer time with them..."Wow, may bago na akong laruan! Maraming salamat po!"Agad na napalingon sa kanyang kaliwa si Clarissa, at nakita niya ang napakagandang babae na nagbibigay ng mga regalo sa mga bata...Bigla siyang na-curious sa babae. Sino kaya siya? Gusto niya sanang magpasalamat dahil sa kabutihan na ginagawa niya para sa mga bata...Naputol sa pag-iisip si Clarissa nang bigla siyang kausapin ni Sister Grace."Bakit nakatayo ka lang dito, iha? Bakit hindi ka pumasok sa loob? Sabik na sabik ka nang makita ng mga bata." ang nakangiting bati sa kanya ng matandang madre."Kadarating ko lang po, Sister Grace. Gusto ko pong itanong kung sino ang ating bisita ngayon?" ang curious na tanong ni Clarissa."Ah, siya si Miss Celeste Vitale. Nakipagusap si
Lumipas ang ilang araw. Si Clarissa ay kasalukuyang nasa break, at kasama niyang nagmemeryenda ang kanyang katrabaho na si Angel.Makalipas ang ilang minuto ng pagmemeryenda at kuwentuhan, kailangan na nilang bumalik ng convenience store dahil tapos na ang 15-minute break nila.Nagboluntaryo si Clarissa na ilagay ang kanilang mga basura sa basurahan. Nang magtatapon na sana siya ng basura, bigla siyang may nakita sa loob. Napakunot-noo niya nang makitang isang kahon na walang takip, at may mga iba't-ibang kulay ng wire, at countdown timer sa loob...At hindi siya inosente para hindi malaman kung ano iyon."Angel, tumakbo ka palayo dito! Bilisan mo!" ang mabilis na utos niya sa kaibigan.Nagsimulang namang tumakbo palayo si Angel, at ganoon din ang ginawa ni Clarissa, mabilis na sumabog ang improvised bomb sa loob ng basurahan... ==============================Sa isang ospital..."Huwag na kayong mag-alala at maliit lang na sugat ang natamo ninyo." ang paliwanag ng mabait na doktor,
Sa paglipas ng mga araw ay walang ginawa si Michele kung hindi bantayan si Clarissa. Kahit nasaan ang kanyang nobya ay dapat nandoon din siya. Hindi nila alam kung ano ang susunod na mangyayari, kaya naman hindi niya puwedeng iwanan si Clarissa ng mag-isa...Sa ngayon nga ay nasa bahay-ampunan si Michele, at tumutulong siya sa paghahanda ng mga pagkain para sa picnic ng mga bata.Matapos ang kanyang task ay inilibot Niya ang kanyang paningin upang hanapin si Clarissa. Bigla siyang kinabahan, at nagsimula siyang hanapin ang kasintahan.Naisip niya na baka may magtatangka nanaman sa buhay ni Clarissa...Kapag may nangyari kay Clarissa ay hinding-hindi niya mapapatawad ang kanyang sarili.He is now making his way towards the botanical garden dahil ito lang ang lugar na hindi pa niya napupuntahan sa paghahanap sa nobya. Napahinto siya sa paglalakad nang marinig niya ang isang pamilyar na boses, na nagmumula sa botanical garden. "So, naisip mo na ba ang pinag-usapan natin?"Napakunot ang
"Tama ka. I shouldn't be wasting my time on you. And it's your lost, not mine. I can find a better man compared to you." sinubukan niya na maging kaswal, na parang hindi siya nasasaktan sa mga pangyayari.Samantala, nalulungkot naman si Clarissa para kay Celeste. Bilang isang babae, lubos niyang nauunawaan ang sakit na nararamdaman nito."Well, kailangan ko nang umalis. I have better things to do..." tuluyan nang nagpaalam si Celeste. Pagkatapos noon ay tumalikod siya sa kanila, at nagsimulang maglakad palayo nang hindi lumilingon. Habang patuloy siya sa paglalakad, nagsimulang tumulo ang malalaking luha sa kanyang mga pisngi. Ayaw niyang lingunin si Michele dahil kailangan niyang panatilihin ang kanyang dignidad bilang isang babae. At sa sandaling makapasok siya sa kanyang sasakyan ay hinayaan niya ang kanyang sarili na umiyak ng malakas, upang ilabas ang lahat ng kanyang sakit, pagkabigo at dalamhati... ==================================Nang tuluyang mawala si Celeste ay nagsim
"Alam ko na may idea ka na kung bakit kita puntahan ngayon." agad na nagsalita ang matandang Don."Yes, sir. Pero sana maintindihan ninyo na nagmamahalan po kami ni Michele." sinubukan ding magpaliwanag ni Clarissa."Oo, naiintindihan ko iyon. Ang aking anak na ay napakatigas ng ulo, at aminado ako na sa akin niya nakuha iyon. Pero kailangan pa rin niyang pagpakasal kay Celeste, para sa ikakabuti ng lahat, Clarissa..." ang mariin na pahayag ni Don Michael."I am really sorry, Mr. Montserrat, pero nasubukan ninyo na bang kausapin si Michele? Sana po ay kausapin din ninyo siya tungkol sa mga pangarap niya sa buhay..." ang pangungumbinsi ni Clarissa."Ang mga pangarap ay para lamang sa mahihinang tao. Maganda ang kinabukasan ni Michele, pero baka maging delikado ang buhay ng anak ko dahil sa'yo." ang seryosong anunsiyo ni Don Michael."Ano po ang ibig ninyong sabihin, Sir?" ang kinakabahang tanong ni Clarissa."Hindi mo na kailangang malaman... Kung gusto mong maging ligtas si Michele at