Chapter Sixty Seven

“Wala naman, naalala ko lang sila Nanay. Hindi pa kasi tumatawag si Ate Lorna,” Nag-aalalang wika ko at nagpatuloy sa pagkain.

“Avern, nagpapahinga si Nanay. Diba kakatapos lang ng pagpapa-opera niya. Don't worry too much, hindi mabuting ganyan ka nalang lagi. Hindi mo mae-enjoy ang pagiging dalaga mo,” Tugon ni Helia.

“Tumpak, Ate Hel. Ganyan din ako kay Papa pero hindi na sila bata teh keri na nila ang sarili nila, tandaan mo may sarili din silang buhay. Maybe you'll get used to it, we only live once and we should enjoy it. Ipagdiwang natin ang pagiging single natin!” Nakangiting suhestiyon ni Jie at itinaas niya ang wine glass. “Cheers!”

Our glasses clinked, drinking the wine in our glasses.

“Ano po ba ang rason kung bakit kayo lumuwas dito?”

“Dahil sa hirap bhe. Ayaw kong manatiling sa probinsiya at manood lang, masakit sa loob lalo na alam kong may magagawa ako. Sa awa ng Diyos ay medyo umaayos na ang lagay ng buhay namin. Diba, Vern?”

“Oo naman, alam mo ba dito din y