Chapter 4

"Sa tingin mo may tatanggap pa sayong iba?! Mag-isip ka naman, Avern! Wala ka ng maipagamamalaki. Alam mo sa sarili mo na naghihikahos na kayo ng walang silbi mong Lola. Sino pang tatanggap sa babaeng nagpatira sa lalaking hindi niya kilala at ngayon mo sabihin sakin na tanggapin kita ulit. Sige magmakaawa ka! Dyan ka naman nababagay!" Galit na bulyaw ni Dave sa kanya habang mahigpit na nakahawak sa baba niya. Hindi si Avern makapaniwala sa sarili. Ito ba ang lalaking minahal niya?! Ito pa ba ang lalaking pinaglalaban niya sa kanyang Lola na naging sanhi ng pagka-ospital nito?! Ito ba ang pinagtuonan niya ng pansin sa kabila ng mga sinabi ng mga taong totoong nagmamahal sa kanya?! Pagak siyang napatawa at hinarap ang lalaki.

"Oo, Dave tama ka. Nagpagalaw ako sa iba pero wala kang karapatang isumbat sakin yun. Hindi ko maintindihan kung bakit kita kinakampihan. Kung bakit kita pinipili kahit wala kang ibang ginawa kundi sirain ang buhay ko. Aminado ako na may ginawa akong mali pero wala kang karapatang magmalinis o manumbat sakin. Dahil ang sinasabi mong pagmamahal ang rason kung bakit nawala sakin lahat ng bagay na pinaghirapan ko! At sorry ha dahil hindi ako magmamakaawa na papasukin mo ako ulit sa buhay mo. Nasasaktan ako, oo. Naguguilty ako sa mga nagawa ko. Nagsisisi ako na bakit pinilit kong maniwala sa mga kasinungalingang sinasabi ko sa sarili ko. Dahil sa nakikita ko ngayon." Pinasadahan niya ng tingin ito mula ulo hanggang paa. She couldn't see herself being with this jerk ever again. Tanga nga siya, pero hindi niya hahayaan ang sarili na ulitin ang katangahan na nagpahamak sa mga bagay na pinapahalagahan niya. Marahas niyang tinampal ang kamay. She can feel the sting on her skin, she knows it's gonna leave a nasty mark but to the she cares. Enough is enough!

"You—"

Inisa-isang hakbang niya ito at tumigil sa harapan nito. Malakas na dumapo ang palad niya sa mukha ni Dave.

"Yan ang sa pagtataksil mo!" Binigyan niya ito ng mag-asawang sampal. "Yan ang sa pang-iinsulto mo sa pamilya ko at sa pag-apak mo sa pagkababae ko. I was blinded by my feelings. Hindi ko nga alam kung ano ang itatawag ko dun. Pagmamahal?! Katangahan!" Gusto niyang sapakin ang sarili. "Pero alam mo nagpapasalamat ako sayo. Salamat dahil sayo natutunan kong pahalagahan ang sarili ko. I wish your happiness, truly. Sana hindi mo uulitin ang ginawa mo sakin sa babaeng kinakasama mo. Goodbye, Dave."

Walang pasubaling umalis siya at pumara ng tricycle. Tumunog ang cellphone niya. Napangiti si Avern nang makita ang caller id at sinagot.

"Hello, La? Kumusta—"

"Hello, Miss Avern Dela Cruz? The direct family member of the patient?"

Nawala ang ngiti niya.

"B-bakit po? May nangyari po bang hindi maganda sa Lola ko?"

"I'm sorry to tell you, Miss. Your grandmother is in the emergency room and her life is at stake. She needs to undergo the heart bypass surgery now. You need the amount of money we discussed yesterday. That is the only way to save her life."

Nanginginig ang buong katawan ni Avern at tila nawalan ng buhay ang kanyang kamay. Nahulog ang cellphone sa hita niya. Naglandas ang luha pababa sa pisngi habang pinapamadali ang takbo ng tricycle. She has to see her grandmother now!

"Please, manong pakibilisan po." Pagmamakaawa niya.

"Naku, hija kung gusto mong magmadali magbayad ka ng mas malaki para ikaw ang priority."

"Grabe ka naman, Manong. Nasa ospital na po ang Lola ko. Hindi po ba kayo naawa."

Humalakhak ang driver na parang may nakakatawang biro sa sinabi niya. 

"Hindi uso ang awa ngayon. Kung gusto mo na agad ng aksyon sa ipapagawa mo siguraduhin mong may pera ka." 

Lalo siyang nainis. 

"Oo nga at importante ang pera pero hindi sa lahat ng panahon ay yan ang makaka solve sa mga problema mo. Kung wala kang matinong masasabi ay ibaba mo nalang ako."

"Oh edi sige. Pero ito ang tatandaan mo bata. Kakainin mo din yang sinasabi mo."

Nilingon niya ito at pinagmasdan. 

"May dignidad at respeto pa po ako sa sarili ko kaya kung anuman ang magiging desisyon ko sa buhay ay wala na kayo dun." 

"Alam ko, hija. Pero ihanda mo ang sarili mo sa mangyayari dahil ito ang ikakapagbago ng buhay mo." Hindi niya lubos maunawaan ang sinabi nito. 

Hinayaan nalang ito ni Avern at tinungo kung saan ang Lola niya. Halos indi niya makahinga sa sikip ng kanyang dibdib. Wala siyang magawa! Wala siyang pera dahil nalugi ang business nila. Kahit kaunti ay wala ng natira. 

"Ano ang gagawin ko? Lord, please help me. Help us. Please, save my Lola." Dasal niya kahit halos naghalo na ang luha at sipon sa mukha niya. She no longer cares about anything else. 

May malaking palad ang humaplos sa likod niya at nag-offer ng panyo. Nagdalawang isip pa siya pero kalaunan ay tinanggap niya ito. 

"Salamat." Aniya bago tiningala ang pinagmulan nito. Halos malaglag na sa sahig ang kanyang panga nang mapagmasdan ang binatang nasa harapan niya. 

"It's good to see you again, Mask Lady. Or should i say Avern Dela Cruz?" The way her name sounds from his lips brings tingling sensation down her spine. The man standing in front of her is none other than her drunken mistake. 

"Cairo Villagracia."

A sinister smirk played on his sinful lips. 

"The one and only, my Avy." He winks at her.