Chapter 6

Chapter 6

Tumingin lahat sa banda namin.

Nang nakarating sa pwesto nila, walang pakundangang tinulak ako nung mistisang babae sa isang bakanteng upuan. Kaba at takot ang naramdaman ko ng tumagal ang mga tingin nila sa'kin. Hindi ko ma-imagine kung anong klaseng ngiti ang naigagawad dahil sa nerbyos. Hindi ako makapagsalita at parang nalunon ang sariling dila dahil sa atenstong nakukuha.

Mas nakadagdag ng kaba ko nang lumapit sa kinauupuan ko yung isang lalaking may malokong ngiti at mukhang pilyo. Halata sa itsurang ilang babae na ang napaiyak.

Hindi ko alam kung napansin niya ang pag-usog ko saking kinauupuan dahil sa biglaan niyang paglapit.

"Hey beautiful, wanna go on a date with me?" tanong nito sabay tukod ng isang kamay sa gilid ng upuan ko.

Nanlalaki ang mata sa narinig, hindi agad ako nakapagsalita nang bigwasan ng batok ng mistisang babae yung lalaki.

"Fuck off jerk! Hindi ka pasado diyan!" singhal niya.

Tumabi naman sa'kin yung isa pang maputing babae na may pala kaibigan na ngiti. "I'm Maxine Dela Vega, " she offered her hand and smiled widely.

Tinanggap ko naman tsaka gumanti ng ngiti. "Joy, " I timidly said.

"... and this is Freya. " Iminuwestra ang katabi na tahimik at naka brace na babae. Ngumiti lang ito sa'kin ng tipid.

Tinuro niya naman yung isang lalaking nakasalamin na medyo chinito sa bandang kaliwa. Busy kasi ito sa paglalaro sa kanyang iPad.

"That's Wesley, " she said.

Nakuha ni Max ang atensyon nung mistisa at maangas na lalaki dahil sa pagpapakilala niya sa'kin. Natigil tuloy sila sa pag-aaway.

Humarap sa'kin yung mistisa. Sumunod yung  lalaki. Mag sasalita sana ito ng salpakan nung babae ang bibig neto ng kaniyang kamay mula sa likod.

Hindi ko napigilang matawa.

"Ody, " she said and offered her fist. Naguluhan pa ako ng una kaya napakunot ako ng noo.

"Fist bumb, bitch" she laughed. Ngumiti nalang ako at nakipag fist bumb. Nakisali naman yung lalake.

"I'm Jasper, your future boyfriend, " he showed his pearly whites saka nilahad ang kamay. Nangiti na lamang ako at inabot ang kamay ngunit umamba siyang hahalik pa rito kaya't sa gulat ay mabilis na binawi ko ito.

Malakas na tawa ang natamo ni Jasper sa kanila lalo na syempre kay Ody na tinuturo pa ang mukha niya saka eksaheradang nilalakasan ang tawa.

"Serves you right, Gago!" she heartily laughs.

"Tangina dre, nakita ko yon! " biglang singit ni Wesley sabay tawa.

"Grabe ka dre, nakakahiya ka."

Inilagay ni Jasper ang isang palad sa mata at pakunwaring umiiyak. Tumawa lahat kaya't hindi hindi ko narin napigilang makitawa. Namatay nga lang nang may biglang may awrang naramdaman sa likod. Tumigil din silang tumawa at tumingin sa likod ko.

"Wow, aga mo boss, " sarcastic na bungad ni Wesley dito. 

Nilingon ko ang likod ko. Isang matangkad na lalaki na may supladong mga mata ang nasalubong ko.

Umirap ang kulay hazel brown na mga mata neto.

"Napuyat 'yan kay Alexa. Ayaw tantanan eh, " biro ni Jasper.

Umiling lang lahat ng babae. Nang bumaling sa' kin si Max nanlaki ang mata at tila may naalala.

"Ay oo pala! Anyway, this is Joy, " pakilala niya sakin.

Gumawi ang malamig at suplado niyang mata sa'kin. Hindi ko alam kung anong nangyare pero pakiramdam ko umabot sa pwesto ko ang kalamigan ng kanyang tingin.

"...and he's Nexus. " Ngumiti si Ody.

I cleared my throat at alanganing tumayo para makipag kamay. Inasahan kong tatanggapin niya yoon pero ni-tingin sa kamay kong nakalahad sa kanyang harap ay hindi niya man lang pinaunlakan.

Daretsong tingin lang ang ginawad sa'kin na pakiramdam ko tumatagos sa kaluluwa ko.

Napalunok ako.

Nang mapagtantong hindi siya makikipagkamayan, nahihiya ko na lamang itong ibinaba at dismayadong nag-iwas ng tingin.

Narinig ko ang mahihinang tikhim nila Maxine sa'king tabi.

"Classes were about to start... "

That's the only thing he said and turn his back on us.

Nagligpit sila ng gamit at sumunod kay Nexus. Tumabi naman sa'kin si Maxine at Freya habang nag lalakad.

"Don't mind him. That's his nature. Snob." Max said and gave me a reassuring smile.

From that time, I knew I was welcome to their circle of friends but not for him. Not for that guy who never showed hospitality and politeness.

Malakas na bumusina ang driver nang may umagaw ng daan sa kalsada kaya nagkaroon ng konting traffic papasok sa underground ng Monte Carlos.

I looked at the rear view mirror and wasn't shocked that Nexus is still sleeping despite the loud beeped of the cars outside. Ganoon siya kapagod sa byahe.

Ilang minutong paggi-gitgitan at pag-oovertake ang lumipas bago naka-ikot si kuyang driver sa may entrace ng parking lot.

"Magtatagal ba kayo dito, hija? " tanong ni kuya driver matapos patayin ang makina.

Binaklas ko ang seatbelt at tumingin sa likod.

Mga matang tamad na tamad ang muli kong nakita kay Nexus.

Gising na sya.

Binalingan niya ang driver matapos matanggal ang headphones. "Kuya, go home and settle my luggage. I'll text you when you're needed, " he commanded.

"Okay, Sir. "

Binalingan ko ito at nagpasalamat. Tipid na ngiti ang sinukli neto. "Walang ano man, hija. "

Hinintay kong maayos ni Nexus ang mga gamit sa sasakyan. Nang masigurong okay na ay tlsaka lamang bumaba.

I was expecting him to brought his bag pero nang bumaba ay sarili niya lang ang nakitang daladala.

Gusto gusto kong magtanong pero pinigilan ko na lamang, lalo na nang malalamig na tingin ang unang bumungad sa'kin pagkababa niya.

"Ah, thank you nga pala sa pag hatid. "

Pagtaas lang ng kilay ang pinakita niyang reaksyon sa'kin.

Hindi niya ako pinansin. Nilagpasan niya ako at nag simulang maglakad.

Napatingin ako sa paligid at inisip kung saan ako tatambay ngayon. Nasa loob kasi ng compound ng Monte Carlos ang parking lot, kaya hindi na maaaring makalabas ng school maliban na lang kung uwian.

"Hey... " he called me.

Agad akong napatingin sa kanya. Akala ko iniwan niya na ako ngunit ilang dipa pa rin ang layo namin sa isat isa at hindi man lang siya natinag.

Nagsalubong ang mga kilay niya. "Follow me, " he commanded.

I don't know where to go and was left no choice but to follow him.

Sinundan ko siya sa likod. Wala rin naman akong maisip na puntahan. Might as well, sumama na lang sa'kaniya, diba?

Gumawi kami sa building na malapit sa kabilang building ng Office.

Napatigil ako ang huminto siya sa tapat ng Infirmary.

Nagtataka akong napahawak sa laylayan ng kanyang t-shirt dahilan para mapatigil siya sa pagbukas ng pinto.

"Anong ginagawa natin dito?" tanong ko.

Tumingin muna siya sa kamay kong nakahawak sa kanyang t-shirt bago ako tinaasan ng kilay.

Bakit ba ang hilig neto mangtaas ng kilay? 

Feeling ko konting konti nalang magiging permanent nang nakataas ang kilay nya!

"You said you don't want to attend our class right?"

Napatango ako.

He gave me a bored look. "...and so you are here," he explained.

Napakunot noo ako.

Hindi ko parin magets ang point niya.

He heaved out a deep sigh. Frankly showing his disappointment to me.

"I need to sleep. That's why we're here, unless you want to get punished for cutting classes. "

Napaawang ang bibig ko dahil sa tanang buhay ko iyon ang pinakamahabang salitang sinabi nya saakin.

Tinitigan niya ako habang namamangha ako sa sinabi niya. "Did you get my point?" masungit niyang tanong.

Umiling ako.

Napairap ang magaganda nyang mata.

"Look, being absent is not a proper thing to do just because you don't want to attend school. " Parang tatay na pangaral niya saakin. Nanatili lang akong nakikinig.

Minsan lang kaya to!

"... but if you will be here inside the infirmary and be a good actress, at least you won't be absent. " I heard a playful tone in his voice.

Pero saglit lang iyon dahil balik nanaman sa attitude yung itsura niya.

I don't know if I was amazed by what he said or what he look like. Mukha kasing wala sa character niya yung pagiging pilyo at lalo na ang pagngisi!

Kahit mabilis iyon at konting ngisi lang, at least bago iyon sa default niyang reaksyon na nakatitig lang na para may planong gawin kang rebulto ng yelo.

Sa huli nanghinayang tuloy akong hindi ko iyon nakuhanan ng picture o ng video. Imagine, ang daming unusual na nangyare ngayon at dumagdag pa ang pagiging out ni Nexus mula sa normal niyang personality!

Hindi pa rin ako magkasalita at parang tangang nakanganga sa harap niya.

He shooked his head and went inside the infirmary.

Naiwan ako doon na hirap i-process lahat ng narinig. So he's suggesting na imbes na mag cut class, mag panggap akong may sakit sa infirmary?!

That's the least that I could do just so my friends couldn't wonder my eyes are puffy but he got a point. Kung aabsent ako, paniguradong makakaapekto lang 'yon sa report card ko! Thinking about the lates and absences that I have, baka bumaba yung rank ko! And I don't like that, dahil kahit papaano kailangan kong ma-maintain ang posisyon ko sa top 10 lalo na't graduating na ako.

He's right.

Absolutely right.

Agad kong binuksan ang pintuan. Sinalubong agad ako no'ng magandang nurse.

"Miss nurse, "tawag ko.

Binalingan niya lang ako mula sa ginagawang mga records. Nag-isip ako ng magandang rason para magstay dito.

"Ah, may dysmenorrhea po kasi ako," And gave my best to act realistically in front of her.

Nangingiti akong nagtungo sa mga kama sa loob nang bumenta ang acting ko.

Nakita ko sa kaliwang gilid ang likod ni Nexus habang nakahiga sa kama. I wonder what illness he told the nurse to let him in...

Kung sabagay, sa'ming dalawa, siya dapat ang mas higit na nandito dahil wala siyang pahinga galing sa byahe.

Pumunta ako sa tabing higaan sa kaniyang kaliwa. Kinuha ko ng kumot at humiga sa kama. Automatic naman na mae-excuse kami kasi may record kami sa Infirmary.

I smiled. For a moment, it's like this day taught me one thing. That I shouldn't force myself to be okay or to be ready for other's opinion. Because what matters the most, is my own opinion. Not anyone's. Kasi ako ito. Mas kilala ko ang sarili ko.

Anuman ang piliin kong desisyon sa buhay, parte iyon ng pagiging ako.

Natawa ako nang maalala ang pinaglalaban ni Nexus tungkol sa pag-absent. Napatingin ako sa kaniya na tahimik pa ring natutulog.

Tinignan ko siya at napabuntong hininga. At least I'll have my temporary escape from all the bullshits today.