CHAPTER EIGHT

Pagkagising ko ay wala na si Karuiq sa tabi ko. Habang ang pinsan nito ay nag-aayos na para umalis dahil papasok.

“Maaga pong umalis si kuya.”

“Saan ba ang trabaho niya?” tanong ko dahil hanggang ngayon ay hindi ko pa rin natatanong sakaniya.

“Hindi ko lang po alam,” sagot nito. Kinuha niya ang bag bago sinukbit sa likod niya.

“May pagkain na sa lamesa, luto ni kuya iyon. Kainin mo raw po, kung hindi hahalikan ka raw niya magdamag.” nanlaki ang mga mata ko sa huling sinabi ni Racquel.

Hindi ko na siya nagawang suwayin o mag reklamo dahil kumaripas na ito ng takbo habang tumatawa. Napabuntong hininga at napailing na lang din ako sakaniya, nakuha ang pagiging sutil ng kuya.

Sinigang na baboy ang nandon—my favorite, may sticky note pa sa tabi na kinuha ko at binasa.

“I cook your favorite dish. Eat that or else I will kiss you nonstop.”

A gasped escape from my lips. This guy! How could he say that as if wala kaming ibang kasama rito sa bahay?

“Thank you,” I said as soon as Karuiq answer