Tears, Trials, & Trust

Nginitian ni Clarisse ang isang customer pagkatapos ibigay sa kanya ang sukli para sa binili nitong item.

"Salamat po sa pagpunta sa Everyday Convenience store, balik po kayo ulit!" ang nakangiting sabi niya sa papalabas na customer.

Matapos noon ay pumunta si Clarisse sa isang shelf na puno ng pastries. Inisa-isa niyang tinignan ang expiration date, at inalis ang mga expired na tinapay. Inilagay niya iyon sa isang plastic bag. 

Biglang napatayo si Clarisse nang marinig niyang bumukas ang pinto, at babatiin na niya sana ang pumasok na customer...

"Welcome sa Everyday Convenience St----!" Hindi na natapos ni Clarisse kanyang sasabihin nang biglang may mag-collapse na lalaki na kanyang harapan.

Noong una ay hindi siya nakagalaw sa labis na pagkabigla, ngunit agad din siyang nakabawi matapos ang ilang segundo. Mabilis niyang pinuntahan ang lalaki upang tulungan ito.

"Sir, okay ka lang ba?" tanong niya sa lalaki. 

Tumango lang ang lalaki bilang sagot, habang nakapikit ang mga mata nito. 

Tinitigan ni Clarisse ang estranghero. Walsng kulay ang mukha nito at punong-puno ito ng malamig na pawis. Bukod pa doon ay nanginginig din ang katawan nito.

Sinubukan niyang maghanap ng kahit anong identification mula sa lalaki na maaring makapagbigay ng impormasyon tungkol sa health condition nito. Napansin niya na may suot na bracelet ng lalaki, at nakahinga siya ng maluwang nang makita niya ang mahalagang impormasyon tungkol sa lalaki.

Nalaman niyang may kondisyon ang lalaki na tinatawag na hypoglycemia. Nabasa rin niya ang ilang pangalan ng gamot, ang kanyang mga allergy, at ang kanyang emergency contacts. Dahil fan siya ng mga medikal na drama sa telebisyon, alam niya ang tungkol sa first aid para sa hypoglycemia. Mabilis siyang pumunta sa pinakamalapit na istante ng kendi, kumuha ng isang malaking piraso ng kendi, binuksan iyon, at isinubo sa bibig ng estranghero.

Pagkatapos noon ay tumawag na siya ng ambulansya.

Matapos makipag-usap ni Clarisse sa emergency operator, mabilis niyang tinawagan ang emergency contact na nakaukit sa bracelet ng lalaki. Nakausap niya ang isang lalaki na may malalim at nakakatakot na boses, at ibinigay niya rito ang address ng convenience store.

Matapos niyang magawa ang mga kinakailangang gawin, ibinalik niyang muli ang kanyang atensyon sa estranghero. Nakahinga siya ng maluwag nang mapansin niya na bumabalik ang kulay ng mukha nito. Tumigil na rin ang panginginig nito.

Mabuti at nakatulong ng kaunti ang pgkain nito ng kendi. Kailangan na lamang niyang hintayin ang pagdating ng ambulansiya...

Iminulat ng lalaki ang mga mata nito, at may ibinulong ito sa kanya.

"T-Thank you..." pabulong na sabi ng lalaki sa kanya. 

"Huwag po kayong mag-alala, sir. Parating na po ang ambulansya. At tinawagan ko na ang emergency contact ninyo." sinikap ni Clarisse na pakalmahin ang estranghero.

May sasabihin pa sana ang lalaki pero hindi na niya naituloy iyon dahil dumating na ang ambulansya, pinuntahan na sila ng paramedics, tinignan ng saglit ang lalaki, at pagkatapos noon ay inilagay na siya sa stretcher. Tamang-tama naman na dumating na rin ang emergency contract ng estranghero.

Nakahinga ng maluwag si Clarisse habang tinatanaw ang papaalis na ambulansya. Nang tuluyan nang mawala sa paningin niya ang sasakyan ay nagpasya na siyang bumalik sa trabaho...

===================================

Lumips ang ilang araw.

It was a normal working day for Clarisse. Sa ngayon nga ay abala si Clarisse sa pagtatrabaho sa loob ng convenience store.

"Excuse me, Miss. Ikaw ba si Clarisse Marshall?

Napalingon si Clarisse sa kanyang likuran nang may biglang tumawag sa kanyang pangalan. Nakita niya ang isang lalaki na nakasuot ng sunglasses. Nakatawag din sa kanyang pansin ang malaking dragon tattoo sa buong kaliwang braso nito.

Medyo intimidating ang presensiya ng lalaking ito, pero pinilit niya pa rin na harapin ang lalaki.

"Ako nga po, sir. Ano po ang kailangan ninyo?" ang magalang na tanong ni Clarisse sa lalaki.

"Iniimbita ka ng aking Boss para sa isang dinner meeting ngayong gabi. Inaasahan ni Boss ang iyong presensiya." ang imporma sa kanya ng lalaki. 

"Huh? Sino po ang nag-iimbita sa akin? At sino po ang inyong Boss? At bakit po ako iniimbita?" ang nagtatakang tanong ni Clarisse sa lalaki. 

"Hayaan mong ipaliwanag ko sa'yo ang lahat. Ako nga pala si Johnny Croone, si Mr. Michele Montserrat ay ang aking Boss. Iniimbita ka ng boss ko para sa isang espesyal na dinner dahil gusto niyang personal na magpasalamat sa'yo sa pagliligtas sa kanyang buhay ilang araw na ang nakakaraan." ang paliwanag ni Mr. John Croone.

Naalala ni Clarisse ang nangyari ilang araw na ang nakakalipas.

"Ay, oo nga pala! Naaalala ko siya. Kumusta na pala ang kalagayan niya?" ang tanong ni Clarisse.

"Salamat sa tulong mo, mas maayos na siya ngayon. Kung hindi mo siya tinulungan, baka kung ano na ang nangyari sa kanya." ang tugon ni Johnny. 

"Mabuti naman po kung ganoon. Masaya ako at kahit papaano ay nakatulong ako." ang tumatangong tugon ni Clarisse. 

"Sana ay tanggapin mo ang imbitasyon ng Boss ko." ang muling singit ni Johnny.

"Naku, hindi naman na kailangan ng special dinner. Okay na sa akin yung simpleng pasasalamat niya." ang magalang na pagtanggi ni Clarisse sa imbitasyon. 

"Pasensiya na pero hindi tumatanggap ng pagtanggi ang aking Boss. Hindi titigil ang Boss ko hangga't hindi ninyo tinatanggap ang kanyang imbitasyon." ang patuloy na giit ni Johnny Croone.

"Pero---!" hindi na naituloy ni Clarisse ang kanyang sasabihin nang muling magsalita si Johnny Croone.

"Nakalimutan ko rin palang sabihin na nag-donate ang aking Boss ng malaking pera sa Sunshine Orphanage, kung saan kayo lumaki. Iyon din ang isang paraan niya upang magpasalamat sa'yo." ang pagbibigay ng impormasyon ni Johnny Croone. 

Nanlaki ang mga mata ni Clarisse sa labis na pagkagulat matapos niyang marinig ang mga sinabi ni Johnny.

Paanong nalaman ng lalaki ang Sunshine Orphanage? At paano nito nalaman na doon siya galing?

"Teka, paano niya nalaman ang Sunshine Orphanage? At paano niya nalaman ang aking nakaraan?" ang hindi makapaniwalang tanong ni Clarisse. 

"Kung gusto mong malaman ang mga sagot sa mga tanong mo, tanggapin mo ang imbitasyon ng Boss ko." ang misteryosong sagot ni Johnny. 

Nahulog sa malalim na pag-iisip si Clarisse habang sinusubukan niyang timbangin ang sitwasyon. She's having second thoughts because she is meeting with a total stranger.

Pero gusto din niyang personal na pasalamatan ang lalaki dahil sa pagbibigay nito ng malaking donasyon sa bahay-ampunan na kinalakihan niya.

"Sige, pumapayag na ako." sa wakas ay nakapagdesisyon na si Clarisse.

"Mabuti naman kung ganoon. May susundo po sa inyo ng alas-nuwebe ng gabi, at ihahatid kayo papunta sa aming Boss. Huwag po kayong mag-alala sa inyong seguridad. Maipapangako po namin na magiging safe kayo." ang paninigurado ni Johnny.

Pagkaraan ng ilang sandali ay tuluyang nang umalis si Johnny.

Napaisip si Clarisse kung anong klaseng tao si Michele Montserrat. Gusto niyang malaman ang tunay na katauhan ng lalaki.

And well, malalaman din niya mamaya ang mga gusto niyang malaman... 

=============================

Kinagabihan.

Sa ngayon nga ay kausap ni Clarisse ang driver na susundo at maghahatid sa kanya sa dinner meeting nila ni Michele Montserrat.

"Magandang gabi, Miss Clarisse Marshall. Ako si Thomas, at ako ang magiging personal chauffer mo ngayong gabi. Gaya ng bilin ni Master Michele Montserrat, sisiguraduhin po namin ang inyong seguridad." ang magalang na pakilala ng lalaki.

"Ikinagagalak ko po kayong makilala. Saan po. tayo pupunta?" ang curious na tanong ni Clarisse. 

"Pribadong lugar po ang ating pupuntahan at hindi ko po puwedeng sabihin ang eksaktong lugar para sa privacy at seguridad. Ngunit masisiguro ko sa iyo na ito ay isang ligtas na lugar." ang pninigurado ng driver.

"Sige po, naiintindihan ko." ang tango ni Clarisse. 

Makalipas pa ang ilang sandali ay tinatahak na nila ang daan papunta sa kanilang destinasyon. 

Pagkaraan ng ilang minuto ay huminto ang limousine sa tapat ng isang mataas na business building. Lumabas si Clarisse mula sa limousine, at tumitig sa matayog na gusali. 

Sinalubong siya ng dalawang matangkad na lalaki na nakasuot ng sunglasses at black suits.

"Welcome to Athena Palace, Miss Clarisse Marshall."

"S-Salamat." ang kinakabahang sagot ni Clarisse. 

"Please follow us. This way, please." inalalayan siya ng dalawang bodyguard. 

Tahimik na sumunod si sa dalawang lalaki. Naglakad sila ng kaunti sa lobby, at nang makarating sila mg elevator ay muli siya g kinausap ng isa sa mga lalaki.

"Pumasok na po kayo, Miss Marshall." ang imporma nito. 

Pumasok si Clarisse sa isang kulay gintong elevator. Lihim siyang humanga sa interior design ng elevator. Matapos noon ay sumunod naman sa kanya ang dalawang lalaki.

Hindi napigilan ni Clarissa ang mamangha  nang makarating sila sa penthouse kung saan naghihintay sa kanya si Michele Montserrat.

Pakiramdam niya ay nasa loob siya ng isang panaginip.

Lahat ng mga nakikita niya sa paligid ay hindi makikita sa mga normal na building. Lahat ng bagay dito ay kumikislap sa sobrang ganda!