"Hoy, Matagal na akong nagtitimpi sayo ha! Kahit kailan talaga napakakontrabida mo, hindi porket mas nakakaangat ang posisyon mo ay may karapatan ka ng manakit ng iba!" Galit na bulyaw ko at agad na hinila si Angelica sa likod ko, basang-basa ang dibdib nito at gulo ang buhok. Hindi ko na halos makilala ang mukha dahil sa ginawa ng bruhang kasamahan namin na dapat nasa front desk. "At sino ka naman para pagsabihan ako! You're just an employee!" Sagot ni Abby at akmang susugurin ako, malapit nitong maabot ang buhok ko."Kaya nga diba! Bingi ka ba girl! Nagtatrabaho nga dito diba alangan naman maging employer ako! Nah mas mabuting manahimik ka nalang bago ko pa mapakain sayo ang mop." I rolled my eyes looking at the pathetic woman. Ano bang mapapala ko eh walang common sense ang babaeng to. "Tara na, An." Nakita kong natigilan ito sapagkat hindi ko inalintana. Dinala ko si An palabas at akmang bubuksan ko na ang pintuan nang may biglang humila sa buhok ko. Biglang umakyat ang dugo ko s

Ginawa namin ang lahat upang makontak sila pero wala pa rin kanina pa kami ni Helia nakaabang sa susunod na pagtawag. Sigurado akong namumugto ang mga mata ko, mabuti nga tinulungan ako ni Helia. Hindi naman ako masisisi ng pinsan ko dahil alam niya ang pinanggagalingan ng pag-aala ko. Biglang tumunog ang selpon at agad na sinagot ni Helia ito, nagkasundo kami na siya ang kakausap dahil alam kong hindi ko kakayanin ang maririnig ko. She turned on the loudspeaker so that I can hear it. ‘Hello, Ate. Nasa hospital kami...si Nanay nabaril siya at kasalanan ko,” Humagulgol na sabi ni Ciana. “Bakit ano ba kasi ang nangyari?” “Habang kumakain po kasi kami ay bigla kaming nakarinig ng pagsabog, tinulungan ako ni Nanay na makatakas. Nagpa-iwan siya sandali pero binalikan ko siya, hindi sana siya mapapano pero bigla akong nakita ng nakaitim na mga lalaking may hawak na mga baril at pinaputukan nila kami,” “Makakatakas na sana kami pero may humarang sa daan at muntik na akong barilin, si Na

“What in the name of freak was that?! Are you alright, Avern?!” Bulalas ni Helia nang makapunta kami sa veranda. Tinitigan ko siya, hindi ko makalimutan ang nakita ko. My heart felt as if someone used a sledgehammer to smash it into pieces. Wala sa sariling tumango ako at napasandal sa railings, nanghihina na ang mga tuhod ko. “Bakit masakit, Hel?” Itinuro ko ang aking puso, hinding ang aking mukha sa pagitan ng aking buhok. Mahina ko itong pinupokpok, hinablot ni Helia ang braso ko at pinasandal ako sa kanya. She locked her slender arms around me, sharing her warmth. “Nagdadalaga na ang Avern namin,” Helia teasingly muttered, pinching my cheek. I tsked at her, biting my lips. “Natural na sasakit yan, nagmamahal ka na eh,” Pamimilosopo niya.Ramdam ko ang pagtingala niya, ang kanyang tingin ay nakatuon sa mga bituin habang kumikinang ang liwanag ng buwan. “Have you tried it too?” I asked curiosity, looking up to her. “Of course. Malalaman ko ba kung hindi diba? I had boyfriends

Bumuga ako ng malalim na hininga, hindi ako makatulog ng maayos. Lumalamlam ang mga mata ko halatang pagod, hindi pa ako nakapagsuklay ay nagising ako sa ingay sa loob ng bahay. Bumungad sakin ang excited na si Jie na bitbit ang bag at nakasuot pa ng shades. “Rise and shine, Ate Vern,” Masiglang bati niya at tinulungan akong bumangon muna sa higaan. Kinuskos ko ang mata ko at humikab, I should reschedule my bedtime. “Magbihis ka na, Avern. Ikaw nalang ang hinihintay namin,” Nakangising wika ni Helia na nakasuot ng beige na crop top at maong na shorts. Bumaba ang tingin ko sa lapag, nanlaki ang mga mata ko ng makita ang bag ko. Agad-agad?! Ang aga pa ah!“Teka nga, ang aga pa,” Reklamo ko habang hinihilot ang sintido. “Kaya nga, para maaga tayong makarating. Hiniram ko kay Papa ang taxi niya para makapagbakasyon tayo, mabuti nga ay pumayag yun. Tigas pa naman ng bungo nun,” Sabi ni Jie habang bahagyang binaba ang shades. “Sige sandali lang,” Dali-dali kong inayos ang sarili ko at

“Wala naman, naalala ko lang sila Nanay. Hindi pa kasi tumatawag si Ate Lorna,” Nag-aalalang wika ko at nagpatuloy sa pagkain. “Avern, nagpapahinga si Nanay. Diba kakatapos lang ng pagpapa-opera niya. Don't worry too much, hindi mabuting ganyan ka nalang lagi. Hindi mo mae-enjoy ang pagiging dalaga mo,” Tugon ni Helia. “Tumpak, Ate Hel. Ganyan din ako kay Papa pero hindi na sila bata teh keri na nila ang sarili nila, tandaan mo may sarili din silang buhay. Maybe you'll get used to it, we only live once and we should enjoy it. Ipagdiwang natin ang pagiging single natin!” Nakangiting suhestiyon ni Jie at itinaas niya ang wine glass. “Cheers!” Our glasses clinked, drinking the wine in our glasses. “Ano po ba ang rason kung bakit kayo lumuwas dito?” “Dahil sa hirap bhe. Ayaw kong manatiling sa probinsiya at manood lang, masakit sa loob lalo na alam kong may magagawa ako. Sa awa ng Diyos ay medyo umaayos na ang lagay ng buhay namin. Diba, Vern?” “Oo naman, alam mo ba dito din yan nag