CHAPTER TWELVE

Maaga rin akong nagising dahil may pasok. Kailangan ko humabol sa mga na-missed kong school works and activities. Pag gising ko ay wala na rin si Karuiq, maaga raw siyang pumunta sa trabaho.

Of course wala na iyon dahil twelve o'clock na. Hindi na ako nakapasok sa morning classes ko kaya hahabol ako ngayong afternoon.

Hindi ko nga rin alam kung natulog man lang ba siya o hindi dahil baka trabaho na kaagad ang inatupag niya kauwi. Maybe I’ll ask him later.

“Givel!” ang matinis na boses ni Eula ang bumungad sa akin pagpasok ng room.

This girl, hindi mo mahahalata na college student na dahil sa height niya. Nakangiti itong mabilis na naglalakad papalapit sa akin. Wala na akong nagawa nang kumapit ito sa braso ko at hinila papunta sa upuan naminh dalawa na magkatabi.

I don’t make friends, maliban kay Dustan ay wala na akong ibang kaibigan at wala na akong balak pa. But this girl, she’s so persistent. Kahit na harap harapan kong sinabing ayaw ko sakaniya, na ayaw ko siyang maging kaibig