Share

Takasan Ang Bilyonaryong Taksil
Takasan Ang Bilyonaryong Taksil
Author: MeteorComets

Kabanata 1

Author: MeteorComets
last update Huling Na-update: 2025-06-01 10:29:14

Paaaakkk!

Isang malakas na sampal ang aking natamo mula kay mama Hazie, ang aking mother-in-law matapos kong matapunan ang gown ni Vadessa ng tea.

“Hindi ka nag-iingat! Bakit ba ang tanga-tanga mong babae ka?”

Sunod-sunod ang pagpatak ng luha ko sa sakit ng pagkakasampal niya sa'kin. Pakiramdam ko e parang nabali ang leeg ko.

“Mama, ayos lang po. Huwag niyo ng saktan si ate.” Sabi ni Vadessa na pinipigilan si mama na saktan ulit ako.

Napahilot si mama sa kaniyang ulo.

“Umalis ka dito sa harapan ko Merida.”

Tumingin ako kay Vadessa, ang aking stepsister. Nasa pangangalaga ko na siya mula ng 13 years old pa siya dahil namatay ang mga magulang namin pagkatapos kong maikasal kay Evos Rendova.

Ngunit hindi kagaya ko, mahal si Vadessa ng mga in-laws ko. Tinuring nila itong tunay na anak at kapamilya.

“Sige na ate, umalis ka na. Magbihis ka na rin dahil magsisimula na ang party mamaya.”

“Pasensya ka na Vadessa at nasira ko ang debut gown mo.”

“Ayos lang ate. Marami namang niregalo sa akin si kuya Evos na gown.” Aniya sabay ngiti.

Nakagat ko ang labi ko at umalis. Pero bago ko isara ang pinto, narinig ko pa si mama na nagsalita. “Kahit kailan, lampa ang babaeng iyon. Ewan ko ba, sana matauhan na ang anak ko at hiwalayan na niya yun.”

Bago pa tuluyang malaglag sa sahig ang luha ko, tumakbo na ako papasok ng kwarto ko.

Umiyak ako ng ilang minuto. Kahit anong gawin ko, hinding hindi ako matatanggap ng mother-in-law ko.

Maya-maya pa, lumapit ako sa salamin at tinignan ang sarili.

Maliban sa namamaga kong pisngi, puno rin ng pawis ang aking katawan dahil tumulong ako sa paghahanda para sa 18th birthday ni Vadessa.

Nakagat ko ang labi ko nang makita na napaka-losyang ko na kahit 23 years old pa lang ako.

“Ma’am Merida, papasok po ako!” Napatingin ako sa pinto nang kumatok si Vivi, ang aming katulong.

“Tulungan ko na po kayo magbihis ma’am.” Sabi niya nang buksan niya ang pinto.

Tumango ako at nagmamadali naman siyang pumasok. Pero agad napatigil nang makita ang pisngi ko.

“Sinaktan po ba kayo ulit ni Evangeline, ma’am?” puno ng pag-aalala ang boses niya.

“H-Hindi. Si mama..”

Napasinghap siya at namilog ang mga mata. “Sobra na po si ma’am Hazie. Hindi na tama itong ginagawa niyang pananakit sayo.”

“Kasalanan ko naman Vivi. Huwag nalang natin pag-usapan. Sige na, tulungan mo na akong makapaghanda.”

“Pero ma’am-“

“Sige na Vi. Please…”

Walang itong nagawa kun’di ang sundin ako. Nagtungo siya sa closet para maghanap ng damit ko.

“Ma’am, wala po ba kayong bagong dress?”

Umiling ako. “Wala Vi. P-Pero may itim akong dress diyan, pwede na yan.”

“Pero ma’am, ilang beses niyo na po kasing nasuot ito. Ang luma na po nito. Hindi po ba kayo binigyan ni sir Evos?”

Umiling ako. Ni hindi nga niya naalala na ngayon ang ikalimang wedding anniversary namin.

Nalukot ang mukha niya. “Naiinis na talaga ako kay sir Evos ma’am. Bakit hindi ka niya binibigyan ng damit samantalang halos araw-araw siyang nagriregalo kay Vadessa. Ni hindi nga niya siguro alam na wedding anniversary niyo tapos wala pa siyang pakialam na sinasaktan kayo ng mama niya.”

Nakagat ko ang labi ko para pigilan ang pagtulo ng luha ko.

Ni isang beses, walang binigay si Evos sa akin na regalo. Ni hindi rin niya ako pinagtanggol mula sa pamillya niya.

“S-Sige na.. A-Ayusan mo na ako.”

Makikitang naawa si Vivi sa’kin habang inaayusan niya ako. At kahit na luma ang damit, sinubukan pa rin niya na pagandahin ako.

Pagdating ko ng pool area kung saan gaganapin ang party, nakita ko si Evos na isinasayaw na si Vadessa habang may ngiti sa labi.

Nagsimula na ang party, na hindi man lang ako hinintay.

Ang asawa ko ang 18th roses ni Vadessa. Masiyadong malapit ang dalawa na halos magyakapan na sila. Alam kong mangyayari ito, pero hindi ko alam bakit sobrang lakas ng kabog ng dibdib ko.

Ganito na ba sila kaclose na halos magkadikit na ang katawan nila?

Bakit? Bakit nagagawa ng asawa kong ngumiti sa kapatid ko ng ganyan habang sa akin ay hindi?

“Asawa ba yan ni Evos Rendova?”

Napatingin ako sa isang guest na nagsabi no’n.

“Oo. Ang ganda ng asawa niya tapos ang bata pa.”

Nagbaba ako ng tingin. Kumuyom ang kamao ko. Walang masiyadong nakakaalam na ako ang tunay na asawa. Masakit marinig na napagkakamalan ng iba ang kapatid ko na totoong asawa ng asawa ko.

Nang mapatingin ako sa harapan ulit, nakita ako ni Vadessa at binigyan niya ako ng kakaibang ngisi na ikinagulat ko.

Sa oras na ito ay kinukutuban ako.

Is that intentional?

Pero hindi. Kapatid ko siya, at alam kong hindi niya ako magagawang saktan.

Ako ang nagpalaki sa kaniya.

Hinatid siya ni Evos sa upuan niya at pinaupo para alalayan ng mensahe mula sa mga mahal nito sa buhay.

Nagmamadali akong pumunta sa harapan dahil ako ang kapatid kaya kasama ako pero bigla akong hinarangan ng isang katulong.

“Saan ka pupunta?”

“Magbibigay na ng mensahe sa debutant. I should be there.”

Tinignan niya ako mula ulo hanggang paa.

“Kung pupunta ka doon sa ganyang ayos mo, papahiyain mo lang si Ms. Vadessa. At pinapasabi pala ni ma’am Hazie na kunin mo ang cake at dalhin dito.”

Nagulat ako kasi bakit ako ang uutusan e trabaho iyon ng server? I’m the wife, I am not the maid here.

“Ano pang tinatayo mo diyan? Gusto mo ba siyang galitin?”

Napatingin ako kay mama at nakita ang nakamamatay niyang tingin sa akin. Nakagat ko ang labi ko at umalis para kunin ang cake sa buffet table.

Gusto ko na talagang umiyak. Alam kong unfair.

Dapat pinapahalagahan rin nila ako kasi isa akong Rendova, asawa ako ni Evos na tagapagmana ng Rendova Enterprises.

Pero bakit nila ako tinatrato na parang katulong? Ni hindi nila ako mabigyan ng regalo… 5th wedding anniversary rin namin ito ni Evos, bakit wala akong party?

Kagat-labing kinuha ko ang maliit na cake sa buffet table at naglakad papunta kina Vadessa.

Ngunit napansin ko ang mga tao na nakatingin sa akin.

“Who is she? Katulong?”

“Or perhaps, a relative of debutant?”

“No. I think I’ve seen her once. I think, asawa yan ni Evos.”

“What? Asawa yan? No way! She looks so cheap and ugly.”

Na-conscious ako sa itsura ko. Ganito ba ako kapangit para magulat sila asawa ako ni Evos? Dahil sa hiya, binilisan ko ang lakad ko nang biglang nabali ang takong na suot ko.

Alam kong mahuhulog ako sa pool, kaya pumikit na lang ako. Napahiyaw na rin ang mga tao sa paligid. Pero nagulat ako nang maramdaman na may kamay na humawak sa likuran ko.

Nang imulat ko ang mata ko, isang matangkad, gwapo at matipunong lalaki ang nakita kong nakadungaw sa akin habang kunot ang noo.

‘S-Sino itong lalaking ito?’

Nanunuot sa ilong ko ang pabango nito. Napapikit ako sa sarap ng amoy..

Bigla niya akong itinayo at nagulat ako nang bigla niyang ilapit ang katawan niya sa akin…

“You’re not a maid here. You shouldn’t be doing that.” He said it calmly but coldly na walang kahit anong pangungutya, at saka siya naglakad palayo.

Napasunod ang tingin ko sa kaniya.

“Hindi ba si Danny yun?” rinig kong sabi ng babae na nasa tabi ko.

Danny?

Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Mga Comments (1)
goodnovel comment avatar
jhoana
nako isa nanaman sa makapag panikip ng dibdub
Tignan lahat ng Komento

Pinakabagong kabanata

  • Takasan Ang Bilyonaryong Taksil   Kabanata 224

    Merida’s POV“Where’s Tala?” ang tanong ni Aidan sakin nang pumasok ako sa kwarto namin. Tinapunan ko lang siya ng tingin at dumiretso sa closet para kumuha ng bagong damit.“Natutulog na.” Ang sagot ko bago ako nagpakawala ng isang malalim na hininga.Umiyak na naman kasi si Alex kanina dahil yung kwintas na suot-suot niya ay nawawala. Mahalaga yun sa kaniya dahil bigay yun ni Vivi.Sa garden lang niya iyon iniwan at nasaktong doon rin tumambay si Tala.Ngunit si Aidan, nang makita niyang umiyak si Alex at narinig niyang si Tala lang ang naroon sa garden, pinagalitan niya ito.Nag-assume siya agad na si Tala ang kumuha at nagtago ng kwintas.Kaya naman umiyak ang bata at nagkulong na naman sa kwarto kaya pinuntahan ko.“Kailan ka ba hihinto sa pagkampi sa kaniya?”Tumigil ako para lingunin siya. Anong sinabi niya? Hihinto sa pagkampi?Parang uminit ang ulo ko sa narinig ko sa kaniya.“Ikaw? Kailan ka hihinto sa ginagawa mong pagtrato sa kaniya ng ganyan?”Nagbago ang expression sa muk

  • Takasan Ang Bilyonaryong Taksil   Kabanata 223

    [After 8 months]“Ate Vivi, ate Vivi!” naririnig ko ang pagtawag ni Kulot, ang anak ng komprador ng aming panananim.“Ate Vivi, sabi po ni kuya Evos ay kumain na raw po kayo.”Bumaling ako sa kaniya at ngumiti.“Sige. Pero sandali lang kasi ililigpit ko lang tong gamit ko.”“Sige po ate. Pero ano po ba ang ginagawa niyo?”“Nagtatahi ako ng damit para sa baby.”“Malapit na po siyang lumabas?”Tumango ako at nilagay ang telang pinagta-tiyagaan kong taihin sa drawer.“Boy po ba siya ate? Or girl?”“Girl siya, Kulot.” Sagot ko. “Nasaan pala ang kuya Evos mo?”“Nasa kubo po. Kasama niya po si papa at yung iba mga kargador.”Tinignan ko muna ang sarili ko sa salamin. Inayos ko ang garterized na suot kong damit. Malaki na ang tiyan ko at isang buwan na lang ay manganganak na ako.Hanggang ngayon, hindi pa rin ako tuluyang makapaniwala.Maraming nagbago, maraming nangyari na ikinagulat ko ng husto.Sa walong buwan na narito kami sa malayong lugar na ito, naging payapa ang lahat. May nahanap ka

  • Takasan Ang Bilyonaryong Taksil   Kabanata 222

    Sumakay kami ng bus. Ni hindi ko na ibinuka ang labi ko para kausapin siya. Pakiramdam ko kasi kung magtatanong pa ako kung anong trip niya ay baka masisiraan na ako ng bait.Ang baluktot talaga ng paniniwala niya.At gaya nalang kanina, isang mahaba-habang byahe na naman ang pinagdaanan namin bago kami nakarating sa aming pupuntahan.Malalim na ang gabi kaya hindi ko masiyadong makita ang tanawin pero alam kong hindi matao sa bagong titirhan namin dahil iilan lang yung bahay na nakikita ko sa bintana.Tapos hindi pa magkakadikit.Malayong-malayo ito sa bahay na tinitirhan ni Evos na siyang naging tirahan ko na sa mga nakalipas na taon. Nang bumaba kami ng bus, naglakad kami ng ilang sandali bago kami nakarating sa isang maliit na bahay.Kung ikukumpara sa bahay na tinirhan namin sa America, masiyado itong maliit.Sementado naman ngunit wala ka ng makikitang ikalawang palapag. Pagpasok mo pa lang sa loob, diretso kusina na ang makikita mo at isang kwarto.Napatingin ako sa kaniya.“Sig

  • Takasan Ang Bilyonaryong Taksil   Kabanata 221

    “Mag-iingat kayo.” Ang sinabi ni Eva samin matapos magpaalam ni Evos.Tumango lang si Evos pabalik at naglakad na pabalik sakin. Kinuha niya ang kamay ko at pinagsiklop ito sa kaniya.“Tara na,” sabi niya at hinila ako sa sasakyan.Hindi ko alam kung saan kami pupunta. Wala siyang kahit na anong pinaalam sakin sa lilipatan namin. Basta sabi lang niya ay magpapakalayo kami.Hindi na rin ako nagmatigas pa at sumama nalang sa kaniya. Sa ngayon, wala naman siyang ginawang masama sakin. Ang pasensyoso niya at inuunawa niya ang mood swings ko bagay na ikinagulat ko ng husto.Minsan, pakiramdam ko ay hindi siya sa Evos.Nang makasakay kami ng sasakyan, tahimik lang din siyang nagmamaneho.Basta ay bumyahe lang kami ng matiwasay na para bang maayos ang pagitan samin.From time to time, tinatanong niya kung maayos lang ba ang pakiramdam ko. Halos gusto ko ng tanungin kung nasapian ba siya.Ilang oras na kaming bumbyahe at kapag nauubusan ng gasolina, humihinto siya para magpa-full tank ngunit s

  • Takasan Ang Bilyonaryong Taksil   Kabanata 220

    Kinagabihan, pagkatapos naming kumain, nagmamadali akong umalis sa mesa para sumuka ulit. Ilang araw na akong nagsusuka at heto na naman. Masama ang pakiramdam ko at pakiramdam ko ay para akong lalagnatin.May biglang humagod sa likuran ko at nakita ko si Evos na nag-aalalang nakatingin sakin.Ginalaw ko ang siko ko para lang malayo ang kamay niya sa likuran ko. Ayokong hinahawakan niya ko. Galit ako sa kaniya, nagtitiis lang ako alang-alang kay Alex.“Evos.”Sabay kaming napatingin kay Evangeline.“Ito na yung pinapabili mo.”Nagbaba ang tingin ko sa inaabot niya at nakita kong may hawak siyang PT na ikinagulat ko. Binigay niya yun kay Evos.“Try this,” sabi ni Evos sakin.“Hindi ako buntis.” Sabi ko sa kaniya.“Hindi pa natin yun alam kung hindi mo susubukan.”Napilitan akong kunin ang PT na inaabot niya at nagpunta ng banyo. Ayokong mabuntis. Ayoko ng mangyari sakin ang nangyari noon na nawala ang anak ko.Hangga’t kasama ko si Evos, hindi magiging ligtas ang anak ko.Pagpasok ko ng

  • Takasan Ang Bilyonaryong Taksil   Kabanata 219

    Vivi’s POVSa isang exclusive news, pinaghahanap na ngayon ng kapulisan si Evos Rendova dahil sa pagdakip nito sa anak ng isang business tycoon na si Aidan Roquez. Kasama nilang hinahanap ngayon si Pamela Bui at kasalukuyang pina-imbistigahan ang hospital kung may kinalaman ba ito sa kidnapping na naganap 6 years ago.Hindi na ako nagulat dahil alam ko na ang totoo. Kung may ikinatuwa ako ngayon, iyon ay alam kong sa wakas, nakahanap na ang anak ko ng matatawag niyang tahanan.At iyon ang mga magulang niya. Ilang araw na akong ganito, umiiyak dahil nalaman kong ang batang inalagaan ko na siyang sinasaktan ni Evos noon ay anak pala ni ma’am Merida.Yung galit ko para kay Evos ay mas lalong nadagdagan. Bawat araw ay sinusumpa ko siya. Sinusuka ko ang buong katauhan niya.Kaya pala hindi niya magawang mahalin ang bata dahil anak pala ito ng dating asawa niya. Asawang isinusumpa niya ngayon.Ngayon, nasa isang villa kami nagtatago. Bago pa pumutok ang balita, nakaalis na kami sa bahay at

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status